LA NUOVA ROMA: DA BISANZIO A COSTANTINOPOLI
Nel 667 a.C. un gruppo di coloni greci provenienti da Megara, guidati dal loro comandante Byzas, si recò a Delfi per consultare l’oracolo, tappa obbligata prima di intraprendere la fondazione di una nuova colonia. Il dio Apollo, per bocca della Pizia, sua sacerdotessa, fu esplicito: “nella regione opposta al paese dei ciechi”. Quando, un po’ di tempo dopo, raggiunsero le vie del Bosforo, scoprirono che sul lato opposto, nella parte asiatica, viveva una popolazione (si trattava degli abitanti di Calcedonia) che vi si era stabilita senza considerare né la bellezza, né il valore, né le straordinarie possibilità offerte dal porto naturale del lato occidentale. Doveva dunque trattarsi dei “ciechi” di cui aveva parlato il dio, e lì, proprio di fronte a loro, i Megaresi avrebbero fondato la loro nuova colonia. Così fu fondata Bisanzio, che prese nome da Byzas.
Da quel momento, la città svolse un ruolo secondario nelle vicende storiche; fu conquistata prima da Filippo e Alessandro Magno, poi, nel I secolo a.C., da Roma, che iniziava la sua espansione verso Oriente. Ma questo destino ai margini della storia sarebbe cambiato radicalmente nell’epoca del Basso Impero romano. L’antica colonia greca fu infatti scelta da Costantino il Grande per ospitare la nuova capitale, destinata a diventare la seconda Roma. Dopo la vittoria sul rivale Licinio, l’imperatore iniziò l’opera di costruzione della città. Un esercito di 40.000 Goti fu incaricato di svolgere i lavori, che si conclusero nel 336. In precedenza, l’11 maggio 330, fu celebrata la cerimonia d’inaugurazione della capitale, che si svolse secondo i riti pagani e quelli cristiani. La città prese il nome di Costantinopoli dal suo fondatore.
NOWY ROM: OD BISANCE DO KOSTANTYNOPOLI
W 667 roku p.n.n.e. grupa greckich osadników z Megary, prowadzona przez ich dowódcę Byzasa, wyruszyła do Delphi, aby skonsultować się z wyrocznią, przymusowy etap przed rozpoczęciem na fundament Bóg Apollo, ustami Pytii, jego kapłanki, był jasno: "w przeciwnym regionie naprzeciwko kraju ślepych". Kiedy, jakiś czas później dotarli na ulice Bosforu odkryli, że na przeciwnej stronie, po stronie azjatyckiej, mieszkała ludność (to mieszkańcy Chalcedonii), która została tam ustanowiona, nie biorąc pod uwagę ani piękna, ani wartości, ani niezwykłych możliwości, jakie daje naturalny port strony zachodniej. To musiał być " ślepy o którym mówił Bóg, a tam, tuż przed nimi, Megaresy założyłyby swoją nową kolonię. Więc założono Bizancjum, nazwano na cześć Byzasa.
Od tego momentu miasto odegrało drugorzędną rolę w wydarzeniach historycznych; najpierw zdobyli je Filip i Aleksandra Wielkiego, następnie w XXI wieku do. C., z Rzymu, który rozpoczął swoją ekspansję na wschód. Ale ten los na skraju historii zmieniałby się radykalnie w erze Dolnego Imperium Rzymskiego. Starożytna grecka kolonia została wybrana przez Konstantyna Wielkiego, aby gościć nową stolicę, przeznaczoną zostać drugim Rzymem. Po zwycięstwie nad rywalem Licyniuszem cesarz rozpoczął prace budowlane miasta. Armia 40.000 gotów powierzono przeprowadzenie prac, które zakończyły się w 336. r. Poprzednio 11 maja 330 roku obchodzona została uroczystość inauguracji stolicy, która odbyła się według pogańskich obrzędów i Chrześcijańskie. Miasto wzięło nazwę Konstantynopola od założyciela.
https://en.wikipedia.org/wiki/Byzas
https://en.wikipedia.org/wiki/Byzantium
https://en.wikipedia.org/wiki/History_of_Istanbul#Lygos
https://en.wikipedia.org/wiki/Chalcedon
