Odrodzenie Polski w 1815 roku.

Przedruk z mojego bloga na Nowym Ekranie - tekst uzupełniłem 8 maja 2025







Odrodzenie Polski w 1815 roku.


poniedziałek, 9 listopada 2015, 17:03:30
liczba komentarzy: 13
liczba wyświetleń: 1503
4.43 (7)





200 rocznica powstania Królestwa Polskiego (kongresowego)



przedruk





Niestety, brak ujęcia wpływów niemieckiej 5 kolumny.

A może zamiast słowa masoneria winno paść słowo niemcy??





Aleksandra I przygoda z Polską



http://www.mysl-polska.pl/gif/aleks%20I.jpg



Nasi rusofobi mają jedną ciekawą cechę – bardziej nienawidzą władców Rosji, którzy byli nam przychylni od tych, którzy w stosunku do Polski stosowali politykę knuta. To z ich punktu widzenia logiczne – skoro Polska ma być w wiecznym konflikcie z Rosją nie można dopuścić do żadnego kompromisu, nawet dla naszych interesów korzystnego.



Ojcem tej politycznej paranoi jest Maurycy Mochnacki, nie wiedzieć czemu uznawany u nas za geniusza. Owszem, był to geniusz, ale obłędu. Mając to na uwadze lepiej zrozumieć nasz stosunek do najbardziej propolskiego cara w historii – do Aleksandra I (1777-1825)- na zdjęciu wyżej w polskim mundurze. Ponieważ nie można zaprzeczyć, że prowadził on politykę dla nas korzystną, to najlepiej albo ją zohydzić jako „chytrą grę” i zgoła „pułapkę”, albo zwyczajnie przemilczeć. Dlatego w tym roku milczano w Polsce na temat 200. rocznicy utworzenia w 1815 roku (na Kongresie Wiedeńskim) Królestwa Polskiego, tak samo jak będzie się milczeć w roku przyszłym, kiedy będziemy obchodzić 200. rocznicę utworzenia Uniwersytetu Warszawskiego. Ta wielce zasłużona uczelnia powstała „niestety” z nadania Aleksandra I, wówczas króla Polski.

Najnowsza biografia Aleksandra I autorstwa jednego z najwybitniejszych rusycystów Andrzeja Andrusiewicza jest pracą znakomitą. Nie tylko dlatego, że napisana jest świetnie, łącząc walory naukowe z lekkością narracji, ale przede wszystkim dlatego, że autor jednoznacznie przeciwstawia się dominującym w Polsce tendencjom w nauce i publicystyce. Autor nie czyni intelektualnych wygibasów i uników, nie szuka dziury w całym, nie próbuje za wszelką cenę pomniejszyć zasługi Aleksandra I dla Polski. Pisze jasno, że racją stanu narodu polskiego było utrzymać to co otrzymaliśmy od Aleksandra w 1815 roku.Tymczasem u nas wynajduje się sztuczne problemy, rozdmuchuje się do niebotycznych rozmiarów incydenty i epizody nie mające wielkiego znaczenia, maluje się obraz Królestwa niemal jako państwa terroru. Ta propaganda, bo inaczej tego nazwać nie można, ma swoje źródła w tamtych latach.



http://www.mysl-polska.pl/gif/okl%20aleksander.jpg



Autor pisze:

„Krytycy Aleksandra powoływali się na rzekomą wypowiedź Mikołaja I, który miał oznajmić, że postępowanie jego brata wobec Polaków było polityczną komedią. W Królestwie narastała konspiracja niepodległościowa, a wraz z nią nienawiść do Rosji i niechęć do tej formy państwowości polskiej, która była dziełem polityki Aleksandra. Postulat niepodległościowe łączono z powstańczymi (rewolucyjnymi). Aleksander obawiał się spiskującego Królestwa i prób przenoszenia polskiej rewolucyjności. Liberalne Królestwo zakresem autonomii górowało nad Księstwem Warszawskim, pod naciskiem jednak „postępowej” części elit i ulicy, wbrew stanowisku konserwatywnej i umiarkowanej opinii, rozpoczął się proces demontażu Królestwa, który zakończył się jego faktyczną samolikwidacją poprzez zakwestionowanie legalizmu kongresu wiedeńskiego i detronizację cara (1831). Zniszczenie Królestwa było jednym z największych błędów polityki polskiej w XIX w., zaprzepaszczeniem szansy dziejowej”.

Jasno powiedziane i precyzyjnie. Autor odpowiada także na pytanie – jak to się mogło stać? Na początku panowania Aleksandra I był on uwielbiany, wręcz czczony, to na jego cześć Alojzy Feliński napisał „Boże coś Polskę”, na jego cześć pisano wiersze i poematy, wreszcie wybudowano kościół na Placu Trzech Krzyży, gdzie ponoć po dziś dzień za ołtarzem wisi jego obraz. Ogromna część opinii była przekonana, że Królestwo jest wielką wartością, jednak w chwili próby nie znalazł się nikt, kto siłą stłumiłby rewoltę. Najbliższy był napoleoński weteran Wincenty Krasiński, ojciec Zygmunta, ale i on nic nie wskórał i ledwie uszedł z życiem. Ten paraliż woli Lech Mażewski uznał za przejaw działania tzw. powstańczego szantażu, w którym mała grupa spiskowców w imię gromkich haseł patriotycznych narzuca swoją wolę większości, która uważa, że jest to szaleństwo.

To jest materiał na analizę psychologii narodu polskiego. Ale w tej sprawie jest też jeden bardzo ważny konkret. Opinia publiczna jest jak chorągiewka, kto ma na nią wpływ, ten panuje nad wydarzeniami. A w Królestwie dokonał się w latach 20. XIX wieku swoisty przewrót umysłowy. Kto za nim stał? Autor książki nie ma wątpliwości – wszystkie antycarskie a potem także antyrosyjskie hasła mają swoje źródło w masonerii. Wtedy była to siła potężna. Początkowo popierała Aleksandra jako władcę „postępowego”, ale kiedy ten, pod wpływem ojca Fotija, dokonał zwrotu ku prawosławiu i uderzył w masonerię – zaczęła się bezwzględna wojna.

Autor pisze: „Zróżnicowanie ideowe rosyjskiej masonerii było ogromne. Poszczególne loże sytuowały się na przeciwstawnych biegunach – od deizmu, racjonalizmu, po reformę prawosławia i mistycyzm. Wpływy wolnomularstwa były tak wielkie, że żaden dokument kancelarii carskiej nie nabierał mocy urzędowej, jeżeli nie przybito na nim pieczęci masonów. W rzeczywistości powstały dwa rządy: jawny — pozbawiony realnej władzy, i tajny — wszechpotężny. Cała Rosja została pokryta siecią lóż, działały one w pięćdziesięciu miastach. Aż czterdzieści cztery organizacje kulturalne (towarzystwa literackie, artystyczne, naukowe) znajdowały się pod wpływem ideowym tego ruchu.

Powstała sytuacja paradoksalna. Mająca poparcie Aleksandra masoneria stała się państwem w państwie. Działała bezpośrednio (ludzie władzy) i pośrednio, przejmując kontrolę nad różnymi sferami życia społecznego, kulturalnego, naukowego, przenikając do wojska i Cerkwi.

To im Fotij wydał walkę. Nalegał na Aleksandra, by podjął antymasońską interwencję. Tak bardzo nienawidził wolnomularzy, że usiłował wmówić cesarzowi, iż każdej loży przewodniczy sam diabeł, który doprowadzi do upadku Cerkwi i zastąpienia jej Kościołem masońskim. Jeszcze groźniej brzmiały ostrzeżenia Metternicha, który w masonerii widział siłę zdolną skutecznie wichrzyć i zburzyć porządek Świętego Przymierza. Na kongresie w Opawie przekonywał Aleksandra, że w Europie istnieje tajna siatka spiskowa zarządzana przez centralę w Paryżu”.

Masoneria uruchomiła ogromną machinę propagandową mającą na celu zdyskredytowanie polityki Aleksandra I, a w następnym etapie doprowadzenie do rewolucji i zabicia cara.Nie ulega wątpliwości, że to wtedy mamy do czynienia z genezą rewolucji 1917 roku. W tej grze rola Królestwa była kluczowa – to Polacy mieli być zaczynem buntu. Inspiracja zewnętrzna była ewidentna. Oddajmy raz jeszcze głos autorowi książki:

„Największa tajna organizacja masońsko-spiskowa w Królestwie, Towarzystwo Patriotyczne, nie umiała się porozumieć z analogicznymi stowarzyszeniami w Rosji. Tylko w jednej sprawie panowała zgodność poglądów: należy wywołać powstanie w Polsce i w Rosji w tym samym czasie. Społeczeństwo Królestwa nie angażowało się w akcje antyrosyjskie tak dalece, jak niektórzy czynni politycy czy loże masońskie i pozostający pod ich wpływem publicyści i poeci. W łonie polskiej szlachty dokonywała się właśnie zmiana pokoleniowa, a wraz z nią także głęboka zmiana mentalna. Jej przesiąknięci duchem staroszlacheckim przedstawiciele stali już nad grobem, a szeregi tej warstwy uzupełniała młodzież, która miała zgoła inne przekonania, inne pragnienia i czuła potrzebę szerszej działalności publicznej. Wielu młodych należało do lóż masońskich i stamtąd czerpało inspirację do zemsty za rozbiory. Nie wszyscy spiskowcy — młodzi oficerowie, ludzie kultury — byli masonami, ale wszystkich łączyło głębokie uczucie patriotyzmu. Szydzono i naśmiewano się z Aleksandra — chochla, jak go nazwał wileński spiskowiec Jan Czeczot. Salonowi malkontenci kreowali się na męczenników „sprawy Niepodległości” i ustawicznie narzekali na „petersburskiego tyrana”.

Nienawiść do Rosji i jej monarchy zaczęła uchodzić za najwyższą cnotę, za wyraz postawy patriotycznej. O lojalistycznych Polakach mówiono z pogardą: „gente Polonus, natione Moscoviensis”, potępiano ich za to, że „z Polaka przeszli na Moskala, [a] raz stawszy się Moskalem, nim pozostaną”. W tym czasie większość warstw oświeconych uznawała politykę antyrosyjską za sprzeczną z interesem państwowym, niszczącą polskie aspiracje międzynarodowe, a młodych spiskowców rwących się do buntu traktowano jak szkodliwych maniaków, naiwnie wierzących w odbudowanie Polski przez Francję. Poniżanie Aleksandra, a w jego osobie Rosji, dało początek zgubnemu procesowi przekreślania zdobyczy Królestwa. Odłam odrzucający politykę cesarza był niewielki, ale istniał, miał znaczące wpływy i szedł ręka w rękę z antyrosyjskimi kołami politycznymi na Zachodzie, bezwiednie stając się rzecznikiem obcych interesów”.

Jak wiemy zwieńczeniem tego było nieszczęsne powstanie listopadowe i likwidacja samodzielności Królestwa i jego armii. Nastąpiło to już po śmierci Aleksandra (1825). Jest pewne, że wybuch powstania był inspirowany przez międzynarodowe węglarstwo i masonerię. Polski ruch irredentystyczny w XIX wieku stał się w ten sposób filią międzynarodowego obozu rewolucji, a Polska zakładnikiem w tej wojnie między nim a Rosją.

***

Prof. Adam Zamoyski,w wywiadzie dla dodatku historycznego „Do Reczy” powiedział: „Polska zaś znowu przez kolejne kilkadziesiąt lat była natchnieniem lewicy. Karol Marks uważał naród polski za naród rewolucyjny. Za bojowników o nowy wspaniały świat uwolniony z oków monarchii, ucisku klasowego i religijnego. Polacy udowadniali to na polach bitew. Można ich było znaleźć w szeregach rewolucjonistów całego świata. Bili się na Węgrzech, w Meksyku, pod komendą słynnego Simóna Bolívara „wyzwalali” Amerykę Południową spod władzy monarchii hiszpańskiej”.
Polska była – jak powiedział – Che Guevarą Europy. Na marginesie, kiedy kilka lat temu tenże Adam Zamoyski napisał, że Aleksander I zasługuje na co najmniej popiersie w Warszawie – rzucili się na niego „patrioci” uznając to za niemal zdradę.

Aleksander I jest polskim wyrzutem sumienia, ale jest także ilustracją naszego podejścia do historii. Polega on na negowaniu faktów oczywistych, kreowaniu rzeczywistości alternatywnej i zwyczajnych fałszach. Unosi się nad tym oportunizm świata nauki, który zachowuje się tak jak wymaga tego „opinia”. Znany jest przypadek znanego profesora, znawcy epoki, o której mowa, który 30 lat temu pisał coś zupełnie innego o polityce Aleksandra I niż uczynił to teraz, w nowym wydaniu swojej poprzedniej książki „poprawionej” i przystosowanej do obecnie panującej wykładni politycznej. Dlatego tym bardziej należą się słowa uznania dla prof. Andrzeja Andrusiewicza za to, że nie dołączył do tego grona i napisał książkę ważną nie tylko o Aleksandrze I, ale i o nas.

Jan Engelgard
A. Andrusiewicz, „Aleksander I. Wielki gracz – car Rosji i król Polski”, Kraków 2015, ss. 626.

Myśl Polska, nr 45-46 (8-15.11.2015)






Dla porównania:


https://pl.wikipedia.org/wiki/Kr%C3%B3lestwo_Polskie_%28kongresowe%29








Argo
poniedziałek, 9 listopada 2015, 17:03:30
liczba komentarzy: 13
liczba wyświetleń: 1503
4.43 (7)
facebook
twitter


4.43

liczba ocen: 7




Komentarze
Notki z tej samej kategorii


Jan Paweł
poniedziałek, 9 listopada 2015, 20:08:54
bardzo dobrze, że Pan zwrócił uwagę na tą ważną książkę. Tym bardziej, że...



jak widać, znowu jesteśmy wkręcani w te antyrosyjskie nastroje, całkowicie niezgodne z polską Racją Stanu. I znowu Polacy, jak widać, dają się wkręcać przez jakichś tam antypolskich wichrzycieli.
link
nadużycie


Jan Paweł
poniedziałek, 9 listopada 2015, 20:09:53
z całą pewnością...



kupię tą książkę
link
nadużycie


Repsol
poniedziałek, 9 listopada 2015, 20:27:45
@Jan Paweł 21:09:53



Ja też . Pzdr.
link
nadużycie


nikander
poniedziałek, 9 listopada 2015, 20:58:39
@Jan Paweł 21:09:53



Faktem jest, że Aleksander I testował na Polakach czy Rosją da się zarządzać przy pomocy konstytucji. Konstytucja, która wyszła spod ręki zespołu, którym kierował książe Konstanty - według wielu - była lepsza od tej z 3 maja. Gospodarka kierowana przez Druckiego-Lubeckiego rozwijała się znakomicie. Gdyby nie kilku pojebów z podchorążówki stolica imperium mogłaby być w Warszawie.
link
nadużycie


kfakfa
poniedziałek, 9 listopada 2015, 21:14:03
@nikander 21:58:39



Nie ma obawy,kolejni nadchodzą,CHe na czele MON .
link
nadużycie


programista
wtorek, 10 listopada 2015, 06:55:02
@Autor



Gdyby tak zamiast Aleksander I wpisać wszędzie Angela Merkel to mamy idealny opis dotyczący obecnej sytuacji Polski, która jest tak intensywnie zwalczana na NEonie.

Warto wobec tego zwrócić uwagę na sposób opisu tych, którzy 200 lat temu zwalczali Aleksandra I i przyrównać do tych atakujących obecny układ.
link
nadużycie


alek.san
wtorek, 10 listopada 2015, 14:55:24
@programista i inni



Ówczesne wydarzenia miały wiele przyczyn, a problem nie był wcale aż tak jednowątkowy, jakim wielu z was chce go widzieć.

Przede wszystkim- należało zadecydować o dalszym losie Narodu.

Oczywiście, najpraktyczniej byłoby zaakceptować status quo i realizować przyszłość Kraju nad Wisłą - bo już nie Polski, w ramach Imperium Rosyjskiego i cieszyć się nowymi możliwościami, dzisiaj nazwalibyśmy je - biznesowymi.

Ale to oznaczałoby zezwolenie na stopniowe wtapianie się Polaków w żywioł rosyjski, czego konsekwencją byłaby utrata świadomości narodowej w ciągu co najwyżej trzech pokoleń.

Tak właśnie stało się w zaborze pruskim, gdzie żywioł polski w wielu miejscach praktycznie zanikł w ciągu XIX stulecia.

Na Dolnym Śląsku, który nawet nie był w granicach przedrozbiorowej Polski, wieś jeszcze w pierwszych dekadach XIX w mówiła w większości po polsku. Po likwidacji podległości Diecezji Wrocławskiej pod Gniezno, w 1820 roku, wystarczyły dwa pokolenia, aby tamtejsza ludność zaczęła deklarować się jako Niemcy. Jeszcze bardziej nasilony proces wynarodowiania trwał na ziemiach włączonych do Prus po upadku Polski.

Nie było tam ani terroru, ani powstań, wystarczyła konsekwentna i obliczona na odsunięty w czasie efekt, polityka.

Powstania w zaborze rosyjskim na pewno, z praktycznego punktu widzenia, nie były najszczęśliwszym rozwiązaniem, ale przyczyniły się do przetrwania polskiej świadomości narodowej, oraz objęcia nią również niższych klas społecznych.

Gdyby nie one, nie byłoby Polonia Restituta w 1918 roku, a Polacy podzieliliby los Czechów, którzy musieli odtwarzać nie tylko państwowość czeską, ale nawet język, po kilku stuleciach ich nieistnienia.

Mój prapradziad uczestniczył w kolejnym z powstań - Styczniowym, co kosztowało go konfiskatę majątku i tylko szybka ucieczka do Galicji zapobiegła jego wywózce na Sybir.

Jego wnuk, czyli mój dziadek, mówił że on jednak nigdy tego nie żałował, choć w sensie materialnym powodziło mu się znacznie gorzej.

To powstanie wywołało bowiem wzrost polskiej świadomości narodowej, we wszystkich trzech zaborach, czego efektem było masowe tworzenie polskich towarzystw przemysłowych, rzemieślniczych, towarzystw studenckich, itp.

Dzięki temu, że własność środków produkcji była w większości w polskich rękach, a wykształcone elity miały polską świadomość narodową, kiedy przyszedł na to czas po I WŚ, mogliśmy szybko odbudować polską państwowość.

Gdyby nie powstania, nie byłoby Polski, przynajmniej w obecnym kształcie i wielkości.

To jest najważniejszy efekt tego, co działo się 200 lat temu.

Co do Merkel i niemieckiej UE, to realizują oni stary niemiecki plan, znany pod nazwą Mitteleuropa.

Jeśli im się uda, efekt będzie taki sam, jak z polskimi ziemiami pod zaborem pruskim. Tyle, że teraz nie trzeba będzie aż trzech pokoleń.

Polacy się jednak częściowo przebudzili i zobaczymy co z tym faktem uczynią rządy PIS.

Tak na marginesie, to nieco dziwię się, że tak propolski bloger, jak pan Synak, wydaje się nie rozumieć roli powstań w procesie historycznym, który doprowadził do odzyskania niepodległości.

Masoneria zaś nie była jakąś scentralizowaną organizacją, tylko składała się z wielu niezależnych od siebie lóż, których interesy były niejednokrotnie przeciwstawne.
link
nadużycie


Argo
wtorek, 10 listopada 2015, 16:41:18
@alek.san 15:55:24



"stopniowe wtapianie się Polaków w żywioł rosyjski, czego konsekwencją byłaby utrata świadomości narodowej w ciągu co najwyżej trzech pokoleń. "

a tak grozi nam (już się dzieje od dawna) stopniowe wtapianie się Polaków w żywioł "europejski", czyli anglicyzacja języka drogą ku germanizacji narodu, czego konsekwencją byłaby utrata świadomości narodowej w ciągu co najwyżej trzech pokoleń.

Rola powstań?

Upuszczenie polskiej patriotycznej krwi z obcego podjudzenia.

Dzisiaj montuje się portale jakoby opozycyjne i patriotyczne, dzięki którym wyławia się i identyfikuje patriotów.
link
nadużycie


Argo
wtorek, 10 listopada 2015, 16:41:37
@programista 07:55:02



Dokładnie.
link
nadużycie


alek.san
wtorek, 10 listopada 2015, 20:35:29

Komentarz usunięty administracyjnielink


alek.san
wtorek, 10 listopada 2015, 20:42:06
@Maciej Piotr Synak 17:41:18



Zapomina pan, że gdyby polskość nie przetrwała do naszych czasów, wówczas nie miałby kto się zastanawiać nad współczesnym anglizowaniem Polaków.

A tak stałoby się niechybnie, gdyby nasi przodkowie nie postanowili o polskość zawalczyć.

Wcale nie neguję, że na naszych oczach rozgrywa się "europeizacja", która obecnie polega na masowym upuszczaniu krwi Narodu i to bez wyraźnego obcego podjudzania.

Wystarcza konserwacja biedy, skutecznie zapewniana przez tzw. wrogie państwo opiekuńcze i, cytując S. Michalkiewicza - kompadorski kapitalizm. Sprzedajność tzw. elit zawsze była u nas dość spora, co byśmy nie powiedzieli o heroizmie zwykłych Polaków.

Cóż, mogą mnie wyłowić i zidentyfikować.

Ta choroba rozwija się na tyle szybko, że ustalenie jej pojedynczych ognisk nikomu nic nie da.

Lawina już ruszyła, do czego również przyczyniła się pańska działalność.

Werwolf zmusił sporo ludzi do myślenia.

Tylko błagam, niech pan teraz tego nie psuje nadmiernym rusofilstwem.

Wojować z nimi nie trzeba, kiedy nie ma takiej potrzeby, ale trzeba też widzieć, że ich interesy są niekoniecznie tożsame z naszymi.
link
nadużycie


Argo
wtorek, 10 listopada 2015, 22:35:10
@alek.san 21:42:06



Wystarcza konserwacja biedy,

Nie no zgoda, wymienianie wszystkich czynników przy każdej dyskusji jest przesadą...

"Sprzedajność tzw. elit zawsze była u nas dość spora, co byśmy nie powiedzieli o heroizmie zwykłych Polaków."

Pytanie ilu się sprzedało, a ilu po prostu maskowało z pochodzeniem realizując niepolskie interesy.

Sądzę, że więcej niż pan myśli, nie wspominając o przeciętnych Polakach np. wielbicielach piłsudskiego.

Rusofilem nie jestem, bez przesady, dobrze wiem, że oni mają swoje interesy, a my swoje, wyznaję, wie pan, zasadę, że wszystko musi być wyważone....

Harmonia i proporcje są ważne nie tylko w sztuce, ale w każdej dziedzinie...
link
nadużycie


Jabo
środa, 11 listopada 2015, 12:57:24
@Maciej Piotr Synak 23:35:10



Niestety panie Macieju, nie wielu jest takich myślących jak pan. Nawet w niektórych komentarzach widać jak poprzez wciskanie nam różnych mitów wielu Polakom zrobiono wodę z mózgu. Jednym z tych mitów jest twierdzenie, że to tylko dzięki zrywom zbrojnym ocalała polskość na ziemi nad Wisłą. Ale to jest fałsz. Fałsz potrzebny pewnym siłom, aby mieć w Europie Polaka-rewolucjonistę, którego łatwo podpuścić, żeby wykonał zadanie ewidentnie szkodliwe dla jego narodowych interesów. Znikoma jest w myśleniu Polaków świadomość jak ważne w zachowaniu prawdziwej wolności są podstawy materialne. Kto wie, czy nie więcej dla zachowania polskości od wielu walczących z bronią w ręku zrobili ci, którzy jak między innymi część mojej rodziny osiadłej na Pomorzu, mimo prześladowań ze strony niemieckich sąsiadów wytrwali dając świadectwo polskości tych ziem.

argo.neon24.net/post/127228,odrodzenie-polski-w-1815-roku

Informacja

Przedruk z mojego bloga na Nowym Ekranie - tekst uzupełniłem 8 maja 2025





poniedziałek, 9 listopada 2015, 15:36:57

liczba wyświetleń: 306



Tak tylko pro forma





Znalazłem dzisiaj w sieci stronę o nazwie


http://argonauta.pl/


nie mam z tą stroną nic wspólnego i mam nadzieję, że zbierzność nazw nie jest celowa..

Znacie moją opinię nt. tego, kto finansuje, utrzymuje i spędza czas na produkowaniu takich portali.






argo.neon24.net/post/127224,informacja

Wróg jest w moim domu.

Polecam lekturę książki Curta Riessa - "Naziści schodzą do podziemia", która potwierdza moje straszne tezy nt. Werwolfu.

W sieci można znaleźć fragmenty tekstu, książka do nabycia w cenie ok. 30parę złotych.

Niestety, mam skaleczoną rękę i ostatnio nie rozpisuję się za bardzo, więc tylko taka zapowiedź.

Mógłbym tu siedzieć dwa tygodnie i po 8 godzin dziennie opowiadać takie historie i ani razu bym się nie powtórzył.









 https://www.google.com/search?q=nazi%C5%9Bci+schodz%C4%85+do+podziemia&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0CAcQ_AUoAWoVChMIvqDIqLb-yAIVxwgsCh0jqAWd&biw=1280&bih=654#imgrc=kzeHEGOrua_PIM%3A

Lidl finansowany przez EBOR i samobójstwa

przedruki

Lidl w Polsce finansowany przez IFC i EBOR, czyli rzecz o „międzynarodowym" kapitale

International Finance Corporation (IFC), ramię World Banku (Bank Światowy) od 2004 roku finansuje ekspansję w Europie Środkowo-Wschodniej supermarketów i discountów - Lidla i Kauflanda, należących do bajońsko bogatej niemieckiej rodziny Schwarz.

Od tego czasu IFC przeznaczył na wsparcie konkretnych projektów niemieckich sieci w naszym rejonie razem 350 milionów dolarów. Od 2010 roku również Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju (EBOR) wsparł ekspansję Lidla Kauflanda na wschód. Przez ostatnie lata kredyty z EBOR na ten cel osiągnęły astronomicznej kwoty 500 milionów dolarów. Oczywiście, przy całym ogromie finansowania wyrażonego liczbami, to jednak tylko i wyłącznie wierzchołek góry lodowej…

Pieniądze z IFC i EBOR uwiarygodniły konkretne projekty. Były swoistym zaczynem. Każdy dolar z IFC i EBOR przyciąga 4 do 5 dolarów z banków komercyjnych. Można więc śmiało powiedzieć, że rodzina Schwarzów uzyskała razem ponad 3 miliardy dolarów kapitału na agresywną ekspansję swoich sieci na Wschód, nie ryzykując przy tym ani własnego grosza, posłużyła się bowiem pieniędzmi z kieszeni europejskich podatników, którzy solidarnie zrzucają się na kapitał EBOR.


O politykach, którzy udają głupa

Notabene, niektórzy nie muszą udawać, bo reklamowanie portugalskiej Biedronki przez polską premier Kopacz daleko wykracza poza… marny akt udawania, ona po prostu tak ma! Co jednak z przedstawicielami z namaszczenia rządu we władzach międzynarodowych instytucji finansowych?

Gdy wymienimy ich nazwiska: Hanna Gronkiewicz-Walc, Jan Krzysztof Bielecki, Kazimierz Marcinkiewicz, a obecnie wiceminister finansów Artur Radziwiłł - odpowiedź nasuwa się sama: ci ludzie za nic mają nasze lokalne polskie interesy i gotowi byli się zaprzedać za marne srebrniki. Wiedzieć bowiem należy, że EBOR zatwierdza projekty jednomyślnie, a weto kraju, którego dany projekt dotyczy zwyczajnie zamyka dyskusję.


Zmieniają się sektory w zainteresowaniu „międzynarodowego” kapitału. W latach dziewięćdziesiątych były to banki i instytucje finansowe. Wystarczy wspomnieć prywatyzację Pekao SA. za pieniądze EBOR z inicjatywy Jana Krzysztofa Bieleckiego, ówczesnego dyrektora tej instytucji. W nagrodę za zasługi otrzymał prezesurę włoskiego już banku.

Jeszcze wcześniej, w okresie wysokich stóp procentowych namaszczenie z EBOR wystarczało, by stworzyć fundusz inwestycyjny, który za bezcen kupował na pniu osłabione wysokimi kosztami kredytu polskie firmy.

Te dywagacje prowadzą do pytania: „What’s next?”. Czy jeszcze można nam coś ukraść, czy można z czegoś jeszcze nas wywłaszczyć? Oczywiście, że tak? Chodzi o najwyższą stawkę: naszą gospodarczą i polityczną suwerenność. Czy gra polityków w głupa będzie w najlepsze trwać? Bo nie o retorykę tu chodzi, a o odważne i zdecydowane decyzje w sferze prawa, podatków oraz uczciwej konkurencji lokalnego biznesu z wielkim kapitałem międzynarodowych koncernów należących do konkretnych ludzi. W przypadku Lidla - do niemieckiej rodziny Schwarz.

Dostrzec problem

Echa pożyczek z IFC i EBOR dla Lidla przeszła bez echa w prasie mainstreamu. W Niezależnej.pl i GPC temat zauważa Ryszard Czarnecki. Odnośne artykuły ukazały się również wGospodarce.pl czy wPolityce.pl. Burzy w mediach, poza odosobnionymi głosami, jednak brak. Może dlatego, że temat stary jak polska transformacja. Czy ciągle będziemy płacić frycowe za naszą prostoduszność i grę w głupa rządzących polityków? Czy może nadszedł czas, że wspólny narodowy interes, to coś, co będzie łączyć, nie dzielić.

autor: Jerzy Bielewicz

Finansista, prezes stowarzyszenia "Przejrzysty Rynek". Absolwent IP Business School na Uniwersytecie Western Ontario, były doradca Goldman Sachs i Royal Bank of Kanada, specjalista w dziedzinie negocjacji z bankami w imieniu przedsiębiorstw. Doradca ekonomiczny wiceprzewodniczącego Parlamentu Europejskiego Ryszarda Czarneckiego

25 lat „wolności”: Historyczny rekord liczby samobójstw

marzec 2015

Blisko rok temu informowaliśmy o smutnych statystykach samobójstw w III RP, których tempo wzrostu było porównywalne do tego w pogrążonej w kryzysie Grecji. Okazuje się, iż w neokolonialnym tworze można poprawić każdy „rekord”.

Według danych Komendy Głównej Policji, w ubiegłym roku samobójstwo popełniło 6165 osób i jest to historyczny rekord od czasu, gdy dane te są upubliczniane. Najbardziej niepokojący jest trend w grupie wiekowej 55-64 lata: w 2002 r. liczba zgonów z powodu samobójstwa wyniosła wśród osób w tym wieku 681, 10 lat później już 1091, a w 2014 r. aż ok. 1300. Wzrost ten pokrywa się z rosnącym bezrobociem w tej grupie, które jest spowodowane przede wszystkim niedawnym podniesieniem wieku emerytalnego. Choć powody ekonomiczne samobójstw plasują się na czwartym miejscu, częściej dotyczą one osób w wieku przedemerytalnym.

Polska należy do krajów o największej liczbie samobójstw w przeliczeniu na 100 tys. mieszkańców. Wskaźnik ten wynosi w Polsce 17,5. W Niemczech 12,2, a w ciężko przechodzących kryzys gospodarczy Hiszpanii i Grecji jedynie 7,6 i 3,5. Gorzej niż u nas jest m.in. w Rosji, gdzie z własnej ręki ginie 18,5 osoby na 100 tys. mieszkańców oraz na Białorusi (20,5) i w słynącej z dużej liczby samobójstw Japonii (21,4).

http://wpolityce.pl/gospodarka/259837-lidl-w-polsce-finansowany-przez-ifc-i-ebor-czyli-rzecz-o-miedzynarodowym-kapitale

 http://www.nacjonalista.pl/2015/03/14/25-lat-wolnosci-historyczny-rekord-liczby-samobojstw/

Sabotaż - zapowiedź

Czy mógłbyś zrezygnować z jeżdżenia samochodem? Ankieta

Wczoraj, 2 listopada (15:40)

Bardzo ciekawy artykuł, w którym możemy dostrzec ślad myślenia w kategoriach sabotażu.

Ktoś się chyba lubi uzewnętrzniać...

A może po prostu jest to element prania mózgu, który ma przygotować społeczeństwo do samoograniczania się BO KTOŚ TAK CHCE, 

ale raczej otworzyć na sytuacje będące po prostu formą sabotażu.


Czy zdroworozsądkowo myślący człowiek uważa remont drogi za czyste marnotrawstwo? 

TYLKO Z PUNKTU WIDZENIA WERWOLFU INWESTYCJE W POPRAWĘ KOMFORTU PODRÓŻOWANIA SĄ MARNOWANIEM PIENIĘDZY.

Polecam szczególnej uwadze i przemyśleniu poniższy artykuł pamiętając o werwolfie. Komentarz kolorem niebieskim...

Narzekasz na dziurawe ulice, brak miejsc parkingowych w centrum, skomplikowaną, absurdalną organizację ruchu? Uważaj, to wcale nie musi być efekt nieudolności władz twojego miasta, lecz element przemyślanej strategii...

Warszawa, Wrocław, Kraków, Poznań należą do najbardziej zakorkowanych europejskich aglomeracji. Jest źle i coraz gorzej. Aż strach pomyśleć o przyszłości. Budowa nowoczesnych, szerokich arterii, łączących poszczególne dzielnice, estakad, rond nie rozwiązuje problemu zatorów, jedynie przenosi go w inne miejsca. Dlatego przybywa ekspertów twierdzących, że wydawanie miliardów złotych na poprawę miejskiej infrastruktury drogowej to czyste marnotrawstwo. Lepsze skutki przynosi wpływanie na zachowania zmotoryzowanych mieszkańców sprawdzoną metodą kija i marchewki.

Marchewką jest rozwój komunikacji publicznej. Niestety, jak na razie dorobiliśmy się w kraju ledwie półtorej linii metra i brak raczej widoków na następne. Autobusy często tkwią w korkach na równi z prywatnymi samochodami osobowymi. Budowa nowych linii tramwajowych wymaga mnóstwo zachodu i pieniędzy. Rozwój kolei aglomeracyjnych natrafia na liczne przeszkody formalne. 

Forma zastraszania:

Zdecydowanie łatwiej i taniej, chociaż nie przysparza to popularności, sięgnąć po kij.

Można nim uderzyć kierowców po kieszeni - stąd pomysły wprowadzenia, wzorem Londynu czy Oslo, opłat za wjazd do centrum miasta.

Można wprowadzać ograniczenia dla różnego rodzaju pojazdów, przede wszystkim dla starszych diesli, uzasadniając te restrykcje względami ekologicznymi.

Można, tak jak czyni się to w Tokio, warunkować zezwolenie na zakup samochodu przedstawieniem dowodu, że będzie miał on gdzie parkować, z planem sytuacyjnym miejsca postojowego i zgodą sąsiadów. 

Można, tak jak w Szanghaju, limitować liczbę aut i urządzać licytacje, których zwycięzcy, słono za to płacąc, otrzymają prawo do zarejestrowania samochodu.

Można "uspokajać ruch" przez mnożenie zawiłych objazdów, ulic jednokierunkowych, stref zamkniętych dla pojazdów spalinowych itp.

Można propagować rowery, budując dla nich specjalne drogi, ustanawiając przywileje dla cyklistów, tworząc sieć tanich, ogólnodostępnych, miejskich wypożyczalni jednośladów. 

Sprytny redaktor podsuwa nam rozwiązanie problemu:

Jednak coraz więcej zwolenników zyskuje również idea zniechęcania kierowców do korzystania z własnych samochodów przez celowe zaniedbania służącej im infrastruktury. 

CZYLI PRZEZ SABOTAŻ, KTÓRY MOŻE PROWADZIĆ NP. DO ZWIĘKSZENIA ILOŚCI WYPADKÓW DROGOWYCH.

W Krakowie jakiś czas temu oddano do użytku nową linię tramwajową, łączącą centrum z południowo-zachodnią częścią miasta,  zlokalizowanymi tam osiedlami mieszkaniowymi, firmami i kampusem uniwersyteckim. Przy okazji zmodernizowano także biegnącą równolegle ruchliwą ulicę. 

Kierowcy są oczywiście zadowoleni, ale nie brakuje głosów [anonimowego werwolfu w internecie...? MPS] , że lepiej było pozostawić ją w niezmienionym stanie, czyli wąską i wyboistą. 

[wprost: czyli niebezpieczną - MPS]

Dzięki temu, argumentują krytycy, więcej osób, nie mając atrakcyjnej alternatywy, decydowałoby się na podróż transportem zbiorowym. Podobnie motywowany protest wywołuje budowa podziemnych parkingów. Ich przeciwnicy wychodzą z założenia, że brak miejsc postojowych skutecznie odstręcza od wypraw autem w zatłoczone rejony centrum. "Na szczęście" sytuację ratują wysokie opłaty za korzystanie z owych parkingów.

Czy w dużym mieście da się jednak żyć bez własnego samochodu? Ostatnio trafiliśmy na ciekawe informacje dotyczące Berlina. Okazuje się, że według oficjalnych danych w stolicy Niemiec na 1000 statystycznych mieszkańców przypada 360 zarejestrowanych prywatnych samochodów. To znacznie mniej niż w Warszawie            (600), Wrocławiu (580), a nawet w Białymstoku (380). Brak jakiegokolwiek, nawet jednego auta, deklaruje 52,6 proc. gospodarstw domowych położonych w obszarze szeroko pojętego śródmieścia. 

Połowa berlińczyków, którzy nie mają własnego samochodu, twierdzi, że go prostu nie potrzebuje. Przeciętnego Niemca stać oczywiście na zakup nowego samochodu, ale konieczność korzystania z niego na co dzień paradoksalnie świadczy o złej sytuacji materialnej. Oznacza bowiem, że mieszkamy w miejscu źle skomunikowanym, więc tańszym lub musimy dojeżdżać daleko do pracy, bo ze względu na słabe wykształcenie nie możemy znaleźć odpowiedniego zajęcia bliżej swego domu.

Wygląda na to, że werwolf pragnie ograniczenia inwestycji drogowych.

W celu:
- uprzykrzenia nam życia, pogorszenia komfortu podróżowania - spotęgowania niechęci Polaka do Polaka,
- potwierdzenia polnisze wirszaft
- zwiększenia ilości wypadków
- zaoszczędzenia pieniędzy z budżetu, które będzie można wyprowadzić

http://motoryzacja.interia.pl/wiadomosci/bezpieczenstwo/news-czy-moglbys-zrezygnowac-z-jezdzenia-samochodem-ankieta,nId,1914855

Sześć zamiast ośmiu godzin pracy.

przedruk




19 października 2015, godz. 11:15

40-godzinny tygodniowy czas pracy w Polsce to obecnie najdłuższy w Unii Europejskiej. Średnia to 38 godzin, a i tak dzięki układom zbiorowym wymiar jest dużo niższy od tego, który przewiduje prawo.

Szwedzi zdecydowali się na eksperyment. Sześć zamiast ośmiu godzin pracy ich zdaniem potrafi zdziałać cuda. Wzrost motywacji, równowaga między życiem prywatnym i zawodowym, zadowolenie z wykonywanych obowiązków. Choć to rozwiązanie dla wybranych, jeśli któraś z polskich firm odważy się na podobny krok, poza rozgłosem może sporo zyskać.

Ostatnio polskie media rozpisywały się o eksperymencie, który przeprowadzono w jednym ze szwedzkich domów opieki. Na czym polegał? Skrócono tam czas pracy do 6 godzin dziennie. Na takie rozwiązanie zdecydował się też sąsiedni oddział Toyoty. Tam jednak sześciogodzinny dzień pracy obowiązuje od... 13 lat i zarówno pracownicy, jak i pracodawca są zadowoleni z takiego rozwiązania. Co faktycznie daje krótszy czas pracy? Czy to dobry sposób na zwiększenie motywacji i efektywności pracowników czy propozycja, która rozleniwi zespół? 

 

Szwedzi przyjmują pierwszą opcję, a wszyscy z ciekawością czekają na wynik przeprowadzonego eksperymentu. Bo dla porównania do udziału zaproszono także drugi dom opieki, w którym pracownicy nadal mają ośmiogodzinny dzień pracy.

 

Trójmiejscy pracodawcy Pytanie o sześciogodzinny dzień pracy skierowaliśmy do tych pracodawców z Trójmiasta, którzy często podkreślają swoje elastyczne nastawienie i propracownicze działania. Chcieliśmy wiedzieć, w jakich warunkach można wprowadzić mniejszy wymiar pracy i jakie korzyści dostrzegają z tego dla siebie i pracowników. 

 

W końcu według Komisji Europejskiej Polacy to jeden z najbardziej zapracowanych narodów Unii, prześciga nas tylko Grecja. I choć i my, i Grecy powinniśmy pracować 40 godzin tygodniowo, spędzamy w niej odpowiednio 42,5 i 44 godziny. Na drugim biegunie mamy Francuzów, którzy dzięki układom zbiorowym w wielu gałęziach gospodarki już dawno wprowadzili sześciogodzinny dzień pracy. 

 

- Efektywność pracowników nie zależy od tego, ile godzin spędzają w pracy, ale od tego, w jakim stopniu są w stanie wykorzystać ten czas - zauważa Lucyna Federowicz, dyrektor ds. personalnych i strategii GPEC, w którym pracownicy dostają m.in. dodatkowy miesiąc urlopu po urodzeniu dziecka. 

 

Nikogo pewnie nie zdziwią wyniki badań, które pokazują, że w pracy wcale ośmiu godzin nie poświęcamy na zadania zawodowe. W ankietach przeprowadzonych przez firmę Sedlak&Sedlak jedni przyznawali się do kilku, inni do kilkunastu godzin w tygodniu poświęcanych na rzeczy niezwiązane z pracą w jej formalnym czasie.

Charakter pracy, który sprzyja skracaniu Bez wątpienia są zawody, w których skrócenie czasu pracy wydaje się wyjątkowo proste i takie, w których ze względów technicznych wymagałoby to dodatkowych nakładów finansowych ze strony pracodawcy. 

 

 - Jeśli praca wymaga wysokiego skupienia, którego nie sposób utrzymać przez wiele godzin, wtedy ośmiogodzinny dzień pracy zwyczajnie nie ma sensu. I tu warto rozważać inne opcje. Przy stanowiskach, które wymagają dostępności w godzinach, w jakich działa firma i jej otoczenie biznesowe, takie rozwiązanie jest trudniejsze do zrealizowania - wyjaśnia Andrzej Jędrzejczak, który zajmuje się PR w Bluemedia. 

 

- Ale jeśli pracownik jest w stanie zrealizować powierzone zadania w ciągu sześciu godzin, to skrócenie ustawowego dnia pracy może przynieść same korzyści - dodaje. Wymierne korzyści dla obu stron Jakie to korzyści? Ze skróconego czasu pracy mogą czerpać obie strony. Mniej godzin poświęconych na pracę wcale nie oznacza niższej efektywności. Wręcz przeciwnie. 

 

 - Tak naprawdę elastyczne godziny pracy pozwalają zwiększyć efektywność i lepiej pogodzić pracę z życiem prywatnym. Pomocna dla pracowników jest też praca zdalna, która przy dzisiejszej technologii świetnie się sprawdza - zauważa Julia Łaszkiewicz, członek zarządu Ekolanu, w którym większość współpracowników ma możliwość indywidualnego dostosowania godzin i trybu pracy do swojej sytuacji. 

 

Największym minusem ośmiogodzinnego dnia pracy jest właśnie trudność pogodzenia życia zawodowego z prywatnym. To może powodować problem w obu sferach. Pracownik, który nie ma czasu dla rodziny, po pierwsze ma wyrzuty sumienia związane z zaniedbywaniem roli partnera, rodzica, przyjaciela, po drugie jest narażony na więcej konfliktów w życiu prywatnym. 

 

 - To wtórnie wpływa na jego produktywność. Nieporozumienia z domu przenosimy do pracy. W pracy potrzebujemy więcej czasu, żeby skupić się na zadaniach, więc później wracamy do domu i koło się zamyka - wyjaśnia Małgorzata Osowiecka, psycholog Uniwersytetu SWPS w Sopocie. 

 

- Sześciogodzinny czas pracy byłby dużym wsparciem właśnie dla zachowania równowagi między pracą a rodziną - dodaje. Wymieniając plusy skróconego dnia pracy nie można zapomnieć o jego wpływie na zdrowie.

 

- Kiedy jesteśmy wypoczęci i zrelaksowani, nasza praca staje się bardziej efektywna. Z punktu widzenia pracodawcy zdecydowanie bardziej cenimy sobie jakość pracy niż liczbę godzin "wysiedzianych" w biurze. Na dziś zapewniamy pracownikom czasoumilacze w postaci masażerów, konsoli czy hamaków, ale widzimy też duży potencjał w sześciogodzinnym czasie pracy i czekamy na wyniki badań - przyznaje Alicja Sawicka, kierownik Działu Rekrutacji Sii Gdańsk. 

 

 

My też czekamy i liczymy, że uda nam się opisać przykład lokalnej firmy, która zdecyduje się na podobny do szwedzkiego eksperyment. Nie zmienia to jednak faktu, że skracanie czasu pracy to wybór dla nielicznych firm, a nie kierunek, w którym pójdzie polska gospodarka. - Musimy pamiętać, że Polska to nadal kraj na dorobku. Skracanie czasu pracy sprawdzi się w krajach, w których jest nadwyżka siły roboczej, duża efektywność procesów produkcyjnych. 

 

Musimy jeszcze poczekać na takie rozwiązania. Dziś nie jesteśmy do tego gotowi ani mentalnie, ani gospodarczo. Na razie dobrym pomysłem jest uelastycznianie godzin pracy, możliwość pracy z domu czy ruchomy czas pracy. Na to rozwiązanie coraz częściej są otwarte firmy z Trójmiasta - mówi Zbigniew Canowiecki, prezes Pracodawców Pomorza.

Agnieszka Śladkowska

http://biznes.trojmiasto.pl/Szesc-zamiast-osmiu-godzin-pracy-Czy-to-realne-n95471.html#

"Przepowiednia" wypełniona.

Damaszek w ruinie.

Finansjera ....  albo raczej ich dyrygentum - dostała co chciała, zgodnie z planem.



Proroctwo z Izajasza mówi nam tak:

Wyrok na Damaszek:
Oto Damaszek przestanie być miastem,
stanie się stosem gruzów.
² Na zawsze opuszczone jego miasta
będą pastwiskiem dla trzód,
które się [tam] pokładą,
i nikt ich nie spłoszy.
³ Odbiorą warownię Efraimowi,
a królestwo Damaszkowi.
Z resztą zaś Aramu stanie się
tak, jak z chlubą synów Izraela –
wyrocznia Pana Zastępów.




Skoro się wypełniło, to teraz można odkręcić "przepowiednię" - czyli plan.... - i dać im łupnia.

Dyrygentum...

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że w planach dyrygentum, Damaszek miał być zniszczony całkowicie, ale trzeba było pisać dokładnie...

Tak czy siak - "proroctwo" o Damaszku wypełnione.






http://pl.sputniknews.com/wideoklub/20151021/1269385/Rosja24-Pocisk-Kamera.html



http://detektywprawdy.pl/2015/01/28/zburzony-damaszek-pierwszym-mocnym-akcentem-apokalipsy/

Amerykanie prowokują terrorystów do przemocy

Sami to przyznają.





przedruk

Informacyjne ataki amerykańskich mediów jako akcja wojny psychologicznej

Akcją wojny psychologicznej nazwał doniesienie CNN w sprawie upadku rakiet rosyjskich w Iranie politolog Iran Press Emad Abschenass.

Federacja Rosyjska czeka na odpowiedź od krajów członkowskich koalicji międzynarodowej, kierowanej przez Stany Zjednoczone, w spawie ewentualnej wymiany danych na temat obiektów terrorystycznego ugrupowania Państwo Islamskie na terytorium Syrii. Równocześnie zachodnie media w dalszym ciągu, odwołując się do anonimowych źródeł, informują o jakoby znajdujących się w ich posiadaniu danych dotyczących szczegółów operacji powietrznej Federacji Rosyjskiej przeciwko terrorystom z Państwa Islamskiego w Syrii. Na przykład, kanał telewizyjny CNN, a także agencje informacyjne Reutera, Bloomberg i France Press donoszą, że cztery z 26 pocisków manewrujących wystrzelonych z pokładów okrętów rosyjskich na Morzu Kaspijskim w kierunku Syrii, eksplodowały jakoby na terytorium Iranu. Przy tym w Stanach Zjednoczonych brak oficjalnego potwierdzenia podobnych danych.

W międzyczasie ministerstwo obrony Rosji zareagowało na to doniesienie, podkreślając, że w odróżnieniu od CNN, powołującej się na jakieś „anonimowe źródła”, nasze dowództwo przedstawia starty i trafione cele praktycznie w reżimie realnego czasu. Podkreślił to oficjalny rzecznik ministerstwa obrony Rosji generał major Igor Konaszenkow:

— Mimo przykrości i zaskoczenia, jakimi był dla naszych kolegów w Pentagonie i Langley atak zadany wysoko precyzyjną bronią w infrastrukturę ISIS w Syrii, wszystkie wystrzelone z pokładów okrętów rakiety trafiły do celów. Jest to fakt. Inaczej trzeba było przyznać się, że znajdujące się na znacznej odległości od siebie obiekty terrorystycznego ugrupowania ISIS w Syrii eksplodowały wczoraj same przez się i to w sposób zsynchronizowany – podkreślił ekspert.

Doniesienie amerykańskiej sieci telewizyjnej wywołało zdziwienie także w Teheranie. Irańskie ministerstwo obrony nazwało go częścią składową „wojny psychologicznej Zachodu” i oświadczyło oficjalnie, że żadne rakiety rosyjskie w ich kraju nie spadły.

Akcją wojny psychologicznej nazwał także to doniesienie CNN w wywiadzie dla agencji Sputnik politolog, redaktor naczelny irackiej gazety „Iran Press” Emad Abschenass:

— Operacja zbrojna wykonywana przez wojskowe lotnictwo rosyjskie, jak wiadomo wszystkim, jest sankcjonowana i uzgodniona z koordynacyjnym sztabem informacyjnym do spraw walki z ISIS, utworzonym przy udziale Iranu, Rosji, Syrii, Iraku i Libanu. Służby specjalne wykonały aktywną i poważną pracę, wobec tego widzimy, że ataki lotnicze bardzo precyzyjnie trafiają w pozycje terrorystów. Co dotyczy rozpowszechnionej przez szereg mediów informacji o rzekomym upadku rakiet rosyjskich na terytorium Iranu, to jest sprawą oczywistą, iż mamy do czynienia z wynikiem działalności zachodnich i innych sponsorów samych terrorystów w Syrii i Iraku. Sfabrykowano pewną informację dla uprawiania propagandy antyrosyjskiej. To z jednej strony. Z innej, Zachód usiłuje w ten sposób spowodować rozłam między Iranem a Rosją. Jednakże te próby będą daremne. Iran i Rosja w kwestii zwalczania Państwa Islamskiego są bardzo silnymi sojusznikami. Stany Zjednoczone i inne kraje Zachodu nie potrafią za pomocą podobnych ataków informacyjnych podzielić sojusz Iranu i Rosji – zaznaczył Emad Abschenass.

Jak się okazało, departament stanu USA także nie może potwierdzić informacji amerykańskiego kanału telewizyjnego. Przyznał się co do tego podczas tradycyjnego briefingu rzecznik resortu polityki zagranicznej John Kirby.

Równocześnie w centrum uwagi okazała się jeszcze jedna wypowiedź ze strony szefa Pentagonu Ashtona Cartera, który zapowiedział rosyjskiemu zgrupowaniu wojskowemu w Syrii straty wśród wojskowych. 

Według jego logiki, odpowiedzialność za to będą ponosić oni sami. Gdyż ataki ze strony terrorystów w odpowiedzi, według Cartera, staną się wynikiem działań Rosji w republice arabskiej.  

W ministerstwie obrony Federacji Rosyjskiej udzielono na to następującej odpowiedzi:

— W swych ocenach działań wojskowych amerykańskich w trakcie różnych operacji, jakie prowadzą oni na całym świecie, przedstawiciele ministerstwa obrony Rosji nigdy nie pozwalali sobie na publiczne oczekiwania zagłady żołnierzy amerykańskich, nie mówiąc już o cywilach amerykańskich. 

Oświadczenie szefa Pentagonu Ashtona Cartera, niestety, w sposób bardziej, niż przekonujący, wykazuje aktualny poziom kultury politycznej poszczególnych przedstawicieli władzy w Stanach Zjednoczonych, a dokładniej mówiąc, poziom ich cynizmu wobec reszty świata — oświadczył Igor Konaszenkow.

http://pl.sputniknews.com/opinie/20151009/1190476/informacyjne-ataki-amerykanskich-mediow.html

Brzeziński: Przestań atakować NASZĄ Al-Kaidę!

przedruk, dość intrygujący







Brzeziński do Putina: przestań atakować NASZĄ Al-Kaidę, albo będzie III wojna światowa

Zdumiewające potwierdzenie Zbiga: Al-CIA-da jest amerykańska!

Potwierdzenie byłego doradcy ds. bezpieczeństwa USA, Zbigniewa Brzezińskiego, że Waszyngton powinien wziąć odwet na Moskwie za rosyjskie ataki na amerykańskie „aktywa” w Syrii, to „zdumiewające przyznanie się” do roli Ameryki w kryzysie syryjskim, mówi amerykański badacz z Wisconsin.

Dr. Kevin Barrett, członek-założyciel Sojuszu Muzułmańsko-Żydowsko-Chrześcijańskiego [Muslim-Jewish-Christian Alliance], powiedział to we wtorkowym wywiadzie telefonicznym dla Press TV, komentując najnowszy artykuł Brzezińskiego o Rosji w Financial Times.

Brzeziński poradził prezydentowi Barackowi Obamie by spróbował rozbroić Rosjan, jeśli będą nadal atakować wyszkolonych przez CIA bojowników w Syrii.
„Obecność rosyjskiej marynarki i lotnictwa w Syrii jest zagrożona, odizolowana geograficznie od ojczyzny” – napisał w niedzielę Brzeziński. „One mogą zostać »rozbrojone«, jeśli będą prowokować USA”.

Dr Barrett powiedział, że jest to „wspaniałe potwierdzenie od  amerykańskiego doradcy wysokiego szczebla, że USA naprawdę wykorzystuje Al-Kaidę, albo może także Państwo Islamskie [grupę terrorystyczną Daesh / ISIL], jako swoje aktywa”.

„To nie jest coś, co zwykle potwierdzają oficjele z Waszyngton; to oznacza, że Al-Kaida w Syrii, Front Al-Nusra, to w rzeczywistości sojusznik USA” – dodał.

Brzeziński napisał, że decyzja Moskwy uderzenia w bojowników CIA „w najlepszym razie” pokazuje „rosyjską niekompetencję wojskową”, a w najgorszym, „dowody niebezpiecznej chęci pokazania amerykańskiej impotencji politycznej”. Dodał, że jeśli Moskwa nadal będzie atakować tych ludzi, to Waszyngton powinien wziąć odwet na Rosjanach.

Komentując dla Press TV dr Barrett powiedział, że „Amerykanie z zaciekawieniem usłyszą, że 14 lat po atakach 11 IX 2001, za które oficjalnie obwiniono Al-Kaidę – a którą nawet wtedy niektórzy nazywali Al-CIA-dą, mającą relacje z Ameryką w afgańskim dżihadzie przeciwko Związkowi Sowieckiemu – że ta rzekomo demonizowana wroga grupa, która, jak nam mówiono, odpowiadała za mord 3.000 Amerykanów 11 IX 2001, jest teraz naszym sojusznikiem w Syrii i powinniśmy wejść w wojnę z Rosją i ryzykować wojnę nuklearną, która może zakończyć życie na planecie, po to żeby ukarać Rosję za walkę z Al-Kaidą”.

„Jest to coś nie do pomyślenia, żeby ktoś mógł sobie wyobrazić Amerykę biorącą odwet na Rosji za jej ataki na Al-Kaidę – ale to jest dokładnie to, co powiedział Brzeziński” – stwierdził.
„A Brzeziński jest faktycznie uważany za jednego z bardziej rozsądnych i zrównoważonych ludzi w Waszyngtonie, co mówi coś o innych ludziach wokół niego, neokonach, którzy są bardziej od niego szaleni” – powiedział dr Barrett, autor książki Kwestionowanie wojny z terrorem [Questioning the War on Terror].

„Chcąc to wytłumaczyć, musimy zauważyć pochodzenie Brzezińskiego: pochodzi z rodzaju szlacheckiej rodziny, co tłumaczy dlaczego tak bardzo nienawidzi Rosji i całe życie usiłował stosować agresywną politykę wobec Rosji” – powiedział.

„Ale nadal zdumiewające i haniebne jest to, że kiedy Rosja zainterweniowała na prośbę syryjskiego rządu, który jest legalny wobec prawa międzynarodowego, żeby wesprzeć ten rząd przeciwko tym [terrorystycznym] grupom jak Al-Nusra i Państwo Islamskie, by spróbować ustabilizować sytuację i umożliwić rodzaj pokojowego rozwiązania – że reakcją Brzezińskiego będzie nawoływanie do zaatakowania Rosji” – zauważył dr Barrett.

Brzezinski to Putin: Stop hitting OUR al-Qaeda or it’s World War III

http://www.veteranstoday.com/2015/10/06/zbig2putin/
Tłum. Ola Gordon
Wywiad tutaj: presstv.ir

Źródło: wolna-polska.pl


http://polishportal.net/blogs/2901/911/brzezi-ski-do-putina-przesta-a


 

Dość ciekawy przedruk

Ale patrzeć i czytać trzeba uważnie...

Uchodźcy, ogłupianie, fałszywe flagi

• Dodane przez Dr.Jerzy Jaśkowski pon. o 07:43 - w kategorii Polityka - #poprawnosc polityczna  #muzułmanie  #imigranci  #multi kulti  #uchodźcy  #Dr.Jerzy Jaśkowski  - 65 wyświetleń 
   
   
  
  Foto: Mstyslav Chernov /commons.wikimedia.org/CC-by-sa 4.0
  
  

  
  Uchodźcy, ogłupianie, fałszywe flagi - z cyklu: "Państwo istnieje formalnie"
  

  
  W ostatnich tygodniach obserwujemy ogólnoeuropejski cyrk z uchodźcami. Rozumiem, że to może być temat wiodący, ale co najwyżej jeden z wielu dotyczących naszego życia. Oprócz bowiem oglądania tzw. gadających głów w TV, z góry rozpisanymi rolami, nic ciekawego mass media nie przedstawiają. Mało tego, wszystkie wypowiedzi sprowadzają się do gry na uczuciach, na podstawie fałszowanego zdjęcia dziecka wyrzuconego rzekomo przez okrutne morze, które publikowała masowo prasa niemiecka w Polsce.
  
  Przypomnę:
  
  1. Dziecko leżało na zdjęciu prostopadle do brzegu, co jest zupełnie niemożliwe. Fale zawsze wyrzucają większe przedmioty równolegle do fali. Dziecko było różowe, co jest niemożliwe po 2-3 dniowym pobycie w wodzie.
  
  2. Żaden z ratowników nie posiadał nawet torby ratowniczej, ani noszy, za to posiadał doskonały aparat fotograficzny typowy paparazzi. Czyli robione to było na zamówienie.
  
  3. Na plaży widać było rozebranych ludzi i żaden nie zainteresował się zwłokami, co jest niemożliwe. Wystarczy, że morze wyrzuci większa rybę, a zbiera się tłum.
  
  4. Prasa publikowała dwa zdjęcia tych samych rzekomych ratowników. Jedno wśród skał, a drugie na plaży. Jest to niemożliwe, aby rzekomy topielec znaleziony pomiędzy skałami przedostał się na teren plaży, będąc już pod opieką ratowników.
  
  5. Już drugiego dnia wszelkiej maści media w całej Europie publikowały to zdjęcie, co jest niemożliwe bez pomocy służb specjalnych NATO. Ale dlaczego NATO? O tym poniżej.
  A najciekawsze jest to, że użyteczne telewizyjne trolle zachowywały się tak, jak im napisano w scenariuszu, nic nie wspominając o fałszerstwie. Jest to jednoznaczne z przynależnością wszystkich tych mądrych inaczej do jednego klanu użytecznych idiotów [Goldman -Lenin].
  Podobnie wygląda sprawa stron internetowych, podszywających sie pod niezależne. Co prawda, niektóre spośród nich zostały już ujawnione, że kryją się za nimi odpowiedni ludzie, na przykład Gajowy Marucha przebywający w Szwecji. (a nie mówiłem?! nie tylko ja, jak widać... - MS) Tym nie mniej, jeszcze spora liczba takich trolli nadal „robi” za opozycję. Jak wiemy od 1980 roku, nie jest to nic nowego w działalności służb. Gen. Kiszczak wręcz przecież twierdził, że niektóre oddziały Solidarności składały się tylko z jego ludzi.
  
  Zdziwienie budzi także fakt takiego paplania językiem przez aktorów telewizyjnych na temat emigrantów, odnośnie ich statusu, tj. ucieczki z terenów zagrożenia wojennego, czy ucieczki ekonomicznej. Do tego sprowadzają się wszystkie dyskusje. To, że prowadzą je marni specjaliści od pijaru, daje się zauważyć od pierwszych zdań, porównujących obecną sytuację do roku 1980.
  
  Przypomnę, obecnie tylko 30 % tych ludzi, to osoby z terenów działań wojennych, głównie armii amerykańskiej.
  
  Uciekają, o dziwo, zdrowi, młodzi mężczyźni w wieku 20 - 40 lat. Prawie zupełnie brak kobiet i dzieci.
  
  Liczba tzw. emigrantów wcale się nie zwiększa. W 1992-96 rocznie przybywało do Europy 675 000 ludzi.
  
  W roku 2014 przybyło 625 000 ludzi, czyli o 50 000 mniej. Czy wtedy słyszał ktokolwiek, cokolwiek o emigrantach?
  
  Tylko w 2012 wojewoda wrocławski wydał blisko 2000 paszportów jakimś emigrantom. Nie podano składu narodowościowego tych ludzi. Nie wiadomo, ile paszportów wydawali pozostali wojewodowie. Od 2008 roku w Gdańsku budowano masę budynków mieszkalnych, które przez cały okres były niezasiedlone. Budowała je niemiecka firma Boryg. Obecnie Gdańsk jako pierwszy zdeklarował, że przyjmie emigrantów.
  
  Jak podało państwo, koszt utrzymania jednego emigranta to 1400 złotych. Proszę sobie pomnożyć 2000 emigrantów x 1400 zł i razy 20 [liczba województw i miast wydzielonych]. Otrzymujemy kwotę 56 000 000 złotych, którą należy pomnożyć przez 12 miesięcy. Otrzymujemy zawrotną liczbę 675 milionów złotych. Nie wiem, jakie są pochodne, tzn. opieka lekarska, mieszkania itd.
  
  I wracam do dnia dzisiejszego. P. E. Kopacz, przypomnę, jedyna kobieta biorąca udział w sesji wyjazdowej rządu do Izraela, podawała za każdym razem inne liczby dotyczące tzw. emigrantów, które jako premier zdecydowała się przyjąć do Polski.
  
  Policzmy: 1400 złotych razy 5000 emigrantów, to 7 000 000 i przez 12 miesięcy to 84 miliony złotych.
  
  A jeżeli to będzie 10 000 tzw. emigrantów, to kwota wzrośnie do 168 000 000 milionów. W żadnym budżecie nie wykazano takiej pozycji: koszt utrzymania emigrantów 168 milionów złotych. Innymi słowy, z jakiej kieszeni to wyciągną?
  
   Co prawda obecnie mówi się już o 2300 złotych na osobę i na miesiąc.
  Sam musisz policzyć Dobry Człowieku ile to pieniędzy chcą od podatnika wyciągnąć? czyli o ile zmniejszą wydatki np. na służbę zdrowia lub o ile podwyższa opłaty za prąd, gaz itd.
  Te tematy są nieporuszane, natomiast trolle wałkują temat odsieczy wiedeńskiej.
  Musisz zrozumieć Dobry Człeku, że jedynym źródłem łatwych pieniędzy dla rządu jest ZUS. Stąd te wszystkie gadające głowy, z przymiotnikiem ekspertów ekonomicznych, mówią o załamaniu w najbliższej przyszłości ZUS-u. Stąd te informacje o konieczności podniesienia składek. Stąd ta decyzja o przerzuceniu pieniędzy z trzeciego filara do ZUS-u. Co prawda 30 miliardów złotych, czyli w owym czasie ponad 10 miliardów dolarów, zginęło w czasie tej operacji, ale kogo to obchodzi, przecież to tylko papierki.
  
  Stąd wszelkiej maści publicyści mówią o konieczności podnoszenia składek na ZUS i dodatkowym ubezpieczeniu się obywateli.
  
  A jaki to ma związek z „Ukrainą”?
  
  Przypomnę: w ubiegłym roku sekretarz generalny ONZ w dniu 7 maja i chyba 14 maja po raz drugi powtórzył, że takiego państwa jak ”Ukraina” nie ma i ONZ nie będzie się zajmowało sprawami tego rejonu. Jest to wewnętrzna sprawa Moskwy.
  I dochodzimy do sedna.
  
  1. Jeżeli to jest wewnętrzna sprawa Moskwy, to dlaczego Biuro Bezpieczeństwa Narodowego cały czas zajmuje się sprawami wewnętrznymi obcego państwa?
  
  2. Jeżeli to jest wewnętrzna sprawa Moskwy, to dlaczego rząd krajowy P. E. Kopacz pozwala na przewożenie np. kamizelek kuloodpornych, jako rzekomej pomocy humanitarnej na Majdan?
  
  3. Jeżeli to jest wewnętrzna sprawa Moskwy, to dlaczego szkolenie tzw. majdanowców odbywa się pod Warszawą, o czym informował eurodeputowany p. Korwin-Mikke?
  
  4. Jeżeli to jest wewnętrzna sprawa Moskwy, to dlaczego rząd p. E. Kopacz chce przekazać, czy już przekazał, uzbrojenie do tej bananowej republiki?
  
  5. Jeżeli to jest wewnętrzna sprawa Moskwy, to dlaczego w sejmie ani razu nie poruszono tematu wydawania pieniędzy podatnika na finansowanie tego tworu?
  
  Widzisz wiec wyraźnie PT Czytelniku, że państwo polskie istnieje formalnie i zajmuje się tylko wykonawstwem i finansowaniem zleceń. Osoby sprawujące władzę na tym zabiurkowym tworze, zwanym ”Ukrainą”, są pochodzenia zagranicznego. Premier ma obywatelstwo Izraela, podobnie paru innych członków „rządu”. Część członków rządu to byli agenci CIA. Szef autonomii Tatarskiej to agent CIA. Gubernator Krymu to agent CIA, poszukiwany listem gończym były prezydent Gruzji Saakaszwili. To gdzie tam są „Ukraińcy”?
  
  I najważniejsze na końcu.
  
  Ostatnio prasa amerykańska podała, że ”Ukraina” i Turcja tworzą międzynarodowe brygady muzułmańskie.
  
  Mustafa Abdulcemil Cemiloglu, przywódca tatarów krymskich, agent CIA, ogłosił tworzenie międzynarodowej brygady muzułmańskiej, która ma walczyć z separatystami rosyjskimi. Brygada będzie stacjonowała w Herson, w pobliżu Krymu.
  
  Mustafa został przyjęty przez prezydenta Turcji, Recepa Tayyipa Erdogana. W grudniu 2013 roku MIT [tureckie służby specjalne] reprezentowały na Ukrainie dzihadystów tatarskich, którzy już walczyli w Syrii. Wiadomo obecnie, że ten twór, który powstał w Syrii, zwany Państwem Islamskim, został stworzony przez CIA.
Czyli sytuacja jest taka. Agent CIA z terenów nie należących do NATO uzgadnia z premierem TURCJI, A WIEC Z NATO, TWORZENIE BRYGADY MIĘDZYNARODOWEJ MUZUŁMAŃSKIEJ.
  
  Ciekawe, nieprawdaż?
  
  Musimy jeszcze podać, że obecnie po przymusowych już poborach do wojska, armia tego tworu zwanego ”Ukrainą”, liczy już 255 000 żołnierzy, plus kilka batalionów o sile brygad zaciężnych wojsk. Armia Rosyjska w chwilo obecnej to tylko 248 000 żołnierzy. Armia Polska to 78 000, ale tzw. polowych, niecałe 30 000 żołnierzy.
  
  O dysproporcjach wydatków nie będę mówił, już o tym pisałem. W NATO same Niemcy mają 250 000 żołnierzy.
  
