zrobiłem dopiski min. z dnia 3 sierpnia 2024, proszę stronę przewijać do końca by upewnić się co do tekstu
W wikipedii znowu nieprawda i manipulacje,
wiki:
Ze słowotwórczego i etymologicznego punktu widzenia nazwa „Ukraina” zawiera w sobie rdzeń kraj oznaczający „coś ukrojonego”, a następnie: „kawał ziemi lub koniec”. Niektórzy łączą tę podstawę słowotwórczą z wyrażeniem u kraja, z brzegu, na skraju. Wyraz „Ukraina” ukształtowany został przy pomocy sufiksu -ina, który w językach słowiańskich tworzy nazwy przestrzenne.
Określenie „ukraina” jako nazwa pospolita pojawiło się w średniowieczu i oznaczało pierwotnie nazwę granicznych regionów geograficznych[8]. Do końca XVI wieku termin „ukraina” nie miał charakteru oficjalnego i oznaczał jedynie „ugranicze” („pogranicze”, „krańce państwowe”) poszczególnych terenów, będących pod kontrolą różnych państw.
W przeciwieństwie do przecinka służy do oddzielania wyłącznie samodzielnych gramatycznie i logicznie członów wypowiedzenia.
We współczesnym językoznawstwie ukraińskim etymologia nazwy Ukraina dokładnie nie jest znana ze względu na odległość czasową od pierwszego użycia nazwy. Wbrew powszechnie przyjętemu tłumaczeniu słowa ukraina jako „okraina” – „pogranicze”, nazwa Ukraina wywodzi się od staroruskiego kraj („swoja ziemia”, „rodzima ziemia”) i przyimka „u”, co w połączeniu oznacza antonim słowa czużbina – „cudza ziemia”, „obca ziemia”. Większość współczesnych badaczy języka starosłowiańskiego przyjmują właśnie tę wersję etymologii nazwy, ponieważ tłumaczenie jej jako „pogranicza” z rosyjskiego okraina po raz pierwszy pojawiło się pod koniec XVII wieku w rosyjskich pracach historycznych. Nie może jednak ono być uważane za prawdziwe, gdyż sens słowa ukraina został wzięty z języka rosyjskiego, a nie starosłowiańskiego, a języki te mają spore rozbieżności merytoryczne.
nazwa Ukraina wywodzi się od staroruskiego kraj („swoja ziemia”, „rodzima ziemia”) i przyimka „u”, co w połączeniu oznacza antonim słowa czużbina – „cudza ziemia”, „obca ziemia”.
Tereny Polski na południowym wschodzie nazywano ukrainą, co oznacza tyle, co „u kraja” - czyli „skrajne” - "kraj na skraju", czy może raczej - "kraina na skraju"
„Nazwa Krajna (łac. Crayen), dawniej również Skrajna, Kraina, ma staropolskie pochodzenie:
Położenie geograficzno-polityczne Krajny sprawiło, że jej obszar był przez długi okres czasu terenem rywalizacji władców polskich, pomorskich, niemieckich i krzyżackich, a także sporadycznie czeskich i szwedzkich. W ich wyniku Krajna często podlegała różnym administracyjnym przekształceniom i jej granice ulegały czasami istotnym modyfikacjom. Od końca XIII w. do formalnie 18 września 1773 roku granice te zasadniczo określały: na południu rzeka Noteć, na zachodzie rzeka Gwda, na północy rzeki: Debrzynka i Kamionka oraz na wschodzie rynna jezior byszewskich (zwanych dawniej strugą Plitwicą) oraz rzeka Brda między ujściami Sępolanki i Kamionki.
Kultura ludowa Krajniaków posiada bardzo silne związki z regionami sąsiednimi. Szczególnie silnie na teren Krajny oddziaływały obszary kulturowe: kaszubski i wielkopolski.
Werwolf to patentowane głupki, ale nie lekceważmy kreciej roboty głupków.
Bosanska Krajina - region w Bośni i Hercegowinie
Bosanska krajina (także Krajina) – kraina historyczno-geograficzna w Bośni i Hercegowinie
angielska wiki:
Bosanska Krajina (serb. Босанска Крајина, wymawiane [bɔ̌sanskaː krâjina])) to region geograficzny, podregion Bośni i Hercegowiny, w zachodniej Bośni i Hercegowinie.
Podregiony (geograficzne i historyczne) obejmują: Bihaćka krajina, Cazinska krajina, Potkozarje, Lijevče itp.
Donji Kraji lub Donji Krajevi (łac. Partes inferiores, węg. Alföld) – mała średniowieczna zemlja średniowiecznego państwa bośniackiego.
Nazwa i geografia
Początkowo Donji Kraji odnosił się do regionu wokół Ključa nad Saną.
Regiony geograficzne
Bośnia i Hercegowina
Omiška krajina, region w głębi lądu Omiš, w Zagorze w południowej Chorwacji, na zachód od Cetinska krajina;
Vrgoračka krajina, obszar w Zagorze, w południowej Chorwacji, wokół miasta Vrgorac, na południowy zachód od Hercegowiny i na zachód od doliny Neretwy, na wschód od Imotskiej krajiny;
Vrlička krajina, obszar w Zagorze, w południowej Chorwacji, wokół miasta Vrlika, na zachód od kraju Livanjski, na północny zachód od Četíńskiej krajiny (czasami uważanej za część Četińskiej krajiny);
Imotska krajina, obszar wokół miasta Imotski, w Zagorze w południowej Chorwacji, składający się głównie z Imotsko polje;
Cetinska krajina, obszar wzdłuż doliny rzeki Cetina w południowej Chorwacji, w Zagorze, na zachód od granicy z Hercegowiną, zbudowany głównie przez Sinjsko polje.
Chorwacja
Drniška krajina, obszar wokół miasta Drniš, w Zagorze w południowej Chorwacji.
Istarska krajina, historyczny region w zachodniej Chorwacji, centralna część Istrii.
Kninska Krajina, region wokół Knina w południowej Chorwacji, na północ od Drniški krajina i na północny wschód od Cetinska krajina.
Sinjska krajina, obszar w Zagorze w południowej Chorwacji wokół miasta Sinj, na zachód od kraju Livanjski, na południowy wschód od Vrlički krajina (czasami uważana za część Cetinska krajina).
Czarnogóra
Polska
Serbia
Krajina Koča, obszar wyzwolony podczas VIII wojny austriacko-tureckiej.
Słowenia
Regiony polityczne
Podział Austro-Węgier:
chorwacka Krajina (na granicy zachodniej Chorwacji i Bośni);
Krajina slawońska (na granicy Serbii i wschodniej Chorwacji z Bośnią).
Jednostki polityczne utworzone przez zbuntowanych Serbów na początku wojny o niepodległość Chorwacji (1991–95):
W Rosji:
W średniowiecznej Europie marsz (march) lub mark oznaczał, w szerokim ujęciu, każdy rodzaj pogranicza, w przeciwieństwie do "serca" państwa.
Marchia, margrabstwo (łac., niem. mark) – teren przygraniczny Imperium Karolińskiego, a później Świętego Cesarstwa Rzymskiego, zorganizowany jako struktura feudalno-wojskowa.
W wikipedii znowu nieprawda i manipulacje,
tym razem na temat etymologii nazwy Ukraina:
wiki:
Etymologia
Ze słowotwórczego i etymologicznego punktu widzenia nazwa „Ukraina” zawiera w sobie rdzeń kraj oznaczający „coś ukrojonego”, a następnie: „kawał ziemi lub koniec”. Niektórzy łączą tę podstawę słowotwórczą z wyrażeniem u kraja, z brzegu, na skraju. Wyraz „Ukraina” ukształtowany został przy pomocy sufiksu -ina, który w językach słowiańskich tworzy nazwy przestrzenne.
Określenie „ukraina” jako nazwa pospolita pojawiło się w średniowieczu i oznaczało pierwotnie nazwę granicznych regionów geograficznych[8]. Do końca XVI wieku termin „ukraina” nie miał charakteru oficjalnego i oznaczał jedynie „ugranicze” („pogranicze”, „krańce państwowe”) poszczególnych terenów, będących pod kontrolą różnych państw.
To jest nieprawda i kiedyś tego w wikipedii nie było, była podana prawidłowa etymologia za słownikiem Brucknera.
A dokładnie tutaj zawarta jest manipulacja:
Ze słowotwórczego i etymologicznego punktu widzenia nazwa „Ukraina” zawiera w sobie rdzeń kraj oznaczający „coś ukrojonego”, a następnie: „kawał ziemi lub koniec”.
Wikipedysta dosłownie odwraca kolejność i wadliwie łączy ze sobą definicje ze słownika Brucknera (patrz niżej).
Następnie kłamstwo próbuje uwiarygadniać słowami sugerującymi mnogość teorii.
Niektórzy łączą tę podstawę słowotwórczą z wyrażeniem u kraja, z brzegu, na skraju.
To jest nieprawda.
Włączanie etymologii słowa "kraj" w sensie "krajać coś" jest niezasadne.
Etymologia jest jedna i podaje nam ją Bruckner, dla czytelności optycznie odsunąłem od siebie dwa znaczenia podane w słowniku:
kraj, kraik, kraina albo ukraina, o każdej ‘wysuniętej ziemicy’, krainiec, ‘mieszkający na pograniczu kraju, krawędzi’; znaczenie pierwotne tylko ‘krawędzi, brzegu’, przeszło później (jeszcze nie w cerk.) na ‘okolicę’, wkońcu na ‘ziemię’ (ale u Serbów kraina, krainiti, i o ‘wojnie’ się używa);
dalej krajać, krajczy (obok stolnika i cześnika urząd dworski); krajacz; krajka, ‘brzeg u postawu sukna, pasek’, nawet »krajka chleba«, krajanka (sera, krajanego nakształt cegły i tak suszonego); krajowy, krajowiec; we złożeniach: krajobraz (dawniej tylko lanczaft), krajopis, itd. P. krój.
Jest tu wyraźnie rozdzielone - kraj w sensie ziemia i kraj w sensie krajać
Po średniku Bruckner pisze "dalej krajać, krajczy..." i tak dalej.
Średnik - czyli taki znak ";" oddziela nam w zdaniu dwie różne samodzielne rzeczy czy tematy, dokładnie mówi nam o tym definicja średnika:
W przeciwieństwie do przecinka służy do oddzielania wyłącznie samodzielnych gramatycznie i logicznie członów wypowiedzenia.
Nie wolno tego ze sobą łączyć.
Wikiedysta dopuszcza tu się manipulacji i zmienia sens nazwy Ukraina jako coś innego, na inne znaczenie słowa "kraj" budując z tego kłamliwą genezę nazwy Ukraina, jako coś co zostało od nas odkrajane.
