Pierścień Władzy
One Ring to rule them all...
One Ring to rule them all, [Jeden Pierścień, by wszystkimi rządzić
One Ring to find them, Jeden Pierścień, by ich odnaleźć
One Ring to bring them all Jeden Krąg, by wszystkich przywieźć
and in the darkness bind them. i w ciemności ujarzmić.]
One Ring to find them, Jeden Pierścień, by ich odnaleźć
One Ring to bring them all Jeden Krąg, by wszystkich przywieźć
and in the darkness bind them. i w ciemności ujarzmić.]
J.R.R. R. Tolken The Fellowship of the Ring, 1954
Ostatnio sporo artykułów i dyskusji zostało poświęconych marszowi PiSu
13. XII. w Warszawie – jego zasadności i ewentualnej skuteczności, a
także pojawiło się wiele z tym związanych polemik na temat PiSu i samego
prezesa tej partii, Jarosława Kaczyńskiego. Dysputom, czy Kaczyński
jest gorącym patriotą pragnącym dobra Polski, czy przewodniczy
koncesjonowanej opozycji cementującej układ okrągłostołowy, ciągle nie
widać końca.
Marsz, który został ogłoszony sukcesem, odbył się pod hasłem „Obrony
demokracji i wolności mediów”, choć choć trafniejsze byłoby hasło
protestu przeciwko brakowi demokracji w Polsce. Nie można postulować
obrony czegoś, czego nie ma, bo w Polsce istnieje li tylko demokracja
fasadowa, czyli system zbliżony do faszyzmu (nie mylić z nazizmem czy
hitleryzmem), podszywający się pod demokrację. Po ostatnich wyborach
zrozumiał to już każdy, choćby tylko od czasu do czasu myślący Polak, co
automatycznie wyłącza tzw. polski establiszmęt z Bulem Komorowskim na
czele, bo te męty myślą jeszcze rzadziej. O polskojęzycznych, obcych
mediach, często okrutnie kaleczących język polski, które są wybitnie
głupie i antypolskie w swoim przekazie, wspominać chyba nie trzeba.
Wysłuchałam więc przemówienia pana prezesa, które miało miejsce na
zakończenie marszu, bo dobrze jest posłuchać, co nadzieja polskiego
prawicowego patriotyzmu i głowa prawicowej opozycji ma do powiedzenia w
dniu upamiętającym rocznicę zdrady Narodu przez rząd PRL z gen.
Jaruzelskim na czele, szczególnie w rzeczywistości skrzeczącej tak, jak
dzisiejsza. Przemówienie nie wniosło niczego nowego, poza ogłoszeniem
zwycięstwa PiSu w oszukańczych wyborach i zakończyło się odśpiewaniem
Polskiego Hymnu.
Właśnie podczas tej uroczystości zauważyłam dziwny gest - najpierw
stojącej obok niego osoby, a potem Kaczyńskiego, gest, którego nigdy
przedtem nie widziałam w Polsce podczas Hymnu, a który często można
zauważyć na Zachodzie, wykonywany przez dygnitarzy, aczkolwiek nie tylko
dygnitarzy, podczas różnych oficjalnych uroczystości. Jest to także
gest popularny wśród wielu Amerykanów podczas śpiewania hymnu
państwowego. Wielu, ale nie wszystkich.
Gest ten bardzo mnie zaintrygował, bo jak daleko sięgam pamięcią,
wszyscy Polacy stoją na baczność lub mają ręce swobodnie opuszczone
wzdłuż boków podczas śpiewania hymnu, i nikt nie ma zwyczaju kładzenia
prawej ręki na piersi, jak to zrobił Kaczyński i jedna z wielu innych
osób stojących z nim na podium. Tak nas uczono w szkole i w domu:
podczas hymnu stoimy prosto.
Na poniższym, amatorskim filmie widać to w 10:11:
W wersjach oficjalnych, scena śpiewania Hymnu została wycięta i
pokazany jest Kaczyński po odśpiewaniu hymnu zdejmujący rękę z klatki
piersiowej.
Tutaj: 9:45 Kaczyński ustawia się do Hymnu, a w 9:48 zdejmuje rękę z klatki piersiowej.
No cóż, to by było na tyle, jak chodzi o wolność mediów w III RP. Dlaczegóż jednak chciano ten gest ukryć?
Postanowiłam więc zrobić małe dochodzenie w sprawie tego intrygującego
zachowania. Wkrótce się okazało, że zwróciło ono nie tylko moją uwagę.
Oto fotografia z Gazety Warszawskiej:
Być może, jest to jakiś dziwna maniera, która przywędrowała do Polski z
Zachodu, a której bezmyślnie się poddaje prezes Kaczyński i część jego
świty.
Istnieje jednak druga możliwość. Otóż, po dalszych poszukiwaniach
okazało się, że jest to jeden, z nie tak już – jak niegdyś - tajemnych,
gestów masońskich.
Gest ten jest uwidoczniony na poniższej fotografii:
Znak ten nazywa się „fellow craft” [członek/kolega w rzemiośle] i
nawiązuje do kary za naruszenie wierności od II stopnia masonerii, a
jego znaczenie można określić, jako gwarancję dotrzymania masońskich
przysiąg i masońskich obligacji pod groźbą wydarcia serca i rzucenia go
drapieżnym zwierzętom i sępom na pożarcie. Jednym słowem, „Ręczę
wierność własnym sercem”.
SIGN OF A FELLOW CRAFT
The sign of the Fellow Craft alludes to the penalty of the Fellow Craft
obligation. The sign is made by cupping the right hand over the left
breast, drawing it quickly across the body, then dropping the hand to
the side. The penalty that the sign alludes to is "having my left breast torn open, my heart plucked out, and given to the wild beasts of the field and the fowls of the air."
Explanation of the Fellow Craft sign: The action of cupping one hand
over the left breast and drawing it quickly across the body signifies
the heart being ripped out if the candidate should violate his Fellow
Craft obligation.
Pragnę przypomnieć, że ktokolwiek jest masonem, czyli po polsku –
wolnomularzem, składa nie tylko przysięgę sprzeniewierzającą się Bogu,
ale przysięgę, która stawia interes masonerii ponad wszelkie inne
interesy, nawt jeśli miałby to być interes o wadze racji stanu.
Fakt, że gest „fellow craft” jest wykonywany podczas śpiewania hymnów państwowych, nadaje mu szczególnie perfidne znaczenie.
Jeśli zatem ktoś ma jeszcze wątpliwości, komu jest wierny Kaczyński,
czyjego broni interesu i po czyjej stronie się opowiada, to takich
wątpliwości dłużej mieć nie powinien. Zaręczam, że najważniejszym dla
niego celem nie jest ani dobro Polaków, ani Polska Racja Stanu.
Dobro Narodu Polskiego i Polskiej Racji Stanu może być co najwyżej
wypadkową jego działalności; nigdy jednak nie będą one jego priorytetem.
Kto temu nie chce wierzyć, niech sądzi, że Kaczyński poddał się obcej
polskiej tradycji manierze, bo się zapatrzył na ten mlekiem i miodem
płynący, wspaniały Zachód.
A zapatrzył się, oj zapatrzył... jak sroka w złoty papierek.
http://www.simopic.com/reports/hobbitremembersmaug.php
Średnia ocena: 4.7 (12 głosów)
http://lotna.neon24.pl/post/116727,pierscien-wladzy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz