reblogged
Cztery lata temu Niemcy spłaciły ostatnią ratę reparacji
wojennych za przegraną I wojnę światową. Ale czy na pewno przegraną?
pewne fakty mówią, że nie.
Ale czy na pewno?
Każda wojna, przede wszystkim, ma określone swoje cele, które realizowane są na swoim najwyższym szczeblu poprzez strategię, której niższym szczeblem jest sztuka operacyjna, a najniższym - taktyka. Żeby było wiadomo o czym mowa podaję definicję tych terminów za Wikipedią:
„Strategia - dziedzina strategii obejmująca tworzenie, rozwój, przygotowanie i wykorzystanie sił zbrojnych dla osiągnięcia celów we wszystkich dziedzinach i warunkach funkcjonowania państwa.
Strategia - ogólnie - to przewidywanie w znacznie odległym czasie spraw najważniejszych, najistotniejszych (głównych, podstawowych) które pozwolą utrzymać dany podmiot na pozycji nie gorszej lub lepszej niż wyjściowa.”
„Sztuka operacyjna - dział sztuki wojennej obejmujący teorię i praktykę przygotowania i prowadzenia operacji przez zgrupowania wojsk, ukierunkowanych na osiągnięcie celu strategicznego na określonym obszarze działań.”
„Taktyka (gr. taktiká ) – teoria i praktyka posługiwania się jednostkami wojskowymi dla osiągnięcia zamierzonego celu. Taktyka jest najniższym poziomem sztuki wojennej. Wyższymi szczeblami sztuki wojennej są: sztuka operacyjna i strategia.
Taktyka jest sztuką osiągania zwycięstwa (czy ogólniej: zamierzonych celów) w konkretnych warunkach. Przyjmuje się też, że taktyka dotyczy ograniczonej przestrzeni (np. do XX w. do terenu, który można objąć wzrokiem) i czasu (rzędu doby).
Taktyka (w odróżnieniu od sztuki operacyjnej i strategii) jest silnie związana i zależna od zmian organizacyjnych i technicznych w wojsku”.
Jak już wiemy jaki termin co oznacza możemy zastanowić się co zawiodło w niemieckiej machinie wojennej.
Niemiecka taktyka prowadzenia walki i sztuka operacyjna z pewnością sprawdziły się, ponieważ w chwili podpisywania zawieszenia broni niemieccy żołnierze byli na terenie Francji i Rosji. Zawiodła strategia militarnego realizowania celów wojennych. W myśleniu perspektywicznym w czasie rozpoczynania działań wojennych nie wzięto pod uwagę możliwości włączenia się Stanów Zjednoczonych do wojny w Europie. Wniosek, trzeba było zmienić strategię z militarnej na inną. Ale do tego Niemcy doszli dopiero po drugiej próbie.
A jakież to były niemieckie cele tej wojny na jej początku?
Portal historiaswiata.com.pl podaje takie oto niemieckie cele w stosunku do poszczególnych państw:
Wielka Brytania
„głównym wrogiem Niemiec była Wielka Brytania. Po jej pokonaniu Niemcy chcieli przejąć dominującą rolę w handlu światowym przez co zdobyć nowe rynki zbytu dla swych towarów. Dominację w handlu światowym miała Niemcom także zagwarantować likwidacja brytyjskiej przewagi na morzu co z kolei miało ułatwić Niemcom utrzymywanie więzi ze swymi terytoriami zamorskimi, których liczba miała ulec wydatnemu powiększeniu także kosztem Wielkiej Brytanii.
Reasumując Niemcy kosztem Wielkiej Brytanii chcieli zdobyć dominację w handlu światowym, powiększyć swe imperium kolonialne oraz zmusić Brytyjczyków do zawarcia pokoju jako kraj, który jest dominującym ogniwem w Trójporozumieniu.”
Francja
„cele wojenne wilhelmińskich Niemiec wobec francuskiej III Republiki mają bardziej charakter żądań ekonomicznych niż żądań terytorialnych. Niemiecka „arystokracja” przemysłowa dążyła do przejęcia kontroli gospodarczej nad lotaryńskimi złożami rud żelaza niezbędnymi dla dalszego rozwoju przemysłu ciężkiego w niemieckim Zagłębiu Ruhry. Kolejnym smacznym kąskiem francuskiej gospodarki były północno - wschodnie departamenty Nord i Calais, gdzie skupiona była znaczna część francuskiego przemysłu ciężkiego. Te wyżej wspomniane tereny nie miały być wcielone do Rzeszy, miały one podporządkowane, uzależnione od Niemiec gospodarczo. W przedsiębiorstwach tych miał dominować kapitał niemiecki.
Reasumując, wobec Francji Niemcy mieli głównie cele ekonomiczne, które polegały na podporządkowaniu najważniejszych gałęzi francuskiej gospodarki oraz dokonanie przesunięć granicznych o charakterze strategicznym, podporządkowanych sprawom militarnym. ”
Rosja
„Niemcy będąc wrogiem Rosji tylko z powodu swych zobowiązań sojuszniczych i nie posiadając z Rosją żadnych punktów zapalnych, wręcz przeciwnie pewne problemy, które skłaniały do współpracy np. problem Polaków. Silne były także powiązania dynastyczne pomiędzy Hohenzollernami a Romanowami, żona Mikołaja II była Niemką. Dodatkowo dominujący we wschodniej części państwa niemieckiego junkrzy pruscy odczuwali więź sympatii do praktycznie feudalnego państwa rosyjskiego, było to wszystko wzmocnione dawną tradycją dobrych stosunków z Rosją, jeszcze tak popularną w czasach bismarckowskich. Wobec tych czynników niemieckie cele wojenne na wschodzie w roku 1914 były skromne. Dotyczyły jedynie przejęcia Zagłębia Dąbrowskiego oraz uzyskania koncesji gospodarczych, które dotychczas przysługiwały kapitałowi francuskiemu. Jeszcze wówczas Niemcom nie zależało na rozbiciu swego wschodniego sąsiada, gdyż rewolucja mogła być groźna także dla samych Niemiec. Polityka II Rzeszy na wschodzie respektowała także pretensje swego sojusznika, dlatego Niemcy w sprawach wschodnich bardziej zdawali się zważać na interesy austro-węgierskie.”
Ale cele niemieckie na wschodzie zmieniły się w trakcie toczonych działań wojennych. W roku 1915 politolog Friedrich Nauman w swojej książce „Mitteleuropa” podjął temat Europy Środkowej, która miała stać się podporządkowanym państwu niemieckiemu tworem gospodarczo-politycznym. Spodobało się to elitom niemieckim, które tworzyły plany na czas po zwycięstwie Państw Centralnych. Wikipedia tak opisuje te plany: „Mitteleuropę tworzyłyby marionetkowe państwa (w tym Królestwo Polskie) pod polityczną, ekonomiczną i wojskową kontrolą Rzeszy. Rejon miał być wykorzystywanym gospodarczo zapleczem imperium Niemieckiego, a jego zasoby miały służyć udanej rywalizacji z Anglią na arenie światowej w celu uzyskania pozycji wiodącego mocarstwa. Organizacja ekonomiczna opierałaby się na dominacji Niemiec, które narzuciłyby szereg korzystnych dla siebie umów ekonomicznych z podległymi im satelickimi państwami takimi jak Ukraina czy Polska. Liczono również na to iż nastroje klasy pracującej w Niemczech mogą być uspokojone przy pomocy aneksji terytorialnych, osadnictwa oraz lepszej kondycji ekonomicznej Niemiec. Populacja na podporządkowanych terenach stopniowo byłaby germanizowana, także poprzez czystki etniczne na ludności rodzimej i równoległe osadnictwo niemieckie. Niemiecki plan Mitteleuropy podczas I wojny światowej przewidywał znaczną aneksję terytorium Polski i wypędzenie z tych terytoriów Polaków oraz Żydów, zastępowanych stopniowo kolonistami niemieckimi . Sama Polska miała być stopniowo germanizowana, także poprzez zmniejszenie populacji polskiej na skutek klęsk głodu. Częściowa realizacja tych planów miała swoje odzwierciedlenie w Traktacie Brzeskim, powiązanym z gwarancjami ekonomicznej i militarnej dominacji Niemiec na Ukrainie.”
I teraz spójrzmy z perspektywy 100 lat niemieckie cele I wojny światowej.
Przede wszystkim Wielka Brytania: „Niemcy chcieli przejąć dominującą rolę w handlu światowym przez co zdobyć nowe rynki zbytu dla swych towarów.”
I co teraz mamy?
Portal tatsachen-ueber-deutschland.de podaje: „Niemiecka gospodarka pod względem wielkości zajmuje czwarte miejsce na świecie po USA, Japonii i Chinach. ..... Niemcy są ponadto największym i najważniejszym rynkiem w Unii Europejskiej (UE). Gospodarka niemiecka koncentruje się na przemysłowej produkcji towarów oraz na usługach. .... Nieomal co czwarte zarobione euro pochodzi z eksportu towarów – więcej niż co piąte miejsce pracy jest bezpośrednio lub pośrednio zależne od handlu zagranicznego. ... W 2009 roku wartość eksportu niemieckiego wyniosła 1121 mld dolarów – prawie jedną trzecią dochodu narodowego brutto, co zapewniło Niemcom pozycję drugiego największego eksportera towarów na świecie po Chinach (1202 mld dolarów). W latach 2003-2008 Niemcy sześć razy pod rząd były „eksportowym rekordzistą” świata. Udział Niemiec w ogólnym handlu światowym wynosi nieomal 9 procent. ... Stale rośnie znaczenie stosunków handlowych i gospodarczych z azjatyckimi krajami o wschodzących rynkach. ... Od 1999 roku Niemcy są ponadto największym europejskim inwestorem w Chinach. Na ich terenie inwestuje prawie 2,5 tys. niemieckich przedsiębiorstw. ”
Jak widać ten cel I wojny światowej został zrealizowany w XXI wieku. Niemcy, w pewnym zmodyfikowanym pojęciu, kosztem Wielkiej Brytanii zdobyli dominację w handlu światowym i powiększyli swe imperium kolonialne. Pokój też został zawarty i teraz Niemcy z Wielka Brytanią współtworzą Unię Europejską.
Co do Francji to Niemcy nie miały roszczeń terytorialnych tylko ekonomiczne. Kapitał niemiecki miał dominować w niektórych, wybranych regionach Francji. Co prawda nie dysponuje danymi statystycznymi, ale z wypowiedzi zaprzyjaźnionych Francuzów wynika, że właśnie tak jest i kapitał niemiecki ma tam bardzo poważny wpływ. Czyli widać, że plany niemieckie z I wojny światowej co do Francji, również zostały zrealizowane w XXI.
A teraz spójrzmy na Europę Środkową.
„Mitteleuropę tworzyłyby marionetkowe państwa (w tym Królestwo Polskie) pod polityczną, ekonomiczną i wojskową kontrolą Rzeszy. Rejon miał być wykorzystywanym gospodarczo zapleczem imperium Niemieckiego, ... Organizacja ekonomiczna opierałaby się na dominacji Niemiec, które narzuciłyby szereg korzystnych dla siebie umów ekonomicznych z podległymi im satelickimi państwami takimi jak Ukraina czy Polska.”
Wszystko się zgadza co do joty.
I dalej: „Niemiecki plan Mitteleuropy podczas I wojny światowej przewidywał znaczną aneksję terytorium Polski i wypędzenie z tych terytoriów Polaków oraz Żydów, zastępowanych stopniowo kolonistami niemieckimi . Sama Polska miała być stopniowo germanizowana, także poprzez zmniejszenie populacji polskiej na skutek klęsk głodu.”
Wypędzanie Polaków już się rozpoczęło. Jak podaje portal fakt.pl: „Polacy mają dość! Okazuje się, że znów masowo uciekają z kraju w poszukiwaniu lepszego miejsca do życia. Z badań wynika, że w ubiegłym roku na emigrację wyjechało prawdopodobnie aż pół miliona osób. ... Wygląda na to, że za granicą przebywa już 2,6–2,7 mln Polaków. –Na kolejną potężną falę emigracji wskazują oficjalne statystyki.”
W dzisiejszych czasach czasach prowokowanie klęski głodu w Europie nie wyglądało by poważnie, więc: „Coraz więcej osób stwierdza, że nie ma już szans na znalezienie przyzwoitej, a często jakiejkolwiek pracy w rodzinnym kraju. Pakują więc walizki i szukają lepszego życia na obcej ziemi.”
Czyli widać, że plan stworzenia Mitteleuropy realizuje się na naszych oczach. Pozostaje jeszcze znaczna aneksja ziem polskich. I to chyba niedługo się stanie. Po casusach Kosowa i Krymu, a niedługo Doniecka, referendum nad przynależnością państwową zachodnich polskich jest tylko kwestią czasu. I polscy gołodupcy, w celu poprawienia sobie losu, zagłosują za przyłączeniem do Niemiec.
Czyli widać, że niemieckie cele I wojny światowej po stu latach zostały praktycznie zrealizowane.
Źródło: http://innywariant.weebly.com/1/post/2014/04/czy-niemcy-ostatecznie-po-stu-latach-wygray-i-wojn-wiatow.html
Pytanie zawarte w tytule wydaje się niedorzeczne. Wszyscy wiemy, że 11 listopada 1918 Niemcy podpisałyzawieszenie broni, a 28 czerwca 1919 został podpisanyTraktat Wersalski
kończący pierwszą wojnę światową, którego efektem były straty
terytorialne Niemiec i kolosalne reparacje wojenne, które Niemcy musiały
zapłacić. Ostatnią ratę reparacji Niemcy zapłaciły 3 października 2010 roku. Widać z z tego, że Niemcy przegrały tą wojnę.
Ale czy na pewno?
Każda wojna, przede wszystkim, ma określone swoje cele, które realizowane są na swoim najwyższym szczeblu poprzez strategię, której niższym szczeblem jest sztuka operacyjna, a najniższym - taktyka. Żeby było wiadomo o czym mowa podaję definicję tych terminów za Wikipedią:
„Strategia - dziedzina strategii obejmująca tworzenie, rozwój, przygotowanie i wykorzystanie sił zbrojnych dla osiągnięcia celów we wszystkich dziedzinach i warunkach funkcjonowania państwa.
Strategia - ogólnie - to przewidywanie w znacznie odległym czasie spraw najważniejszych, najistotniejszych (głównych, podstawowych) które pozwolą utrzymać dany podmiot na pozycji nie gorszej lub lepszej niż wyjściowa.”
„Sztuka operacyjna - dział sztuki wojennej obejmujący teorię i praktykę przygotowania i prowadzenia operacji przez zgrupowania wojsk, ukierunkowanych na osiągnięcie celu strategicznego na określonym obszarze działań.”
„Taktyka (gr. taktiká ) – teoria i praktyka posługiwania się jednostkami wojskowymi dla osiągnięcia zamierzonego celu. Taktyka jest najniższym poziomem sztuki wojennej. Wyższymi szczeblami sztuki wojennej są: sztuka operacyjna i strategia.
Taktyka jest sztuką osiągania zwycięstwa (czy ogólniej: zamierzonych celów) w konkretnych warunkach. Przyjmuje się też, że taktyka dotyczy ograniczonej przestrzeni (np. do XX w. do terenu, który można objąć wzrokiem) i czasu (rzędu doby).
Taktyka (w odróżnieniu od sztuki operacyjnej i strategii) jest silnie związana i zależna od zmian organizacyjnych i technicznych w wojsku”.
Jak już wiemy jaki termin co oznacza możemy zastanowić się co zawiodło w niemieckiej machinie wojennej.
Niemiecka taktyka prowadzenia walki i sztuka operacyjna z pewnością sprawdziły się, ponieważ w chwili podpisywania zawieszenia broni niemieccy żołnierze byli na terenie Francji i Rosji. Zawiodła strategia militarnego realizowania celów wojennych. W myśleniu perspektywicznym w czasie rozpoczynania działań wojennych nie wzięto pod uwagę możliwości włączenia się Stanów Zjednoczonych do wojny w Europie. Wniosek, trzeba było zmienić strategię z militarnej na inną. Ale do tego Niemcy doszli dopiero po drugiej próbie.
A jakież to były niemieckie cele tej wojny na jej początku?
Portal historiaswiata.com.pl podaje takie oto niemieckie cele w stosunku do poszczególnych państw:
Wielka Brytania
„głównym wrogiem Niemiec była Wielka Brytania. Po jej pokonaniu Niemcy chcieli przejąć dominującą rolę w handlu światowym przez co zdobyć nowe rynki zbytu dla swych towarów. Dominację w handlu światowym miała Niemcom także zagwarantować likwidacja brytyjskiej przewagi na morzu co z kolei miało ułatwić Niemcom utrzymywanie więzi ze swymi terytoriami zamorskimi, których liczba miała ulec wydatnemu powiększeniu także kosztem Wielkiej Brytanii.