Jeszcze większy galimatias zobaczymy wchodząc na stronę Ukraina (nazwa)
We współczesnym językoznawstwie ukraińskim etymologia nazwy Ukraina dokładnie nie jest znana ze względu na odległość czasową od pierwszego użycia nazwy. Wbrew powszechnie przyjętemu tłumaczeniu słowa ukraina jako „okraina” – „pogranicze”, nazwa Ukraina wywodzi się od staroruskiego kraj („swoja ziemia”, „rodzima ziemia”) i przyimka „u”, co w połączeniu oznacza antonim słowa czużbina – „cudza ziemia”, „obca ziemia”. Większość współczesnych badaczy języka starosłowiańskiego przyjmują właśnie tę wersję etymologii nazwy, ponieważ tłumaczenie jej jako „pogranicza” z rosyjskiego okraina po raz pierwszy pojawiło się pod koniec XVII wieku w rosyjskich pracach historycznych. Nie może jednak ono być uważane za prawdziwe, gdyż sens słowa ukraina został wzięty z języka rosyjskiego, a nie starosłowiańskiego, a języki te mają spore rozbieżności merytoryczne.
antonim to inaczej - przeciwieństwo
nazwa Ukraina wywodzi się od staroruskiego kraj („swoja ziemia”, „rodzima ziemia”) i przyimka „u”, co w połączeniu oznacza antonim słowa czużbina – „cudza ziemia”, „obca ziemia”.
Ktos coś zrozumiał?
Bełkot.
Ten wpis dosłownie, aż prosi się o osobną analizę, może ją zrobię za jakiś czas i dołożę tutaj.
Sens słowa ukraina został wzięty z języka polskiego.
Najpierw powstał termin ukraina, ziemie ukraińskie jako ziemie na skraju państwa, a dopiero potem nam te ziemie faktycznie odkrojono, metodą Wędrującej Cywilizacji, tworząc nowe państwo, które nazwano od powszechnie używanej nazwy zwyczajowej "ukraina".
Podobnie krzyżacy postąpili wcześniej z Prusami pogańskimi, tworząc Prusy krzyżackie, i na pewno też wcześniej z ziem plemion słowiańskich nazywanych Germanami utworzyli zupełnie inny nowy kraj o nazwie Germania...
Dalsza część wywodu w wikipedii zawiera elementy autentyczne prawidłowej etymologii, to jest ten fragment:
Określenie „ukraina” jako nazwa pospolita pojawiło się w średniowieczu i oznaczało pierwotnie nazwę granicznych regionów geograficznych. Do końca XVI wieku termin „ukraina” nie miał charakteru oficjalnego i oznaczał jedynie „ugranicze” („pogranicze”, „krańce państwowe”) poszczególnych terenów, będących pod kontrolą różnych państw.
Prawidłowa etymologia nazwy Ukraina została także ujęta w przypisach na stronie wikipedii hasła "Ukraina":
- „Ukraina, to każda ziemia na kraju, czyli na krańcu, u granicy, u kraju państwa położona”, Zygmunt Gloger, Geografia historyczna ziem dawnej Polski, Kraków 1903.
- Pojęcie Ukrainy, ukrain równoznaczne było najczęściej z pojęciem pogranicza państwowego. Były tedy ukrainy tatarskie, moskiewskie, litewskie, polskie, a nawet w samej Rzptej polskiej (...) były różne „ukrainy”, czyli krańce państwowe Por. Franciszek Rawita-Gawroński, Nazwa Ukrainy: jej początek i charakter, „Ruś”, 1911, z. 1.
Tereny Polski na południowym wschodzie nazywano ukrainą, co oznacza tyle, co „u kraja” - czyli „skrajne” - "kraj na skraju", czy może raczej - "kraina na skraju"
Podobne znaczenie ma nazwa Krajna – region na styku Wielkopolski i Pomorza.
Ze strony Muzeum Ziemi Złotowskiej...
„Nazwa Krajna (łac. Crayen), dawniej również Skrajna, Kraina, ma staropolskie pochodzenie:
oznacza „kraj na skraju”, obszar położony na skraju, rubieży, krańcu, granicy, państwa Polan (…)
Pierwszy zapis nazwy Crayen pochodzi z 19 listopada 1286 roku. (Użył go Przemysław II Książę Polski i Krakowa w przywileju wydanym w Pyzdrach Zakonowi Templariuszy dotyczącym nadania terenów w okolicy rzeki Drawy i Jeziora Drawsko.)
Położenie geograficzno-polityczne Krajny sprawiło, że jej obszar był przez długi okres czasu terenem rywalizacji władców polskich, pomorskich, niemieckich i krzyżackich, a także sporadycznie czeskich i szwedzkich. W ich wyniku Krajna często podlegała różnym administracyjnym przekształceniom i jej granice ulegały czasami istotnym modyfikacjom. Od końca XIII w. do formalnie 18 września 1773 roku granice te zasadniczo określały: na południu rzeka Noteć, na zachodzie rzeka Gwda, na północy rzeki: Debrzynka i Kamionka oraz na wschodzie rynna jezior byszewskich (zwanych dawniej strugą Plitwicą) oraz rzeka Brda między ujściami Sępolanki i Kamionki.
Kultura ludowa Krajniaków posiada bardzo silne związki z regionami sąsiednimi. Szczególnie silnie na teren Krajny oddziaływały obszary kulturowe: kaszubski i wielkopolski.
Ci co mieszkają na terenach Krajny to Krajniacy.
Nazwa podobna do Ukrainiec, prawda?
Krajniacy to Polacy, jak i Ukraińcy kiedyś byli Polakami.
Nie było potrzeby sposobem odrywać niewielkiej Krajny od Polski, bo była zagarnięta zbrojnie, to krzyżacy nie wymyślili żadnej nowej nacji i nowego państwa - Skrajna.
Ale Ukraina to potężne ziemie i wiele ludności - dlatego tam tak zrobili, żeby osłabić Rzeczpospolitą.
Polecam przypomnieć sobie lekturę pism Dmowskiego, ale i tekst
"CO OBIECUJE ŚWIATU ROZCZŁONKOWANIE ROSJI?" - Iwan Iljin (praca z 15 lipca 1950)
Krajniacy w wikipedii:
Krajniacy (Krajniaki) – nazwa mieszkańców Krajny, ziemi granicznej między Wielkopolską i Borami Tucholskimi (okolice Sępólna Krajeńskiego, Złotowa, Piły i Wyrzyska).
Południową granicę obszaru wyznaczała Noteć. Nazwa Krajna pochodzi od historycznego położenia tego regionu na rubieży, na krańcu kraju Polan[1]. Krajna ma swoją kulturę i gwarę powstałą na bazie dialektu wielkopolskiego poprzez nałożenie się pomorskich (kaszubski) cech językowych jak również zapożyczeń z języka dolnoniemieckiego.
Krajna na mapie Polski:
Ze strony Toponimia gminy Sępólno Krajeńskie:
Sępólno Krajeńskie jest gminą średniej wielkości. Swoim obszarem obejmuje znaczną część Pojezierza Krajeńskiego, tego terytorium, które leżało na krańcu- "kraju'' państwa Polan, skąd wywodzi się nazwa tego regionu "Krajna''.
Obecnie ziemia ta stanowi granicę między Pomorzem a Wielkopolską.
Obecnie ziemia ta stanowi granicę między Pomorzem a Wielkopolską.
Termin Krajna jest również ujęty w wiki.
Ale tu wikipedia manipulacji już się nie dopuszcza...
Krajna (hist. Skrajna, Kraina[1], łac. Crayen) – region etnograficzny w północno-zachodniej Polsce, podregion Wielkopolski.
Etymologia
Nazwa Krajna, pochodzi od słowa kraj czy też skraj, czyli terenu pogranicza, obrzeża, obszaru leżącego na skraju, ze względu na historyczne położenie tego regionu na krańcu państwa Polan.
I co??
Zapomniało się?
Hę??
Werwolf to patentowane głupki, ale nie lekceważmy kreciej roboty głupków.
Temu należy stawiać zdecydowany opór i zwalczać na każdym roku!
Stawką jest wiedza i wychowanie polskiej młodzieży, czyli nasza przyszłość.
To jest stawka większa niż życie.
Nie ma i nigdy nie było żadnego narodu, który by się nazywał „skraja”. Na ukrainie, na skraju państwa polskiego mieszkała ludność polska, rusińska, a nie żadna Skraja.
Ukraina, to ziemia położona na skraju państwa, czyli na krańcu, u granicy, u kraja państwa, u kraja Rzeczpospolitej...
"Nazwa Ukraina oznaczała ziemię pograniczną, stanowiła w przeszłości pogranicze między imperium osmańskim na południu, Rosją na północnym wschodzie i Polską na zachodzie."
Nie ma i nigdy nie było żadnego narodu, który by się nazywał „skraja”. Na ukrainie, na skraju państwa polskiego mieszkała ludność polska, rusińska, a nie żadna Skraja.
Ukraina, to ziemia położona na skraju państwa, czyli na krańcu, u granicy, u kraja państwa, u kraja Rzeczpospolitej...
Słownik etymologiczny języka polskiego/kraj - Wikiźródła, wolna biblioteka (wikisource.org)
Średnik – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ukraina (nazwa) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Antonim – Wikipedia, wolna encyklopedia
historycy.org > Co oznacza i skąd pochodzi nazwa "Ukraina"?
Werwolf: 9. Polska kluczem do mocarstwowości Niemiec (werwolfcompl.blogspot.com)
Kultura Ludowa Krajniaków Złotowskich - Muzeum Ziemi Złotowskiej w Złotowie (muzeum-zlotow.pl)
Prawym Okiem: Warto się sobie przyjrzeć 2 (maciejsynak.blogspot.com)
Kultura Ludowa Krajniaków Złotowskich - Muzeum Ziemi Złotowskiej w Złotowie (muzeum-zlotow.pl)
Prawym Okiem: Warto się sobie przyjrzeć 2 (maciejsynak.blogspot.com)
P.S.
3 sierpnia 2024
Bosanska Krajina - region w Bośni i Hercegowinie
w wikipedii dla Polaków - tylko krótka informacja, najciekawsze jest pierwsze zdanie i słowo Krajina
Bosanska Krajina (serb. Босанска Крајина, wymawiane [bɔ̌sanskaː krâjina])) to region geograficzny, podregion Bośni i Hercegowiny, w zachodniej Bośni i Hercegowinie.
Graniczy z nim kilka rzek: Sawa (na północy), Glina (na północnym zachodzie), Vrbanja i Vrbas (odpowiednio na wschodzie i południowym wschodzie). Region ten jest również historyczną, gospodarczą i kulturalną jednostką Bośni i Hercegowiny, znaną z zachowanej różnorodności przyrody i dzikiej przyrody.
Nazewnictwo
W okresie średniowiecznej Bośni i Hercegowiny region Bosanska Krajina był znany jako Donji Kraji (tłum. Dolne Końce) i Zapadne Strane (transł. Zachodnie Strony).
Nazewnictwo
W okresie średniowiecznej Bośni i Hercegowiny region Bosanska Krajina był znany jako Donji Kraji (tłum. Dolne Końce) i Zapadne Strane (transł. Zachodnie Strony).
Po osmańskim podboju Królestwa Bośni i Hercegowiny oraz późniejszej ekspansji imperium na zachód, region między rzekami Una i Vrbas stał się znany jako Krajina (w tłumaczeniu Granica) lub Bosanska Krajina (w tłumaczeniu Granica Bośni).
Pierwsze odnotowane użycie nazwy Bosanska Krajina pochodzi z 1594 roku.
i dalej klikając
Donji Kraji lub Donji Krajevi (łac. Partes inferiores, węg. Alföld) – mała średniowieczna zemlja średniowiecznego państwa bośniackiego.
Początkowo Donji Kraji odnosił się do regionu wokół Ključa nad Saną.
Marko Vego wywodzi nazwę Donji Kraji od nazwy rzymskiej prowincji Dolna Panonia, a później Dolna Slawonia, podczas gdy Pavao Anđelić dedukuje, że nazwa Donji Kraji (Niższe Końce) "ma również pewien związek z resztą (góralskiej) Bośni", gdzie terminy "Dolny" i "Koniec" odnoszą się do obszaru przygranicznego, który znajduje się poniżej od geograficznego punktu widzenia, a także pod względem wysokości i konfiguracji terenu, w stosunku do pozostałej części Bośni.
Krajina (wymawiane [krâjina]) to słowiański toponim, oznaczający 'kraj' lub 'marsz'. Termin ten jest związany z kraj lub krai, pierwotnie oznaczającym ziemię, kraj lub krawędź, a obecnie oznacza region lub prowincję, zwykle oddaloną od ośrodków miejskich.
Etymologia
Serbsko-chorwackie słowo krajina wywodzi się od prasłowiańskiego *krajina, wywodzącego się od *krajь, spokrewnionego z *krojiti 'ciąć';
Czyli po prostu nazwa ta ma takie samo znaczenie jak w przypadku polskich u-krain.
koniec, kraniec, Krajina, granica....
Idźmy jednak dalej...
angielska wiki, bo do polskojęzycznej nie ma co zaglądać...
Etymologia
Serbsko-chorwackie słowo krajina wywodzi się od prasłowiańskiego *krajina, wywodzącego się od *krajь, spokrewnionego z *krojiti 'ciąć';
Wydaje się więc, że pierwotne znaczenie słowa krajina brzmiało 'miejsce na skraju, na skraju i na pograniczu', co znajduje odzwierciedlenie w znaczeniach cerkiewnosłowiańskiego краина, kraina.
W języku staro-wschodniosłowiańskim: Ѹкраина/Ꙋкраина, zromanizowany: Oukraina [uˈkrɑjinɑ]) pojawia się w Kodeksie Hypatijskim z ok. 1425 r. pod rokiem 1187 w odniesieniu do części terytorium Rusi Kijowskiej, oznaczając konkretnie region lub ziemię jako własną, a nie pogranicze.
W większości języków słowiańskich (w tym w czakawskim i kajkawskim dialektach serbsko-chorwackich) występuje rdzeń krajina, który oznacza kraj: w języku polskim (kraj), słowackim (krajina), czeskim, ukraińskim (країна, krayna zromanizowana), białoruskim (краіна, zromanizowana kraina) i serbołużyckim. Chociaż w języku słoweńskim słowo to oznacza ziemię i marsz. W tych językach słowo krajina wywodzi się od prasłowiańskiego *krajь, podobnie jak w serbsko-chorwackim.
Nazwa Ukraina ma podobne pochodzenie językowe (jest to połączenie dwóch słów: У — U, co oznacza W, oraz країна — kraina, co po ukraińsku dosłownie oznacza kraj lub ziemię). I oto pojawia się "Ukraina", po ukraińsku Україна. Porównaj Deutschland to połączenie dwóch słów Deutsch i land.
W niektórych językach południowosłowiańskich, w tym serbsko-chorwackim i słoweńskim, słowo krajina lub pokrewne mu słowo nadal odnosi się przede wszystkim do granicy, peryferii lub pogranicza kraju (czasami z ustanowioną obroną wojskową), a w drugiej kolejności do regionu, obszaru lub krajobrazu.
W języku staro-wschodniosłowiańskim: Ѹкраина/Ꙋкраина, zromanizowany: Oukraina [uˈkrɑjinɑ]) pojawia się w Kodeksie Hypatijskim z ok. 1425 r. pod rokiem 1187 w odniesieniu do części terytorium Rusi Kijowskiej, oznaczając konkretnie region lub ziemię jako własną, a nie pogranicze.
W większości języków słowiańskich (w tym w czakawskim i kajkawskim dialektach serbsko-chorwackich) występuje rdzeń krajina, który oznacza kraj: w języku polskim (kraj), słowackim (krajina), czeskim, ukraińskim (країна, krayna zromanizowana), białoruskim (краіна, zromanizowana kraina) i serbołużyckim. Chociaż w języku słoweńskim słowo to oznacza ziemię i marsz. W tych językach słowo krajina wywodzi się od prasłowiańskiego *krajь, podobnie jak w serbsko-chorwackim.
Nazwa Ukraina ma podobne pochodzenie językowe (jest to połączenie dwóch słów: У — U, co oznacza W, oraz країна — kraina, co po ukraińsku dosłownie oznacza kraj lub ziemię). I oto pojawia się "Ukraina", po ukraińsku Україна. Porównaj Deutschland to połączenie dwóch słów Deutsch i land.
W niektórych językach południowosłowiańskich, w tym serbsko-chorwackim i słoweńskim, słowo krajina lub pokrewne mu słowo nadal odnosi się przede wszystkim do granicy, peryferii lub pogranicza kraju (czasami z ustanowioną obroną wojskową), a w drugiej kolejności do regionu, obszaru lub krajobrazu.
Słowo kraj może dziś oznaczać koniec, koniec, region, ziemię lub obszar.
Krajina to także nazwisko, głównie wśród osób posługujących się językiem południowosłowiańskim.
Regiony geograficzne
Bośnia i Hercegowina
Bosanska Krajina w średniowiecznej Bośni region ten znany był jako Donji Kraji.
Cazinska Krajina to pogranicze Bośni i Hercegowiny przylegające do Chorwacji wokół miasta Cazin.
Bośnia i Hercegowina oraz Chorwacja
Cazinska Krajina to pogranicze Bośni i Hercegowiny przylegające do Chorwacji wokół miasta Cazin.
Bośnia i Hercegowina oraz Chorwacja
Krajina, średniowieczna nazwa regionu (regionów) w środkowej Dalmacji w Chorwacji, obejmującego [...] w dzisiejszej Bośni i Hercegowinie.
obejmująca część obszaru okołoprzybrzeżnego w pobliżu Makarskiej w Chorwacji nazywa się Krajina;
Omiška krajina, region w głębi lądu Omiš, w Zagorze w południowej Chorwacji, na zachód od Cetinska krajina;
Vrgoračka krajina, obszar w Zagorze, w południowej Chorwacji, wokół miasta Vrgorac, na południowy zachód od Hercegowiny i na zachód od doliny Neretwy, na wschód od Imotskiej krajiny;
Vrlička krajina, obszar w Zagorze, w południowej Chorwacji, wokół miasta Vrlika, na zachód od kraju Livanjski, na północny zachód od Četíńskiej krajiny (czasami uważanej za część Četińskiej krajiny);
Imotska krajina, obszar wokół miasta Imotski, w Zagorze w południowej Chorwacji, składający się głównie z Imotsko polje;
Cetinska krajina, obszar wzdłuż doliny rzeki Cetina w południowej Chorwacji, w Zagorze, na zachód od granicy z Hercegowiną, zbudowany głównie przez Sinjsko polje.
Chorwacja
kъrainu (Krajina), średniowieczna głagolicka nazwa chorwackiej prowincji na tabliczce z Baški (ok. 1100).
w latach 1912–1945 istniała gmina Krajina, dawna gmina położona między Splitem a Imotskim w południowej Chorwacji;
w latach 1912–1945 istniała gmina Krajina, dawna gmina położona między Splitem a Imotskim w południowej Chorwacji;
Drniška krajina, obszar wokół miasta Drniš, w Zagorze w południowej Chorwacji.
Istarska krajina, historyczny region w zachodniej Chorwacji, centralna część Istrii.
Kninska Krajina, region wokół Knina w południowej Chorwacji, na północ od Drniški krajina i na północny wschód od Cetinska krajina.
Sinjska krajina, obszar w Zagorze w południowej Chorwacji wokół miasta Sinj, na zachód od kraju Livanjski, na południowy wschód od Vrlički krajina (czasami uważana za część Cetinska krajina).
Czarnogóra
Skadarska Krajina, region na północ od Baru i Ulcinja, po drugiej stronie góry. Na północnym krańcu graniczy z Jeziorem Szkoderskim.
Polska
Krajna, region historyczny na pograniczu Wielkopolski i Pomorza.
Serbia
Dolina Timoka (serb. Тимочка Крајина, zromanizowana: Timočka Krajina), region przygraniczny Serbii przylegający do Bułgarii, wokół rzeki Timok.
Dolina Negotyńska (serb. Неготинска Крајина, zromanizowana: Negotinska Krajina), część Doliny Timok wokół miasta Negotin.
Krajina Koča, obszar wyzwolony podczas VIII wojny austriacko-tureckiej.
Słowenia
Biała Kraina (słoweński: Bela krajina), pogranicze Słowenii przylegające do Chorwacji.
Regiony polityczne
Podział Austro-Węgier:
Pogranicze Wojskowe (serbsko-chorwackie: Vojna krajina, niem. Militärgrenze), pogranicze Cesarstwa Austrii przeciwko Imperium Osmańskiemu. Został on dalej podzielony na:Banat Krajina (na granicy serbsko-rumuńskiej);
chorwacka Krajina (na granicy zachodniej Chorwacji i Bośni);
Krajina slawońska (na granicy Serbii i wschodniej Chorwacji z Bośnią).
Jednostki polityczne utworzone przez zbuntowanych Serbów na początku wojny o niepodległość Chorwacji (1991–95):
Republika Serbskiej Krajiny (1991-95)
SAO Krajina
SAO Kninska Krajina, używana przez niektórych od czasów wojen jugosłowiańskich na oznaczenie dwóch regionów, Kninu i jego okolic, a w większym stopniu Krajiny właściwej (głównej części Republiki Serbskiej Krajiny).
SAO Wschodnia Slawonia, Baranja i Syrmia Zachodnia, czasami nazywana Podunavską Krajiną
Jednostka polityczna utworzona przez Serbów w preludium (1991) do wojny w Bośni (1992–95):SAO Bosanska Krajina
Tam, gdzie używa się terminu Serbska Krajina lub sama Krajina, najczęściej odnosi się on do byłej Republiki Serbskiej Krajiny.
SAO Kninska Krajina, używana przez niektórych od czasów wojen jugosłowiańskich na oznaczenie dwóch regionów, Kninu i jego okolic, a w większym stopniu Krajiny właściwej (głównej części Republiki Serbskiej Krajiny).
SAO Wschodnia Slawonia, Baranja i Syrmia Zachodnia, czasami nazywana Podunavską Krajiną
Jednostka polityczna utworzona przez Serbów w preludium (1991) do wojny w Bośni (1992–95):SAO Bosanska Krajina
Tam, gdzie używa się terminu Serbska Krajina lub sama Krajina, najczęściej odnosi się on do byłej Republiki Serbskiej Krajiny.
W Rosji:
W języku rosyjskim kraj (край) to słowo określające terytoria Rosji, podpodział drugiego poziomu.
Na Słowacji:
Na Słowacji:
W języku słowackim słowo kraj odnosi się do regionów Słowacji, które są podpodziałem pierwszego poziomu.
W Republice Czeskiej:
W Republice Czeskiej:
W języku czeskim słowo kraj odnosi się do regionów Republiki Czeskiej, które są jednostką podziału administracyjnego pierwszego poziomu.
Na Ukrainie:
Na Ukrainie:
W języku ukraińskim krajina (країна) oznacza "kraj, ziemię", natomiast Ukrajina to nazwa kraju.
Jak widać, w każdym języku słowiańskim słowo KRAJNA oznacza region leżący przy granicy - u skraja państwa, na końcu itd..
Tylko na Ukrainie uważa się inaczej, a czemu to rozumiemy - bo to państwo powstałe w interesie Niemiec, stworzone przez Niemców i zarządzane przez Niemców, stąd wymyślono nowy kraj na podstawie starej potocznej nazwy.
Dla Ukraińca ziemia na której mieszka i którą Polacy nazywają ukraina może oznaczać "własny kraj", no bo przecież on tam mieszka i tak wszyscy na ten kraj mówią...
Nawet wikipedia w powyższych haśle wszędzie pisze 'miejsce na skraju, na skraju i na pograniczu' i wyszczególnia, jak widzimy, te regiony, tylko w polskiej i ukraińskiej wikipedii napisali inaczej. Wiemy kto pilnuje Polaków i Ukraińców...
Klikamy jeszcze "march" w angielskiej wiki
W średniowiecznej Europie marsz (march) lub mark oznaczał, w szerokim ujęciu, każdy rodzaj pogranicza, w przeciwieństwie do "serca" państwa.
Mówiąc dokładniej, marsz (march) był granicą między królestwami lub neutralną strefą buforową pod wspólną kontrolą dwóch państw, w których mogły obowiązywać różne prawa.
[jak na przykład pomiędzy państwem moskiewskim, a Królestwem Polskim...? - MS]
W obu tych znaczeniach marsze (marchs) służyły celom politycznym, takim jak ostrzeganie przed najazdami wojsk lub regulowanie handlu transgranicznego.
Marsze dały początek takim tytułom jak markiz (męski) czy markiza (żeński) w Anglii; marqués (rodzaj męski) i markiza (żeński) w krajach hiszpańskojęzycznych oraz w regionach Katalonii i Galicji; marquês (rodzaj męski) i markiza (żeński) w krajach portugalskojęzycznych; markesa (zarówno męska, jak i żeńska) w języku baskijskim; markiz (rodzaj męski) lub markiza (żeński) we Francji i Szkocji, margrabia (niem. Markgraf, dosł. 'hrabia marchii'; męski) lub margrabina (niem. Markgräfin, dosł. 'hrabina marchii', rodzaj żeński) w Niemczech oraz odpowiadające im tytuły w innych państwach europejskich.
Etymologia
Słowo "march" wywodzi się ostatecznie z praindoeuropejskiego rdzenia *mereg-, oznaczającego "krawędź, granicę".
Marsze dały początek takim tytułom jak markiz (męski) czy markiza (żeński) w Anglii; marqués (rodzaj męski) i markiza (żeński) w krajach hiszpańskojęzycznych oraz w regionach Katalonii i Galicji; marquês (rodzaj męski) i markiza (żeński) w krajach portugalskojęzycznych; markesa (zarówno męska, jak i żeńska) w języku baskijskim; markiz (rodzaj męski) lub markiza (żeński) we Francji i Szkocji, margrabia (niem. Markgraf, dosł. 'hrabia marchii'; męski) lub margrabina (niem. Markgräfin, dosł. 'hrabina marchii', rodzaj żeński) w Niemczech oraz odpowiadające im tytuły w innych państwach europejskich.
Etymologia
Słowo "march" wywodzi się ostatecznie z praindoeuropejskiego rdzenia *mereg-, oznaczającego "krawędź, granicę".
Rdzeń *mereg- dawał łac. margo ("margines"), staroirlandzki mruig ("pogranicze"), walijskie bro ("region, granica, dolina") oraz perskie i ormiańskie marz ("pogranicze").
Pragermańskie *marko dało początek staroangielskiemu słowu mearc i frankijskiemu marka, a także staronordyckiemu mǫrk oznaczającemu "pogranicze, las" i wywodzącemu się od merki "granica, znak" oznaczającego pogranicze między dwoma ośrodkami władzy.
W języku staroangielskim "znak" oznaczał "granicę" lub "znak granicy", a znaczenie to dopiero później ewoluowało, obejmując "znak" w ogóle, "wrażenie" i "ślad".
Anglosaskie królestwo Mercji wzięło swoją nazwę od zachodniosaksońskiego mearc "marchie", które w tym przypadku wyraźnie odnosiło się do położenia terytorium na granicy anglosaskiej z rzymsko-brytyjskimi na zachodzie.
W czasach frankijskiej dynastii Karolingów użycie tego słowa rozpowszechniło się w całej Europie.
Nazwa Dania zachowała staronordyckie słowa merki ("granica") mǫrk ("drewno", "las") aż do czasów współczesnych. Po Anschlussie rząd nazistowskich Niemiec przywrócił dla Austrii starą nazwę "Ostmark".
W języku staroangielskim "znak" oznaczał "granicę" lub "znak granicy", a znaczenie to dopiero później ewoluowało, obejmując "znak" w ogóle, "wrażenie" i "ślad".
Anglosaskie królestwo Mercji wzięło swoją nazwę od zachodniosaksońskiego mearc "marchie", które w tym przypadku wyraźnie odnosiło się do położenia terytorium na granicy anglosaskiej z rzymsko-brytyjskimi na zachodzie.
W czasach frankijskiej dynastii Karolingów użycie tego słowa rozpowszechniło się w całej Europie.
Nazwa Dania zachowała staronordyckie słowa merki ("granica") mǫrk ("drewno", "las") aż do czasów współczesnych. Po Anschlussie rząd nazistowskich Niemiec przywrócił dla Austrii starą nazwę "Ostmark".
Nie ma wątpliwości!!
Samemu klikając link możemy jeszcze przeskoczyć do obszernej listy marchii...
to może jeszcze marchia... polska wiki
Marchia, margrabstwo (łac., niem. mark) – teren przygraniczny Imperium Karolińskiego, a później Świętego Cesarstwa Rzymskiego, zorganizowany jako struktura feudalno-wojskowa.
Celem istnienia marchii była ochrona cesarstwa przed najazdami z zewnątrz, dlatego tworzono je na szczególnie zagrożonych odcinkach granic. Pan feudalny marchii – margrabia (markgraf) – podlegał bezpośrednio cesarzowi i miał większy zakres samodzielności niż hrabia zarządzający hrabstwem w głębi kraju.
Ukraina, to ziemia położona na skraju państwa, czyli na krańcu, u granicy, u kraja państwa... naszego państwa.
"Poza tym nie zapominajmy – proeuropejskie nastawienie wyklucza antypolonizm. Nie da się na poważnie myśleć o zbliżeniu z Europą, wygrażając przy tym Polakom. Wschód Ukrainy może ciążyć ku Rosji, zachód tego kraju – niezależnie od tego, czy rewolucja godności przetrwa czy nie – będzie z tęsknotą patrzył w stronę Unii. A Unia to my.
Wszystko jasne?
No właśnie, nie ma żadnych wątpliwości...
Ukraina, to ziemia położona na skraju państwa, czyli na krańcu, u granicy, u kraja państwa... naszego państwa.
To nasza ziemia.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom IV - wynik wyszukiwania - DIR (icm.edu.pl)
Krajniacy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Muzeum Ziemi Złotowskiej - Muzeum Ziemi Złotowskiej w Złotowie (muzeum-zlotow.pl)
n.wikipedia.org/wiki/Bosanska_Krajina
Bosanska krajina – Wikipedia, wolna encyklopedia
Donji Kraji – Wikipedia, wolna encyklopedia
Krajina – Wikipedia, wolna encyklopedia
Marsz (terytorium) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Marchia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Lista marszów – Wikipedia, wolna encyklopedia
3 lata po wybuchu wojny domowej i 5 lat przed wojną z Rosją
"Poza tym nie zapominajmy – proeuropejskie nastawienie wyklucza antypolonizm. Nie da się na poważnie myśleć o zbliżeniu z Europą, wygrażając przy tym Polakom. Wschód Ukrainy może ciążyć ku Rosji, zachód tego kraju – niezależnie od tego, czy rewolucja godności przetrwa czy nie – będzie z tęsknotą patrzył w stronę Unii. A Unia to my.
Ostatecznie zaś, żołądek zawsze weźmie górę nad ideałami – dla wielu Ukraińców Polska to dziś ziemia obiecana. Widzimy to i słyszymy na każdym niemal kroku. W mojej ocenie czeka nas integracja, a nie konflikt. Nie w wymiarze politycznym, państwowym, ale społecznym, kulturowym. Za kilkanaście lat Rzeczpospolita będzie krajem z dwu-trzymilionową mniejszością ukraińską."
Przypominam,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz