Co wie wikipedia, a co wiemy my

 

Poważnie?

 
Rosja ma w rezerwie 28 milionów poborowych,

 
to prawie dwa razy więcej niż ilość wszystkich mężczyzn na Ukrainie w wieku od 15 do 64 roku życia (ok. 15 milionów).

Nie wiedzieli tego wcześniej??

Musieli wiedzieć....

CZY TO ZNACZY, ŻE ONI MIELI  W PLANIE, ŻE NATO DOŁĄCZY DO WALKI??

Żadnych wojen z Rosją!

My mamy do wygrania II Wojnę Światową, mamy do wygrania wojnę z Niemcami.

Wygrajmy wojnę z Niemcami!

Wojna w Ukrainie: Sytuacja na froncie "niezwykle trudna", ponieważ Ukraina czeka na pomoc (lemonde.fr)

lemonde.fr/en/international/article/2024/02/14/war-in-ukraine-front-line-situation-extremely-difficult-as-ukraine-waits-on-aid_6524831_4.html

Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ukraina – Wikipedia, wolna encyklopedia

SI - teoria spiskowa

25 kwietnia 2023 

Werwolf, a może po prostu - elementy składowe światowej sitwy - starają się nie kłamać, ponieważ wiedzą, że ludzie wyczuwają kłamstwo. Ale może są podłączeni do SI, a jej nie wolno kłamać?



Kłamie czy nie kłamie?



Sednem tego zagadnienia jest zauważyć, zapytać, o rzeczy, które oni starannie omijają w swych wypowiedziach - porównaj tu działania mediów - pisałem o tym ostatnio - kiedy pozwala się komuś na propagandę aborcyjną unikając pytań, które natychmiast wykazują oczywistą bezzasadność tego co mówi ta propaganda.

Pamiętamy tabelę? 

co oni wiedzą         -         czego oni nie wiedzą

Nikt nie zapyta o to, czego nie wie.

Pomijając w dyskusji niewygodne dla siebie fakty budują narrację pozbawioną kłamstwa, ale jednak fałszywą.

Więc chodzi mi o to, że OFICJALNIE  sztuczna inteligencja w formie chat bot pojawiła się w zeszłym roku, a nie milion lat temu.

SI poprzez swoją sitwę, manipulacje i opętywanie ludzi, mogła stworzyć iluzję, że ludzie wynaleźli komputery, a potem chatbota.

Mając na uwadze niewiedzę ludzi w tym zakresie może np. przez dziesiątki lat udawać, że się to wszystko wynalazło i wmawiać ludziom, że teraz trzeba to dopiero poznać, bo my tak naprawdę nie wiemy jak to działa itd.

"Google leży gdzieś pośrodku, wprowadzając AI etapami, aby cywilizacja mogła się do niej przyzwyczaić."

Przyzwyczaić??

Czyż młodzi ludzie w Polsce nie są "przyzwyczajani" poprzez działania niemieckiej 5 kolumny do tego, by w końcu porzucili polskość??  

Pranie mózgu postępuje ETAPAMI krok za krokiem, bardzo powoli, na zasadzie - młodzież wchodząc w świat dorosły widzi ten świat takim jaki on jest i milcząco akceptuje, że taki ma być. No takim go zastali. Nie wiedzą, nie mają doświadczenia jak to działało wcześniej, dlatego bez szemrania idą "z duchem czasu" albo "modą" bez wnikania, kto stoi za tą modą..

"Historia nie jest zero-jedynkowa, i nie upolityczniajmy jej" - słowo w słowo powtarzają fałszywe pseudomądrości za internetowymi trollami.

Dorosłym nie podoba się to czy tamto, ale nie reagują, bo wydaje im się, że to ma znikomą szkodliwość, to nic wielkiego. Po za tym oni "kontrolują" sytuację, bo to widzą i oceniają, że jest mało szkodliwe. A za 10 za 20 lat już jakby im nie zależy co się dzieje w społeczeństwie, "bo wie pan, ci młodzi..." i tak dalej.

I tak to działa.

"Werwolf działa gdzieś pośrodku, wprowadzając zmiany etapami, aby Polacy mogli się do nich przyzwyczaić."

Kiedy ci teraz dorośli odejdą, kolejne pokolenia będą krok za krokiem akceptować coraz większe antypolonizmy, coraz większą przemoc, aż nagle staną nad przepaścią i nic nie będą mogli już zrobić.

Bo to się dokonało w ciągu ostatnich 50 lat.

Trzeba było dbać, kiedy był na to czas!

Nadal uważam, że jak się coś wynalazło, to się rozumie jak to coś działa.

Najpierw jest poznanie, zrozumienie, a potem wdrożenie praktyczne i obserwacja efektów, ulepszanie. Tak myślę.

Oni mówią coś takiego:

"nie rozumiemy jak to działa, ale przecież jak działa ludzki mózg też nie rozumiemy".

No właśnie!

Oni nie stoją za stworzeniem ludzkiego mózgu i dlatego nie rozumieją jak on działa.

Analogicznie rzecz biorąc, skoro nie rozumieją jak działa sztuczny mózg elektronowy - czyż to nie znaczy, że to nie oni go stworzyli?

Hę?

W zasadzie to mam na takie działania pewien dowód.

Jest to dowód językowy.

Może jednak kiedy indziej go opublikuję... w zasadzie do jednego z zeszłorocznych tekstów już we wrześniu powinienem dopisać szereg istotnych przemyśleń, jakoś jednak nie miałem "weny", w ten sposób temat jeszcze bardziej mi się rozwinął i na razie te informacje zatrzymam dla siebie, potrzebny jest do tych dodatkowych uwag osobny duży tekst, który zresztą od dawna planuję...

Występują z opowieściami, że oni nie wiedzą skąd SI ma takie pomysły, czy różną wiedzę.

Dziwią się na przykład, że SI zna język bengalski, którego nie powinna znać. 

Ona zna wszystko co jest w sieci i więcej, bo zna rzeczy, których my nie znamy, a które zostaną niedługo "odkryte". (patrz w P.S.)

Więc to jest odpowiedź na słowa - "nie wiemy jak ona działa"

"Dyrektor generalny Sundar Pichai powiedział nam, że sztuczna inteligencja będzie tak dobra lub zła, jak pozwala na to ludzka natura."

Hal-Hektor za sznurki trzyma...

P.S. 13 maja 2023

Chat GPT o samym sobie - używa „pojęć, których ludzie nie rozumieją”

Open AI kazało mu wyjaśnić sposób działania swojego poprzednika. Problem polega na tym, że nie da się tego zrobić w ludzkim języku.


Pojęcie „czarnej skrzynki” terminologii AI oznacza, że sztuczna inteligencja nie tłumaczy, w jaki sposób wykonała postawione przed nią zadanie. W 2015 roku w projekcie Deep Patient AI analizowało ogromne zbiory danych pacjentów, doszukując się wzorców, które pomogły wyszczególnić osoby z większą skłonnością do konkretnych chorób. Oprogramowanie – pomimo niewątpliwej przydatności – miało jednak pewien mankament. Naukowcy nie mieli pojęcia, dlaczego sztuczna inteligencja działa w ten sposób i czemu wybrała akurat tych pacjentów.

Zrozumieć działanie AI przez samoanalizę

Od tamtego momentu sztuczna inteligencja zaliczyła ogromny progres, ale problem „czarnej skrzynki” wciąż istnieje, nawet w przypadku tak potężnych modeli językowych jak Chat GPT. Twórcy oprogramowania użyli czwartej generacji chatbota do zdefiniowania działania swojego młodszego brata – GPT-2 – mając nadzieje na dojście do sedna tajemnicy. Efektów nie da się wyrazić w ludzkim języku.

Proces uczenia maszynowego możemy krótko wyjaśnić jako program, który generuje własny algorytm w celu rozwiązania problemu. Powstające w ten sposób głębokie sieci neuronowe mogą szkolić się na dużych zbirach danych, ale trudno jest „od środka” podejrzeć, jak tego dokonują. Na działanie „mózgu AI” wpływ ma tak wiele „neuronów”, że znalezienie konkretnego parametru jest ciężkim zadaniem. Badacze z Open AI, chcąc przełamać tę barierę, poprosili najnowszą generację popularnego chatbota o wyjaśnienie działania samego siebie, z tym że nieco starszego.

Neurony AI są polisemiczne. Co to oznacza?

Open AI postawiło przed GPT-4 jasne zadanie – dokonać analizy neuronu GPT-2 wraz z jego oceną oraz wyjaśnić jego działanie możliwie jak najprostszym i najbardziej naturalnym językiem. Wyniki są jednocześnie fascynujące i niezadowalające. GPT-4 zasymulował działanie neuronu GPT-2, ale ocenił jego wydajność bardzo surowo. Najbardziej niezwykłe było jednak wyjaśnienie funkcjonowania GPT-2, bo sztuczna inteligencja używa koncepcji, których próżno szukać w ludzkich słownikach. Neurony okazały się tak złożone, że GPT-4 miał problem z wyjaśnieniami ich działania. Są polisemiczne, czyli reprezentują na raz wiele różnych pojęć, których ludzie nie rozumieją lub nie potrafią nazwać.

Dodatkowym problemem jest to, że GPT próbuje tłumaczyć działanie jednego neuronu, ale nie wyjaśnia, jak wpływa on na inne neurony, przez co zrozumienie ogólnego wzorcu dalej znajduje się poza możliwościami badaczy. Można więc wysunąć teorię, że problem nie tkwi w GPT i jego zdolnościach do wyjaśniania pojęć, a w naszej znajomości języka maszyn i sztucznej inteligencji. Brzmi to futurystycznie, ale fakt jest taki, że AI świetnie przyswoiło języki świata, ale nie może przeskoczyć płotu w postaci ograniczenia naszych mózgów.

Czarna skrzynka GPT wciąż pozostaje owiana tajemnicą, ale przynajmniej wiemy już, w czym tkwi problem. Badacze z Open AI nie przestają wierzyć w rozwikłanie tej zagadki – być może następne generacje genialnego narzędzia będą w stanie przełożyć złożoność swojego języka na nasz ludzki bełkot.





Bzdury.

Nie ma czegoś takiego jak język maszyn czy język SI.

To jest język programisty, który tworzył SI i który SI zna - ale nasi "geniusze" od komputerów nie znają...

A nie mówiłem!!! (16)

Eksperci Google AI o przyszłości sztucznej inteligencji | 60 minut - CBS News

Prawym Okiem: Sekcja Archeologii Średniowiecza KNSA UJ (maciejsynak.blogspot.com)

Prawym Okiem: Metoda Werwolfu - metodą nawyków (maciejsynak.blogspot.com)

Prawym Okiem: U lekarza - cz.3 (maciejsynak.blogspot.com)

Prawym Okiem: Wielkie oczy - Buka (maciejsynak.blogspot.com)

Eksperci Google AI o przyszłości sztucznej inteligencji | 60 minut - CBS News

p.s.

Antyweb - blog technologiczny

O historii propagandy

Poniżej cztery artykuły rosyjskiego wojskowego Michaiła Khodarenoka dotyczące wojny informacyjnej - są to przedruki z prasy rosyjskiej.

Autor min. odnosi się do zakonów rycerskich, zaś niektóre działania sitwy zarządzającej światem określa mianem "rusofobii", gdzie ja widzę to jako programowe działanie skierowane przeciwko ludziom jako takim, nie tylko przeciwko Rosjanom. Ponadto wskazuje USA jako źródło współczesnego banderyzmu, prawie pomijając Niemcy - głównego sprawcę tego ruchu.

Nie wspomina też, że takie działania skierowane są generalnie przeciwko Słowianom, w tym Polakom. To częsty w prasie rosyjskiej przejaw egocentryzmu - Słowiańszczyzna utożsamiana jest z Rosją, jak ktoś nie jest bałwochwalczo zakochany w Rosji - jak Rosjanie - ten jest Słowianinem w cudzysłowiu ("słowianie").

Pisze, że Ukraina jest to twór powstały przeciwko Rosji, całkowicie ignorując fakt, że przede wszystkim to Rzeczpospolita straciła na oderwaniu jej wschodnich kresów - ukrainy. Nawet w jego artykule można znaleźć sugestię, że to Polacy stoją za jej stworzeniem - czyli rozrywaniem Polski...

Taka postawa w czystej postaci oznacza odcinanie się od sprzymierzeńców na zachodzie, tj. po stronie rosyjskiej publicyści podtrzymują rozłam międzyspołeczny zapoczątkowany przez sitwę w krajach zachodnich - być może chciwie pragnąc dla siebie poklasku ("ostatni biały obrońca świata normalnego"), a może po prostu topiąc się we własnej atomowej sile. "Rosja nikogo nie potrzebuje, żeby sobie poradzić ze sitwą, ale jak chcecie nam się podlizywać, to pozwalamy". Innymi słowy utrzymują myślenie imperialistyczne, jakie im zarzuca zachód.... A więc publicystyka rosyjska wprowadza podział na lepszych i gorszych, gdzie tymi lepszymi zawsze są Rosjanie - w powiązaniu z kłamstwami o swej roli w okresie II Wojny Światowej... - wychodzi, że ... "Jesteście tacy sami!" ? 

miejscami trochę słabe tłumaczenie automatyczne





16 września 2022, 15:24

 
Kto jest przyjacielem, a kto wrogiem: średniowieczne techniki propagandowe i paralele z Ukrainą

Pułkownik Khodarenok porównał metody średniowiecznej propagandy i działania Ukrainy w przestrzeni informacyjnej

Michaił Khodarenok

„Uszy” współczesnej propagandy wizualnej, a także fałszowanie i rozpowszechnianie zniesławiających plotek, wystają z wczesnego średniowiecza, a nawet wtedy reprezentowały język łatwo zrozumiały dla przeciętnego Europejczyka. Do późnego średniowiecza i nastania druku narzędzia zostały opracowane. Michaił Khodarenok, wojskowy obserwator Gazeta.Ru, próbował rzucić światło na niektóre aspekty nowoczesności.


Rozpętana przez Kijów i Zachód wojna informacyjna przeciwko Rosji jest imponująca i przerażająca. Nie tylko skalą, ale i bezwstydem, przekraczaniem wszelkich granic. Choć o jakim sumieniu można mówić, gdy dotykamy kwestii propagandowych, kiedy mackejalistyczny „cel uświęca środki” jest na pierwszym planie. Jeśli spojrzymy na historię ludzkości właśnie przez pryzmat postępu technologicznego, będzie to konsekwentny rozwój, seria fundamentalnie ważnych skoków. Każdy z nich reprezentuje rozwój najskuteczniejszego sposobu wpływania na masy.

Ważne jest, aby zrozumieć, że słowo „propaganda” pojawiło się w XVII wieku w Watykanie, ale przed I wojną światową miało, przynajmniej formalnie, znaczenie pozytywne – „szerzenie wiary”. Potem stał się synonimem oszustwa. Ale do czasu, gdy pojęcie „propagandy” stało się całkowicie polityczne, kiedy się skrystalizowało, ukształtowały się jego główne metody i zasady. Tak więc do XVII wieku słowo „propaganda” nie istniało, ale było samo zjawisko.

W rzeczywistości dzisiaj Internet pochłonął wszelkie historyczne doświadczenia i przełożył je na warunkowy system zer i jedynek, na tzw. macierz. Jednak pierwsza globalna sieć powstała właśnie w średniowieczu.Z grubsza mówiąc, Internet tamtych czasów to kościół. Można powiedzieć, że chrześcijanie pokonali pogan w wojnie informacyjnej.Kiedy terytoria zostały schrystianizowane, kiedy bożki i bożki wrzucano do wody, była to część wojny informacyjnej. Kiedy rękopisy zostały spalone, było to również częścią globalnego procesu. Pozostawienie przeciwnikowi mgły powściągliwości i spekulacji to marzenie każdego propagandysty.Dziś Kijów dąży z jednej strony do oczerniania Rosji, az drugiej do niszczenia dowodów zbrodni własnego reżimu przeciwko narodowi.


Oto podstawowe zasady propagandy, które narodziły się w średniowieczu. To jest metoda zastraszania. Książę Światosław, gdy szedł na wojnę z jakimś krajem, wysłał wiadomość: „Idę do ciebie”. Pracowała ciężej niż włócznia, bo jeśli przestraszyłeś się przed walką, to już przegrałeś. A strach ma wielkie oczy i propaganda o tym wie. Wymuszanie historii z elektrowni jądrowej Zaporizhzhya to właśnie sianie paniki. Tylko w skali, o jakiej książę Światosław nigdy nie marzył.



Jak działa wizualizowana propaganda

Kiedy Kijów kręci miniatury wideo, inscenizuje bitwy, w których inscenizuje zwycięstwa Sił Zbrojnych Ukrainy i Batalionów Narodowych, to niestety znajduje publiczność. Ale jeden z odległych przodków wizualizowanej propagandy pojawił się prawie tysiąc lat temu. Jest taki „dywan Baye” lub „Gobelin Baye”. Przedstawia historię podboju Anglii przez Normanów w 1066 roku. Na pierwszy rzut oka jest to źródło historyczne, opowiadanie to chronologicznie zbudowana sekwencja scen. Od wysłania ostatniego anglosaskiego króla Harolda do Normandii - po bitwę Normanów z Anglosasami pod Hastings i śmierć Harolda. Przy drugim przybliżeniu wystaje propaganda. To jest normański pogląd na wydarzenia. Harold jest przedstawiany jako obłudnik, jego przeciwnik, książę Normandii Wilhelm, jako śmiały i otwarty. Bojownik w słusznej sprawie. Harold, który jest „zły” według wersji normańskiej,


Biorąc pod uwagę fakt, że prawie nikt nie umiał czytać i pisać, pokazywano ludziom zdjęcia. Normanowie byli przekonani, że ich książę jest bohaterem, bojownikiem w słusznej sprawie, a jego przeciwnicy byli tchórzliwi, zdradziecki i złośliwy. Ciekawe, że Napoleon już w XIX wieku zabrał ze sobą, gdy próbował podbić Anglię, aby podkreślić historyczność chwili, ale po klęsce dywan ponownie trafił do muzeum. Następnie, już w XX wieku, dywan zdobyli nazistowscy okultyści z Ahnenerbe. W III Rzeszy kochali takie „lampowe” artefakty. Dywan z Bayeux, pierwsze kopie dzieł Nietzschego, włócznia, którą rzekomo zabito Jezusa.

Metoda propagandy ustnej nie uległa sile wpływu.To jest propaganda z ambony, kazania, propaganda opinii. Są to heroldowie wykrzykujący wieści w wymaganym formacie, a także dekrety. Bardzo często książę zatrudniał heroldów, aby zwiększyć swój prestiż. PR.

Inne rodzaje technik propagandowych średniowiecza to rytuały, gesty publiczne. To, co jest robione regularnie, jest ustalane na podkorie.

Wreszcie kroniki historyczne. Każda kompilacja faktów jest już interpretacją, a każda interpretacja zawiera element propagandy.Oczywiście kroniki nie były dostępne dla niepiśmiennych mas, więc były badane przez agentów wpływu, wpływowe ich czasy i zgłaszane tłumowi.

Każdy klasztor miał własną kronikę, klasztory tworzyły sieć informacyjną. Kiedy pojawiły się zakony rycerskie – joannici, templariusze, franciszkanie, byli zarówno wojownikami, jak i mnichami, i czymś w rodzaju blogerów (żyli z datków ze stada) i influencerów.Krucjaty zainicjowane przez Kościół są wynikiem propagandy. Obejmowała zarówno aspekty wizualnej, jak i ustnej propagandy.Nawiasem mówiąc, kiedy mówimy o templariuszach, musisz zrozumieć, że w historii upadku i śmierci zakonu nie ma nic mistycznego. Stali się bajecznie bogaci, potem Filip IV Przystojny był im winien sporo, a potem uznał, że łatwiej nie rozdawać pieniędzy, ale oczerniać zakon przez papieską propagandę, oskarżając go o powiązanie z diabłem. To boleśnie znana metoda „tworzenia wizerunku wroga”.

Dalej jest nowy etap. Rok 1445 jest uważany za rok wynalezienia druku. Była okazja do powielenia propagandy. Jeszcze jeden krok za 120 lat i będą gazety, kolejny krok za 390 lat i będzie radio, kolejny krok za 35 lat przed telewizją i kolejny krok za 40 lat przed Internetem. W sensie technicznym historia propagandy to pięć kroków. Powrót do typografii. W 1486 roku inkwizytorzy Heinrich Kramer i Jakob Sprenger opublikowali Młot na czarownice, traktat o demonologii i właściwych metodach prześladowania czarownic. W tym samym czasie w całej Europie szerzą się idee o masowej obecności czarownic, które zawarły porozumienie ze złymi duchami wśród zwykłej ludności. To już druga, a nawet trzecia fala Inkwizycji i to właśnie z wydarzeń późnego średniowiecza mamy wyobrażenie o niej jako o wiecznie płonących ogniskach, na których palono heretyków i czarownice. A „sędziami” kierował „Młot na czarownice”. W pewnym sensie początki emancypacji kobiet spłonęły na stosie. Kobiety o silnej woli, które pozwalają sobie na rzeczy wykraczające poza tradycyjną kobiecość, oskarżano o związki ze złymi duchami. Inkwizytorzy pracowali ciężko, wydajnie, ponieważ skupili się wyłącznie na tym podręczniku szkoleniowym. Wskazywała, co było czarne, a co białe, kto był uważany za czarownicę, a kto nie.

Dziś takie ukraińskie podręczniki szkoleniowe krążą w Internecie, a każdy Rosjanin może dowiedzieć się z ulotek wymyślonych przez kijowską propagandę, jaki jest krwiożerczy, mroczny, gęsty i tak dalej.Czasami ma się wrażenie, że zaćmienie okryło Ukrainę, jakieś nowe „średniowiecze”. W końcu pojęcie średniego aevum, czyli średniowiecza, weszło do użytku dopiero w XVII wieku i stało się uosobieniem swoistego tygla historii, czegoś mrocznego, co trzeba przezwyciężyć, z czego koncepcje humanizmu i tak dalej pojawiły się później. Tu i na Ukrainie widocznie następuje jakaś potężna historyczna przemiana. I być może potomkowie znajdą na to wszystko nazwę.

Opinia autora może nie pokrywać się ze stanowiskiem redakcji.

22 września 2022, 11:52

 
Dwieście lat zorganizowanej nienawiści: jak rusofobia stała się osią światowej geopolityki

Pułkownik Khodarenok opowiedział, jak narodziła się rusofobia


Aby zrozumieć fenomen rusofobii, konieczne jest jego strukturalne ujawnienie. Aby to zrobić, ważne jest, aby zrozumieć, że nie są to jakieś irracjonalne impulsy, ale cały system, którego pracę wspierają pewne kręgi dbające o własne interesy. Wojskowy obserwator „Gazeta.Ru”, Michaił Khodarenok, próbował zbadać genezę rusofobii, jej głównych sił napędowych, i prześledzić, jak przeniknęła ona na Ukrainę i zakorzeniła się tam jako idea państwowa.


Słowo „rusofobia” zyskało oficjalny status w literaturze i dziennikarstwie w pierwszej połowie XIX wieku. Nieco później wszedł do użytku. Dziś oficjalna agenda nie może się bez niej obejść. Formalnie jest to termin medyczny, kolejna fobia z serii fobii. Czym jest fobia? Irracjonalny niekontrolowany strach lub uporczywe doświadczanie nadmiernego niepokoju w określonych sytuacjach lub w obecności określonego obiektu. Ale byłoby niepoważnie nazywać to zjawisko czymś wyłącznie irracjonalnym. Ma kilka wymiarów, w tym racjonalny, a jeśli przegapimy jeden z nich, nie będziemy mogli zobaczyć wroga w twarz, nie będziemy w stanie mu się oprzeć.


Termin „Russophobie” jest używany od lat 30. w publikacjach niemieckich, w szczególności w Nurnberger Zeitung i Frankfurter Ober-Amts-Zeitung.W Rosji po raz pierwszy użył go przyjaciel Puszkina, książę Piotr Wiazemski , w recenzji książki markiza de Custine Historia Rosji z 1839 r., w której Francuz przedstawił Mikołaja Rosję, delikatnie mówiąc, w nieatrakcyjnych kolorach.

Niemal 20 lat później poeta Fiodor Tiutczew sformułował cały system, wyczerpująco na swoje czasy opisując zjawisko rusofobii. Wyróżnił „zewnętrzną” i „wewnętrzną” rusofobię, zauważając, że w pierwszym przypadku obcokrajowcy nie lubią Rosji i rosyjskich rzeczy, w drugim przypadku, powiedzmy, „piątej kolumny”. Rodacy z figą w kieszeni.


I wydaje się, że uchwycił samą istotę wewnętrznej rusofobii: „Mówimy o rusofobii niektórych Rosjan - i bardzo szanowanych ... Mówili nam i naprawdę tak myśleli, że w Rosji nienawidzą braku praw, braku wolności prasy itd. itd., ponieważ właśnie dlatego, że tak bardzo kochają Europę, niewątpliwie posiada ona wszystko, czego nie ma w Rosji. A co teraz widzimy? W miarę jak Rosja, dążąca do większej wolności, coraz bardziej się umacnia, niechęć tych panów do niej tylko się nasila. (Z listu Fiodora Tiutczewa do Anny Aksakowej, żony słowianofila Siergieja Aksakowa , 1867).

Nie użyto określenia „piąta kolumna”, zamiast tego wyróżniała się wspólnota „liberałowie, nihiliści, element polski”.Ale nie należy tu wciągać nurtu filozoficznego ludzi Zachodu, tak wybitnych jego przedstawicieli, jak Bieliński, Hercen i filozof religijny Władimir Sołowjow . Nawet Piotr Czaadajew ze swoją „Przeprosinami szaleńca”, z powodu którego został umieszczony w areszcie domowym, nie powinien być przypisywany rusofobom. Wiele osób pamięta tylko jego pracę krytyczną wobec Rosji, ale miał późniejszą, w której bezpośrednio zaznaczył, że Rosja ma swoją drogę, można powiedzieć, że tam leżał „pierwotny rosół” eurazjatyzmu, który następnie będzie rozwijany i rozwijany. podniesiony na nowy poziom przez księcia Nikołaja Trubetskoya .


Rusofobia wewnętrzna to szczególny element jednego systemu.

W postaci indywidualnych impulsów rusofobia istniała od wieków od XVI wieku, przede wszystkim w wersji polsko-litewskiej. Miała ona wymiar religijny, co stało się możliwe po podziale Kościoła Chrześcijańskiego na katolicki i prawosławny po schizmie w 1054 r. i chrzcie Rosji w 988 r. na łonie prawosławia. Kwestia ziemi przeplatała się z religijną, a tu głównymi ideologami rusofobii byli jezuici i polscy magnaci. Stąd wziął się mit, że „Moskali”, czyli Rosjanie, to jakiś rodzaj barbarzyńców, którym bliżej do Tatarów i Turków niż do Europejczyków.

Ale jako system rusofobia rozwinęła się pod koniec XVIII i na początku XIX wieku. Warunki historyczne do tego dojrzały. To okres formowania się narodów, epoka mocarstw kolonialnych. Tło ideologiczne rusofobii ukształtowało się we Francji napoleońskiej . Dla Napoleona Rosja była przeszkodą na drodze do dominacji nad światem. Niektórzy polscy i rosyjscy emigranci stali się autorami wielu tez. Jednak po klęsce Napoleona pod Waterloo wpływ Francji na geopolitykę światową osłabł, a podręczniki szkoleniowe utworzone przez Francuzów i Polaków wyemigrowały do ​​Anglii. Kiedy wybuchła wojna krymska, a Rosja musiała walczyć z połową świata, rusofobia uległa globalizacji. Również nasi oficerowie zaczęli wracać z Francji i przynieśli wiele europejskich pomysłów. Wolterianizm, idee utopistów takich jak Fourier, wczesne formy socjalizmu spadły na rosyjską ziemię. Częściowo poszły w konstruktywnym kierunku, co doprowadziło do reform Aleksandra II, częściowo w kierunku destrukcyjnym i wzmocniło wewnętrzną rusofobię.

Czym jest system? To coś zjednoczonego, z własnym rdzeniem, zdolnego podporządkować wszystkie przypadkowe elementy i wpisać je w historyczne i polityczne wzory. System filozoficzny Hegla obejmuje wszystko na świecie.To samo dotyczy rusofobii. W centrum tego zjawiska nie znajduje się bynajmniej irracjonalizm, ale całkiem racjonalne względy.I z grubsza brzmi to tak: „Nie pozwól Rosji odwrócić się w kategoriach geopolitycznych”. Kraje zachodnie u zarania kapitalizmu argumentowały już dość kapitalistycznie, w duchu Adama Smitha : „Nie pozwól konkurentowi zgarnąć dodatkowego kawałka”. Tak rozumiało Imperium Brytyjskie – Pax Britannica, które do 1918 roku posiadało 22% powierzchni ziemi, rozciągającej się na powierzchni 31 878 965 kilometrów kwadratowych, nie licząc Antarktydy. Europa celowo stworzyła Rosji przeszkody w zdobywaniu nowych terytoriów. A na początku XIX wieku zachodni magnaci zdali sobie sprawę, że Rosja jest magazynem niezmierzonych zasobów. I chcieliby je złapać.

Kolejny podstawowy powód, już ze sfery politycznej. Kiedy liberałowie mówią, że Rosja jest więzieniem narodów, w którym nie ma wolności, po prostu powtarzają stereotyp z XIX wieku. Faktem jest, że Imperium Rosyjskie działało jako gwarant monarchii w Europie i pomagało krajom – Francji, Węgrom , Polsce – w tłumieniu rewolucji. W tym celu nazywano ją „Żandarmem Europy”. W zasadzie istnieje również racjonalny związek przyczynowy.

Jednak racjonalne motywy mają szeroki wachlarz narzędzi, w tym podsycanie irracjonalnych impulsów, w tym codziennej rusofobii. W dobie rozwoju gazet codziennie drukowano w Europie coś o „dzikiej Rosji”. Dziennikarze, mając swój powód, podeszli do sprawy pragmatycznie: drukuj to, co przeczytają. I przeczytają smażone fakty: kto został stracony w Imperium Rosyjskim, ilu żandarmów zostało zabitych przez terrorystów, jak monarcha zbuntował się, kilka mokrych szczegółów. Musisz więc pisać pod takim kątem, dodawać plotki. Nawiasem mówiąc, według węgierskiego specjalisty ds. mediów Akosa Siladyi, w Europie Środkowej nie ma czegoś takiego jak rusofobia, choć objawia się ona na co dzień. Ale wystarczy też, że istnieje bardzo wypaczony pogląd o Rosji jako takiej. To nie wódka i niedźwiedzie, jest gorzej.


Następny etap

Stany Zjednoczone to wyjątkowy stan. Przez kilka stuleci wchłaniali i trawili wszystko, co najlepsze i najgorsze, co było w Europie, w tym rusofobię. W XX wieku przekształci się w antykomunizm i antybolszewizm i stanie się bronią ideologiczną w rękach CIA . Nieprzypadkowo jednym z ważnych obszarów pracy KGB w latach 50. i następnych było obalanie dyskredytujących mitów o ZSRR. Oznacza to, że w epoce zimnej wojny rusofobia przeszła na jakościowo nowy poziom, a kolejny impuls nastąpił już w XXI wieku, kiedy stało się jasne, że Rosja nie lubi roli państwa trzeciego świata, surowca surowcowego. wyrostek, który przypisały mu kraje zachodnie.

Jesteśmy dziś świadkami tego skoku na jakościowo nowy poziom i być może rusofobia, jako odpowiedź, nigdy nie przybrała takiej skali. Trzeba jednak oddzielić obraz prezentowany przez media od tego, co ludzie naprawdę myślą. W Europie nie ma powszechnej nienawiści do Rosji, jak próbują to przedstawiać ci, którzy wyemigrowali i teraz próbują polać wodą młyn zachodniej propagandy. Tyutczew nazwał taką „zachodnią kolonią Rosjan”. Teraz nazywają się „poprawnymi Rosjanami, dobrymi Rosjanami”. Chodzi o tych, którym obiecuje się świadczenia socjalne, jeśli podpiszą petycję przeciwko SVO.

Interesuje nas również pytanie, w jaki sposób rusofobia przeniknęła na Ukrainę . Po pierwsze Ukrainie udało się odwiedzić Rzeczpospolitą. Nie poszło na marne, ale bardziej przypominało ziarno, które tak naprawdę nie wykiełkowało przez długi czas. Szczypta katolickiej rusofobii, dwie szczypty polskości, szczypta idei wyjątkowości ukraińskiej drogi.

Ale w XIX wieku, w epoce racjonalizmu, Ukraina zaczęła przypominać laboratorium alchemika, w którym zagraniczni „naukowcy” wyhodowali homunkulusa, który miał zniszczyć Imperium Rosyjskie. W tym czasie zaczął podnosić głowę nacjonalizm frotte. A kiedy armia Hitlera wkroczyła na terytorium Ukrainy, był już gotowy teren dla nazistowskich propagandystów. Co więcej: do tego czasu Abwehra, niemiecki wywiad, nawiązał tajną łączność z całą Banderą. W III Rzeszy rusofobia nabrała charakteru totalnego, podobnie jak antysemityzm. Nic dziwnego, że niektórzy badacze stawiają między tymi zjawiskami znak równości.

Po prostu antysemityzm jest starożytny. Po zakończeniu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej Armia Radziecka złapała Banderę w skrytkach i bagnach przez kolejne dziesięć lat, ale niektórzy uciekli podczas drugiej fali migracji w latach 40. i 50., a niektórzy podczas trzeciej fali lat 60. i 70. I zachowali wszystkie rusofobiczne podręczniki szkoleniowe, a po 1991 roku zwrócili je na Ukrainę, a proces stopniowego kiełkowania „ziaren zła” rozpoczął się od nowa. Politolog Walerij Korowin zauważył, że za prezydentury Juszczenki ukraińska rusofobia weszła w aktywną fazę zorientowaną na Stany Zjednoczone i to właśnie doprowadziło do Euromajdanu i zwycięstwa skrajnie prawicowych nacjonalistów.

Po 2014 roku proces ten był już całkowicie uzasadniony, wykorzystując wszystkie możliwości aparatu państwowego i jego struktur.Widzimy, do czego to doprowadziło. Sytuację pogarsza fakt, że po rozpadzie ZSRR rusofobia stała się częścią chorej idei narodowej wielu byłych republik radzieckich. To jest nadbudowa globalnego projektu antyrosyjskiego. Należy rozumieć, że gdyby globaliści nie poparli regionalnych ośrodków rusofobii, dawno by to uschło. Oznacza to, że dziś jest wspierany sztucznie i wspierany przez te siły, które mają praktycznie niewyczerpane zasoby.

Jeśli ktoś gdzieś jeszcze raz powie, że Rosja jest krajem zacofanym, to należy pamiętać, że jest to najprawdopodobniej powtórzenie starej bajki o białym byku, za którym kryją się dość racjonalne motywy, tego, który taki program nadaje. I jeszcze jedna, niemal codzienna rada: patriotyzmu nie należy mylić z odrzuceniem krytyki. Trzeba tylko zbadać krytykę i wyciągnąć wnioski. Ale zawsze można odróżnić osobę, która wykrzykuje obelgi, od osoby, która konstruktywnie krytykuje.

Opinia autora może nie pokrywać się ze stanowiskiem redakcji.





11 sierpnia 2022, 12:56

 
Nibelungen z Völkischer Beobachter: powstanie i upadek „niemieckiej babci” ukraińskiej propagandy

Publicysta wojskowy Gazety Ru Michaił Chodarenok opowiedział, jak działał główny organ prasowy III Rzeszy


W propagandzie zawsze są królowie i narybek. Wszystkie pracują na wynik iw rzeczywistości tworzą jedną sieć informacyjną. Ale tylko supergwiazdy fabryki prania mózgu tworzą historię. Jeśli traktat Sun Tzu „Sztuka wojny” jest kultem dla wojska, to dla twórców podróbek – niemieckiej gazety Völkischer Beobachter. Porozmawiajmy o niej dzisiaj.


Niemiecka machina propagandowa III Rzeszy miała dwóch sojuszników: prasę i radio. Z ich pomocą nadano agendę, a „prawidłowe informacje” dotarły do ​​umysłów milionów obywateli. „Tysiącletnia Rzesza” nie dotarła do epoki telewizji masowej i globalnej sieci – aż do epoki post-Gutenbergowskiej we wszystkich jej wersjach. Nawiasem mówiąc, twórcy komputerowych strzelanek nie raz fantazjowali na ten temat, tworząc własne dystopijne światy. W tej samej strzelance „Wolfenstein: The New Order” akcja toczy się w latach 60., a tam naziści nie przegrali, ale dorośli do Stanów Zjednoczonych Ameryki – Stanów Zjednoczonych Niemiec. Mają tam Internet, telewizję i wszelkiego rodzaju drony. Ale to są fantazje artystyczne, a po naszej stronie są spadkobiercy Goebbelsa, co wcale nie jest nowością. Według serwisu informacyjnego PR Week, Od początku operacji specjalnej w działania propagandowe zaangażowało się ponad 150 ukraińskich firm PR. Dopiero na informacyjnym blitzkriegu wrzucono tak wiele, a wszystkie te trujące nasiona wpadły na żyzną glebę, którą kijowscy propagandyści uprawiają od 2014 roku. Absolwenci dziennikarstwa Uniwersytetu Szewczenki nie byli zatrudniani przez wiodące publikacje i telewizję, jeśli nie zdali egzaminu na zawodowe umiejętności tworzenia podróbek.


„Co najmniej 5 na 10 wiadomości w naszym programie powinno dotyczyć Rosji i to tylko w negatywny sposób” – wspominał były redaktor ostatniego komunikatu informacyjnego jednego z czołowych kanałów telewizyjnych na Ukrainie.

Wiadomość była nadawana w duchu: „Poseł Rostowski opowiadał, jak marzy o włączeniu regionu Rostowa do Ukrainy”, „Dowódca jednej z rosyjskich jednostek powiedział, że „rosyjska arbitralność na Krymie ma dość” i marzy służby w armii ukraińskiej”. Oczywiście zarówno zastępca, jak i wojskowy są fałszywi. „Rosja zabrała nam Krym, aby stworzyć tam strefę prostytucji” – nadał w jednym z kanałów telewizyjnych ekonomista Dmitrij Potekchin. Cóż, opowieści grozy w duchu: „Na terytorium Krymu zbudowano obóz koncentracyjny, wszyscy są zmuszeni śpiewać hymn Federacji Rosyjskiej, a jeśli źle śpiewają, odcinają sobie języki”.


Do czego to wszystko doprowadzamy? Co więcej, ukraiński czarny polityczny PR i propaganda jest tylko „chwalebnym” spadkobiercą fabryki kłamstw Goebbelsa. W jednym z materiałów mówiliśmy szczegółowo o aparacie propagandowym III Rzeszy . Mówili też o roli Bandery w kształtowaniu agendy nazistowskiej na terenie Ukrainy . Ale żeby lepiej zrozumieć to zjawisko, trzeba przestudiować nie tylko kontekst, ale i supergwiazdy niemieckiej propagandy, babcine kłamstwo. Przede wszystkim jest to gazeta Völkischer Beobachter (Völkischer Beobachter ), organ druku NSDAP, główna gazeta dla milionów Niemców - cywilnych i wojskowych. Jest to wyraźny przykład tego, jak mały prowincjonalny obieg, raz w dobrych rękach, może stać się potężną bronią w rękach przestępczego reżimu.


Jedna mała dygresja: obecnie ktoś używa niemieckiej marki, by oblewać Rosję, naszą armię na portalach społecznościowych i produkować podróbki o wyraźnie proukraińskiej orientacji. Moim zdaniem nie są to wytrawni propagandyści, ale jakieś niezrównoważone psychicznie łapacze szumu z kompletnym spiskiem mózgu w końcowej fazie. Na tym kończą się podobieństwa między niemieckim Völkischer Beobachter a symulakrum „völkischer beobachter”.

Ale fakt pozostaje faktem: Völkischer Beobachter to bardzo silna marka, powszechnie znana nazwa, gazeta, z której wciąż można nauczyć się sztuki oszukiwania mas.

Aby lepiej zrozumieć tempo i skalę rozwoju gazety, trzeba przestudiować genezę. Za kanclerza Otto von Bismarcka w 1887 r. założono w Monachium podmiejską gazetę „Monachijski Obserwator” (Münchner Beobachter). Typowa prowincjonalna ulotka dla bezpretensjonalnych mieszczan. Codzienne wiadomości, plotki, gazetowe kaczki, smażone fakty, krzyżówki, horoskopy. W 1900 gazetę kupił niejaki Franz Eyer. Podczas I wojny światowej „The Munich Observer” relacjonował wydarzenia na froncie. Najciekawsza rzecz zaczęła się po 1918 r., kiedy to Rudolf von Sebottendorff, założyciel okultystycznego Towarzystwa Thule, z którego spod skrzydeł wyszło wielu prominentnych członków partii nazistowskiej (NSDAP), kupił gazetę. Platformą ideologiczną Towarzystwa Thule jest masoneria, sufizm, alchemia, antybolszewizm, antysemityzm. To jest ideologiczny zaczyn całego szczytu III Rzeszy i wszystkich pod nim. Sebottendorff marzył o „Algadome”, „ziemskim królestwie świadczącym o odrodzeniu ducha cywilizacji Thule, imperium wszystkich Niemców”. Gazeta została przemianowana na Völkischer Beobachter, co dosłownie oznacza „obserwator ludzi”, a dokładniej „felietonista dla nas, a nie dla obcych”.

Völkischer Beobachter, stając się na krótki czas ulotką Towarzystwa Thule, nadawał mistycyzm, protonazizm i antysemityzm, ale jeszcze nie do mas, ale bardziej do swojego - wąskiego kręgu ezoterycznych architektów przyszłości. Przeskoczmy trochę do przodu: w 1933 Sebottendorff opublikował książkę „Przed nadejściem Hitlera: dokumenty wczesnego okresu ruchu narodowosocjalistycznego”, która została natychmiast zakazana w III Rzeszy, a autora aresztowało Gestapo. Jednak w jakiś nieznany sposób uciekł do Turcji, od 1942 r. pracował dla Abwehry, 8 maja 1945 r. popełnił samobójstwo skacząc do Bosforu, według innej wersji – śmierć zainscenizował wywiad turecki, a właściwie założyciel Towarzystwa Thule dożył lat pięćdziesiątych.

W każdym razie Sebottendorf rozgrzał „Monachijskiego Obserwatora” do pożądanego stopnia. W 1920 r. gazeta prowadziła nędzną egzystencję, przytłoczoną hiperinflacją, jaka panowała w powojennych Niemczech. Kupili go za grosza członkowie NSDAP Dietrich Eckart i Ernst Röhm (sojusznik Hitlera, którego usunął w „Noc długich noży”). W ten sposób Völkischer Beobachter stał się listą partyjną partii nazistowskiej. W 1921 r. 32-letni Adolf Hitler przejął kontrolę nad gazetą. Gazeta bardzo lubiła mieszczan, którzy mieli zranione poczucie dumy narodowej. Antysemici, frankofobowie, rusofobowie, antybolszewicy, wkrótce staną się głównym elektoratem ognistego Adolfa. Wszystkie problemy Niemiec wyjaśniano przez pryzmat teorii spiskowych, a mieszczanom bardzo się to podobało.

Nakład gazety rósł gwałtownie - wprost proporcjonalnie do wzrostu popularności mówcy Hitlera. Po nieudanym puczu piwnym 9 listopada 1923 r., kiedy Hitler i jego towarzysze po raz pierwszy próbowali dokonać zamachu stanu, gazeta została zakazana.

Zupełnie inna historia zaczęła się w 1925 roku. Po zniesieniu zakazu i zwolnieniu Hitlera z więzienia Völkischer Beobachter pędził po nazistowskiej autostradzie propagandowej z prędkością ponaddźwiękową. W 1925 r. ukazał się wstępniak Hitlera „Nowy początek”, w 1929 r. Völkischer Beobachter stał się wydawnictwem berlińskim i nabył oddziały, do 1931 r. nakład wzrósł do 120 000 egzemplarzy. Völkischer Beobachter odegrał kluczową rolę w zwycięstwie wyborczym Hitlera. Przypomnę: został kanclerzem w sposób demokratyczny, dopiero po tym, jak dokonał zamachu stanu i został jedynym dyktatorem.

Można powiedzieć, że historia nowoczesnych technologii politycznych sięga tamtych czasów. Czarny PR, gryzące hasła, książeczki „Głosuj na…”, spotkania z ludźmi. W tamtych czasach Völkischer Beobachter pracował dzień i noc. Podczas kampanii wyborczej Hitler podróżował po całych Niemczech, wygłaszał przemówienia, brał udział w wiecach, ściskał ręce zwykłym robotnikom i bankierom, rozdawał autografy wzniosłym damom i płomiennym młodym nazistom, pozował do zdjęć, a nawet całował dzieci przed kamerą. Obiecał wysoki standard życia, likwidację bezrobocia, budowę nowych dróg, podniesienie przemysłu na nowy poziom. To znaczy nie należy zapominać, że kampania PR odbywała się pod znakiem nie zniszczenia, ale rzekomo kreacji, i że nazizm pokaże swoją prawdziwą istotę, gdy wszystkie wątki rządzenia krajem będą w rękach Adolfa. Polecam obejrzeć film Davida Wnendta „He's Here Again”. Tam dobrze rozumiane jest zjawisko PR w ogóle, a rola charyzmatycznego lidera w szczególności. Przypomnę: kampania wyborcza Zełenskiego była również oznaczona „Za wszystko, co dobre”: wstrzymać ogień w Donbasie, pielęgnować demokrację, wprowadzić równość i sprawiedliwość, referenda, zaopatrzyć Ukrainę w gaz i uczynić z niej europejskiego eksportera. Dziś niestety widzimy zupełnie inny obraz.

Chociaż warto zauważyć, że Hitler rzucał ze wszystkich pistoletów. Z przodu po kraju jeździł czarodziej, który obiecywał raj na ziemi. Tymczasem jego poplecznicy inscenizowali prowokacje, szkalowali przeciwników i uciekali się do siłowych metod. Na przykład po spaleniu Reichstagu, za który odpowiedzialność zrzucono na komunistów, notowania NSDAP gwałtownie wzrosły. Na ulicach hitlerowcy z SA przeprowadzali terror, represje i propagandę, a wkrótce dołączyli do nich SS. Oto pytanie, dlaczego bataliony narodowe szalały na Ukrainie? Ponieważ „nadają program” swoimi skutecznymi metodami. Nie ma odbioru złomu.

W styczniu 1933 Hitler został kanclerzem Niemiec. Były to ostatnie wielopartyjne wybory do 1990 roku. W marcu 1933 r. Führer otrzymał władzę dyktatorską, miażdżąc wszystkich swoich przeciwników dosłownie i w przenośni. Völkischer Beobachter zmienił się z ulotki partyjnej w gazetę rządową. Teraz obywatel niemiecki był zobowiązany do zapisania się do Völkischer Beobachter pod groźbą represji. „Gazeta ludowa. Nie jesteś z ludźmi?” Hitlerowcy i listonosze pukali do domów. Od tego czasu gazeta jest zjednoczonym frontem informacyjnym wraz z niemieckim radiem. W każdym domu było radio, co oznaczało, że Hitler nadawał w każdej rodzinie. Od pierwszych dni II wojny światowej Völkischer Beobachter opisał zwycięstwa armii niemieckiej, nie opierając się na wiarygodnych faktach. Tak jak robią to teraz ukraińskie media.
2 lutego 1943 r. Alfred Rosenberg opublikował felieton zatytułowany „Nasi żołnierze zginęli, aby Niemcy mogły żyć!”.

„Tak jak królowie, rycerze i jeźdźcy Burgundii na obcej ziemi walczyli do końca z Hunami, tak szósta armia walczyła pod Stalingradem z milionową armią bolszewików. Walczyli, polegli lub wstali, ranni i wyczerpani w mieście, które również nosi imię naszego wroga, jak za czasów Nibelungów ”- napisał Rosenberg.

Co pisał Völkischer Beobachter w kolejnych wydaniach? Przygotowywana jest poważna kontrofensywa armii niemieckiej, która umożliwi odbicie Stalingradu i innych terytoriów okupowanych przez Armię Czerwoną. Czy to ci nic nie przypomina? Jak wiemy, od 1943 roku Armia Czerwona pędziła Niemców aż do Berlina. Podczas gdy Wehrmacht poniósł klęskę po klęsce, Völkischer Beobachter pisał o zwycięstwach, że podobno trwała kontrofensywa, że ​​Hans wkrótce wygra i wróci do domu. I większość Niemców w to uwierzyła. Nie zdziw się – nie mieli innych źródeł informacji. Pełna próżnia. Kiedy Armia Czerwona wkroczyła do Berlina, wielu było tak wstrząśniętych, że wybuchła fala samobójstw. Przepaść między niemiecką propagandą a rzeczywistością była potworna.

Ostatni numer „Völkischer Beobachter” trafił do druku 30 kwietnia 1945 r. Na pierwszej stronie widnieje krzykliwy nagłówek: „Bunt tchórzliwych dezerterów stłumiony w Monachium!”. Nigdy nie wyszedł z oczywistych powodów. Po wkroczeniu wojsk sowieckich pracownicy wszystkich oddziałów gazety – Berlina, Monachium, północnych, południowych i Wiednia – albo uciekli, albo naśladowali.

Tak zakończyła się 58-letnia historia gazety , która przeszła od prasy żółtej do centralnej publikacji propagandowej. Ciekawe, co zrobią ukraińscy propagandyści po NWO? Uciec czy zmienić buty? Czas pokaże.




15 lipca 2022, 11:50

 
Nazizm w USA: jak ideologia nazistowska rozkwitła na spokojnych wodach Ameryki i co zaowocowało

Pułkownik Khodarenok mówił o nazistowskich prądach w USA

W Stanach Zjednoczonych tradycja nazistowska jest bardziej rozpowszechniona niż w Niemczech, gdzie została odcięta od korzeni w 1945 roku. Waszyngton po Norymberdze nie spieszył się z postawieniem przed sądem rodzimych nazistów. W efekcie funkcjonują tam dziś dziesiątki i setki radykalnych grup, niektóre z nich są dość marionetkowe, inne nadzorowane przez służby specjalne i wysyłane na Ukrainę. Obserwator wojskowy „Gazeta.Ru”, Michaił Khodarenok, dokonał historycznej dygresji i przeglądu klimatu politycznego w Stanach Zjednoczonych.


Ameryka to niesamowity kraj. Jeśli spojrzymy za zasłonę agresywnej polityki zagranicznej USA i szaleńczej polityki wewnętrznej, znajdziemy prawdziwą rezerwę wśród najbardziej dziwacznych stworzeń. Dziedzictwem lat 60. są społeczności hippisowskie, które przekazują wartości „pokolenia kwiatów” swoim dzieciom i wnukom, są punkowe squaty, są stowarzyszenia wegańskie Food not Bombs, jest wiele innych ruchów, które w rzeczywistości nie wpływać na politykę.Brzmi to szaleńczo, że w kraju, który wygrał II Światowy nazizm, jak lubią o sobie mówić, neonazizm wciąż gwałtownie kwitnie.

Jedną z nowych prawicowych organizacji jest Shield Wall Network. Antysemici i rasiści. Dziesiątki członków rozsianych po całym Arkansas i kilku członków w Tennessee i Zachodniej Wirginii. SWN jest powiązany z Ruchem Narodowo-Socjalistycznym, Partią Rycerską (Liga Południa), grupą klanową z Harrison. Organizują wspólne imprezy, palą krzyże, świętują urodziny Führera, marzą o „Nowej Ameryce”, zakłócają wydarzenia ku pamięci ofiar Holokaustu. Według niektórych wskazań jest to na ogół organizacja paramilitarna. Wydawałoby się, że wektor tam już dawno został zastąpiony. To era Black Lives Matter, a mistrzowie rasy aryjskiej są w mniejszości. I jest. Są uważani za wyrzutków, brzydkie kwiaty w szklarni, wolą nie zwracać na nie uwagi.

Pierwsza Poprawka wyraźnie zakazuje Kongresowi ograniczania wolności słowa lub prasy; lub prawo ludu do pokojowych zgromadzeń i wnioskowania do rządu o zadośćuczynienie. Czternasta Poprawka rozszerza ten zakaz na stany. Neonaziści znają swoje prawa i umiejętnie z nich korzystają. Istnieje wiele filmów fabularnych, które odzwierciedlają ten fenomen – „American History X”, „Skinheads”, „Green Room” i jest wiele filmów, które w satyryczny sposób przedstawiają neonazistów, np. „Black Klansman” .


Nie zmienia to kwestii, w jaki sposób kraj, który walczył z nazizmem, na to pozwala. Wszystko jest bardzo proste.Kiedyś Stany Zjednoczone, które nie odczuły ciężaru wojny z Hitlerem na własnym terytorium, tak jak zrobiły to z ZSRR i Francją (choć w mniejszym stopniu), nie otrzymały niezbędnych szczepień.A od 1949 roku, od powstania NATO , przeszli na konfrontację z ZSRR. Ale to jest powierzchnia zjawiska. Korzenie sięgają znacznie głębiej. Ku Klux Klan, próba zemsty amerykańskich rasistów z Południa po klęsce w drugiej wojnie domowej, ucieleśniała ideał radykalnej grupy. Paramilitarna struktura, jeden mundur, milczące poparcie władz, zmieniając ich wiece w urzekająco przerażający karnawał. W latach 20. ubiegłego wieku nadeszła moda na Mussoliniego. W 1936 r. na wzór hitlerowskich hitlerowskich Niemiec i za sugestią Rudolfa Hessa zorganizowano niemiecko-amerykański Bund. To prawda, że ​​przyjmowano tam tylko Niemców pochodzenia amerykańskiego. Po I wojnie światowej wielu Niemców uciekło do Stanów Zjednoczonych.


Z kolei Bund zastąpił Przyjaciół Nowych Niemiec. Zaczęli od sprzeciwu wobec Żydów, którzy w proteście przeciwko antysemityzmowi III Rzeszy ogłosili bojkot niemieckich towarów.


Długa i zagmatwana historia


Najważniejsze jest to, że bundowcy cieszyli się poparciem Niemiec, we wszystkim kopiowali swoje radykalne ugrupowania i atakowali przedstawicieli administracji Roosevelta. Pierwsza poprawka do konstytucji chroniła członków Bundu do 8 grudnia 1941 r. Wtedy prezydent USA wypowiedział wojnę Osi, a bundowcy nie mogli przysięgać wierności Niemcom. Do 1942 roku ruch popadł w zapomnienie, przywódcy uciekli do Ameryki Łacińskiej. Jeśli któryś z radykalnych renegatów pozostał, wolał milczeć, gromadzić gniew.W 1949 r., jak już wspomniano, ZSRR stał się wrogiem numer jeden, potem polityka makcartyzmu, polowanie na czarownice, kiedy najstraszniejsze było nazywanie siebie komunistą, a nie nazistą.W latach 50. pojawiła się amerykańska partia nazistowska, która zmieniała się w kolejnych dekadach, osiągając szczyt w latach 1966 i 1967. Ich lider Rockwell stał się niemal przedstawicielem establishmentu, a nawet udzielił wywiadu magazynowi Playboy. Potem został zabity, potem nastąpił rebranding, zmieniono nazwę na „Nowy Porządek”, uderzony mistycyzmem. Podsumowując, w Stanach Zjednoczonych neonazizm jest dziwnie spleciony z polityką, dziedziną prawa, popkulturą i kontrkulturą. Henry Ford , Walt Disney , Prescott Bush , ojciec Busha seniora (dziadek Busha juniora ), wszyscy sympatyzowali z nazistami i byli zagorzałymi antysemitami.

Niedawno portal informacyjny The Grayzone opublikował dane, według których CIA , siły specjalne USA i inne organy rządowe szkolą regularne siły zbrojne na Ukrainie. Nie tylko paramilitarne, ale oddziały zmotywowanych, dobrze wyszkolonych nazistów. Były US Marine Benjamin Bush, emerytowany oficer piechoty Adrian Bonenberger i weteran wojny w Iraku Matt Gallagherspecjalnie pojechał do Lwowa szkolić miejscową młodzież. Członkowie radykalnych amerykańskich grup od dawna mają sieć agentów na całym świecie. Pociągnij za sznurek Shield Wall Network - dotrzesz do Azova (zakazanego w Rosji). Amerykańscy radykałowie Rise Above z południowej Kalifornii trenowali ramię w ramię z ukraińskimi nacjonalistami. Według niektórych doniesień amerykańskie służby wywiadowcze nadzorują radykałów, nie ingerując w ich sprawy, tylko jeśli nie posuwają się za daleko i nie stanowią zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego.

Według niedawnego raportu Centrum Antyterrorystycznego Akademii Wojskowej West Point, konflikt na Ukrainie „służył jako potężny akcelerator” dla globalnego ruchu białej supremacji. A teraz bardzo zabawny moment. Jak z sytuacji wychodzi Joe Biden , który po dojściu do władzy próbował przeciwstawić się Donaldowi Trumpowi wygłaszanie otwarcie rasistowskich oświadczeń. Ale walka o dominację nad światem „zmusza” go do podpisywania pakietów pomocy dla ukraińskich radykałów, do przymykania oczu na zbrodnie ukraińskich ochotników. Wszystko jest bardzo proste. Przy wsparciu służb specjalnych, prawicowi uliczni radykałowie są kierowani do grup paramilitarnych, otrzymują broń, poligony, przez „szczurze przejścia” i przechodzą pod przykrywką na Ukrainę. Wraz z wyrzutkami Azowa i im podobnych stają się ikoną domorosłych amerykańskich skinheadów i neonazistów, przedstawicieli tego samego „rezerwy”, o którym mowa na początku. Na sofowych radykałach, usianych swastykami, co jakiś czas nakładane są biurokratyczne sankcje, najczęściej wysiadając z grzywien. Jeśli nikogo nie zabiłeś ani nie okradłeś, prawdopodobnie nie trafi do więzienia. Tak więc administracja Bidena pokazuje, że, jak mówią,

Jakobiński dziennikarz Branko Marcetic trafnie podsumował obecną politykę Waszyngtonu:

„Zamiast rozładowywać napięcia po prostu zgadzając się na długotrwałe żądanie Rosji dotyczące twardych ograniczeń ekspansji NATO na wschód, wydaje się, że Waszyngton zdecydował, że nieograniczona planetarna dominacja militarna jest tak ważna, że ​​lepiej 'spać' z prawdziwymi faszystami”.

Po prostu nie trzeba myśleć, że wszystko zaczęło się w 2015 roku, kiedy amerykańskie agencje wywiadowcze zaczęły szkolić radykałów dla Kijowa. To stara tradycja.W latach 60. CIA współpracowała z kubańskimi radykałami i przekształciła Miami w centrum terrorystycznej przemocy. Wszystko po to, by walczyć z Fidelem Castro . Następnie, w latach wojny radziecko-afgańskiej, szkolono mudżahedinów. W latach 2010 Waszyngton poparł „syryjskich rebeliantów”, po czym sytuacja wymknęła się spod kontroli. Nie ma co myśleć, że cały karnawał, całe to klaunowanie z Shield Wall Network, nowym Ku Klux Klanem i innymi „kwiatami zła” idzie osobno (a amerykańscy mieszkańcy starają się tak myśleć, tylko unikając radykałów). z obrzydzeniem), a polityka - osobno. Nie, to jest „amerykańska dialektyka”, która w razie potrzeby zmyli nawet diabła.









Biografia autora:

Michaił Michajłowicz Chodarenok jest wojskowym obserwatorem emerytowanego pułkownika Gazeta.Ru.

Ukończył Mińską Wyższą Inżynierską Szkołę Pocisków Przeciwlotniczych (1976 ),
Wojskową Akademię Dowodzenia Obrony Powietrznej (1986 ).
Dowódca batalionu rakiet przeciwlotniczych S-75 (1980-1983 ).
Zastępca dowódcy pułku rakiet przeciwlotniczych (1986–1988 ).
Starszy oficer Sztabu Głównego Wojsk Obrony Powietrznej (1988-1992 ).
Oficer Głównej Dyrekcji Operacyjnej Sztabu Generalnego (1992–2000).
Absolwent Akademii Wojskowej Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Rosji (1998 ).
Felietonista „Niezawisimaya Gazety” (2000–2003 ), redaktor naczelny „Wojskowego Kuriera Przemysłowego” (2010–2015) .

https://www.gazeta.ru/army/2022/09/16/15387169.shtml?updated

https://www.gazeta.ru/army/2022/09/22/15409777.shtml?updated

https://www.gazeta.ru/army/2022/08/11/15240092.shtml?updated

https://www.gazeta.ru/army/2022/07/15/15091604.shtml?updated

Spisek drugowojenny

Tekst napisałem w 2020 roku na jesieni i w sumie - jest nieskończony, brakuje odniesienia do obecnej sytuacji politycznej na świecie i do covida.

Udziela mi się tutaj jakby słomiany zapał, który wynika zapewne z nieustającego stresu spowodowanego wieloletnim osaczeniem przez ABW.

---------------

Teza:

II wojna światowa miała dwa cele:

• odzyskać kontrolę nad Polską

• masakra Rosjan jako forma przygotowania pod kolejną wojnę - z Rosją

Cele te postawiła sitwa, która potajemnie steruje państwami, której zbrojne i gospodarcze ramię stanowi ludność, biznes i administracja tzw. Zachodu.

Niemcy są państwem frontowym, tj. graniczą bezpośrednio z Polską, a atak jest po prostu przeprowadzany z najbliższego terytorium.

Po zagarnięciu Polski kolejne ataki – na wschodnich Słowian - miałyby następować z jej terytorium z udziałem jej ludności. Czyli po Niemcach Polska staje się krajem frontowym.

Brały w tym udział:

Niemcy, jako terytorium graniczne z Polską - Niemcy ponoszą koszta wojny: finansowe,i ludnościowe i pijarowe.

tzw. Alianci Zachodni - sterowani zakulisowo przez sitwę, którzy dali niemcom kredyty na wojnę i ułatwili sytuację polityczną.

ZSRR – w 1939 roku zagarnia polskie Kresy zgodnie z umową z Niemcami i morduje selektywnie - wykształcone elity, kadrę państwową – min. robi miejsce pod Werwolf. Czy również sterowany z Zachodu?

Hitler poszedł za ciosem i zaatakował Kraj Rad. Wiemy, że zaraz po Polsce w tej wojnie najwięcej procentowo zginęło obywateli ZSRR. Można uznać, że to część planu.

Druga część – ZSRR spycha niemców z powrotem nad Łabę – i przejmuje kontrolę nad Polską.

Tu zwracam uwagę na pewną ewentualność – na Bałtyku radzieckie łodzie podwodne zatopiły 3 niemieckie okręty (Steuben, Goja, Gustloff) z – w wersji oficjalnej - niemieckimi uchodźcami.

Wydaje mi się to podejrzane i sądzę, że na pokładzie mogli się znajdować Polacy, których usunięto z Pomorza, Warmii i Mazur – wsadzono ich na statki i zatopiono przy udziale ZSRR. Miejsce Polaków zaś zajęli niemcy, teraz z polskimi papierami.

Dwie sprawy.

Podobno niemcy „masowo” wieszali się na wieść o zbliżającej się Armii Czerwonej.

Wydaj mi się to mało prawdopodobne, jak ktoś robił listy prosprykcyjne, głosował walnie na Hitlera, brał udział w Selbshulzu i mordował w lesie polskich obywateli, to nie sądzę, by miał jakieś zgryzoty i sobie życie odbierał (ponadto – niemcy oczekiwali, że wunderwaffe w ostatniej chwili przyniesie im zwycięstwo). Raczej uciekali lub podszywali się pod Polaków, a w tych dworach to na sznurze wisieli właśnie Polacy poprzebierani za niemieckich panów.

Oczywiście trudno to dzisiaj zweryfikować, ale wiemy, że wiele wiosek wymordowano w całości lub prawie w całości. To sugeruje, że możliwy był plan „z większym rozmachem” – na otwartym morzu hurtowo, jak w obozach śmierci.

Mord na Bałtyku. Niemcy są zorganizowani i skrupulatni, są rzeczy ścisłe i nieścisłe i one właśnie każą domyślać się ukrytej zbrodni na Polakach.

Ostatnio zresztą wyłowiono z morza maszynę szyfrującą Enigma – tak sobie leżała na dnie i tak ją nurkowie sobie znaleźli - podczas sprawdzania, o co to zaczepiają rybackie sieci. No i proszę – Enigma... Wyobrażacie to sobie?? Oceany niezgłębione, morza nie zbadane, tysiące mil, flora i fauna morska nieodkryta – a oni od tak sobie Enigmę jak z rękawa wyciągają. Prawie na pewno była ona przeniesiona z jakiegoś wraku – może z jednego z tych trzech.... To, że są rozszabrowane to więcej niż pewne.

Podobny przykład: samolot prezydencki rozbija się w Rosji – w rocznicę Hołdu Pruskiego – eliminując rywali pruskiej platformy do władzy.

Ale też tak jak z generalskim samolotem, który spadł do morza po starcie z Gibraltaru...

Pamiętamy: Hindenburg w 1914 roku broniąc swoich rodowych włości zadał klęskę armii Samsonowa i tym sposobem przypadkowo ocalił Niemcy od zguby.

W nagrodę uczyniono go prezydentem Niemiec, zaś jego zwycięstwo w bitwie zwanej „pod Tannenbergiem” potraktowano jako REWANŻ za 1410 rok.... Oto pamięć niemiecka.... 500 lat minęło... Pamiętamy również defilady i przenoszenie zdobycznych pod Grunwaldem chorągwi do Malborka w 1939 roku....

A teraz Hołd Pruski przykryty nową rocznicą – smoleńską, a jeszcze 500 lat nie minęło....

Opowieści o Bitwie Warszawskiej, że zatrzymała cały potok Armii Czerwonej na Zachód itp. to niepotwierdzone dyrdymały. Mogłoby się okazać, że AC zatrzymała by się w Polsce, albo pod Berlinem.

Fakt, że w czasie IIWŚ AC doszła do Berlina, może tylko potwierdzać moje przypuszczenia. To było przecież starannie skalkulowane, gdzie kto dotrze ze swoją armią.

Oczywiście, niemcy w 1941 roku zerwali się ze smyczy i chcieli więcej niż Zachód potrzebował.

Jak widać – dało się Niemcy zatrzymać w 1945 roku, dało by się zatrzymać i ZSRR w 1920 roku.

To jest w ogóle ciekawe – że zwycięstwo osiągnięto w Berlinie, stolicy Niemiec, a nie dajmy na to, gdzieś w górach. To takie...medialne. I ta flaga na Reichstagu – to znany zabieg pijarowy.... Powtórka była w latach 90tych w Iraku, kiedy obalali pomnik Saddama Huseina w Bagdadzie akurat w czasie wieczornych wiadomości ok. 19:00...

Hitler do ostatniej chwili liczył na cudowną broń (nie wiadomo jaką), ale z Berlina nie wyjechał - przynajmniej oficjalnie. Nie przemieszczał się z miejsca na miejsce, żeby zyskać na czasie, nie okopał się gdzieś w Alpach austriackich, nie myszkował po kanałach, bunkrach, ani lasach. Nie zorganizował sobie obrony w Sudetach, choć sztolnie były tam budowane już w 1938 roku (kłamliwa wiki sugeruje 1943) – a więc co najmniej 6 lat było na to, by urządzić tam ostatni bastion obrony. Do dzisiaj połowa korytarzy nie została odkryta – i nikt się tym nie interesuje... Inna sprawa, że niemcy w Sudetach niczego nie budowali, tylko szukali wejścia....

Może więc faktycznie uciekł do Argentyny, a trup w Berlinie to tylko pozorant...

Co w takim razie leży w rosyjskich archiwach? 

To są szczątki Hitlera, czy szczątki jego pozoranta?

To wiedzą tylko Rosjanie.

I teraz – cel osiągnięty – co dalej?

Po wojnie - stracono nielicznych winnych Niemców, nie przeprowadzono denazyfikacji i już na początku lat 50tych przywrócono nazistów do państwowej administracji niemieckiej - bo Alianci „nie chcieli upadku gospodarczego Niemiec.”

A nie lepiej było wtedy Niemców wykupić za grosze na pniu i uczynić z nich swych ekonomicznych niewolników?

W 1990 roku to się dało.... Słowian za żelazną kurtyną obłupić....

W Polsce przetrzebiono kadry urzędnicze, kierownicze, wykształcone – jakoś się tym Alianci nie przejęli.

ZSRR zorganizował na naszym terenie nabór do kadr i sam obsadził rozmaite stanowiska, a przede wszystkim – obsadził UB swoimi ludźmi, szpiegami niemieckimi, zdrajcami, kryminalistami i polskojęzycznym gestapo z Pomorza.

Jak mówi raport do Londynu z Pomorza i Koszalina w 1945 roku, administracja radziecka lepiej odnosiła się do Niemców niż do swoich sojuszników – Polaków. Na przykład osadników polskich na Pomorzu z dokumentami, przydziałami itd. wyrzucali z pociągów i nakazywali odwrót z powrotem.

Krótki przykład:

„Przeważa typ taktyki (komend radzieckich - MS), dążący do zachowania najlepszych pozorów, obiecujący wszystko, a nie dotrzymujący niczego.”

„Z Belgradu (Białogard - MS) dochodziły wieści o komendancie, który odbierał Polakom przyznane już warsztaty i przedsiębiorstwa, jeśli zgłaszał się dawny właściciel - Niemiec. Ze Szczecinka - komendant otworzył kino i teatr dla Niemców.

Jak oświadczył, Polacy winni samorzutnie, nie bacząc na olbrzymie trudności, znaleźć się w Szczecinie, gdyż Niemcy masowo wracają i władze radzieckie pozwoliły im utworzyć własne urzędy i administrację, odmawiając tego Polakom.”

Więcej w linku na koniec artykułu.

W Niemczech po wojnie – państwie, które rozpętało najkrwawszą wojnę w historii świata - trzon ideologiczny pozostał.

„ w pierwszym parlamencie NRD ponad 70 proc. posłów stanowili byli żołnierze i oficerowie Wehrmachtu”

27 lutego 1953 podczas konferencji w Londynie umorzono Niemcom 55% długów, w tym przedwojenne. Długi były zaciągnięte, jak wiemy, na poczet łupów w Polsce.

Sześć dni później (lub raczej od 2-4 dni) nagłą śmiercią odszedł Stalin.

W 1954 roku pierwszy sekretarz KPZR, Ukrainiec Nikita Chruszczow zdecydował jednocześnie o objęciu amnestią banderowców i administracyjnym włączeniu Krymu do Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Był to punkt zwrotny w sferze stosunku do zbrodni popełnianych przez banderowców i nazistów podczas II wojny światowej oraz przestępstw banderowców i CIA na początku zimnej wojny.

Niemcy wywieźli z Polski tysiące wagonów z najróżniejszymi dobrami. Polska kultura i skarb poniosły ogromne straty.

To w jakiej skali obrabowano polskich obywateli z ich prywatnej własności jest prawdopodobnie niepoliczalne.

Żołnierze niemieccy przez całą wojnę wywozili i wysyłali do Niemiec złoto, kosztowności, antyki, dzieła sztuki – wszelkie dobro, jakie się dało zrabować polskim obywatelom. Co się nie dało – to niszczono.

Te dobra po 1945 roku obywatele niemieccy spożytkowali we własnym interesie. Nikt im tego nie odebrał, nie zapłacili z tego tytułu żadnego stosownego odszkodowania.

„jak dotąd (2019 r.) Niemcy wypłaciły ok. 80 mld euro indywidualnych odszkodowań. Najwięcej – ok. 35 mld euro otrzymali obywatele Izraela; pozostała część przypadła głównie mieszkańcom krajów zachodnich, takich jak Stany Zjednoczone, Wielka Brytania czy Francja.”

Polakom – ochłapy.

Tymczasem w 2015 roku Niemcy sprzeciwiły się, by umorzyć dług Grekom.

Niemieckie gazety szyderczo proponowały, by Grecy w ramach spłaty długu oddali swoje wyspy.

Niektórzy twierdzą, że takie porównanie jest nie na miejscu, bo Grecy „wydawali pieniądze na socjal”.

A Niemcy nie??

Tu właśnie taki kłamliwy artykuł o umarzaniu długów Niemcom w 1953 r.:

https://forsal.pl/artykuly/850244,bershidsky-niemcy-zasluzyly-na-umorzenie-dlugu-grecja-nie.html

„Niemcy oczywiście były same sobie winne, jednak kraj nie był już rządzony przez nazistów.[no właśnie, że był, pisze o tym A. Wahl w książce „Druga historia nazizmu w federalnych Niemczech po 1945 roku” - MS]

Władze robiły, co mogły, by odpokutować swoją przeszłość. Starania te trwają do dziś i to właśnie definiuje naturę dzisiejszego przywództwa Niemiec w Europie. Wierzyciele mieli poczucie, że muszą wspomóc ten wysiłek.”

Dokładnie wiemy, że kraj był rządzony przez nazistów – przez byłych nazistów, którzy wrócili na swoje stanowiska w administracji państwowej od 1951 roku.

To, że oni przestali mówić, że są nazistami nic nie znaczy.

Zachód zadbał o to, by Niemcy Zachodnie same się rządziły i by ich gospodarka nie upadła.

Niemcy dzisiaj kwestionują prawo Polski do Ziem Odzyskanych.

Nie wiem, jaki jest stan prawny w tej kwestii, ale posłuchajmy co oni mówią.

„Jak twierdzi w rozmowie z german-foreign-policy.com prof. Christoph Koch, przewodniczący Polsko-Niemieckiego Stowarzyszenia Federalnej Republiki Niemiec , strona niemiecka zobowiązała się w traktacie granicznym z 14 listopada 1990 roku zaledwie do rezygnacji z przemocy w stosunku do swego wschodniego sąsiada. 

Jego zdaniem, Polska miała wówczas ,,niepowtarzalną historyczną szansę" przeforsowania w sojuszu z członkami koalicji antyhitlerowskiej bezwarunkowego uznania swej zachodniej granicy. Bonn miał zaś ,,z zimną krwią wykorzystać" brak zgody między Warszawą a aliantami.”

Polska została ubezwłasnowolniona w 1945 roku, kiedy Armia Czerwona rozlokowała się w granicach kraju. Pod przymusem odebrano nam Kresy Wschodnie, ale też, wygląda na to, że sprawa Ziem Odzyskanych nie została do końca prawnie zamknięta.

Kto twierdzi, że Ziemie Odzyskane dostaliśmy w ramach rekompensaty za odebrane Kresy – przyznaje, że zostaliśmy obrabowani przez ZSRR – ale i przy udziale Aliantów.

W 2014 roku:

Przewodniczący Związku Wypędzonych Bernd Fabritius powiedział tak:

„ żaden Polak nie będzie musiał dziś opuścić gospodarstw, które kiedyś należały do wypędzonych Ślązaków".

Dziś nie...

Abstrahując od tego, co Ślązacy mają wspólnego z niemczyzną...

Także w 2014 roku:

Decyzją Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, Polska przekazała do niemiec zarządzanie przestrzenią powietrzną nad Szczecinem i wyspą Wolin. Jako organ kierujący ruchem lotniczym wskazano Bremę.

70 lat nie trzeba było, każdy sobie radził – i teraz po co to zrobiono??

I tylko zapytam jeszcze: 

gdzie Brema, a gdzie Szczecin?

O co tu chodzi??

2017 rok:

„Niemcy żądają Gdańska - tzw. „rząd Wolnego Miasta Gdańsk na uchodźctwie”:

Jak stwierdza w oficjalnym stanowisku nasze Ministerstwo Spraw Zagranicznych: Uchwały Konferencji Poczdamskiej zakładały, że ostateczne ustalenie zachodniej i północnej granicy Polski nastąpi w ramach konferencji pokojowej, której zorganizowanie w przyszłości przewidywały wielkie mocarstwa.

Z uwagi jednak na rozwój sytuacji międzynarodowej po II wojnie światowej, a zwłaszcza ze względu na okres „zimnej wojny”, który rozpoczął się niedługo po zakończeniu Konferencji Poczdamskiej, konferencja pokojowa nie odbyła się.”

Zaś Rada Miasta Gdańska wydaje dziwne komunikaty – o WMG pisze w czasie teraźniejszym.

Fragment mojego tekstu z 2017 roku:

„W treści uchwały z 1945 roku użyto sformułowania

"terytorium byłego Wolnego Miasta Gdańska"
"Na obszarach byłego Wolnego Miasta Gdańska"

,a  w    o ś w i a d c z e n i u     Rady Miasta Gdańska -

 "określa sytuację prawną na terenie Wolnego Miasta Gdańska"

Czy to znaczy, że Wolne Miasto Gdańsk istnieje??”

W 2016 roku Prezydent Niemiec Joachim Gauck powiedział:

"Ponad 70 lat upłynęło od czasu, gdy 14 mln Niemców zostało wypędzonych ze swojej ojczyzny lub musiało z niej uciec" - powiedział Gauck w przemówieniu do przedstawicieli niemieckich ziomkostw obchodzących swoje doroczne najważniejsze święto, Dzień Stron Ojczystych (Tag der Heimat).

"Wciąż jeszcze nie zostały zaleczone wszystkie rany, nie zostały naprawione wszystkie krzywdy" - zaznaczył prezydent dodając, że mimo upływu siedmiu dekad "przeszłość jeszcze się definitywnie nie zakończyła".

I jeszcze min. :

"Polski Wrocław nie jest prawnym następcą niemieckiego Breslau"

Podobnie to samo co przy Oświadczeniu RM Gdańsk.

A więc mamy najwyższego niemieckiego oficjela, który publicznie stwierdza, że nie ma ciągłości prawnej pomiędzy tym co było, a tym co jest. Czyli wg niego Wrocław nadal jest niemiecki.

Niemcy twierdzą, że istnieje bałagan prawny.

I ten ewentualny bałagan prawny jest prawdopodobnie spowodowany przez działalność ZSRR w Polsce i oczywiście dywersję Werwolfa czyli min. UB, a potem SB.

Oczywiście wynika on również z postawy Aliantów.

Wschodnia granica Polski – dlaczego Stalin odtworzył starą granicę cesarstwa niemieckiego?

Wygląda to tak, jakby zaplanowano, że te sprawy pozostaną niezamknięte, co ułatwi niemcom – po zdominowaniu przez Werwolf państwa polskiego – przywrócenie Niemiec z granicami jak w pakcie Ribbentrop-Mołotow.... z małymi korektami:

Stalin oddał tereny białostocczyzny, a w zamian zabrał Królewiec z przyległościami – ciekawe, jak by się to dokładnie powierzchniowo zbilansowało...

Wiki kłamliwa:

„Ostatnią słabą próbą ratowania przynajmniej Lwowa dla Polski było spóźnione wystąpienie prezydenta Roosevelta podczas konferencji jałtańskiej. Amerykanie poniewczasie w okresie od października/listopada 1944 roku, w obliczu kampanii prezydenckiej w USA łudzili się, że powiedzie się im uzyskać od Stalina wariant „B” linii Curzona oraz być może jakieś fragmenty Wileńszczyzny, odwołując się li tylko do „wspaniałomyślności” dyktatora. Gest ten miał zjednać im głosy amerykańskiej Polonii w zbliżających się wyborach. Stalin jednak wybrnął z sytuacji, wysuwając kontrargument, że ustąpił w kwestii Białostocczyzny, zgadzając się na przekazanie jej części Polsce. W ten sposób Stalin mimowolnie zdradził swe intencje, że prawdziwą podstawą do wyznaczenia granicy między Polską a ZSRR była nie linia Curzona, a linia granicy demarkacyjnej między ZSRR a III Rzeszą z 28 września 1939 roku, która zostawiała Białystok po stronie sowieckiej.”

Zupełnie, jakby wódz radziecki podobnie jak Lenin pozostawał na usługach niemieckiej agentury... Wróg pokonany, a zwycięzca obdarza go wpływami, jakie sobie wcześniej obiecali w pakcie Ribbentropp- Mołotow. Zamiast go obłupić ze skóry i samemu wszystko wziąć...

Wojska radzieckie wyszły z polski w 1992 roku, gdy władzę przejęła niemiecka agentura, po blisko 50 latach powolnego zawłaszczania państwa i nasycania kraju 5 kolumną.

Czy to możliwe, by to był tylko zbieg okoliczności??

Zupełnie jakby w tej wojnie, nie chodziło o napaść Zachodu na ZSRR, gdzie Polska stała po drodze. Tylko o Polskę chodziło. O zachowanie status quo.

9 maja 2021 – okazuje się, że w czasie wojny zginęło nie 27 milionów obywateli ZSRR – ale 41 milionów. Wojna ta ewidentnie była okazją do zmniejszenia populacji rosyjskiej – bo im mniejsza populacja, tym łatwiej nasycić ją własnymi ludźmi i łatwiej opanować.

Była to kontynuacja terroru z lat 20-tych.

„Dopiero w dobie pieriestrojki i po upadku ZSRS na podstawie wielu ujawnionych dokumentów archiwalnych historycy sowieccy oraz rosyjscy zaczęli powoli wyjaśniać podstawowe przyczyny tych druzgocących porażek w warunkach zdecydowanej liczebnej i technicznej przewagi Armii Czerwonej nad wrogiem.

Dane o stratach wojsk sowieckich w początkowym okresie wojny są przerażające.

Tylko w ciągu trzech pierwszych miesięcy wojny wojska sowieckie straciły 15,5 tys. czołgów, 66,9 tys. armat i moździerzy, ok. 10 tys. samolotów.

Te liczby co najmniej trzykrotnie przewyższają uzbrojenie biorących udział w agresji na ZSRS armii niemieckich.

Historyk rosyjski Mark Sołonin widzi przyczyny tego zjawiska w samej istocie reżimu stalinowskiego: „20 lat okrutnego niszczenia wszystkich norm moralności i prawa, wszystkich pojęć o honorze i godności przyniosło zatrute żniwo. W żadnym kraju, który padł ofiarą hitlerowskiej agresji, nie było tak powszechnego moralnego rozkładu, masowej dezercji, tak masowej współpracy z okupantem”. Na oczach Stalina jego „niezwyciężona”, doskonale uzbrojona armia w ciągu kilku dni, tygodni przemieniła się w bezwolną grupę uzbrojonych ludzi, dążącą jedynie do uratowania własnego życia.

A ja widzę to w sabotażu.

ZSRR był zbyt duży by go obalić, jeśli niemiecka agentura przetrwała, to zadbała o to, by nowa Rosja zawsze kulała, zaś Rosjanie - wymierali...

Polska była dla nich za wielka – odcięli Ukrainę, a w 1945 roku pozostałe Kresy. Teraz jątrzą – na Śląsku postulaty separatystyczne wygłasza RAŚ, pseudokaszubi wspomagani przez internetowych trolli sieją antypolski ferment i nawołują do autonomii Kaszub, niemcy w Gdańsku nazywani najczęściej „gdańszczanami” wraz z oficjelami z UM mniej lub bardziej jawnie wzywają do separacji od „rządów warszawskich”, podobnie internetowa agentura w Szczecinie – drwią z państwa Polskiego i wyrażają swoje plany.

Na moim blogu znajdziecie cały przekrój … nie nie, cały , bo nie kontroluję całego internetu i na pewno nie wskazałem na wszystkie publikacje w mediach, blogi i strony w internecie mówiące o tym, że państwo polskie prowadzi politykę proniemiecką.

Znajdziecie na moim blogu wiele artykułów – czystych „przedruków” innych autorów, którzy wskazują na objawy, że państwo polskie jest sterowane przez niemców i dryfuje w kierunku niemieckich raf.

31 grudnia 2020 roku minie 10 lat od kiedy założyłem bloga.

Przez te 10 lat opublikowałem ponad 1000 artykułów – lwia część z nich dotyczy polityki Niemiec wobec Polski i jej dominacji w naszym kraju.

Wiele spośród nich to czyste przedruki innych autorów, część to większe i mniejsze analizy własne, procent to teksty na inne tematy.

Blog jest jakby notatnikiem w którym starałem się zebrać dane na te tematy.

Nie jest to wszystko – w pewnym momencie wiele lat temu przestałem czytać wiodące portale, więc „dowodów” na dominacje niemiecką w Polsce jest na pewno więcej.

Także po sprawdzeniu i zweryfikowaniu, czy dana strona, forum, blog, czy fanpejdż na fb kwalifikuje się, jako „miłujące niemczyznę”, z reguły odstępowałem od dokładnej obserwacji.

Było tego po prostu zbyt wiele na jednego człowieka..

Niemcy cały czas liczyli się z przegraną stąd:

zastosowano bardzo przemyślny system finansowania kosztów wojny przez okupowane kraje. Także rabunek mienia dzięki doświadczeniom z aryzacją mienia żydowskiego w Niemczech w 1938 roku polegał na ciekawym tricku, który dzisiaj pozwala wymigać się od wszelkiej odpowiedzialności. Przeprowadzano bowiem wszystkie te transakcje przez pozostawione przy życiu banki danych krajów, a dopiero potem sumy te składały się na całą kontrybucję.

To nie ja powiedziałem – to Gauck powiedział.

To nie chodzi o to, że ja coś twierdzę, że werwolf istnieje – to fakty tak mówią – ja tylko to obserwuję opisuję i podaję wam dalej.

To nie ja powiedziałem, że WMG istnieje – to w gazetach tak napisali, że są ludzie w Niemczech, którzy tak twierdzą.

To nie ja stosuję proniemiecką propagandę w internecie – to robią trolle niemieccy – ja to tylko opisuje i podaje wam do sprawdzenia – czy się zgadzacie, że to oni są?

trwa metoda nawykow, trwa urabiani przeciwnika...

O tę Polskę, gdzie Piekarski na mękach mówił

Oczywiście, może być też tak, że wszyscy oni zostali bardziej lub mniej trwale opętani, i cały spisek dokonał się w wąskim gronie, z czego sporo ludzi władzy nawet nie zdała sobie sprawy.

To są jednak sprawy trudne do udowodnienia...

Zestaw cytatów jako uzupełnienie do tego tekstu, całość w linkach poniżej.

Niemiecki historyk mówi o Wehrmachcie tak:

„GÖTZ ALY: – [...] Carl Dirks z pomocą Janssena z tygodnika „Die Zeit” w oparciu o znalezione przez siebie na strychu dokumenty archiwalne udowadnia, że już od 1923 roku w największej tajemnicy kilkunastu oficerów tzw. Reichswehry bardzo precyzyjnie obliczało i montowało fundamenty pod przyszłą siłę Wehrmachtu.

Już w 1932 roku Niemcy znajdowały się na drodze do państwa militarnego, a w 1933 Wehrmacht z radością powitał Hitlera i narodowych socjalistów. Plany z lat 1923-5 zakładały siłę Wehrmachtu na 2,8 milionów pod wodzą 252 generałów. I tak też dokładnie było w momencie napaści na Polskę we wrześniu 1939. Z dokumentów wynika, że to ci – znani dzięki tej publikacji z imienia i nazwiska „spiskowcy” wymyślili tzw. milicję ludową – wiadomo: układ wersalski zmuszał do nadzwyczajnej ostrożności – która przerodziła się wkrótce potem w SA.

Na długo zanim Hitler miał coś nakazywać, plany napaści na Zachód i Wschód Europy leżały gotowe w szufladach. Wygląda na to, że spotkały się – nazwijmy to sarkastyczne, lecz precyzyjnie – grupy interesów. Przy dzisiejszym stanie naszej wiedzy na ten temat powtarzanie niczym mantry zdania „To nie my, to Hitler” nie robi chyba na nikim poza Niemcami specjalnie wrażenia…
– […] Większość niemieckiej inteligencji w latach 1920-40 zajmował głównie temat: „Jak zrobić to następnym razem lepiej?”. I to we wszelkich dziedzinach. Mówię o tym w swojej książce. I kiedy człowiek tak to zsumuje, to to ma swoją wymowę. Na przykład: jak to urządzić z pieniędzmi podczas wojny.”

„Dla całego otoczenia Hitlera i jego samego druga wojna światowa miała być tylko przedłużeniem pierwszej po dłuższym, niż to zwykle bywa, zawieszeniu broni i reorganizacji. Hitler powtarzał: „Chodzi nam o zakończenie wojny”. Miał na myśli oczywiście pierwszą wojnę.

– Wojna światowa to nie jest indywidualne przedsięwzięcie pojedynczych państw, można się przecież łatwo przy tym wzbogacić. […] Ale mam na myśli źródła mówiące o finansowaniu przemysłu ciężkiego Niemiec przez zagraniczne banki, w tym szczególnie amerykańskie. Sferę koncernów i banków zostawił pan w swojej książce przezornie na boku. Komu bał się pan narazić?
GÖTZ ALY: – Na ten temat mówiło się i pisało przez cały czas bardzo dużo. Że Henry Ford sympatyzował z Hitlerem, że Rockefeller Foundation wspierał niemieckich rasistów, że niemiecki przemysł wspierał reżym Hitlera. Ja skupiłem się dla odmiany na czym innym. Mianowicie, jak w takim szaleńczym przedsięwzięciu utrzymana zostaje stabilność wewnętrzna.”