  Czyli sytuacja jest taka:
  
  Powiedzmy ogólnie, państwa NATO stworzyły twór zwany ”Ukrainą”. Ludzie mieszkający na tym terenie absolutnie nie identyfikują się z tym tworem o pozorach państwowości. Świadczy o tym jednoznacznie masowa dezercja mężczyzn. Widzimy to w Polsce pod przykrywką robotników sezonowych.
  
  Okazuje się również, że broń przekazywana do tych „ukraińskich” wojsk przez NATO, także za pośrednictwem Polski, jest sprzedawana do powstańców w Donbasie, na przykład samobieżne haubice M109 Paladin, przenośne systemy uzbrojenia ppance Javelin i karabiny M-16.
  
  Dziwne jest także to, że za pomocą tej broni burzy się kościoły katolickie, jak na przykład w Gorlowcach, 1 lutego 2015 roku. Wielka Brytania sprzedaje do Kijowa wycofane z użytku u siebie pancerne transportety Saxon. Saxon wprowadzono do służby w 1983 roku i wycofano w 2008 roku. Teraz, przez port w Odessie, przesyłane są na Ukrainę. A tak na marginesie, do czasów I Wojny światowej Odessa była „polskim” miastem, 75% ludności mówiło po polsku.
  Obecny twór rządzący ”Ukrainą” płaci po 51 00 dolarów za każdego AT - 105 Saxon.
  Podobnie armia niemiecka przekazała ponad 500 haubic M-109.
  
  Konwoje z uzbrojeniem regularnie przekraczają granicę polsko – ukraińską, przewożąc ładunki do centrum szkolenia wojsk ukraińskich w regionie Czernihowa, gdzie instruktorzy NATO pilnie szkolą żołnierzy, w ramach ukraińskich sił bezpieczeństwa. Pobór jest na zasadzie odpłatności. Delikwent podpisując umowę na 6 miesięcy, otrzymuje koło 100 000 „hrywien”. Czyli typowy werbunek najemników w stylu amerykańskim. Szefem grupy doradców wojskowych NATO na Ukrainie jest „nasz” generał p. BOGUSŁAW PACEK.
  
  I teraz wszystko staje się chyba jasne, dlaczego potrzebni są młodzi dobrze zbudowani i odżywieni męskiej płci „uchodźcy” w naszym kraju. Przecież taniej będzie ich przeszkolić do tych batalionów muzułmańskich w Polsce, aniżeli na przykład w Niemczech. Poza tym przecież, kadra w Polsce była szkolona w Rosji i zna ich taktykę, więc będzie umiała zastosować odpowiednie środki zapobiegawcze.
  
  Oczywiście, to zamknięcie granic będzie pretekstem do przyszłego zamknięcia granic w sytuacji, kiedy to do naszego kraju wejdą obce siły i cześć ludności będzie chciała ewakuować się na zachód. Łatwo będzie można zawiesić deklaracje z Schengen, pretekst już był.
  Czyli masz także odpowiedź Czytelniku, dlaczego mass media zadają sobie tyle trudu, aby mieszać Tobie w głowie. Po to istnieje Internet, abyś nie mógł się zorientować, co jest prawdą, a co nie jest. Ale oczywiście wszystko, co przeczytałeś, to są tylko bajania starego chirurga, nie mające nic wspólnego z oficjalnymi planami.
  
  Przecież o tym nie przeczytałeś w gazetach, ani dziennikach. Także stacje telewizyjne, te oficjalne i internetowe, nie informowały Ciebie, tylko zaśmiecały umysł fałszywymi flagami o biednych ludziach.
  
   Dodatkową przykrywką może być chęć przetransportowania do Polski potomków Chazarów z Izraela. Jak podawałem, w okresie kilku lat planuje się zmniejszyć liczbę mieszkańców Izraela o około 4.5-5 milionów ludzi. Wiadomo, że 85 % obecnych mieszkańców to potomkowie Chazarów przezwani w XIX wieku przez naukę pruska żydami askenazi, podobnie jak Czeczeni zwani są górskimi żydami. Już przedstawiciele Mossadu mówią o konieczności powrotu do ziemi przodków. A kto odróżni takiego Syryjczyka od Chazara? Problemem IZRAELA jestbrak wody. A wody nie da się przetransportować. Zresztą nawet H.Kissinger już 4 lata temu powiedział, że do 2020 roku Izraela już nie będzie. A to jest człowiek, który zazwyczaj wie, co mówi.
  
  Na marginesie.
  
  Zbliża się sezon grypowy, który producenci szczepionek już zaczęli. Uzbrój się więc w środki przeciwgrypowe, tanie i skuteczne. Kup ze 4 jabłka, pokrój je na kilkanaście kawałków. Wrzuć do dużego - 2 litrowego słoja. Zalej wodą osłodzoną 2-3 łyżkami cukru z łyżeczką drożdży. Przykryj to gazą i odstaw na parapecie na 4-5 dni.
  
  Potem zlej do butelki i poczekaj z 10 dni, aż osad opadnie a płyn stanie się klarowny. Po raz dugi zlej do nowej butelki, a osad wyrzuć. Kup za 2 złote atomizer - inaczej zwany rozpylaczem. W przypadku drapania w gardle, suchego kaszlu, psikaj kilkanaście razy dziennie na podniebienie miękkie.
  
  Dlaczego? Otóż Narodowy Instytut Alergii i Chorób zakaźnych USA w wydaniu z 25.09.2015 r. opublikował wyniki badań dr Kanta Subbarao, że przenoszenie wirusa grypy odbywa się poprzez podniebienie miękkie. Wirusy grypy atakujące ssaków, czyli ludzi, mają preferencje do białka 2.6 SA [a2,6 SA], które to białko występuje obficie właśnie na podniebieniu miękkim. Czyli, spryskując w początkowym stanie inwazji wirusowej podniebienie miękkie kwasem, uniemożliwiasz wnikanie wirusa do organizmu, prawdopodobnie na zasadzie zwykłej dyfuzji.
  
  Butelkę z octem jabłkowym możesz przechowywać, szczelnie zamkniętą, nawet rok, do następnego sezonu jabłkowego, chyba, że masz więcej członków rodziny i musisz przygotować kilka butelek
  
  dr J. Jaśkowski
  PAMIĘTAJ, TYLKO TE IDEE ŻYJĄ, KTÓRE WEDŁUG STARSZYCH I MĄDRZEJSZYCH ŻYĆ MAJĄ - jj.
  
  http://www.polishclub.org/2014/10/20/dr-jerzy-jaskowski-upadek-panstwa-izrael-problem-wody-pitnej-czesc-i/
  http://www.polishclub.org/2014/10/21/dr-jerzy-jaskowski-materialne-konsorcjum-rothschilda-upadek-panstwa-izrael-czesc-2/
  http://www.klubinteligencjipolskiej.pl/2015/03/dr-jerzy-jaskowski-gdzie-sa-zydzi-z-cyklu-listy-do-wnuczka/
  http://dakowski.pl//index.php?option=com_content&task=view&id=15213&Itemid=119
  http://dakowski.pl//index.php?option=com_content&task=view&id=16398&Itemid=119
  http://dakowski.pl//index.php?option=com_content&task=view&id=16337&Itemid=119
  http://dakowski.pl//index.php?option=com_content&task=view&id=16279&Itemid=119
  
  Gdańsk 01.10.2015r.
  Kontakt: jerzy.jaskowski@o2.pl
  
  
  
  
  
  
  

  
  
  
  
  
  http://polishportal.net/blogs/3862/903/uchod-cy-og-upianie-fa-szywe-f
  
  
  
  
  
  
  

Smakowity przedruk + Isa i Dajjal

fragment tekstu:

>> „Świadomym” ukraińskim patriotom naocznie zademonstrowano co to takiego Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej, co potrafi ta siła i jak wielka jest niemoc wobec tego Ukrainy. 

A to znaczy, że wszystkie haniebne porażki ukraińska armia rzeczywiście poniosła z rąk górników i taksówkarzy Donbasu, którzy okazali się wyjątkowo śmiałymi, utalentowanymi i pojętnymi chłopcami. Prawdziwymi Ruskimi” – opisywał.<<

Koniec amerykańskiej hegemonii? 

 

Ostatnie dni znamionuje niebywałe przyśpieszenie w światowej polityce. Wydarzenia na jubileuszowej, 70. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ i rozpoczęte zaraz po niej naloty rosyjskiego lotnictwa w Syrii wywołały, co zrozumiałe, ożywione reakcje w rosyjskich mediach. Moskiewscy komentatorzy widzą w tym na ogół przełomowy moment, zwiastujący koniec amerykańskiej hegemonii na świecie.

Szczególnie ciekawe, ale i reprezentatywne dla tego nurtu interpretacji, opinie zaprezentował renomowany bloger-analityk ukrywający się pod pseudonimem Crimson Alter. W artykule „Putin w ONZ: było mocniej niż w Monachium” sformułował następujące wnioski z ostatnich wydarzeń na światowej arenie:

„1) Jednobiegunowy świat umarł i nie podlega wskrzeszeniu.
2) Ekipa grabarzy jednobiegunowego świata została sformowana i przystępuje do pracy.
3) Państwo Islamskie ma wszelkie szanse „odejść w pokoju” wraz z jednobiegunowym światem.
4) Bitwa o UE wchodzi w nowy etap i rosyjsko-chińska ekipa ma wszelkie szanse ją wygrać.
5) Rosja w naturalny sposób staje się jednym z liderów świata muzułmańskiego, dzięki podjęciu roli koordynatora koalicji przeciwko Państwu Islamskiemu”.


Crimson Alter twierdzi, że nad zmianami w takim kierunku zgodnie pracowała w Nowym Jorku nowa koalicja światowych liderów, w skład której wchodzą Władimir Putin, prezydent Chin Xi Jinping, prezydent Kazachstanu Nursułtan Nazarbajew i król Jordanii Abdullach. Utrzymuje, że ich role były rozpisane na głosy. Np. Nazarbajew „zaznaczył konieczność powołania ponadnarodowej waluty rezerwowej, czyli faktycznie zaproponował, aby odesłać na emeryturę dolara. Prezydent Kazachstanu kontynuuje azjatycką tradycję: radykalne propozycje ogłasza Nazarbajew, a później znajdują one niespodziewanie poparcie w Pekinie i Moskwie”.

Rosyjski analityk zwraca m.in. uwagę na ważki fakt, iż Władimir Putin wystąpił na sesji ONZ także w obronie interesów Unii Europejskiej, atakując narzucane Europejczykom przez USA porozumienie Transatlantyckie Partnerstwo w dziedzinie Handlu i Inwestycji (TTIP): „Putin ostro skrytykował porozumienie TTIP, dzięki któremu USA mają nadzieję „pożreć” gospodarkę Europy, analogicznie jak UE wykorzystuje porozumienia o „stowarzyszeniu” w odniesieniu do jeszcze słabszych krajów. Prezydent Rosji wyznaczył kierunek na blokowanie tego fundamentalnego dla USA porozumienia, które Amerykanie już od lat próbują zakulisowo przepchnąć, wbrew oporom europejskiego biznesu, który bardzo nie chce umierać. Putin wytrwale daje Stanom do zrozumienia, że powinny nieco ochłonąć, a Europie oferuje chińsko-rosyjski model wspólnej przestrzeni handlu i bezpieczeństwa. To bardzo poważna oferta, o daleko idących konsekwencjach. Jak już pisał Wasz pokorny sługa: „Nam potrzebny jest Berlin”.


Natomiast wystąpienie Baracka Obamy w odniesieniu do Rosji Crimson Ater ocenia jako nadspodziewanie ustępliwe. „Jeśli komuś wydawało się, że Obama wypowiedział się twardo i że „pokazał” Rosji, to wynika to wyłącznie z niezrozumienia sytuacji. Konfrontacyjny wariant wypowiedzi lidera USA powinien wyglądać tak: „Rosja to wróg demokracji, kraj agresor, odszczepieniec. Międzynarodowa społeczność nie może pozwolić temu krajowi mieszać się do sytuacji w Syrii pod pretekstem walki z terroryzmem. Rosja to zagrożenie dla świata na równi z Państwem Islamskim i wirusem Ebola, jak już kiedyś stwierdziłem. Jeśli Moskwa i jej sojusznicy spróbują przeprowadzić operację wojskową w Syrii, my i nasi sojusznicy zmuszeni będziemy podjąć bardzo zdecydowane kroki o politycznym, ekonomicznym i militarnym charakterze” – przekonuje. Twierdzi, że brak tak agresywnych tonów w wystąpieniu prezydenta USA wynika z faktu, iż reprezentuje on tę część amerykańskiej oligarchii, która trzeźwo ocenia, że „próba zachowania światowej hegemonii w obecnych warunkach zakończy się raczej utratą nie tylko hegemonii, ale w ogóle wszystkiego”.



Znany ukraiński emigracyjny publicysta Aleksandr Rogers przyjrzał się z kolei na łamach „Żurnalistskoj prawdy” wystąpieniom znacznie mniej znaczących w realiach światowej polityki postaci – prezydentów Ukrainy Petro Poroszenki i Białorusi Aleksandra Łukaszenki. Wskazał na ogromny kontrast pomiędzy nimi. Przemówienie Poroszenki uznał za miałkie i nudne, w stylu: „Rozkradliśmy wszystkie pieniądze, ale rosyjska agresja, reform nie ma, ale rosyjska agresja, my byśmy o-ho-ho, ale rosyjska agresja, dajcie pieniądze, bo rosyjska agresja, nawet ekologię pogorszyła rosyjska agresja”. Natomiast mowę „Baćki” Rogers porównał do wielkich wizji Jana Husa i Martina Luthera Kinga. „To było prawdziwe wystąpienie niezależnego Lidera, który broni swojego własnego punktu widzenia, a nie mówi to co chcą usłyszeć amerykańscy „gospodarze”. I jestem przekonany, że w zbliżających się wyborach Łukaszenkę wybiorą z ogromną przewagą nad miałkimi konkurentami. On podszturchiwał Zachód i w kwestii rezultatów agresji na Libię, i w kwestii problemu imigrantów, który powstał w wyniku wspierania islamistów w Syrii, i z powodu podwójnych standardów, i w inne jego słabe punkty. To było silne, emocjonalne, „Łukaszenko-style”.





Ukraiński pisarz z Dniepropietrowska Dmitrij Dzygowbrodskij w artykule „Droga na Ukrainę. Syryjski przełom” podsumował natomiast reakcje na ostatnie wydarzenia mediów związanych z kijowska juntą. Zauważył, że panują tam wzburzenie i strach związane zwłaszcza z interwencją Rosji w Syrii.

„Można pojąć „świadomych” Ukraińców – w końcu ujrzeli pracę lotnictwa wojskowego Federacji Rosyjskiej. W rezultacie mogli ocenić do ilu pudełek po zapałkach przyszłoby zbierać „cyborgów” i inną „prawosektorową” drobnicę, gdyby siły zbrojne Federacji rzeczywiście znalazły się w Donbasie i w pełnej mierze odpowiedziały ukraińskiej armii, Gwardii Narodowej i innym formacjom ukraińskich nazistów. „Świadomym” ukraińskim patriotom naocznie zademonstrowano co to takiego Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej, co potrafi ta siła i jak wielka jest niemoc wobec tego Ukrainy. A to znaczy, że wszystkie haniebne porażki ukraińska armia rzeczywiście poniosła z rąk górników i taksówkarzy Donbasu, którzy okazali się wyjątkowo śmiałymi, utalentowanymi i pojętnymi chłopcami. Prawdziwymi Ruskimi” – opisywał. 


Dzygowbrodskij zwraca także uwagę na związek wydarzeń w Syrii z perspektywami rozwiązania konfliktu na Ukrainie. „USA faktycznie uświadomiły sobie, że nie są w stanie samodzielnie poradzić sobie z kłębowiskiem problemów, które zaistniały na Bliskim Wschodzie. Nie są w stanie bez Rosji. A to oznacza, że na czas walki z Państwem Islamskim o Ukrainie wszyscy przyjaźnie zapominają. Nie bez powodu przecież „świadomi” patrioci tak zawyli z oburzenia. Po prostu okazali się niepotrzebni światowym graczom, okazało się, że Ukraina wcale nie jest centrum świata. Uczestnicząc w likwidacji Państwa Islamskiego, Rosja równocześnie zmienia sens sytuacji na Ukrainie – dlatego, że Stanom Zjednoczonym przyjdzie porozumieć się z Moskwą i w tej kwestii, aby skutecznie i korzystnie współpracować na odcinku syryjskim. Dotyczy to również antyrosyjskich sankcji i Krymu. Dlatego, bo byłoby zbyt niezręcznie okładać sankcjami sojusznika, choćby i czasowego, w wojnie na Bliskim Wschodzie, która potrwa jeszcze niejeden rok”.


Według ukraińskiego pisarza taka sytuacja niesie ze sobą obiecujące perspektywy zarówno dla Donbasu, jak i dla Ukrainy: „W tym czasie Doniecka i Ługańska Republiki Ludowe rozbudowują i szkolą armię, budują elementy państwowości, odbudowują gospodarkę i przemysł, żeby reformować lub demontować Ukrainę od wewnątrz”.



3)
Oczywiście nie brakuje i mniej optymistycznych reakcji. Na przykład znany sewastopolski analityk Colonel Cassad (Boris Rożin) uważa, że wystąpienie Obamy wcale nie niosło tak bardzo ustępliwego przesłania. „Generalnie w kwestii Ukrainy żadnych zmian nie odnotowałem, ale w sprawie Asada wygląda na to, że będzie targ, chociaż wyjściowe pozycje stron są diametralnie przeciwstawne. Dla USA jest on krwawym tyranem, dla Rosji to jedyny legalny przywódca Syrii. Będzie ciężko zbliżyć te pozycje, co może doprowadzić do powstania nie jednej, lecz dwóch koalicji przeciwko kalifatowi. Generalnie Obama wystąpił w tradycyjnym dla siebie stylu” – twierdzi.

Jacek C. Kamiński


Przypisy:

1) http://cont.ws/post/127525
2) http://jpgazeta.ru/tri-vyistupleniya-na-sammite-oo...
3) http://jpgazeta.ru/put-na-ukrainu-siriyskiy-pereval/
4) http://colonelcassad.livejournal.com/2407786.html

Koniec Europy i Syria

Aleksandr Dugin w pełni mesjanistyczno-apokaliptycznej formy. We wczorajszym (30.9) komentarzu dotyczącym rozpoczęcia przez rosyjskie lotnictwo operacji wojskowej w Syrii, zaznaczył, że martwi go obecna sytuacja polityczna w Rosji i praktyczne wycofanie się Kremla z poparcia dla Noworosji.
Myśliciel z uznaniem powitał jednak rozpoczęcie nalotów na pozycje islamistów. Zdaniem Dugina, wsparcie przez Moskwę osi szyicko-alawickiej (Iran, iraccy szyici, rząd Asada, libański Hezbollah) w pełni odzwierciedla logikę kontynentalnej geopolityki, którą powinna kierować się Rosja.


Główny ideolog euroazjatyzmu uważa, iż poważny kryzys Unii Europejskiej w związku z napływem migrantów sprawił, że Zachód w zasadzie zgubił swoje podstawowe narzędzia, za pomocą których do tej pory postrzegał świat. Postmodernistyczne społeczeństwo liberalne ulega rozkładowi w samym swoim jądrze, głównie dzięki samozatruwającej subwersji. Kultura Zachodu przekroczyła już bowiem wszelkie tabu, od obyczajowego po społeczne i religijne. W projekcie ponowoczesnym istnieje jedynie pustka, pozbawiona wszelkiej metafizyki i nie jest jej w stanie zapełnić żadna nowa idea. Co więc pozostaje czynić? Odpowiedź znajdziemy nie w Berlinie, nie w Moskwie, ani na forum 70. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, lecz na piaskach Syrii, wokół Damaszku i Latakii. Konkluzję tekstu Dugina warto przytoczyć w całości:

"Syria jest ściśle związane z islamską eschatologią. Konkretnie dotyczy to meczetu Umajjadów (największy meczet w Damaszku, jedna z najbardziej znanych świątyń muzułmańskich na świecie. W meczecie spoczywają również relikwie św. Jana Chrzciciela, powszechnie wierzy się, że głowa tego świętego proroka - przyp. ŁK). Jednej z jego wież, i jednej z jego krypt. Pod wieżą każdego dnia ściele się świeży kobierzec. Wiecie dlaczego?

Być może to dziwne, ale na naszych oczach spełnia się jeden z hadisów (w islamie opowieść przytaczająca słowa Mahometa – przyp. ŁK) o wspólnym froncie chrześcijan i muzułmanów przeciwko Dajjalowi. W centrum tego hadisu pozostaje Damaszek i Latakia. Ostatnio to bardzo ważne słowa na geopolitycznej mapie świata" (za: profilem FB a. Dugina i portalem evrasia.info).

Słowa Dugina wymagają wyjaśnień. Według tradycyjnych wierzeń muzułmańskich, na wschodnim minarecie meczetu Umajjadów pojawi się w Dniu Sądu Ostatecznego Jezus Chrystus. Stąd minaret nosi arabską nazwę "Isa" oznaczającą imię Jezusa, a codziennie rozkładany pod nim dywan jest właśnie przygotowywany na paruzję. "Dajjal", a właściwie "Masih al-Dajjal" to w islamskiej eschatologii figura osobowego zła, które pojawi się na Ziemi przy końcu czasów. Dosłownie pojęcie to oznacza "fałszywego Mesjasza", a więc można go uznać za bliskie figurze Antychrysta w chrześcijaństwie. Czyżby więc, zdaniem rosyjskiego myśliciela 30 września 2015 roku rozpoczął się nowy, decydujący eon (wiek) w historii współczesnego świata?

Łukasz Kobeszko

 http://www.mysl-polska.pl/638 

http://www.mysl-polska.pl/637

 

 

 

Przekaz negatywny

Przykład manipulacji uwagą Czytelników.

 


Zdanie w "zajawce" artykułu jest zbudowane jako twierdzenie kategoryczne i negatywne, a także - prawie na pewno jest wyrwane z kontekstu.

Prezydent Asad wyraźnie formułuje inną tezę niż zapisana na pierwszej stronie portalu i to całkiem czytelnie i wyraźnie.

- Szanse na sukces tego aliansu są wysokie, a nie małe - oznajmił, przestrzegając, że w przeciwnym razie "cały region zostanie zniszczony, a nie tylko jeden czy dwa kraje".

Prosty zabieg sprawia, że Czytelnik atakowany jest informacją obniżającą poziom samopoczucia.

Dlaczego reporterzy Interii przekazują Polakom dobre (pozytywne czy też po prostu - nienegatywne) informacje sformułowane tak, że brzmią negatywnie?

 A w środku:

Strona główna Interii, w przykładowym miesiącu lutym 2014, zarejestrowała


ponad 229 milionów wejść (odsłony ogółem)





229 milionów uderzeń w psychikę 40 milionów ludzi.









http://www.wirtualnemedia.pl/artykul/strony-glowne-portali-traca-odslony-i-czas-onet-przed-wp-mocno-w-gore-o2-pl





http://fakty.interia.pl/swiat/news-asad-porazka-rosji-w-syrii-grozilaby-zniszczeniem-calego-reg,nId,1898068