Reasumując Niemcy kosztem Wielkiej Brytanii chcieli zdobyć dominację w handlu światowym, powiększyć swe imperium kolonialne oraz zmusić Brytyjczyków do zawarcia pokoju jako kraj, który jest dominującym ogniwem w Trójporozumieniu.”
Francja
„cele wojenne wilhelmińskich Niemiec wobec francuskiej III Republiki mają bardziej charakter żądań ekonomicznych niż żądań terytorialnych. Niemiecka „arystokracja” przemysłowa dążyła do przejęcia kontroli gospodarczej nad lotaryńskimi złożami rud żelaza niezbędnymi dla dalszego rozwoju przemysłu ciężkiego w niemieckim Zagłębiu Ruhry. Kolejnym smacznym kąskiem francuskiej gospodarki były północno - wschodnie departamenty Nord i Calais, gdzie skupiona była znaczna część francuskiego przemysłu ciężkiego. Te wyżej wspomniane tereny nie miały być wcielone do Rzeszy, miały one podporządkowane, uzależnione od Niemiec gospodarczo. W przedsiębiorstwach tych miał dominować kapitał niemiecki.
Reasumując, wobec Francji Niemcy mieli głównie cele ekonomiczne, które polegały na podporządkowaniu najważniejszych gałęzi francuskiej gospodarki oraz dokonanie przesunięć granicznych o charakterze strategicznym, podporządkowanych sprawom militarnym. ”
Rosja
„Niemcy będąc wrogiem Rosji tylko z powodu swych zobowiązań sojuszniczych i nie posiadając z Rosją żadnych punktów zapalnych, wręcz przeciwnie pewne problemy, które skłaniały do współpracy np. problem Polaków. Silne były także powiązania dynastyczne pomiędzy Hohenzollernami a Romanowami, żona Mikołaja II była Niemką. Dodatkowo dominujący we wschodniej części państwa niemieckiego junkrzy pruscy odczuwali więź sympatii do praktycznie feudalnego państwa rosyjskiego, było to wszystko wzmocnione dawną tradycją dobrych stosunków z Rosją, jeszcze tak popularną w czasach bismarckowskich. Wobec tych czynników niemieckie cele wojenne na wschodzie w roku 1914 były skromne. Dotyczyły jedynie przejęcia Zagłębia Dąbrowskiego oraz uzyskania koncesji gospodarczych, które dotychczas przysługiwały kapitałowi francuskiemu. Jeszcze wówczas Niemcom nie zależało na rozbiciu swego wschodniego sąsiada, gdyż rewolucja mogła być groźna także dla samych Niemiec. Polityka II Rzeszy na wschodzie respektowała także pretensje swego sojusznika, dlatego Niemcy w sprawach wschodnich bardziej zdawali się zważać na interesy austro-węgierskie.”
Ale cele niemieckie na wschodzie zmieniły się w trakcie toczonych działań wojennych. W roku 1915 politolog Friedrich Nauman w swojej książce „Mitteleuropa” podjął temat Europy Środkowej, która miała stać się podporządkowanym państwu niemieckiemu tworem gospodarczo-politycznym. Spodobało się to elitom niemieckim, które tworzyły plany na czas po zwycięstwie Państw Centralnych. Wikipedia tak opisuje te plany: „Mitteleuropę tworzyłyby marionetkowe państwa (w tym Królestwo Polskie) pod polityczną, ekonomiczną i wojskową kontrolą Rzeszy. Rejon miał być wykorzystywanym gospodarczo zapleczem imperium Niemieckiego, a jego zasoby miały służyć udanej rywalizacji z Anglią na arenie światowej w celu uzyskania pozycji wiodącego mocarstwa. Organizacja ekonomiczna opierałaby się na dominacji Niemiec, które narzuciłyby szereg korzystnych dla siebie umów ekonomicznych z podległymi im satelickimi państwami takimi jak Ukraina czy Polska. Liczono również na to iż nastroje klasy pracującej w Niemczech mogą być uspokojone przy pomocy aneksji terytorialnych, osadnictwa oraz lepszej kondycji ekonomicznej Niemiec. Populacja na podporządkowanych terenach stopniowo byłaby germanizowana, także poprzez czystki etniczne na ludności rodzimej i równoległe osadnictwo niemieckie. Niemiecki plan Mitteleuropy podczas I wojny światowej przewidywał znaczną aneksję terytorium Polski i wypędzenie z tych terytoriów Polaków oraz Żydów, zastępowanych stopniowo kolonistami niemieckimi . Sama Polska miała być stopniowo germanizowana, także poprzez zmniejszenie populacji polskiej na skutek klęsk głodu. Częściowa realizacja tych planów miała swoje odzwierciedlenie w Traktacie Brzeskim, powiązanym z gwarancjami ekonomicznej i militarnej dominacji Niemiec na Ukrainie.”
I teraz spójrzmy z perspektywy 100 lat niemieckie cele I wojny światowej.
Przede wszystkim Wielka Brytania: „Niemcy chcieli przejąć dominującą rolę w handlu światowym przez co zdobyć nowe rynki zbytu dla swych towarów.”
I co teraz mamy?
Portal tatsachen-ueber-deutschland.de podaje: „Niemiecka gospodarka pod względem wielkości zajmuje czwarte miejsce na świecie po USA, Japonii i Chinach. ..... Niemcy są ponadto największym i najważniejszym rynkiem w Unii Europejskiej (UE). Gospodarka niemiecka koncentruje się na przemysłowej produkcji towarów oraz na usługach. .... Nieomal co czwarte zarobione euro pochodzi z eksportu towarów – więcej niż co piąte miejsce pracy jest bezpośrednio lub pośrednio zależne od handlu zagranicznego. ... W 2009 roku wartość eksportu niemieckiego wyniosła 1121 mld dolarów – prawie jedną trzecią dochodu narodowego brutto, co zapewniło Niemcom pozycję drugiego największego eksportera towarów na świecie po Chinach (1202 mld dolarów). W latach 2003-2008 Niemcy sześć razy pod rząd były „eksportowym rekordzistą” świata. Udział Niemiec w ogólnym handlu światowym wynosi nieomal 9 procent. ... Stale rośnie znaczenie stosunków handlowych i gospodarczych z azjatyckimi krajami o wschodzących rynkach. ... Od 1999 roku Niemcy są ponadto największym europejskim inwestorem w Chinach. Na ich terenie inwestuje prawie 2,5 tys. niemieckich przedsiębiorstw. ”
Jak widać ten cel I wojny światowej został zrealizowany w XXI wieku. Niemcy, w pewnym zmodyfikowanym pojęciu, kosztem Wielkiej Brytanii zdobyli dominację w handlu światowym i powiększyli swe imperium kolonialne. Pokój też został zawarty i teraz Niemcy z Wielka Brytanią współtworzą Unię Europejską.
Co do Francji to Niemcy nie miały roszczeń terytorialnych tylko ekonomiczne. Kapitał niemiecki miał dominować w niektórych, wybranych regionach Francji. Co prawda nie dysponuje danymi statystycznymi, ale z wypowiedzi zaprzyjaźnionych Francuzów wynika, że właśnie tak jest i kapitał niemiecki ma tam bardzo poważny wpływ. Czyli widać, że plany niemieckie z I wojny światowej co do Francji, również zostały zrealizowane w XXI.
A teraz spójrzmy na Europę Środkową.
„Mitteleuropę tworzyłyby marionetkowe państwa (w tym Królestwo Polskie) pod polityczną, ekonomiczną i wojskową kontrolą Rzeszy. Rejon miał być wykorzystywanym gospodarczo zapleczem imperium Niemieckiego, ... Organizacja ekonomiczna opierałaby się na dominacji Niemiec, które narzuciłyby szereg korzystnych dla siebie umów ekonomicznych z podległymi im satelickimi państwami takimi jak Ukraina czy Polska.”
Wszystko się zgadza co do joty.
I dalej: „Niemiecki plan Mitteleuropy podczas I wojny światowej przewidywał znaczną aneksję terytorium Polski i wypędzenie z tych terytoriów Polaków oraz Żydów, zastępowanych stopniowo kolonistami niemieckimi . Sama Polska miała być stopniowo germanizowana, także poprzez zmniejszenie populacji polskiej na skutek klęsk głodu.”
Wypędzanie Polaków już się rozpoczęło. Jak podaje portal fakt.pl: „Polacy mają dość! Okazuje się, że znów masowo uciekają z kraju w poszukiwaniu lepszego miejsca do życia. Z badań wynika, że w ubiegłym roku na emigrację wyjechało prawdopodobnie aż pół miliona osób. ... Wygląda na to, że za granicą przebywa już 2,6–2,7 mln Polaków. –Na kolejną potężną falę emigracji wskazują oficjalne statystyki.”
W dzisiejszych czasach czasach prowokowanie klęski głodu w Europie nie wyglądało by poważnie, więc: „Coraz więcej osób stwierdza, że nie ma już szans na znalezienie przyzwoitej, a często jakiejkolwiek pracy w rodzinnym kraju. Pakują więc walizki i szukają lepszego życia na obcej ziemi.”
Czyli widać, że plan stworzenia Mitteleuropy realizuje się na naszych oczach. Pozostaje jeszcze znaczna aneksja ziem polskich. I to chyba niedługo się stanie. Po casusach Kosowa i Krymu, a niedługo Doniecka, referendum nad przynależnością państwową zachodnich polskich jest tylko kwestią czasu. I polscy gołodupcy, w celu poprawienia sobie losu, zagłosują za przyłączeniem do Niemiec.
Czyli widać, że niemieckie cele I wojny światowej po stu latach zostały praktycznie zrealizowane.
KOMENTARZE
http://jackmaclase.neon24.pl/post/108144,czy-niemcy-po-stu-latach-wygraly-i-wojne-swiatowa
13:18 13.04.2014
Żyć lokalnie - myśleć globalnie. To jest klucz i do zrozumienia świata i do doczesnego dobrobytu.
A Polacy w ogóle nie musieli by nigdzie wyjeżdżać, gdyby zażądali od rządu parcelacji wielkich majątków państwowych i przywrócenia osadnictwa na bazie gwarantowanych kredytów państwowych.
I problem emigracji by znikł, i populacja by się poważnie odrestaurowała.
Ale Polakom wmawia się, że życie jest tylko w mieście możliwe. Nic podobnego! bo jest wręcz przeciwnie.
W momencie, gdy Polacy to zrozumieją i urzeczywistnią, wygramy i z Niemcami i z każdym, a szczególnie z tymi, którzy od tysiącleci realizują swój plan niezmiennie.
I nie są to na pewno Niemcy.
Jedynym problemem Niemców jest w tym planie szybko rosnąca mniejszość turecka i zapaść demograficzna w populacji etnicznych Niemców.
Niemcy zbudowali fundamenty Grossdeutschland i Mitteleuropy dzięki polityce USA (a w zasadzie "międzynarodówki kapitalistycznej") w tym rejonie świata. Trochę metodach użytych wobec Polski można poczytać tu:
http://myslnarodowa.wordpress.com/2014/03/29/kolorowe-rewolucje-i-ich-organizatorzy-a-suwerennosc-i-niepodleglosc-panstw-i-narodow-co-laczy-polska-solidarnosc-z-ukrainskim-majdanem/
Faktycznie jesteśmy zapleczem gospodarczym Niemiec, ale w zachodnich koncernach są na ogół dużo lepsze warunki pracy i zarobki, niż w polskich firmach, szczególnie drobnych. W firmach niemieckich nie ma kantowania na ZUS-ie, badaniach lekarskich, szkoleniach BHP, urlopch, itd.
Siła niemieckiej gospodarki to po częći wynik ich ciężkiej pracy. Dlaczego Francuzi nie potrafili tego osiągnąć? Ani Włosi? Ani Hiszpanie?
Niemcy nie opanowali handlu światowego, ani świata finansów.
Dużo winy ponoszą sami Polacy. To, że zachód korumpował Polaków w czasie transformacji, to zło zachodu. Ale, to że Polacy brali łapówki i sprzedawali tanio co się dało, uchwalali ustawy typu o NFI, to za to ponosi odpowiedzialność całe pokolenie Polaków. Politycy to nie są ludzie z Księżyca. Gdzieś wyrośli. Ktoś ich tak wychował. Ktoś ich wybrał.
To, że część mediów robiła wodę z mózgu, to jest wina ludzi z mediów, ale ten, który na to sobie pozwolił też ponosi odpowiedzialność.
Przez wiele wieków pozwalaliśmhy na najazdy tatarskie. Tyle ich było. Stale nas grabili i stale przychodziło się przed nimi bronić. A ile lat potrzebowała Rosja, aby zrobić z tym porządek?
Zamiast rozszerzać katolicyzm na wschodzie, stworzyliśmy Rusinom kościół narodowy. Efekty przyszły w XX w., szczególnie w latach 40-tych na Wołyniu.
Czytałem, że nawet bp. Ignacy Krasicki brał lapówki od króla pruskiego.