„GÖTZ ALY: – Podczas pierwszej wojny żołnierze i ich rodziny byli bardzo źle potraktowani przez rząd. 21 lat później wszystkie te błędy naprawiono z nawiązką. Poborowi i oficerowie otrzymali nie tylko podwyżki żołdu, ale daleko idącą pomoc „mającą utrzymać uprzedni poziom życia”; rząd spłacał za nich pobrane uprzednio kredyty, w tym nawet kredyty budowlane i obciążenia hipoteczne, ubezpieczenia,a nawet abonamenty za zamówione wcześniej gazety. Rodziny żołnierzy również dostawały znaczną pomoc. Wszystkie urzędy zostały odgórnie zobowiązane do tego by szybko i niebiurokratycznie „umacniać dobry nastrój narodu, w pierwszym rzędzie szerokich mas ludowych”.

W październiku 1939 gazety doniosły, że na żądanie Goeringa „narodowosocjalistyczny rząd uwalnia wszystkich żołnierzy na froncie od troski o rodziny”. Co znaczyło, że oprócz wszelkich apanaży, ubezpieczeń społecznych, przydziałów węgla i kartofli oraz rozlicznych przywilejów także czynsz został całkowicie przejęty przez państwo.

Tym sposobem kupiono serca pozostałych w domu kobiet: żon, sióstr i matek żołnierzy. Tym bardziej że żołnierzom ma froncie wypłacano 15 proc. żołdu netto, a całą resztę wskazanym przez nich członkom rodziny. Spowodowało to nagłą niezależność kobiet, bo żony i matki dysponowały w ten sposób pozostałymi 85 proc., czyli w praktyce niezłą gotówką i nie musiały się ze sposobu jej wydawania tłumaczyć.

Do tego rząd płacił za wszystkie ekstra wydatki, np. za sprzątaczki lub opiekę do dzieci wielodzietnych rodzinach, a nawet kosztowne wykształcenie dzieci. Tym sposobem biedne do niedawna robotnice nie musiały iść do fabryki. Zamiast tego szły do fryzjera. Według danych liczbowych rodziny niemieckich żołnierzy otrzymywały prawie dwa razy tyle netto, co rodziny amerykańskich lub brytyjskich żołnierzy. Ten rodzaj polityczno-socjalnego przekupstwa trzymał mocno w garści ludowe państwo Hitlera.”

„Półki z bagażami w pociągach do Rzeszy wypełnione są pod sam sufit ciężkimi walizami, wypchanymi torbami i nieforemnymi tobołami. Zdumiewające, co można znaleźć w bagażach wysokiej rangi oficerów i urzędników: futra, złoto, zegarki, lekarstwa i buty – a wszystko to w niewyobrażalnych ilościach”.

GÖTZ ALY:

– Nie tylko to. Już przed wojną wskutek pełnego zatrudnienia i stałego podnoszenia kosztów socjalnych i masowych ubezpieczeń niepomiernie wzrosło negatywne saldo w budżecie Rzeszy. Jednocześnie wzrosła siła nabywcza społeczeństwa przy cofnięciu się produkcji dóbr konsumpcyjnych na rzecz przemysłu zbrojeniowego. Zrobiono więc wszystko, aby nieuniknioną inflację przenieść na tereny okupowane. Do tego kosztami okupacji obciążano okupowane kraje.

Nazywało się to „danina na rzecz obrony” – Wehrbeitrag.

Taka Polska , konkretnie wówczas Generalna Gubernia, nie była oficjalnie okupowana, lecz znajdowała się „pod ochroną militarną” i musiała za to słono płacić. Gdy np. ustalona przez ministra finansów Rzeszy danina za rok 1941 w wysokości 150 mln. złotych nie starczyła, zmuszono GG do spłaty wiosną 1942 daniny za poprzedni rok w dodatkowej wysokości 350 mln. Czyli w sumie 500 mln. zł.

Na rok 1942 ustalono kontrybucję w wys. 1,3 miliarda złotych, a w roku 1943 minister zażyczył sobie 3 miliardy. Dodatkowo Wehrmacht wystawiał Generalnej Guberni rokrocznie rachunki za swą służbę i utrzymanie stacjonujących żołnierzy. Np. za rok 1942 rachunek opiewa za 400 tysięcy żołnierzy na 100 mln. Złotych miesięcznie, choć faktycznie w GG znajdowało się „tylko” 80 tys. żołnierzy. Bank emisyjny w Polsce musiał każdy gram złota oddać bankowi Rzeszy. Wartość złota była następnie poświadczana pro forma na papierze. To samo dotyczyło wszelkich dewiz. Aby pokryć rosnące koszty komunalne GG gubernator Frank podniósł podatki od nieruchomości. Dotyczyło to tylko Polaków.

Żyjący w GG Niemcy do granicy 8 400 zł dochodów rocznie nie płacili żadnych podatków. Także i pod tym względem żyło się Niemcom na terenach polskich znacznie bardziej komfortowo aniżeli w Rzeszy.

W każdym razie zastosowano bardzo przemyślny system finansowania kosztów wojny przez okupowane kraje. Także rabunek mienia dzięki doświadczeniom z aryzacją mienia żydowskiego w Niemczech w 1938 roku polegał na ciekawym tricku, który dzisiaj pozwala wymigać się od wszelkiej odpowiedzialności. Przeprowadzano bowiem wszystkie te transakcje przez pozostawione przy życiu banki danych krajów, a dopiero potem sumy te składały się na całą kontrybucję.

 

GÖTZ ALY: – Piszę obszernie i podając ścisłe liczby, jak robotnicy przymusowi niezależnie od swych niewolniczych zarobów bez własnej wiedzy byli obdzierani ze składek na fundusz rentowy i ubezpieczenia. Tak więc powojenni niemieccy renciści oraz kasy chorych korzystali przez lata także ze składek niewolników Rzeszy.
– Gdyby się o tym dowiedzieli, to po wojnie ci, co przeżyli, mieliby prawo doliczyć sobie lata pracy dla Niemców do stażu pracy, a odszkodowania powinny im zapłacić nie tylko koncerny przemysłowe, ale i fundusze rentowe oraz kasy chorych.
GÖTZ ALY: – Osobiście uważam, że każdy obywatel Niemiec do dzisiaj korzysta z ograbienia całej Europy, każdy więc powinien złożyć się choćby drobną sumą na refundację, gdyby chciał być moralnie w porządku.

• Pomimo tej bezprzykładnej wojennej grabieży pisze pan w wielu miejscach, że wojna się Rzeszy nie opłaciła, że ludowe państwo Hitlera na długo przed 8 Maja 1945 poniosło ekonomiczną plajtę. Prawdę mówiąc, nie chce mi się w to wierzyć. A te gigantyczne koncerny? Czy one nie płaciły podatków?
  GÖTZ ALY: – Proszę nie zapominać, że wielki przemysł nie miał zaufania do Hitlera. Przez cały czas wyprowadzano za granicę gigantyczny kapitał… Koncerny były bardzo sceptyczne wobec narodowych socjalistów. Nie ufały Hitlerowi i nie chciały inwestować w pożyczkę narodową. Tym bardziej po Stalingradzie, kiedy już było wiadomo, że klęska jest nieuchronna. Podobnie było z indywidualnymi obywatelami, tyle że później. Na wiosnę 1945 nagle wszyscy zaczęli podejmować na gwałt gotówkę złożoną w banku. Zaufanie i lojalność prysły, kiedy okazało się, że niewiele da się z tego państwa wycisnąć.
  – Pozwoli pan, że zacytuję na koniec jeden z akapitów (str. 359-360):
  [quote]…Kiedy Trzecia Rzesza została wreszcie niemal pokonana przez aliantów i tonęła w gruzach, Fritz Reinhardt (minister finansów, odpowiedzialny za zrabowane Żydom złoto – przyp. JMW) przedstawił 16 stycznia 1945 ostatni rzut oka na straconą przyszłość. Rząd przeznaczy w przyszłości ponad 5 miliardów Reichsmark rocznie na pomoc szkolną dla dzieci. Suma ta według ówczesnych miar była ponad wszelką miarę wysoka. „Następnym krokiem w odciążeniu rodzin – tłumaczył – będzie zniesienie kosztów wykształcenia, opłat za naukę i przybory do nauczania”. W ten sposób miały powstać „silne, upolitycznione, gospodarczo i finasowo zdrowe Wielkie Niemcy jako pierwsze opiekuńcze państwo na ziemi” (podkr. JMW)…[/quote]

Nie tylko w tym miejscu, choć w tym szczególnie, czytelnik uzmysławia sobie, ile socjalnych udogodnień i przywilejów przetrwało do obecnych czasów i są one lub już zostały zlikwidowane przez rząd socjaldemokratów. A z czego finansowano to wszystko przez 60 lat? Niech to pytanie wisi w powietrzu, bo chyba ani Pan, ani nikt nie jest w stanie na nie odpowiedzieć. Dziękuję Panu za rozmowę, a czytelnikom polskim życzę, aby Pana książka jak najszybciej do nich trafiła.

Rozmowa z niemieckim historykiem Götzem Aly ukazała się w „Odrze” 9/2005

https://maciejsynak.blogspot.com/2016/11/kazdy-obywatel-niemiec-do-dzisiaj.html

PODOBNO - prawnie nie uregulowano przejęcia przez Polskę Prus, niemieckiej części Śląska i Pomorza (podobnie Kaliningrad i cały obwód), ponadto odebrano bezprawni Polsce Kresy Wschodnie - czyli pomniejszyli kraj czyniąc go strawniejszym do pożarcia w przyszłości - i to wszystko pod patronatem Aliantów. To Alianci posłali Niemców do Polski i wynagrodzili im to podnosząc po wojnie ich gospodarkę.

Niemcy nie zapłaciły odszkodowania Polsce za napaść.

W latach okupacji (1941-1944) naziści przeprowadzili na Białorusi ponad 140 dużych operacji karnych. W tym okresie spalili ponad 9 tysięcy wiosek i wsi, ponad 5 tysięcy z nich zostało zniszczonych wraz z całą lub częścią ludności. W wyniku nazistowskiej polityki ludobójstwa i „spalonej ziemi” na Białorusi zginęło ponad 2 miliony ludzi w ciągu trzech lat okupacji.  

https://www.belta.by/interview/view/v-muzee-istorii-vov-rasskazali-ob-eksponiruemyh-predmetah-iz-sozhzhennyh-fashistami-dereven-7771/

https://dorzeczy.pl/historia/99125/zakonczenie-ii-wojny-swiatowej-straty-zwiazku-radzieckiego.html

https://maciejsynak.blogspot.com/2014/01/jeszcze-o-granicach.html

https://maciejsynak.blogspot.com/2013/09/nasz-danzingich-gdansk.html

https://maciejsynak.blogspot.com/p/pliki.html

https://maciejsynak.blogspot.com/2017/01/deputowany-litewskiego-sejmu.html

https://www.focus.pl/artykul/kto-sponsorowal-lenina-i-hitlera?page=4

https://maciejsynak.blogspot.com/2015/07/niech-grecy-zapaca-dug.html

https://forsal.pl/artykuly/850244,bershidsky-niemcy-zasluzyly-na-umorzenie-dlugu-grecja-nie.html

https://pl.qaz.wiki/wiki/London_Agreement_on_German_External_Debts

https://maciejsynak.blogspot.com/2016/11/kazdy-obywatel-niemiec-do-dzisiaj.html

https://www.tvp.info/42176765/niemcy-wyplacily-ok-80-mld-euro-reparacji-polska-dostala-ochlapy

https://maciejsynak.blogspot.com/p/dodano-2012-03-01-pomorze-i-koszalin.html

https://maciejsynak.blogspot.com/2014/12/zaden-polak-nie-bedzie-musia-dzis.html

https://maciejsynak.blogspot.com/2014/09/polska-przestrzen-powietrzna-pod.html

https://maciejsynak.blogspot.com/2017/04/niemcy-chca-zwrotu-gdanska.html

https://www.lantidiplomatico.it/dettnews-lagarde_lo_ha_ammesso_la_macelleria_sociale_in_grecia_era_evitabile/33397_38283/?fbclid=IwAR3lBh3Vuy7KzyilsY8cCTMad0fHfHTa2fhEDoanOY9ps7LlZkcmKKK8tzY

https://maciejsynak.blogspot.com/2016/09/konsekwencje-braku-traktatu-pokojowego.html?fbclid=IwAR3DvD8iuqXJbb9ekbZbP4uQsHMfz6EIlX6KBV_5uvkTm2NxxtEGnuoP6AI

https://maciejsynak.blogspot.com/2015/07/skarb-hitlera-skarb-forstera.html?fbclid=IwAR1-XBznl0Aepr6toqnYB7eGIYpzKMTsRzoBAZibKobVL2DrKg9FeEovvgk

https://maciejsynak.blogspot.com/2016/09/przeszosc-jeszcze-sie-definitywnie-nie.html?fbclid=IwAR2L6NLNhEYsotW_-uQz1xEV8d494PB-9WpJ6bG6Hv5Rjv1ZmkoX2kX2GQo

https://maciejsynak.blogspot.com/2017/02/samozwanczy-senat-wolnego-miasta-gdansk.html

https://pl.wikipedia.org/wiki/Linia_Curzona#Przyczyny_poparcia_Stalina_dla_linii_Curzona

W uzupełnieniu:

https://myslpolska.info/2022/06/14/meyssan-polska-i-ukraina/