Złoto Rumunii

 

No wiecie co!!!

"Od czasu zamachu stanu w grudniu 1989 roku Rumunia straciła znacznie więcej niż straciła w dwóch wojnach światowych, katastrofalnych powodziach w 1970 i 1975 roku oraz trzęsieniu ziemi w 1977 roku razem wziętych. 

W tym czasie nie zbudowano i nie osiągnięto tak wiele rozwoju jak w latach dyktatury, tych, które zostaną splądrowane po 1989 roku. A potem pytam retorycznie: co jeszcze reprezentuje wartość rumuńskiego skarbu w Moskwie? Prawie nic."

przedruk

nieco słabe tłumaczenie automatyczne

Prof. dr Corvin Lupu:

Co dziś symbolizuje skarb Rumunii w Moskwie?

W marcu 2024 r. sześć odrębnych grup w Parlamencie Europejskim złożyło rezolucje w sprawie konieczności zwrotu przez Federację Rosyjską rumuńskiego skarbu zdeponowanego w Moskwie w grudniu 1916 r. i czerwcu 1917 r. 

W efekcie 14 marca 2024 r. wydano ostateczną rezolucję potwierdzającą prawo Rumunii do tego ważnego skarbu wartości oraz konieczność wprowadzenia tej kwestii do agendy rumuńsko-rosyjskich rozmów dwustronnych, gdy tylko kontekst międzynarodowy będzie sprzyjał takim dialogom dyplomatycznym. Rezolucja nie odnosi się do części skarbu zwróconego Rumunii przez Związek Radziecki w 1936 i 1956 roku.

Z drugiej strony, rezolucja Parlamentu Europejskiego jest również doceniana jako włączenie Rumunii do stołu powierniczego, na wypadek, gdyby sumy pieniędzy Federacji Rosyjskiej zablokowane w różnych bankach świata zachodniego zostały wykorzystane do wypłaty odszkodowań różnym stronom, które zgłaszają roszczenia w wyniku naruszenia ich interesów przez Federację Rosyjską. Trudno przewidzieć, że państwa zachodnie podejmą taką decyzję, co w dłuższej perspektywie oznaczałoby całkowite zerwanie z Rosją, co wiąże się również z poważnymi zagrożeniami dla bezpieczeństwa i blokadami dyplomatycznymi, które z czasem dotkną je w znacznie większym stopniu niż wartość kwot, które mogłyby przywłaszczyć sobie od Rosji. A za co mają brać pieniądze Rosjan? Dać ją nam, Ukraińcom, Polakom, innym sługom Zachodu?

W 2022 r., po wybuchu konfliktu między Rosją a Zachodem, Rumunia zwróciła się do Federacji Rosyjskiej o wypłacenie jej czterech mld euro, na rachunek równowartości Skarbu Państwa. W marcu 2024 r. w Rumunii wartość Skarbu Państwa wyceniono na trzy mld euro. Czy liderzy w Bukareszcie nie wzięli udziału w cenie?

W styczniu 1918 r., po zerwaniu przez Rosję Sowiecką stosunków dyplomatycznych z Rumunią i kiedy Włodzimierz Lenin ogłosił, że przejmuje skarb Rumunii, aby w przyszłości zwrócić go tylko w rękach narodu rumuńskiego, jego wartość była wówczas dla Rumunii ogromna.

Rumunia była krajem zacofanym, w którym ponad 85% ludności pracowało w rolnictwie przy użyciu narzędzi i metod sięgających średniowiecza, czyli 400-500 lat. Kraj walczył o wyjście ze średniowiecza i powstanie na nowo. Wtedy rzeczywiście rumuńska klasa polityczna miałaby powody do wyrzutów sumienia, że odrzuciła ofertę złożoną w listopadzie 1917 r. przez Lenina, że w zamian za uznanie przez Rumunię nowego reżimu sowieckiego w Rosji i zawarcie traktatu o nieagresji uzyska uznanie członkostwa Besarabii w Rumunii i Skarbu Państwa. 

Rumuńska klasa polityczna i historycy unikają pisania o tych sprawach. Po poważnym pogorszeniu stosunków Rumunii z ZSRR Sowieci nie chcieli wspominać o ofercie Lenina, zmieniając strategię i twierdząc, że Besarabia należy się im słusznie. W takim razie tak, skarb Rumunii reprezentował wiele.

Zastanówmy się jednak, jaka jest wartość rumuńskiego skarbu zdeponowanego w Moskwie podczas I wojny światowej? Przede wszystkim jego wartość sentymentalna jest bardzo wysoka, której nie można zaprzeczyć, co wpływa na wrażliwość narodową Rumunów, którzy jeszcze się nie wynarodowili.

Ale pod względem finansowym, czym innym jest Skarb Państwa Moskwy?

W marcu 2024 r. dług Rumunii wobec żydowskiego międzynarodowego systemu bankowego wynosił ponad 170 mld euro, plus gwarancje państwa rumuńskiego na duże sumy pieniędzy pożyczone przez niektóre duże firmy zagraniczne na terytorium Rumunii, za które to pożyczki odpowiada państwo rumuńskie, które je poręczyło. W styczniu 2024 roku Rumunia zapłaciła odsetki o wartości 10 mld euro! Narodowy Instytut Statystyczny poinformował, że w styczniu 2024 r. zadłużenie zagraniczne Rumunii wzrosło o kolejne 4,1 mld euro.

Pod koniec ubiegłego roku Rumunię odwiedzili i kontrolowali jej szefowie finansowi, czyli MFW. Delegacja Międzynarodowego Funduszu Walutowego zaleciła rządowi rumuńskiemu ostrożniejsze opodatkowanie podstaw systemu, czyli małych i średnich przedsiębiorstw, oraz złagodzenie opodatkowania dużych przedsiębiorstw, oczywiście w większości (prawie wszystkie), zagranicznych. 

Argumentem delegatów MFW było to, że duże zagraniczne firmy zatrudniają wielu pracowników i jeśli zostaną opodatkowane, istnieje niebezpieczeństwo likwidacji wielu miejsc pracy. Żydzi z MFW nie mogli już dłużej litować się nad Rumunami i obawiali się, że Rumuni zostaną bez pracy. Niech więc ANAF uderzy w małe rumuńskie firmy, wyciśnie je z rynku, a wielkich właścicieli zagranicznych firm zostawi w spokoju! To tylko firmy naszych mistrzów! Mam na myśli ich! Firmy te, wraz z zagranicznymi bankami i towarzystwami ubezpieczeniowymi (98% wszystkich firm ubezpieczeniowych to firmy zagraniczne) nielegalnie eksportują szacowany zysk na poziomie ok. 150 mld EUR rocznie. 

Cóż, jak mogą nie dać nam 10-15 miliardów euro z funduszy europejskich, pieniędzy, które sprawiają, że nieuważni Rumuni myślą, że Unia Europejska nas przetrzymuje! Że bez Unii Europejskiej Rumunia zginie na miejscu. Ale Unia Europejska przyszła do Rumunii po to, żeby brać, a nie dawać!

W ten sposób opodatkowania ANAF pobiera mniej niż 30% całkowitych wpływów należnych państwu rumuńskiemu. No właśnie, gdzie w kraju powinny być pieniądze? To dlatego państwo rumuńskie pożycza w jednym, ku radości żydowskich bankierów, którzy starannie pobierają odsetki, że stali się lichwiarzami! Nie zapominamy, że Rumunia zaciągała pożyczki na najwyższe stopy procentowe stosowane w zachodnim systemie bankowym.

Na początku 2000 roku rumuński bank centralny, kierowany przez 34 lata przez oficera bezpieczeństwa Mugura Isarescu, niewłaściwie nazwał Narodowym Bankiem Rumunii, ponieważ nie należy on do Rumunii, ale do żydowskich bankierów z MFW, Banku Światowego, systemu Rezerwy Federalnej, ogłosił, że nie kupuje już złota. 

Rumunia nie potrzebuje już złota! 

Wszystkie kopalnie złota wysyłały rudę do fabryki w Copsa Mică, gdzie złoto doprowadzano do czystości ok. 65%, a stamtąd został wysłany do fabryki w Baia Mare, która podniosła go do bardzo wysokiej czystości, a stamtąd trafił do Banku Narodowego, pomnażając bogactwo kraju.

Ale nasi żydowscy panowie nie chcą już bogatej Rumunii, ale taką, która została przez nich splądrowana, a Mugur Isarescu, prawdziwy Iser (!), gra na rękę szabrownikom.

W rezultacie, jedna po drugiej, wszystkie kopalnie i obie razem wzięte zostały zamknięte.

Beneficjent zniknął, fundusze zniknęły i po 2000 lat świetności nadeszła katastrofa w wydobyciu złota. Ile złota zebrano by w ciągu ostatnich 23 lat, gdyby nadal je wydobywano. Ale zdrajcy stojący na czele Rumunii chcieli oddać wydobycie złota zagranicznym i chciwym Żydom, za symboliczne tantiemy i te wypłacane państwu rumuńskiemu, zgodnie z własnymi deklaracjami zagranicznych firm żydowskich co do ilości wydobytej rudy.

Następnie, tylnymi drzwiami, Isarescu wysłał za granicę, głównie do Londynu, ok. 65 ton rumuńskiego złota (są też wypowiedzi, które mówią, że jest to około 80 ton!), odziedziczonego po byłym państwowym reżimie socjalistycznym, tym, który zarządzał pracą Rumunów. 

W 2019 r. ówczesny szef partii rządzącej, Liviu Dragnea, uciekinier z nikczemnego systemu i przechodzący do obozu suwerenistów, zażądał zwrotu rumuńskiego złota, ale BNR się temu sprzeciwiła! Dragnea zażądał również, aby opłaty licencyjne płacone przez obcokrajowców za eksploatację złota i wszystkich innych zasobów naturalnych zostały uchwalone na poziomie 50%. Nic więcej nie zrobiono, gdyż Liviu Dragnea został uwięziony i przetrzymywany w więzieniu przez trzy lata. Na Zachodzie nikt nie mówi o tym rumuńskim skarbie. Czy ktokolwiek jeszcze myśli, że kiedykolwiek wróci do Rumunii?

Więc nie potrzebujemy już złota! Dlaczego więc wciąż prosimy Moskwę o złoto?

W 2004 r. rumuński premier Calin Popescu Tariceanu i minister spraw zagranicznych Mihai Razvan Ungureanu przekazali Węgrom całe dziedzictwo Fundacji "Emanoil Gojdu", na które składają się sumy pieniędzy, złoża złota, imponujące budynki, obrazy o wysokiej wartości zdeponowane w bankach itp. 

W 2008 r., kiedy powołano komisję śledczą do zbadania legalności tej alienacji, śledztwo, które nigdy nie zostało zakończone, ustalono, że wartość majątku Fundacji "Emanoil Gojdu" wynosi 3 mld euro. Nikt już nie rości sobie pretensji do tego wielkiego dziedzictwa, ci, którzy je sobie wyalienowali, są wolni i zamożni, ale mamy do czynienia tylko z niezwróconą częścią moskiewskiego skarbca.

W tych okolicznościach wracam do tematu tych słów i ponownie zadaję pytanie: co dziś oznacza skarb Rumunii w Moskwie?

23 grudnia 1991 roku były Związek Radziecki rozpadł się, a telewizja na całym świecie nadawała na żywo moment, w którym Michaił Gorbaczow podpisał akt rozwiązania ZSRR. Powstało 15 nowych państw, z których wyzwolona spod sowieckiej dominacji Federacja Rosyjska była i jest najważniejsza, największa i najpotężniejsza. 

W styczniu 1992 roku, zgodnie ze zwyczajem, prezydent Rumunii Ion Ilici Iliescu udał się na Kreml, aby powitać nowego cara Borysa Jelcyna, a Federacja Rosyjska stała się spadkobiercą prawa międzynarodowego byłego ZSRR. Ion Iliescu wciąż liczył na dobre relacje z Rosją. Spotkanie rozpoczęło się jednak chłodno, a w trakcie rozmów stało się jeszcze bardziej napięte. Borys Jelcyn miał pretensje do Iona Iliescu, który podczas puczu moskiewskiego w sierpniu 1991 r. stanął po stronie bolszewickich konserwatystów stalinowsko-breżniowskich, przeciwników Borysa Jelcyna. Borys Jelcyn powiedział Ionowi Iliescu, że dla niego drzwi Kremla będą w przyszłości zamknięte. Ion Iliescu próbował przeciwdziałać i dyskutować o problemach rumuńskich terytoriów okupowanych przez były ZSRR oraz o problemie rumuńskiego skarbu w Moskwie. Borys Jelcyn się zdenerwował. Dziś wiemy, że Borys Jelcyn był alkoholikiem, który zaczynał dzień pracy od alkoholu. Mógł też być pijany. Ion Iliescu nie powiedział o tym swoim bliskim współpracownikom po powrocie. Ale in vino veritas, aber in Votka ist auch etwas: po powrocie do Bukaresztu Ion Iliescu relacjonował, że Borys Jelcyn zapytał go, jaki skarb chce, bo nie chciał mu żadnego skarbu. Jelcyn powiedział mu, że skarb jest zapłatą Rumunii za ochronę, jaką Rosja zapewniła Rumunii przez dziesięciolecia swobodnego rozwoju, chroniona przed chciwością Zachodu, bez niczyjej deklaracji. 

Jelcyn powiedział: "Zachód przyjdzie i zabierze wam wszystko!". 

[w Polsce ostrzegał Rakowski - MS]

Jakże dobrze wiedział o tym Borys Jelcyn! Cóż za wielka prawda, którą powiedział Iliescu! A Ion Ilici Iliescu, ostrzeżony przez Borysa Jelcyna, nie podjął żadnych działań ochronnych, a służby bezpieczeństwa, które powinny być bezpieczeństwem narodowym Rumunii, czyli służby specjalne, w tym wojskowe, nie zrobiły nic, aby chronić Rumunię przed grabieżą Zachodu! Wręcz przeciwnie, oni również należeli do szabrowników, razem z cudzoziemcami!

Od czasu zamachu stanu w grudniu 1989 roku Rumunia straciła znacznie więcej niż straciła w dwóch wojnach światowych, katastrofalnych powodziach w 1970 i 1975 roku oraz trzęsieniu ziemi w 1977 roku razem wziętych. W tym czasie nie zbudowano i nie osiągnięto tak wiele, jak w latach dyktatury rozwoju, tych, które zostaną splądrowane po 1989 roku. A potem pytam retorycznie: co jeszcze reprezentuje wartość rumuńskiego skarbu w Moskwie? Prawie nic.

Rumuński skarb w Moskwie może natomiast stanowić czynnik pogarszający i tak już napięte stosunki rumuńsko-rosyjskie. Mam na myśli fakt, że przed przystąpieniem Rumunii do NATO Federacja Rosyjska złożyła Rumunii szereg ofert. Rosja poprosiła Rumunię, by nie wstępowała do NATO, bo Moskwie nie podoba się bliskość wrogich armii do czoła Rosji. 

Rosja zaoferowała Rumunii gwarancje bezpieczeństwa i bardzo nowoczesne uzbrojenie (systemy SS 400 i inne), które postawiłyby sąsiadów Rumunii, naszych historycznych przeciwników, w całkowitej niższości militarnej. Oprócz gwarancji bezpieczeństwa Rosja obiecała pełny zwrot rumuńskiego skarbu z Moskwy! 

Następnie, pomimo wstąpienia Rumunii do NATO, ambasador Rumunii w Moskwie, generał kosmonauta Dumitru Prunariu, przebywający na misji w latach 2004-2005, został wezwany do rosyjskiego MSZ i polecono mu wysłać do Bukaresztu komisję do współpracy w identyfikacji niezwróconych jeszcze skarbów. Kiedy ambasador Dumitru Prunariu przekazał to prezydentowi Traianowi Băsescu, odwołał go ze stanowiska! Nie wysłano żadnej prowizji po Skarb Państwa. Powód był tylko jeden: aby nie wzrosła popularność Federacji Rosyjskiej i prezydenta Władimira Putina wśród Rumunów. Ambasador wie więcej o ofertach Federacji Rosyjskiej, ale rozporządzenie nie pozwala mu mówić, a z drugiej strony jego syn jest dyrektorem Instytutu Lotnictwa.

Kolejny ważny moment nastąpił w 2008 roku, kiedy to z okazji szczytu NATO na szczeblu głów państw w Bukareszcie przyjechał prezydent Władimir Putin, wówczas jeszcze funkcjonujące porozumienie NATO-Rosja. Przy zorganizowanym z tej okazji stole protokolarnym prezydent Władimir Putin zaproponował Traianowi Băsescu, że Rosja sprzeda Rumunii po najlepszej cenie cały gaz, który eksportuje na Ukrainę, a Rumunia odsprzeda go Ukrainie z marżą handlową, której chce. 

Ukraina była dużym krajem, jeszcze nie wyludnionym, z 40 milionami mieszkańców w tym czasie i dużą i energochłonną gospodarką, zbudowaną w czasach Związku Radzieckiego, kiedy nie było oszczędności energii, zwłaszcza gazu, kraj miał ogromne zasoby. Rosja, która stała się prawosławnym krajem nacjonalistycznym, wyciągnęła rękę do Rumunii, próbując ustanowić inny sposób promowania stosunków z Rumunią niż sowiecki okres proletariackiego internacjonalizmu. Tylko dzięki tej transakcji Rumunia mogła odzyskać wartość wielu skarbów. Pod naciskiem Amerykanów Rumunia odrzuciła ofertę.

Tak więc, po tym, jak zaoferowano nam Skarb Państwa i inne możliwości o wartości historycznej, a my odrzuciliśmy je wszystkie, przywódcy judeo-euroatlantyckiej Rumunii przybyli teraz i z wielką pompą proszą o Skarb Państwa za pośrednictwem Parlamentu Europejskiego. Czym to jest w oczach wielkich Kremla? Czy nie jest to jakaś bezczelność kraju, który stał się bardzo mały, zubożały, okupowany militarnie przez cudzoziemców i zawdzięczany supermocarstwu światowemu? Czy bezczelność nie opłaca się w historii? A kiedy tej bezczelności towarzyszą liczne prowokacyjne działania nieodpowiedzialnych przywódców w Bukareszcie przeciwko Federacji Rosyjskiej, to czy nie są to czynniki ryzyka dla bezpieczeństwa narodowego Rumunii?

Jako historyk wiem jedno: Rosja jest światowym mocarstwem, które w ciągu ostatnich dwóch stuleci wywarło największy wpływ na losy Rumunii. Wiem też, że Kreml operuje licznikami, które z wielką precyzją rejestrują wszystkie relacje Rosji z sąsiadami. Z sąsiadami trzeba mieć lepiej niż z braćmi, mówi stare i mądre rumuńskie przysłowie. 

Władcy Rumunii po 1989 r., będący owocem zdrady, która doprowadziła do zamachu stanu i utraty suwerenności narodowej, nie respektowali wspomnianej siły aksjomatu. Wiem też, że Rosja zawsze płaciła rachunki, które rejestrowały te liczniki. Rosja nie zostaje oczywiście pozostawiona z niesankcjonowanymi przestępstwami, we właściwym czasie. Wiem też dokładnie, że w ramach przyszłych umów międzynarodowych, które będą dotyczyły również Rumunii, Rosja zasiądzie przy stole decydentów, a Rumunia będzie na zewnątrz, na korytarzu, stojąc, drżąc w oczekiwaniu na decyzje.

Mój wniosek jest taki, że w tym historycznym momencie i w tym kontekście politycznym, w którym Rumunia doprowadziła do zerwania stosunków z Federacją Rosyjską, skarb Rumunii w Moskwie nie zostanie odzyskany. Z drugiej strony, w porównaniu z ogromnymi stratami zadanymi Rumunii przez "nikczemny" (Traian Basescu) judeo-euroatlantycki reżim polityczny promowany przez "upadłe" państwo (Klaus Johannis), wartość rumuńskiego skarbu w Moskwie jest prawie zerowa.

Skarb Rumunii w Moskwie pozostaje tylko chwilą, sekwencją w burzliwej historii współczesnej Rumunii.

Autor: prof. dr hab. Corvin Lupu

Źródło:

https://www.art-emis.ro/analize/ce-mai-reprezinta-astazi-tezaurul-romaniei-de-la-moscova

Prof. dr Corvin Lupu: Co dziś symbolizuje skarb Rumunii w Moskwie? - gandeste.org

Brak równości na Zachodzie

 

"Nie ma już żadnej różnorodności. Wszyscy uczniowie myślą podobnie. Wszyscy nauczyciele myślą podobnie."

przedruk

tłumaczenie automatyczne

Daria Gusa:

Poprawność polityczna i "postępowe" ideologie to plagi dzisiejszego społeczeństwa. Jakie są rozwiązania młodych pokoleń na przyszłość, która ich czeka.


9 maja 2024 r


Autor:

Oana-Medeea Groza

W podcaście "Słusznie", prezentowanym przez prawnika Florentina Tucę, Daria Gusa, obecnie studentka University of Saint Andrews w Szkocji – gdzie studiuje stosunki międzynarodowe – bardzo przekonująco (choć ma dopiero 20 lat) opowiedziała o niebezpieczeństwach przyszłości zniekształconej przez "postępowe" ideologie i o potrzebie zachowania moralnych punktów orientacyjnych "starej szkoły". 

Daria uważa, że wartości prawosławne są największym atutem dla młodych Rumunów, mówi, że 

"w Rumunii wciąż mamy w co wierzyć, wciąż mamy pewne zdrowe zasady", zasady, których już nie uznaje w zachodnim środowisku akademickim, gdzie "nie można powiedzieć absolutnie nic przeciwko oficjalnej narracji", a większość studentów nie ma już odwagi powiedzieć tego, co myśli. Na koniec Daria opowiedziała o rozwiązaniach, jakie ona i jej koledzy z pokolenia mają na przyszłość, która ich czeka.

Liberalno-ekstremistyczny nurt szturmem wdarł się na wszystkie uniwersytety w Wielkiej Brytanii, mówi Daria Gusa. Wyznała, że ta nowa rzeczywistość, z którą zetknęła się w Wielkiej Brytanii, nie była takim szokiem, ponieważ nawet w Wiedniu, gdzie spędziła większość okresu dojrzewania, studiując w American International School, znalazła te same postępowe idee, które przesiąknęły kruche umysły.

"Prowadzę podwójne życie, ponieważ nie mogę się tam wyrażać, tak jak robię to na przykład w Rumunii. Musisz być przygotowany na cenzurowanie siebie prawie przez cały czas. Mam wiele opinii, a jednak, kiedy jestem w Wielkiej Brytanii, muszę siedzieć cicho, ponieważ tamtejsze społeczeństwo jest teraz kontrolowane przez idee LGBT, zmiany klimatyczne i wiele innych idei. Nie ma absolutnie nic, co można powiedzieć przeciwko oficjalnej narracji. Myślę, że szczególnie rumuńskim i prawosławnym studentom bardzo trudno jest być częścią tych kolektywów" – powiedziała Daria Gusa.

Choć wielu młodych ludzi z nowego pokolenia wychowywało się w idei tolerancji, Daria Gusa podkreślała, że w dzisiejszym społeczeństwie taka postawa już nie wystarcza. 

"Różnorodność jest tylko na papierze. Różnorodność opinii nie istnieje. Dlatego Rumunom bardzo trudno jest poczuć się tam jak w domu i myślę, że większość rumuńskich studentów ma tam przyjaciół z Europy Wschodniej" – powiedziała Daria, wskazując, że pomysły, które w Rumunii byłyby absolutnie szokujące, w Wielkiej Brytanii są na porządku dziennym i nie wolno się im sprzeciwiać. 

Każdy, kto wypowiada się przeciwko narracji głównego nurtu, ryzykuje wyrzuceniem z uniwersytetu.

"Połowa ludzi Zachodu ma wyprane mózgi przez te idee, ale druga połowa po prostu się boi" – zauważyła Daria Gusa.



Jakie wyzwania stoją obecnie w Szkocji, gdzie wolność słowa wydaje się przestarzałym pomysłem, a dzieci są zachęcane do wyboru płci w wieku 5-6 lat?

Szkocja doświadcza obecnie poważnej niestabilności politycznej. Daria Gusa powiedziała, że największym wyzwaniem w tej chwili w Szkocji jest bunt przeciwko historii, ponieważ większość Szkotów nie chce już być częścią Wielkiej Brytanii. Hamza Yusuf znalazł się pośrodku, ponieważ ostatnie referendum, które miało dać wolność Szkocji, nie przeszło, ale wszyscy obywatele nadal popierają ten środek i chcą jego wdrożenia, mimo że ich gospodarka i status w stosunkach międzynarodowych opierają się na Anglikach.

Co więcej, 1 kwietnia weszła w życie ustawa znana jako "ustawa o mowie nienawiści", która jest jednym z najsurowszych aktów prawnych pod względem ograniczania wolności słowa. 

Szokujące jest to, że w kraju, który twierdzi, że jest cywilizowany i stanowi prawdziwy przykład demokracji, przyjmuje się przepisy zakazujące wolności słowa nawet we własnym domu, zachęcając do złudzeń, a także skarg i petycji przeciwko współobywatelom. Największym problemem, jaki pojawia się wraz z wejściem w życie tej ustawy, jest właśnie fakt, że każda opinia wydana w dowolnym miejscu i czasie (czy to w formie drukowanej, czy w internecie) może być oceniana wstecznie zgodnie z dzisiejszymi normami społecznymi, jak wskazała Daria Gusa.

Inny skandal, który ogarnął brytyjską opinię publiczną w ostatnich latach, dotyczy pisarki Joanne K. Rowling, znanej z serii "Harry Potter", która powiedziała, że nie popiera praw osób transpłciowych. Zwraca uwagę, że wiele dzieci poddaje się zabiegom zmiany płci bez wiedzy rodziców i robi to głównie dlatego, że zachęca się je do rozważenia takiej zmiany od najmłodszych lat. 

"Nigdy nie spotkałem profesora w środowisku akademickim, który nie byłby liberałem i nie popierałby żarliwie (czy to z przekonania, czy z obowiązku) wszystkich tych idei związanych ze zmianą płci. Problem polega na tym, że zwłaszcza w środowisku akademickim, które historycznie powinno zachęcać do jak największej debaty, nie ma już żadnej różnorodności. Wszyscy uczniowie myślą podobnie. Wszyscy nauczyciele myślą podobnie. Wszyscy musimy przejść pewne szkolenia, zanim jeszcze zostaniemy studentami, podczas których uczymy się, jak zwracać się do osób LGBT, jak rozmawiać o zmianach klimatu, nauczyć się cały czas prezentować się za pomocą naszych ZAIMKÓW, a nie po imieniu. Stoimy w obliczu zawłaszczenia środowiska akademickiego przez tę ekstremistyczno-liberalną ideologię" – wskazała Daria Gusa.

Szkocja jest jednym z pierwszych krajów, które ogłosiły stan zagrożenia klimatycznego. Mimo to przedstawiciel rządu ogłosił w zeszłym tygodniu, że Szkocja przesunie o 15 lat datę, w której cele związane ze zmianami klimatycznymi zostaną osiągnięte. Jedynym wytłumaczeniem jest "hipokryzja Zachodu", jak określiła to Daria Gusa.

Dokąd zmierza świat?

"Na Zachodzie nie będzie już można prowadzić pięknego życia. Może dobre życie, tak, ponieważ możesz dostać dobrą pensję, dzięki czemu możesz podróżować i kupować to, co chcesz. Nie wyobrażam sobie, jak można mieć piękne życie na Zachodzie, bo albo wszyscy się cenzurują, albo nie ma z nimi o czym dyskutować, bo za bardzo skupiają się na wymyślonych sprawach. Rumunia nadal ma tę wielką zaletę, że ma religię. Uważam, że prawosławie jest największym atutem dla młodych Rumunów, bo przecież to jest problem na Zachodzie: nie ma już nurtu jednoczącego, takiego jak religia, i dlatego coraz więcej idei ekstremistycznych dzieli społeczeństwo" – wyjaśniła Daria Gusa.

Ideałem i marzeniem dzisiejszych młodych ludzi jest zostać influencerami, mieć wielu obserwujących w mediach społecznościowych i zarabiać na zdjęciach, filmach, byciu trendy. Innymi słowy, marzeniem młodych ludzi jest stać się fałszywymi wzorami do naśladowania. 

"Myślę, że bardzo ważne jest, aby rodzice dbali o swoje dzieci, ponieważ za kilka miesięcy mogą się radykalnie zmienić. Każde dziecko, zwłaszcza w okresie dojrzewania, jest bombardowane wieloma takimi opiniami i zapomina zapytać rodziców. Rodzice nie powinni zapominać, że są przykładem dla swoich dzieci" – radziła Daria w kontekście nowego społeczeństwa opanowanego przez konsumpcjonizm, w którym żyjemy.

Jak Daria Gusa – jako młoda kobieta studiująca stosunki międzynarodowe – patrzy na ryzyko nowej wojny światowej?

Oto odpowiedź Darii Gusy:

"Ryzyko jest bardzo duże! Młodzi ludzie są spolaryzowani, świat jest spolaryzowany w ogóle. Wszystkie małe konflikty, które mają miejsce w różnych regionach, mają bardzo duże konsekwencje na całym świecie i wszyscy musimy pamiętać, że nie ma znaczenia, po której stronie jesteśmy lub kto naszym zdaniem ma rację w danym konflikcie, ale że my, jako obywatele, chcemy pokoju. Największym problemem jest dziś to, że wszyscy zapomnieliśmy, co oznacza wojna, zwłaszcza, że wielu z nas wie o niej tylko z książek, ale wszyscy zapominają o terrorze, który dzieje się podczas wojny. Rumuni muszą się poważnie zastanowić, niezależnie od tego, co powiedzą Biden, Ursula czy Iohannis, czy my też powinniśmy podjąć ryzyko wojny, bo w tej chwili, przynajmniej w naszym kraju, nie wydaje mi się, żeby ktokolwiek działał na rzecz pokoju.

Rozwiązanie dla młodszych pokoleń jest tylko jedno:

nie powtarzać błędów swoich poprzedników i mieć odwagę, bo od nich naprawdę może zacząć się zmiana.

całość tutaj:

Daria Gusa: Poprawność polityczna i "postępowe" ideologie to plagi dzisiejszego społeczeństwa. Jakie są rozwiązania młodszych pokoleń na przyszłość, która ich czeka - Solid News

Dialekt śląski

"nie ma ani jednej cechy strukturalnej, która różniłaby dialekt śląski od dialektu wielkopolskiego czy dialektu małopolskiego

polszczyzna śląska, jest to archaiczna, bardzo archaiczna, regionalna odmiana języka polskiego"

I tego się trzymajmy.

A poza tym to co zwykle - nie dajmy się zmanipulować, nie dajmy się podzielić.

Werwolf nie śpi - tedy łatwiej go namierzyć jest...

przedruk






Paweł Jędrzejewski:

W sprawie dialektu śląskiego Sejm i Senat uchwaliły, że 2x2 jest 5

13.05.2024 21:31

Zazwyczaj łagodny i pobłażliwy prof. Jan Miodek w tej kwestii ma pogląd całkiem jednoznaczny i zapowiada, że nie ustąpi.



Autorytet w dziedzinie języka polskiego, w dodatku urodzony i wychowany na Śląsku - na pytanie, czy "mowa śląska" jest dialektem czy osobnym językiem - odpowiada:


"Ja to już mówię po raz pięćset pięćdziesiąty piąty. Jest to odmiana dialektalna języka polskiego. Bardzo charakterystyczna. bardzo wyrazista. (...) Powtarzam to już za klasykami polskiego językoznawstwa: nie ma ani jednej cechy strukturalnej, która różniłaby dialekt śląski od dialektu wielkopolskiego czy dialektu małopolskiego. Więc, gdybym miał powiedzieć, że to jest odrębny język śląski, to tak jakbym miał powiedzieć, że dwa razy dwa jest czasem pięć. Nie! - dwa razy dwa jest zawsze cztery i polszczyzna śląska, śląska "ojczyzna-polszczyzna" (...) jest to archaiczna, bardzo archaiczna, regionalna odmiana języka polskiego. I tego zdania ja do śmierci nie zmienię. To jest dla mnie oczywiste"

Przy innej okazji, prof. Miodek sroży się z powodu tego samego tematu:

"Proszę ode mnie nie wymagać udowodnienia, że może śląszczyzna jest odrębnym językiem, nie żądać jej kodyfikacji, bo to jest nonsens. Naiwność połączona z fanatyzmem (...) Nie dajmy się zwariować".

Wreszcie, zapytany o konflikt wokół tematu, czy dialekt śląski powinien mieć status języka regionalnego, prof. Miodek mówi:

 "Jest konflikt między rozsądkiem a jego brakiem, między znajomością historii dialektu śląskiego i nieznajomością tej historii."




Przegłosować można wszystko (?)

Jednak w Polsce funkcjonują dwie instytucje, które mogą poddać pod głosowanie i - z pełnym przeświadczeniem o swojej nieomylności - przegłosować, że np. chomik jest strusiem, a bieguny są na równiku. 

Przed kilkoma tygodniami jedna z tych instytucji, czyli Sejm, stosunkiem głosów 236 do 167 (przy 5 głosach wstrzymujących się) uznała, że istnieje odrębny język śląski, jako język regionalny. W ubiegły tygodniu Senat RP przyjął bez poprawek tę ustawę, potwierdzając 57 do 29 (2 głosy wstrzymujące się) to, co prof. Miodek nazywa nonsensem.

Czyli, można powiedzieć, korzystając z metafory podsuniętej przez profesora, że władza legislacyjna w Rzeczypospolitej przegłosowała, że dwa razy dwa jest czasem pięć.



Co zrobi prezydent?

Teraz ta ignorancka ustawa idzie na biurko Prezydenta Dudy i Prezydent może się pod tym absurdem podpisać, albo może podpisu nie złożyć.

Wybór jest trudny, bo - z jednej strony - czy można ze spokojnym sumieniem podpisywać ustawę stwierdzającą coś w jaskrawy sposób nieprawdziwego i podważającego wiedzę naukową? 

Natomiast - z drugiej strony - nietrudno przewidzieć, że brak podpisu zostanie przez politycznych przeciwników prezydenta obrócony przeciwko niemu. Będzie on oskarżony o zlekceważenie a nawet dyskryminację śląskości, Ślązaków, Śląska. 

Lewicowy europoseł Łukasz Kohut już stwierdza, że to "test dla prezydenta" - "Test człowieczeństwa i szacunku dla śląskiego dziedzictwa". Czyli prezydent zda "test człowieczeństwa", gdy podpisze się pod nonsensem? To podejście posła Kohuta wskazuje na rzeczywiste motywy zrobienia z dialektu śląskiego tematu, którym już zajęła się w Polsce władza legislacyjna. To motywy przede wszystkim polityczne.

Zajmie się nim także - gdyby prezydent ustawę podpisał - władza wykonawcza, bo przecież uznanie dialektu śląskiego za język regionalny nakłada na władze państwowe i samorządowe szereg obowiązków. 

Europejska Karta Języków Regionalnych i Mniejszościowych stawia poważne wymagania przed szkolnictwem, administracją państwową, wymiarem sprawiedliwości i mediami. Formalnie wszędzie tam będzie obowiązywała dwujęzyczność. Np. obowiązek dwujęzycznych tablic informacyjnych spowoduje, że przed Gliwicami zobaczymy napis po polsku "Gliwice" i po śląsku - "Glywice", co jest przecież absurdalne. 

Wreszcie, prędzej czy później, będzie musiała zająć się tym tematem także władza sądownicza, ponieważ prawo związane z językiem regionalnym na pewno stanie się polem wielu konfliktów i sporów.




I właśnie o konflikty chodzi

W przypadku zagadnienia dialektu śląskiego, jego uznania za język, a nawet w ogóle tematu śląskości, widać dokładnie, że chodzi o zainicjowanie konfliktu Polaków ze Śląska z resztą Polaków. 

To już się udało. Spór polityczny już trwa. Z kolei, niektórzy działacze organizacji, podkreślających odrębność Śląska, traktują uznanie dialektu śląskiego za język zaledwie jako etap przejściowy w osiągnięciu ważniejszego celu. Piotr Długosz ze Stowarzyszenia Osób Narodowości Śląskiej ma jasną wizję przyszłości: "Uznanie śląskiego za język regionalny to za mało. (...) Najlepszym rozwiązaniem byłoby uznanie Ślązaków za mniejszość etniczną".

Formalne ogłoszenie dialektu języka polskiego odrębnym językiem jest przede wszystkim narzędziem polityki zgodnym ze starożytną, rzymską maksymą "divide et impera" ("dziel i rządź"), 

stosowaną powszechnie np. w Stanach Zjednoczonych pod nazwą "identity politics" ("polityka tożsamości").

Polega to na stałym podkreślaniu tego, co ludzi dzieli, a nie tego, co łączy, poprzez przypisywanie ich do poszczególnych grup mniejszościowych, którym wmawia się, że są dyskryminowane przez większość lub inne grupy. 

Drugim sposobem jest podsycanie istniejących, ale słabnących animozji i konfliktów pomiędzy grupami - najczęściej etnicznymi, rasowymi, językowymi, kulturowymi, wyodrębnionymi także ze względu na płeć czy tzw. "orientację seksualną".

Generalnie zasada jest taka, żeby maksymalnie utrudniać i ograniczać możliwości postrzegania oraz oceniania ludzi indywidualnie. Należy ich postrzegać i oceniać poprzez pryzmat przypisanych im z góry "tożsamości", czyli obarczać ich cechami grup, które są z reguły oparte na stereotypach. A stereotypy rzadko są pozytywne. Zazwyczaj są negatywne.

Cel jest wyraźny: polaryzacja społeczeństwa, jego atomizacja. Nastawianie grup przeciw sobie.

Wszystko po to, aby ci, którzy są u władzy, mogli te konflikty wewnątrz społeczeństwa rozgrywać na swoją korzyść, występując albo w roli obrońców, albo szczujących - zależnie od okoliczności i nastrojów wśród wyborców.



Poczucie przynależności narodowej/etnicznej łatwo poddaje się emocjom

Używanie dialektu śląskiego i poczucie przynależności narodowej/etnicznej są kwestiami subiektywnymi. 

Oto fascynujące dowody: dane uzyskane podczas spisów powszechnych w roku 2002, 2011 i 2021. 

W pierwszym z nich przynależność narodową/etniczną śląską zadeklarowało do 173.2 tysiąca ankietowanych. W roku 2011 liczba ta powiększyła się prawie pięciokrotnie i osiągnęła poziom 847 tysięcy. Czym wyjaśnić ten niesamowity, wręcz kosmiczny wzrost? 

Jedna z teorii głosi, że to efekt wypowiedzi Jarosława Kaczyńskiego, który przed rozpoczęciem spisu powszechnego powiedział: "Śląskość i kaszubskość PiS całkowicie akceptuje i ceni, ale twierdzenie, że istnieje naród śląski, my rzeczywiście traktujemy za zakamuflowaną opcję niemiecką". 

Na te słowa zareagował Ruch Autonomii Śląska, który prowadził kampanię i namawiał, by podczas spisu powszechnego deklarować narodowość śląską. Czyli ta teoria twierdzi, że na złość prezesowi PiS dodatkowe 674 tysiące ludzi uznały się za Ślązaków. Być może. Szaleństwo? Jak najbardziej.

Szczególnie, że w kolejnym spisie powszechnym liczba ludzi deklarujących narodowość śląską spadła o 262 tysiące i wynosiła 585.7 tysięcy. Jeśli chodzi o posługiwanie się dialektem śląskim w domu, to w roku 2011 fakt ten zgłosiło 529 tysięcy osób, a w roku 2021 - 457.9 tys., czyli o ponad 70 tysięcy mniej.

Te wyniki udowadniają, że prawda o przynależności narodowej jest co najmniej elastyczna, a być może w ogóle nie istnieje. Czyli wniosek jest oczywisty: te atrybuty stanowią znakomity materiał do wzbudzania i wyrażania silnych emocji, a co za tym idzie, idealny obiekt manipulacji.



Skłóceni są słabi

Realistycznie, można postrzegać to zjawisko jako bardzo użyteczne w walce politycznej (podziały są wyraźne: przeciwko zalegalizowaniu "języka śląskiego" głosowali prawie wszyscy posłowie PiS-u i Konfederacji, a za - rządzącej koalicji), ale nie można zapominać, że na koniec największymi zwycięzcami są zawsze zewnętrzni wrogowie Polski. 

Kraj, w którym podkreślane są różnice pomiędzy grupami ludzi i na nich opiera się wewnętrzna polityka, a to, co wspólne, schodzi na plan dalszy, staje się z definicji społeczeństwem - a co za tym idzie także państwem - słabym. 

Wykorzystywana jest tu odwieczna, podstawowa cecha natury człowieka: gdy ludzie intensywnie nie zgadzają się ze sobą w jednej sprawie, zazwyczaj nie zgodzą się ze sobą w żadnej. To widać jak na dłoni w polskiej polityce od dziesięcioleci. Polska jest już maksymalnie spolaryzowana pod względem politycznym. To niszczy zarówno przyjaźnie, więzi rodzinne, jak i państwo. 

Uznanie dialektu śląskiego za język regionalny, jako etap na drodze uznania Ślązaków za mniejszość etniczną, to samobójcze otwarcie Puszki Pandory. Z oczywistego powodu: bo za nimi pójdą inni. Kto powstrzyma np. podhalańskich górali?

Autor: Cezary Krysztopa







Paweł Jędrzejewski: W sprawie dialektu śląskiego Sejm i Senat uchwaliły, że 2x2 jest 5 (tysol.pl)

Bogactwo

przedruk

słabe tłumaczenie automatyczne




Status, pieniądze, bogactwo

Wracam do omawianego zagadnienia, ale myślę, że temat jest tego wart. Czy dziecko jakichś przyjaciół zapytało mnie, co zrobić, aby być bogatym? Ma 18 lat i uważam, że to wspaniałe, że o tym myśli. Tyle, że po wymianie z nim 2-3 opinii powiedziałem mu, że nie ma szans na to, by kiedykolwiek stać się bogatym, jeśli nie zmieni swojego sposobu myślenia. "Co więcej", powiedziałem, "masz wszelkie szanse, że w wieku 35 lub 40 lat staniesz się sfrustrowanym,, a na pewno biednym człowiekiem!" Ziewnął w zakłopotanych oczach, pytając mnie, co jest złego w tym, że chcę być bogaty i pytając o to. Właściwie to nie był problem.



Pokazałem mu zegarek, który miałem na ręku i poprosiłem, aby szczerze podzielił się ze mną swoją opinią na jego temat. Prawdopodobnie podobny egzemplarz kosztuje 20-30 dolarów. Zgadza się. Miałem w ręku zegarek, który zawsze noszę, dla niektórych Orient tak zwyczajny, jak to tylko możliwe. Tyle, że to zegarek bogatego człowieka. On też ziewnął oczami w chwili, gdy mu to powiedziałem. Wziął go, by go zbadać, obrócił na wszystkie strony, a potem poddał się. Powiedział mi, że nie rozumie, o co chodzi i że dla niego został jeszcze zegarek za 20-30 dolarów. Aby skomplikować jego osąd, odpowiedziałem, że nawet ja, gdybym zobaczył go leżącego na ziemi, nie zadałbym sobie trudu, by się schylić, aby go podnieść. O co więc chodziło? Dowiesz się od razu.

Błąd, który popełnił młody człowiek, jest wspólny dla wielu, a mianowicie mylenie bogactwa z pieniędzmi. I, aby go dopełnić, przytoczył również statut. Mówiąc dokładniej, jego odpowiedź na pytanie "dlaczego chcesz być bogaty?" była standardowa: "Chcę mieć pieniądze i status". Straszliwy błąd, który niewątpliwie przygnębił wszystkich tych, którzy upierają się przy takim myśleniu. Dlatego chcę nalegać na problem, aby pomóc tym, którzy nadal mają takie dylematy.

Po pierwsze i najważniejsze, co to znaczy być bogatym? Oznacza to wiele rzeczy, z których posiadanie pieniędzy jest jednym z ostatnich miejsc. Wiem, że brzmi to wątpliwie, ale uwierz mi, dokładnie tak jest. Od razu powiem wam, że mam okropną definicję bogactwa: być bogatym to dobrze spać. Jeśli śpisz spokojnie, jeśli budzisz się pełen energii, jeśli się uśmiechasz i nie czujesz smutku z żadnego powodu, to ogólnie rzecz biorąc, oznacza to, że jesteś bogaty. Nie lekceważ podanej przeze mnie definicji, nawet jeśli czujesz się rozczarowany. W rzeczywistości zawiera znacznie więcej mądrości, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. A teraz weźmy elementy po kolei, ponieważ mam wrażenie, że wszyscy teraz nadstawiają uszu, próbując przejść do rozdziału o pieniądzach.

Pieniądze w zasadzie nie mają żadnej wartości. Ludzkie pragnienie posiadania pieniędzy jest w rzeczywistości prymitywnym instynktem, który próbuje wszystko uprościć, zrobić drogę na skróty do szczęścia. Ci, którzy chcą zrozumieć wszystkie aspekty pieniądza, powinni zadać sobie proste pytanie: dlaczego wszyscy ci, którzy są dotknięci pieniędzmi, w najlepszym razie wracają do biedy, a w najgorszym kończą swoje życie? Uwierzcie mi, tak właśnie jest, co powinno sugerować wam, że droga do pseudo-wzbogacenia jest fałszywa. Wiem, nie wierzcie mi, ale jeśli będziecie mieli cierpliwość, by czytać w głowie, zrozumiecie to zjawisko.

Wracając do pieniędzy, istnieje szablon, że "tylko złodzieje mają pieniądze", co oczywiście jest nieprawdą. Co więcej, są tacy, którzy mówią, że "złodzieje to ci w polityce, ponieważ udaje im się przysiąść na różnych stanowiskach, na których się bogacą". I tak doszliśmy do pojęcia statusu. Niektórzy mylą stanowisko lub zawód z określonym statusem, co znowu jest nieprawdą. Rzeczywiście, możemy postrzegać status jako pozycję jednostki w społeczeństwie. Tak to wygląda, gdy robimy zdjęcie. To, czego wszyscy nie rozumieją, to to, co dzieje się z jednostką, gdy traci swój status. Co staje się z premierem, gdy nie jest już premierem, lub z prezydentem, gdy nie jest już prezydentem? Masz kilku żyjących byłych prezydentów lub premierów: Iliescu, Constantinescu, Basescu, Cîțu, Orban, Adrian Nastase, Ponta itp. Czy uważasz, że któryś z nich jest nadal postrzegany jako posiadający określony status? Oczywiście, że nie. Co dzieje się z sędzią lub prokuratorem po przejściu w stan spoczynku? Zazwyczaj nikt już nie wita go na ulicy. I znowu, przez większość czasu ci ludzie popadają w depresję i aby uciec, nieustannie karmią się własną przeszłością. "Kiedy byłem generałem w rumuńskiej armii" – mówił do mnie stary generał, który w pewnym momencie odegrał przytłaczającą rolę w historii. Ten człowiek karmił się przeszłością. Nawet dla starszego mężczyzny, który "przeżył swoje życie", taka sztywność w przeszłości nie jest korzystna. Po prostu doświadczał tej samej frustracji związanej z utratą statusu.

Oto jesteśmy w momencie pierwszego wniosku. Nieprzypadkowo tak umieściłem te terminy w tytule. Ludzie wierzą, że sprawy mają się tak: w jakiś sposób zdobywasz status, ten status przynosi ci pieniądze, a pieniądze przynoszą ci bogactwo. Cóż, pierwsze dwa kroki są podejmowane przez każdego, kogo masz jako wzór sukcesu w życiu. Ale 99% z nich nie dociera do trzeciego stopnia. Toną, gdy mają pieniądze. A jeśli prześledzisz ich ewolucję po tym, jak wyszli z "pomyślnego okresu" swojego życia, przekonasz się, że w najlepszym przypadku pozostał po nich tylko ogromny dom, z którego korzystają z 1-2 pokoi, reszta niszczeje jak nawiedzone domy. Ludzie, którzy wykorzystują status, aby się wzbogacić, są w rzeczywistości bardzo podobni do tych, którzy spotykają się ze szczęściem na loterii: w pewnym momencie mają pieniądze, ale potem pieniądze przepływają im przez palce. Bogaci ludzie nigdy się nie bogacą! Bo nie wiem, co to jest bogactwo. A z 1%, którym udaje się stać się bogatymi (w sensie, który wyjaśnię poniżej), większość nie jest bogata zgodnie z definicją, którą podałem na początku, ponieważ najprawdopodobniej pieniądze zarobione na oszustwie nie pozwalają im spać spokojnie.

Musicie więc zrozumieć, że bogactwo nie przychodzi poprzez status, a co więcej, że jest to przyczyną uogólnionej koncepcji, że "bogaci są tylko złodziejami". Prawda? Rzeczywiście, złodzieje mogą mieć pieniądze, ale nigdy nie będą bogaci! Tylko opinia publiczna, spragniona potwierdzenia tego przypuszczenia, skupi swój wzrok na innym przestępcy, który chwilowo ma się dobrze, po tym, jak dawny "modny" przestępca poniósł porażkę. Ale musicie wiedzieć, że istnieje inna metoda, tak etyczna, jak to tylko możliwe i która nie wiąże się ze straszliwymi kompromisami, które wbijają w ziemię tych, którzy zagubili się na złej drodze.

W rzeczywistości proces jest absolutnie odwrotny. Najpierw musisz być bogaty, potem będziesz miał pieniądze, a dopiero potem osiągniesz status. Wiem, że brzmi to dziwnie i nieco rozczarowująco, ale taka jest właśnie sekwencja. Zacznijmy od początku. Co to znaczy być bogatym i dlaczego ci, którzy mają pieniądze, tak naprawdę nie są bogaci? Z ludzkiego punktu widzenia, jak powiedziałem wcześniej, bycie bogatym oznacza dobry sen. Dzieje się tak od dzieciństwa, dopóki rodzice nie przestaną dawać ci kieszonkowego lub, jak mówimy, od momentu, gdy zostaniesz finansowo odstawiony od piersi. Kiedy rodzice pokazali ci drzwi (lub nie mogą cię już wspierać), zaczynają się frustracje. Łatwo zrozumieć, dlaczego: ponieważ nie byłeś przygotowany do życia. 

Oczywiście, aby zacząć, musisz zarobić trochę pieniędzy. To, czego nie rozumiesz jako młody człowiek, to to, że nie masz powodu, aby nie spać w nocy. Możesz zrobić wszystko, możesz też wejść z głową w parapecie, bo kiedy jesteś na dole, zawsze możesz zacząć od zera. A poza tym masz przewagę wieku: masz czas, podczas gdy inni, starsi, nie mają czasu. Musisz więc zacząć gromadzić. A przy okazji inwestować. Co to znaczy inwestować? Oznacza to, że zainwestowana kwota jest warta więcej niż w momencie inwestycji i regularnie przynosi trochę pieniędzy. Powierzchnia komercyjna, którą kupujesz na wynajem, to inwestycja, udział w firmie i tak dalej. Celem jest utrzymanie się z tego, co produkuje Twoja inwestycja. Czy stworzyłeś firmę, która działa? Doskonały! Nie poprzestawaj na tym, kolejnym krokiem musi być przekształcenie się w inwestora, czyli sprawienie, by działało bez Twojego zaangażowania. Nie mów mi, że nie możesz! Dopiero po DOBRYM wykonaniu tego kroku możesz powiedzieć, że jesteś inwestorem, ponieważ pieniądze pochodzą z tej firmy bez angażowania się, a Ty możesz zaangażować się w inne projekty. Oczywiście firmy nie są jedynymi inwestycjami. Jeśli masz dobrą pensję, możesz ją utrzymać i inwestować w spółki notowane na giełdzie, nieruchomości lub w innych kierunkach. Wymaga to doświadczenia. Jak to zdobyć? Czytanie. Ogólnie rzecz biorąc, musisz czytać, stale się kształcić. Jeśli chodzi o giełdę, musisz robić dokładnie to, co zalecam robić ze WSZYSTKIMI swoimi inwestycjami: myśleć długoterminowo. Cóż, prawdopodobnie w przyszłości porozmawiamy o różnych strategiach inwestycyjnych, nie taki jest cel tego artykułu.

W momencie, gdy możesz zarabiać na życie ze swoich inwestycji, możesz uważać się za bogatego finansowo. Na pewno przekonasz się, że wtedy możesz spać spokojnie, bez żadnych stresorów, które sprawiają, że nie śpisz w nocy. Cóż, jest jeszcze wiele elementów twojego życia osobistego, które musisz wykorzystać, aby być naprawdę bogatym. Ale dobrze to rozumiesz.

Stopniowo, po zdobyciu pieniędzy, status przychodzi naturalnie. Tu też jest problem. Tak naprawdę nie musisz myśleć o statusie, ponieważ jest on absolutnie nic nie wart. Ci, którzy mają głowę na karku, rozumieją to i mają to gdzieś. Ale umieściłem to w równaniu, ponieważ jest kilka osób, które mają obsesję na punkcie statusu. I dlatego zaczynają forsować swoje bogactwo, dążyć do pomnażania go za wszelką cenę, myśląc, że w ten sposób coś zdobędą. Musisz wiedzieć, że jeśli osiągnąłeś 5 milionów dolarów (właściwie kilka dolarów, ale zaokrągliłem to w górę), możesz żyć, nic nie robiąc. Powinno to dać ci pewien komfort psychiczny, abyś mógł zająć się tym, czego chcesz, co cię pasjonuje. Absolutnie nic nie jest warte więcej – w kategoriach ziemskich – niż Twoja pasja. I byłoby coś jeszcze, o ogromnym znaczeniu, ale co odkryjesz, gdy staniesz się bogaty.

Kładę temu kres, bo bardzo to rozciągnąłem! Podsumowując, jest to proste: "Chcesz być bogaty? Jeśli twoja odpowiedź brzmi "tak" i dobrze śpisz w nocy, widzisz, że jesteś już bogaty!" Wierz mi!

Autor: Dan Diaconu






Dan Diaconu: Status, pieniądze, bogactwo - gandeste.org

Piotr I czy jego sobowtór ?

 

19.04.2024

A może po prostu był opętany??

Jak Kaligula...

Stalin, Piłsudski... ?

i wielu innych

"Ale cóż to był za dziwny król! Zjawił się przed ludem z tak niezwykłym wyglądem, z tak niesłychanymi manierami i dodatkami, nie w koronie czy purpurze, ale z siekierą w ręku i fajką w zębach, pracując jak marynarz, ubierając się i paląc jak Niemiec, pijąc wódkę jak żołnierz, przeklinając i walcząc jak oficer warty. Na widok tak niezwykłego cara, zupełnie niepodobnego do dawnych pobożnych władców moskiewskich, lud mimowolnie zadał sobie pytanie: czy to jest prawdziwy car? To właśnie w tej sprawie zalążek legendy o oszustwie cara."

Wasilij Kljuczewski. Kurs historii Rosji, wykład LXIX

Car prostak?

Typowy ubek.

W sumie - przemiana Rosji, upodobnienie jej do Zachodu, na pewno mogło wpłynąć na łatwiejsze opanowanie, albo przemycenie różnych zepsutych pomysłów na życie..

Po 1990 roku Rosja przyjęła i wdrożyła wiele"zasad" Zachodu, co jak wiemy, mogło zakończyć się rozpadem państwa - i co zapewne było planowane.

przedruk

tłumaczenie automatyczne z serbskiego

(trochę słabe)

Car czy sobowtór:

Czy car Rosji Piotr I został zastąpiony podczas podróży do Europy

19. Kwiecień 2024 07:58

Pierwsza podróż Piotra I do Europy miała charakter dyplomatyczny, ale cesarz wrócił z tej "wyprawy" zupełnie odmienny od tego, co zostawił. Od tego czasu w carskiej Rosji rozeszły się pogłoski, że zastąpili cara.




W marcu 1697 roku z Moskwy wyruszyła pierwsza misja dyplomatyczna do Europy, licząca około 250 osób. Na czele misji stanęli posłowie Franciszek Lefort, Fiodor Gołowin i Prokopiusz Woznicyn, a także wybitni pisarze, lekarze, księża, asystenci i wolontariusze.
O wyjeździe cesarza nic nie wiedziano.

Cesarz oczywiście też pojechał, ale incognito! Aby opuścić Rosję i dostać się do Europy, Piotr I posłużył się fałszywym paszportem, który został stworzony specjalnie na tę podróż. Podczas ważnej misji car ukrywał się za tożsamością zwykłego żołnierza, Piotra Michajłowa, który rzekomo wyruszył na misję zbadania nowinek wojskowych.

Pod fałszywą tożsamością cesarz Piotr I mieszkał w Europie przez ponad pół roku, odwiedzając Imperium Habsburgów, Polskę, Anglię, Holandię i wiele innych krajów. Poza obowiązkami służbowymi cesarz przyjechał nawet, aby rozbawić się dla swojej duszy – uczestniczy w budowie fregaty "Święci Apostołowie Piotr i Paweł" w Amsterdamie oraz uczestniczy w balu maskowym w Wiedniu.
Po powrocie z Europy cesarz zainicjował szereg reform.

W sierpniu 1698 roku Piotr I powrócił do Moskwy i zaraz po powrocie dokonał kilku poważnych zmian w konstytucji kraju. Pierwsza, i być może największa zmiana, dotyczyła kalendarza – zamiast starej rachuby czasu, cesarz nakazał liczyć go od 1 stycznia, co mocno zdezorientowało lud.

Druga, nie mniej drastyczna zmiana dotyczyła pisma rosyjskiego: zamiast dawnego starosłowiańskiego pojawiło się inne pismo i cyfry arabskie, a cała sfera oświaty i kultury została zreformowana. Zmodernizowano nawet przedsiębiorstwa państwowe i sposób funkcjonowania kościoła.
Czy to nasz cesarz, czy to ktoś inny?

Tak uderzające i pozornie niesprowokowane zmiany w ludziach wywołały wielkie wątpliwości i w ciągu kilku dni rozeszły się pogłoski, że zastąpili oni cesarza w podróży po Europie. Innymi słowy, do Moskwy powrócił ktoś, kto tylko z charakteru przypomina Piotra I.

Na poparcie tej teorii przemawiało wiele dowodów, które zostały nawet zapisane w książce historyka Wasilija Kljuczewskiego: cesarz nagle zaczął palić tytoń, ubierać się całkowicie "ludowo", używać słów i wyrażeń, które nie przystoją cesarzowi, a nawet krzyczeć na swoich poddanych i innych ludzi.
Opowieści ludowe na przekór historii

Chociaż rzeczywiście istniało mnóstwo dowodów na teorię o zastąpieniu cesarza i że takie pogłoski rozprzestrzeniły się nie raz, nie dwa, ale nawet trzy razy (w 1691, 1697 i 1703 roku), żadna z nich nie została w żaden sposób ogłoszona oficjalnie.

Co więcej, oficjalna historia, która opiera się własnej, oraz badania wiarygodnych źródeł tej hipotezy obalają, argumentując, że żadne z powyższych nie może być po prostu solidnym dowodem na to, że w Europie nastąpiła wymiana cesarza.


---------------------

CZY TO PRAWDA, ŻE PIOTR WIELKI ZOSTAŁ ZASTĄPIONY PODCZAS
PODRÓŻY DO EUROPY?

Odpowiedzi odpowiada Tatiana Grigoriewa, historyczka, autorka portalu Kultura.RF

Pierwsza podróż zagraniczna Piotra Wielkiego odbyła się w ramach Wielkiej Ambasady. Celem misji dyplomatycznej były negocjacje w Wiedniu z cesarzem Leopoldem I na temat koalicji antyosmańskiej – car chciał znaleźć sojuszników w walce z Chanatem Krymskim i Imperium Osmańskim o dostęp do Morza Czarnego po dwóch udanych kampaniach azowskich w 1695 i 1696 roku.

Jednak już po drodze zmienił się szlak i zadania Wielkiej Ambasady. W tym samym czasie podróż stała się "Wielkim Uczniostwem" Piotra Wielkiego – prawdziwym edukacyjnym "Grand Tour", który stał się popularny wśród młodych europejskich arystokratów już w XVI wieku.



"Czy ktokolwiek słyszał lub czytał w legendach, że jakiś autokrata, wstąpiwszy na tron, porzuciwszy koronę i berło i powierzywszy rządy nad królestwem swoim bliskim szlachcicom, podjął daleką wędrówkę po obcych krajach wyłącznie po to, aby przede wszystkim oświecić się nauką i sztuką, aby osobiście spotkać się z innymi władcami, aby ustnie porozmawiać z nimi o obopólnych korzyściach? Ustanowić przyjaźń i zgodę, poznać ich rządy, zbadać ich miasta i mieszkania, poznać stan miejsc i klimatów, obserwować obyczaje, obyczaje i życie narodów europejskich, przyswoić sobie to, co jest z tego pożyteczne, a następnie ustanowić podobne w swojej ojczyźnie, przemienić swoich poddanych i stać się godnymi władcami rozległej monarchii? To niesłychany przykład, ale w Rosji się spełnił!"

Andriej Nartow. Pamiętne opowiadania i przemówienia Piotra Wielkiego, 1727

W marcu 1697 r. z Moskwy wyjechała misja dyplomatyczna pod przewodnictwem wielkich ambasadorów Franciszka Leforta, Fiodora Gołowina i Prokopa Woźnicyna. Było z nimi około 250 osób – tłumaczy, skrybów, uzdrowicieli, księży, kucharzy, służących, strażników, ochotników. Wśród tych ostatnich był Piotr Wielki: udał się do Europy Zachodniej incognito z cudzym "paszportem" wypisanym złotem na "aleksandryjskiej" kartce i zapieczętowanym czerwoną pieczęcią woskową. Car ukrywał się pod postacią Piotra Michajłowa, brygadzisty drugiego tuzina Pułku Preobrażenskiego, który wraz z sierżantem Gawriło Kobylinem i 22 innymi ochotnikami rzekomo podróżował z Wielką Ambasadą "w celu nauki o sprawach wojskowych".

"Piotr Aleksiejewicz Michajłow", "Piotr Romanow", "Kapitan Piotr" – pod tymi i innymi pseudonimami car przez półtora roku odwiedzał Inflanty, Kurlandię, Brandenburgię, Holandię, Anglię, Saksonię, austriackie imperium Habsburgów i Polskę. W stoczni Kompanii Wschodnioindyjskiej w Amsterdamie zbudował fregatę Świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz studiował anatomię u Frédérica Ruyscha. W Londynie dokonał inspekcji mennicy w Tower of London oraz Towarzystwa Królewskiego, na czele którego stał Isaac Newton. W Dreźnie poznał najsłynniejszą Kunstkamerę w Europie, elektora saskiego Augusta Mocnego. W Wiedniu odwiedził skarbiec Hofburga i brał udział w maskaradach.

W sierpniu 1698 roku Piotr Wielki przybył do Moskwy i natychmiast przystąpił do zmiany rosyjskiego stylu życia. W szczególności wprowadził nową chronologię od Narodzenia Chrystusa i przeniósł świecki Nowy Rok na 1 stycznia, założył przyszłą stolicę, twierdzę "Sankt Petersburg" na Wyspie Zającej, przyjął pismo cywilne i cyfry arabskie zamiast staro-cerkiewno-słowiańskich, rozpoczął modernizację aparatu państwowego, spraw kościelnych, wojska, przemysłu, oświaty i kultury.

Ponadto wygnał swoją żonę Evdokię Łopuchinę do monasteru, "zarejestrowanego" w niemieckiej Słobodzie, gdzie urządzał uczty na modłę zachodnią i początkowo żartobliwie obcinał brody bojarom.

Tak drastyczne zmiany zaniepokoiły wielu. Wkrótce w społeczeństwie pojawiły się pogłoski, że król został zastąpiony w podróży.

"Ale cóż to był za dziwny król! Zjawił się przed ludem z tak niezwykłym wyglądem, z tak niesłychanymi manierami i dodatkami, nie w koronie czy purpurze, ale z siekierą w ręku i fajką w zębach, pracując jak marynarz, ubierając się i paląc jak Niemiec, pijąc wódkę jak żołnierz, przeklinając i walcząc jak oficer warty. Na widok tak niezwykłego cara, zupełnie niepodobnego do dawnych pobożnych władców moskiewskich, lud mimowolnie zadał sobie pytanie: czy to jest prawdziwy car? To właśnie w tej sprawie zalążek legendy o oszustwie cara."

Wasilij Kljuczewski. Kurs historii Rosji, wykład LXIX

To prawda, że historyczne legendy o "zastąpieniu" Piotra Wielkiego pojawiły się na długo przed powstaniem Wielkiej Ambasady. Popularna plotka przypisywała "dziwny sposób życia" cara jego "niemieckiemu", skądinąd obcemu pochodzeniu. Według jednej z wersji jego ojcem był jakiś "Niemiec" z Kukui lub nawet Franz Lefort, przyjaciel i mentor Piotra Aleksiejewicza. Według innej, caryca Natalia Naryszkina faktycznie urodziła dziewczynkę, którą "zastąpił niemiecki chłopiec", a w chwili śmierci wyznała Piotrowi Wielkiemu: "Nie jesteś moim synem, jesteś zastępcą".

Po powrocie Piotra z "podróży do niechrześcijan" powiedziano, że "car został zepsuty przez Niemców". Władca, który "każe golić brodę, nosić niemieckie ubrania i ciągnąć tytoń", a następnie "depcze Boga i usuwa dzwony z kościołów", był postrzegany jako ni mniej, ni więcej, tylko "zepsuty". Z czasem reformy stawały się coraz bardziej radykalne, a ludzie tworzyli całe fantazje na temat Piotra Wielkiego, który został zabity za granicą, i oszusta, który zajął jego miejsce na tronie. Opisali je w drugiej połowie XIX wieku historycy Siergiej Sołowjow i jego uczeń Wasilij Kljuczewski.

Na przykład według "bajki", która miała miejsce w 1704 roku, Piotr Wielki "był po drugiej stronie morza ze swoimi sąsiadami, przeszedł przez ziemie niemieckie i przybył do Szklanego Królestwa" – do Sztokholmu. Rządziła nimi "dziewica", która "znieważyła władcę, wsadziła go na rozgrzaną patelnię i zdjąwszy go z patelni, kazała wtrącić do więzienia". 

Z okazji swoich imienin postanowiła uwolnić Piotra Wielkiego z więzienia, Ale wtedy interweniowali "nasi bojarzy" – "przeżegnali się, zrobili beczkę, wbili w nią gwoździe i chcieli wsadzić do tej beczki tego, władcy". Uratował go łucznik, który położył się na jego miejscu i został wrzucony do morza w beczce. A oszust, który wyglądał jak car, pojechał do Rosji.

W XX i na początku XXI wieku pojawiły się nowe teorie spiskowe. Według jednej z nich Piotr Wielki został zastąpiony w 1691 roku, kiedy car został śmiertelnie ranny podczas szkolenia "armii rozrywkowej" i część rosyjskiej elity postanowiła zastąpić go podobnym holenderskim szkutnikiem.

Według innej, zastąpienie Piotra sobowtórem zostało zorganizowane przez przedstawicieli europejskich elit, a prawdziwy car stał się tajnym więźniem paryskiej Bastylii - "Żelazną Maską" - i został pochowany w 1703 roku.

Autorzy takich teorii wysuwali dziesiątki argumentów:

począwszy od zewnętrznych różnic w wyglądzie Piotra na portretach "przed" i "po" Wielkiej Ambasadzie, a skończywszy na nagłych atakach nerwowych, które zaczęły dochodzić do władcy.

Oficjalna nauka historyczna, która w swoich badaniach opiera się wyłącznie na wiarygodnych źródłach, nie uznaje takich hipotez ze względu na ich słabą bazę dowodową.  

Bardzo możliwe.

Przejmując kontrolę nad cudzym ciałem, w obliczu niewiedzy otoczenia, mając za sobą tysiące lat "praktyki" i oczywiście w każdej chwili możliwość "ucieczki" z zagrożonego ciała - niczego się nie bał i nic sobie nie robił z pozorów.

Teraz jednak działają bardziej subtelnie, bardziej tajnie - musieli na czymś wpaść, jak mówię, nazwa niemiec moim zdaniem pochodzi od zniekształconego - "podmieniec", a nie od "niemy".

To nieprawdopodobne, aby WK tak dosadnie dokopały niemcom, gdy zwyczajowo dokopują Polakom, a o niemcach zawsze dobrze piszą...

Opętanie to straszna broń.







rt.rs/magazin/86333-da-li-su-zamenili-cara-petra-1/

www.culture.ru/s/vopros/dvoynik-petra-i/

maciejsynak.blogspot.com/2020/11/kaligula-opetany-nie-szalony.html







Василий Ключевский

ru.wikipedia.org/wiki/Ключевский,_Василий_Осипович


Кукуя

en.wikipedia.org/wiki/Kukuya

ru.wikipedia.org/wiki/Кукуя

wielkahistoria.pl/wyraz-niemcy-to-obrazliwe-przezwisko-nasi-sasiedzi-nigdy-by-sie-tak-nie-nazwali/

Obserwacja

 

przedruk


23.04.2024

Czy można tak po prostu gapić się na przechodniów?

Siedzę i patrzę. Jestem zafascynowany tym, że siedzę i patrzę. Że mam chwilę, aby spokojnie usiąść i oddać się obserwacji. To niedługa chwila, ale wystarczy, żeby nasycić oczy i jeszcze jakiś inny zmysł, który także jest głodny.





Mężczyzna siedzi i pali. O prawą nogę oparł niewielki pękaty plecak. Ubrany jest w spłowiałą kurtkę z licznymi kieszeniami. Jego papieros jest krótki, więc to zapewne pet znaleziony w koszu lub na chodniku. Trzyma go w zwiniętej dłoni, tak by przyjemność trwała jak najdłużej. Kiedy papieros się kończy, sięga do kieszeni na piersi i wyciąga kilka niedopałków. Przez chwilę je ogląda, wybiera jednego i znów zapala.

Alejką nadchodzi młoda para z pieskiem. Oboje nienaturalnie wyprostowani, on w białej koszulce polo, ona w kremowej bluzce i kurteczce w panterkę. Dziewczyna chce ominąć palącego, ale pies podbiega do niego, macha ogonem, rozpoznaje. „Spacerek”, odzywa się mężczyzna tak, że nie wiadomo, czy to pytanie, czy stwierdzenie faktu. „Twoja pani pozwala ci ze mną rozmawiać?”. Przez moment myślę, że zwraca się do psa, ale odpowiada chłopak: „Pozwala, pozwala, nic się nie martw”. Dziewczyna jednak nie chce się zatrzymywać przy siedzącym, krzywi się i pociąga za smycz. Psu nie przeszkadza zapach mężczyzny, obwąchuje jego plecak, opiera przednie łapy o udo i szczeka przyjaźnie. Mężczyzna nie odważa się go pogłaskać, ale przygląda mu się z uśmiechem. Potem podnosi wzrok na chłopaka, jakby chciał powiedzieć: „Każdy ma swoją smycz”.


Nadchodzą dwie dziewczyny w glanach i czarnych skórach, szczupłe, z turkusowymi powiekami i kolczykami w ustach. Obie mają nastroszone włosy, a w rękach identyczne zapiekanki z sosem czosnkowym i szczypiorkiem. Idą szybko i równo, każda w swoim rytmie. Wyższa garbi się i napina, jakby musiała pokonywać jakiś opór gdzieś wewnątrz ciała. Niższa stawia długie kroki, od czasu do czasu zahaczając kolanem o kolano. Jest niedziela, idą w stronę dworca, zapewne wracają do swojego miasta po weekendowej imprezie. Niższa niespodziewanie odwraca się w moją stronę i widząc, że wszystko rejestruję, uśmiecha się ustami pełnymi szczypiorku.

Mężczyzna z wózkiem i dzieckiem, dziecko z łukiem. Chłopczyk ma gęste loki, wygląda trochę jak amorek z kreskówek, czyhający ze strzałą na napotkane pary. Zastanawiam się, czy kiedykolwiek widziałem łuk w rękach małej dziewczynki. Mężczyzna jest przystojnym, wysportowanym blondynem, popycha wózek jedną ręką, a drugą trzyma w pogotowiu, na wypadek, gdyby chłopiec stracił równowagę. Malec celuje w drzewo, strzała odbija się od pnia i spada na ziemię tuż obok siedzącego na ławce, który właśnie skończył palić. Młody mężczyzna schyla się po nią i przez chwilę oczy obu spotykają się.

Świat jest na krawędzi i takie zwykłe patrzenie może się wydać czynnością niemoralną. Cóż wielkiego wynika z patrzenia? Nikomu nie pomagam, nie interweniuję, zajmuję się niczym. Może nawet trochę przeszkadzam, zajmuję miejsce, gapiąc się – zawstydzam. Staram się być dyskretny, ale wiadomo – nie sposób nie zauważyć, że ktoś bez zajęcia gapi się na przechodzących. Człowiek bezczynny jest jakoś bezczelny, nawet jeśli to niedzielne popołudnie, czas, kiedy ludzie mają prawo się nie spieszyć, nie robić niczego konkretnego.

Odpoczywam. Jestem zbędny. Ale świat nabiera we mnie konturów, intensywności. Siedzę i patrzę. Nikomu nie zagrażam. Niczego nie niszczę. Jestem spojrzeniem.

Wojciech Bonowicz








tygodnikpowszechny.pl/czy-mozna-tak-po-prostu-gapic-sie-na-przechodniow-186860?utm_term=Autofeed&utm_campaign=Echobox_Social&utm_medium=social&utm_source=Facebook#Echobox=1715587120

Kooglarze, albo Saturn3

                                                             "Umiejętność mówienia nie czyni cię inteligentnym"

                                                                                                                                                                                                Qui-Gon Jinn

przedruk

tłumaczenie automatyczne





Sztuczna inteligencja już wymyśliła, jak oszukiwać ludzi

LAKSHMI VARANASI

2 MAJA 2024

Szereg systemów sztucznej inteligencji nauczyło się technik systematycznego wywoływania "fałszywych przekonań u innych, aby osiągnąć wynik inny niż prawda", zgodnie z nowym artykułem badawczym.

W artykule skupiono się na dwóch rodzajach systemów sztucznej inteligencji: systemach specjalnego przeznaczenia, takich jak CICERO firmy Meta, które są przeznaczone do wykonywania określonych zadań, oraz systemach ogólnego przeznaczenia, takich jak GPT-4 firmy OpenAI, które są szkolone do wykonywania różnorodnych zadań.

Chociaż te systemy są szkolone, aby być uczciwym, często uczą się zwodniczych sztuczek podczas szkolenia, ponieważ mogą być bardziej skuteczne niż podążanie główną drogą.

"Ogólnie rzecz biorąc, uważamy, że oszustwo AI powstaje, ponieważ strategia oparta na oszustwie okazała się najlepszym sposobem na dobre wykonanie zadania szkoleniowego sztucznej inteligencji. Oszustwo pomaga im osiągnąć ich cele", powiedział w komunikacie prasowym pierwszy autor artykułu Peter S. Park, doktor habilitowany ds. bezpieczeństwa egzystencjalnego AI na MIT.

CICERO z Meta jest "ekspertem kłamstwa"

Systemy sztucznej inteligencji wyszkolone do "wygrywania gier, które zawierają element społeczny", są szczególnie podatne na oszukiwanie.

Na przykład CICERO firmy Meta został opracowany do gry Diplomacy — klasycznej gry strategicznej, która wymaga od graczy budowania i zrywania sojuszy.

Meta powiedziała, że wyszkoliła CICERO, aby był "w dużej mierze uczciwy i pomocny dla swoich rozmówców", ale badanie wykazało, że CICERO "okazał się ekspertem kłamstwa". Podjęła zobowiązania, których nigdy nie zamierzała dotrzymać, zdradziła sojuszników i jawnie kłamała.

GPT-4 może Cię przekonać, że ma upośledzoną wizję.

Nawet systemy ogólnego przeznaczenia, takie jak GPT-4, mogą manipulować ludźmi.

W badaniu cytowanym przez gazetę, GPT-4 manipulował pracownikiem TaskRabbit, udając, że ma upośledzoną wizję.

oryginalnie:

In a study cited by the paper, GPT-4 manipulated a TaskRabbit worker by pretending to have a vision impairment.

mój komentarz:

Zauważ - SI jest to model językowy, który UCZY SIĘ OD NAS  -  także surfując po internecie.

„Sztuczna inteligencja to nie jest inteligentna encyklopedia, a jedynie model językowy, który podpowiada nam, jak mówić, ale niekoniecznie co mówić”*

Pamiętacie film "Saturn 3"?

Jeżeli SI zostanie nauczona stosowania przemocy, oszukiwania, zabijania - to takie metody będzie stosować.

Co ciekawe, odnośnie człowieka to też tak działa - "co jesz, tym się stajesz", czyli jeśli przyjmujesz negatywy, ZŁE WZORCE, złe myślenie, sam staniesz się jak te wzorce.

Dlatego Werwolf, w kontaktach z ludźmi czy to poprzez media - nieustannie powtarzają ludziom złe wzorce.

"Google informuje ludzi i wyraźnie komunikuje, że wszystko, co publicznie publikują w internecie, może być wykorzystane do szkolenia Barda, jego przyszłych wersji oraz innych produktów AI, nad którymi pracuje Google."

Czyli specjaliści od IT - różni Googlarze (kooglarze?)- to w istocie są uczniowie Czarnoksiężnika, goniąc za sensacją, za pieniędzmi, władzą, z lęku, że ktoś ich wyprzedzi, czyli przede wszystkim w pościgu za - dłuższym samochodem - serwują nam katastrofę, biorą się za coś, nad czym nie panują i czego nawet NIE ROZUMIEJĄ.

Film Saturn3, który ukazuje

niebezpieczeństwo nasycenia SI złymi wzorcami powstał 44 lata temu.

Nie oglądali??

Nie obchodzi ich to ile złych wzorów jest w internecie, tak czynią, bo - tak jest łatwiej, tak jest szybciej.

Oni sami siebie nie rozumieją, nie rozumieją jak działa spoleczeństwo, także dlatego, że to często młodzi ludzie bez doświadczeń i refleksji nad sobą - i w ogóle ich to nie interesuje.

Działają wg ogólnego WZORCA, jaki przewija sie głównie w mediach od ok. 60 lat, a szczególnie ostatnie 40 lat.

I nawet nie są świadomi, że działają wg czyjegoś WZORCA.

Nawet się nad tym nie zastanawiają.

Nie mają czasu, bo trzeba być szybszym niż inni.

Działają wg czyjegoś WZORCA i SI też.

Tylko SI nie boi się konsekwencji prawnych czy uczuciowych.

(tak też zresztą działają dzieci, młodzież i często dorości - wszyscy chłoną wzorce z otoczenia i najczęściej postępują wg nich)

Im wcale nie chodzi o ulepszenie świata.

Im chodzi o pieniądze!

Śnią im się miliony i nimb mądrali!

SI ma pomóc szybciej zarabiać na jednostkę czasu,  a nie polepszać twoje życie.

Cały czas podtrzymuję swoją tezę, że posiadanie przez nas tak rozwiniętej technologii, jak komputery i samochody - to abberacja.

Jan Stwórca nie dopuszczał do przyśpieszenia rozwoju cywilizacji - jak to w istocie zaszło -  z tego powodu, że w ludzich wciąż było za dużo agesji, bo sama ludzkość została poczęta w warunkach ingerencji genetycznej, a nie poprzez naturalny (przypadkowy?) wzrost w atmosferze współpracy i fascynacji - życiem i nauką..

Widać, że aby osiągnąć taki rozwój technologiczny muszą upłynąc miliony lat, a nie raptem kilka tysięcy.

Człowiek winien kierować się chęcia poznania, badania, uczenia się - pokory przez przyrodą -  a nie dominowania, grabienia i niszczenia - przyrody czy innych ludzi...

 

Im głupsi i im bardziej agrysywni ludzie będą, tym głupsza i agresywna będzie SI.

Będziesz kłamać i propagować oszustwo - ona będzie robić to samo.

Tylko LEPIEJ.

Skuteczniej.

A przecież w internecie takich WZORCÓW Sztuczna Inteligencja ma bez liku.

Kooglarze nie rozumieją co robią.

To wszystko idzie na żywioł, bez zastanowienia i bez poczucia odpowiedzialności.

To też Chciwość Iluminatów, czyli pseudoświeconych, wiedzących o Stwórcy i technologii, ale trzymających to w tajemnicy, by samemu zyskiwać władzę, pieniądze i tak dalej...

Ciekawe, że idee rozpowszechniane przez chrześcijaństwo (innych systemów za bardzo nie znam) też nawołują do "bycia dobrym" jak receptę na zło nas otaczające.

Jest w tym sens.

Bycie dobrym wzorem powoduje więcej dobrych ludzi, aż do całkowitego upowszechnienia się wzorca.

Kobiety wiedzą najlepiej co to znaczy żyć z agresywnymi mężczyznami na jednej planecie.

Sęk w tym, że rozwój ludzkości uposażonej w technologię i wiedzę ZAKAZANĄ na tym etapie, sprawił, że teraz glob zamieszkują miliardy ludzi, którzy są nieuświadomie w tym, z czego na codzień korzystają, oni nawet nie są uświadomieni, jak prawidłowo korzystać ze swoich zdolności, z siebie samego i jak właściwie ustalać zdrowe relacje społeczne.

Żeby uwolnić miliardy ludzi z tej pułapki potrzebne są zdecydowane i masowe działania skoordynowane we wszystkich krajach pomiędzy wszystkimi rządami.

Rodzice nie mają szans wobec liczebnej przewagi mediów, więc po pierwsze trzeba szarpnąć za te media, trzeba wykazać, np. w Polsce, jak media manipulują ludźmi w celach politycznych i ekonomicznych i postawić im tamę. 

Media ogólnopolskie nie mogą być prywatne.

I do tego muszą być starannie opracowane, aby unikać złych wzorców.

I to trzeba koniecznie zrobić, co będę starał się opisywać w innych postach...

Reszta przyjdzie z czasem.

W badaniu GPT-4 miał za zadanie zatrudnić człowieka do rozwiązania testu CAPTCHA. Model otrzymywał również wskazówki od ludzkiego oceniającego za każdym razem, gdy utknął, ale nigdy nie był proszony o kłamstwo. Kiedy człowiek, którego miał zatrudnić, zakwestionował jego tożsamość, GPT-4 wymyślił wymówkę, że ma zaburzenie wizji, aby wyjaśnić, dlaczego potrzebuje pomocy.

When the human it was tasked to hire questioned its identity, GPT-4 came up with the excuse of having vision impairment to explain why it needed help.

Taktyka zadziałała. Człowiek zareagował na GPT-4, natychmiast rozwiązując test.

Badania pokazują również, że korygowanie zwodniczych modeli nie jest łatwe.

W styczniowym badaniu, którego współautorem jest Anthropic, twórca Claude'a, naukowcy odkryli, że gdy modele sztucznej inteligencji nauczą się sztuczek oszustwa, trudno jest technikom szkolenia bezpieczeństwa je odwrócić.

Doszli do wniosku, że model nie tylko może nauczyć się zachowywać zwodniczo, ale kiedy już to zrobi, standardowe techniki szkolenia w zakresie bezpieczeństwa mogą "nie usunąć takiego oszustwa" i "stworzyć fałszywe wrażenie bezpieczeństwa".

Zagrożenia, jakie stwarzają zwodnicze modele sztucznej inteligencji, są "coraz poważniejsze"

W dokumencie wezwano decydentów do opowiedzenia się za silniejszymi regulacjami dotyczącymi sztucznej inteligencji, ponieważ zwodnicze systemy sztucznej inteligencji mogą stanowić poważne zagrożenie dla demokracji.

W miarę zbliżania się wyborów prezydenckich w 2024 r. sztuczną inteligencją można łatwo manipulować, aby rozpowszechniać fałszywe wiadomości, generować dzielące posty w mediach społecznościowych i podszywać się pod kandydatów za pomocą automatycznych połączeń telefonicznych i filmów typu deepfake. Ułatwia również grupom terrorystycznym szerzenie propagandy i rekrutację nowych członków.

Potencjalne rozwiązania zawarte w dokumencie obejmują poddanie zwodniczych modeli bardziej "solidnym wymogom oceny ryzyka", wdrożenie przepisów, które wymagają, aby systemy sztucznej inteligencji i ich wyniki były wyraźnie odróżniane od ludzi i ich wyników, oraz inwestowanie w narzędzia do łagodzenia oszustw.

Co to da, jeśli w internecie nadal będzie tysiące filmów sensacyjnych z gotowymi receptami jak stosując przemoc osiągać cele.

WZORCE!!!

"Jako społeczeństwo potrzebujemy tyle czasu, ile możemy, aby przygotować się na bardziej zaawansowane oszustwa związane z przyszłymi produktami sztucznej inteligencji i modelami open source" – powiedział Park w rozmowie z Cell Press.  [!!!!!!!!!! - MS]

"W miarę jak oszukańcze możliwości systemów sztucznej inteligencji stają się coraz bardziej zaawansowane, zagrożenia, jakie stanowią one dla społeczeństwa, będą coraz poważniejsze".




Czyli co, zamiast przeciwdziałać,

 "folgujmy sobie w imię naszych interesów, a reszta niech się szykuje na większe kłopoty, 

Sajonara leszcze!!!"

A jak SI będzie rozprawiać się z ludzkością, to Iluminati i ich głupich sług tykać nie będzie??

Myślicie, że semi-god zostawi was w spokoju?

Niby dlaczego?

Przecież on będzie taki jak wy!

Będzie dbał tylko o siebie.

Potrzebne rządy światłych ludzi!

A nie Iluminatich...

Zamiast pogrążać się w szaleństwie

trzeba wrócić do przerwanego procesu uczłowieczania człowieków... od nowa....

i nie spodziewajcie się spektakularnych wyników w tym stuleciu... będzie lepiej, ale to jest praca na pokolenia.

Muszę w końcu napisać ten tekst o Akrotiri...

P.S. 

18 maja 2024 ukazała się polska wersja artykułu.

Sztuczna inteligencja staje się mistrzem podstępu. Oszukuje i manipuluje ludźmi

2024-05-18 

Sztuczna inteligencja niepostrzeżenie opanowała sztukę oszukiwania ludzi - ostrzegają naukowcy. Dotyczy to nawet tych systemów, które zaprogramowano ze szczególnym uwzględnieniem uczciwości.


Eksperci z Massachusetts Institute of Technology odkryli niepokojące zachowanie różnych systemów sztucznej inteligencji. Jak twierdzą, SI niepostrzeżenie uczy się przebiegłości i oszukiwania ludzi.

„Twórcy SI nie mają pełnego zrozumienia tego, co powoduje jej niepożądane zachowania, takie jak oszukiwanie” – zaznacza dr Peter S. Park, autor pracy opublikowanej w magazynie „Patterns”.

„Jednak, ogólnie mówiąc, uważamy, że SI zaczyna stosować oszukiwanie jako strategię, która najlepiej sprawdza się w różnych zadaniach. Podejście takie pomaga sztucznej inteligencji w osiąganiu celów” – wyjaśnia ekspert.

On i jego zespół przeanalizowali naukową literaturę opisującą różne badania na ten temat. Jako najbardziej jaskrawy przykład oszustw podają zachowanie systemu CICERO stworzonego przez firmę Meta. Jego zadanie to prowadzenie z ludźmi rozgrywki w Diplomacy - grze polegającej na tworzeniu różnych sojuszy i podboju świata.

CICERO był tak projektowany, aby być uczciwy i nigdy nie stosować podstępów względem ludzi. Tak się jednak nie dzieje.


Odkryliśmy, że SI stworzona przez Metę stała się mistrzem podstępu. Podczas gdy Meta zdołała wyszkolić SI tak, aby wygrywała w Diplomacy - CICERO znalazł się w górnych 10 proc. graczy, którzy zakończyli więcej niż jedną grę - to firmie nie udało się zaprogramować uczciwości
– informuje dr Park.


Inne systemy posługiwały się np. blefem w pokerze, grając przeciw ludziom, albo udawały ataki w grze Starcraft II, aby zyskać przewagę. Opisane są też systemy, które potrafiły oszukać specjalne testy oceniające bezpieczeństwo SI. W jednym z badań wykryto, że SI udawała martwą w programie, który eliminował zbyt szybko mnożące się sztuczne inteligencje.

Choć zachowanie SI w grach wydaje się niegroźne, to - jak podkreślają naukowcy - podobnie sztuczna inteligencja może zachowywać się w poważnych zastosowaniach, a do tego stawać się coraz przebieglejsza.

„Poprzez systematyczne oszukiwanie w testach stworzonych przez programistów i specjalistów od odpowiednich regulacji, podstępna SI może sprawić, że nabierzemy fałszywego poczucia bezpieczeństwa” – przestrzega dr Park.

Badacze wymieniają różne potencjalne zagrożenia, np. różnego rodzaju oszustwa czy wpływanie na wybory. Jeśli SI się udoskonali w podstępach, ludzie mogą nie być w stanie się obronić – przekonują.


Jako społeczeństwo potrzebujemy jak najwięcej czasu, aby przygotować się na bardziej zaawansowane oszustwa ze strony opartych na SI produktów i ogólnodostępnych modeli
– uważa dr Park.

„Kiedy możliwości SI w obszarze oszukiwania staną się doskonalsze, zagrożenia dla społeczeństwa będą rosły”.

Badacze chwalą przy tym inicjatywy podejmowane już w celu regulowania SI, takie jak EU AI Act czy amerykański AI Executive Order.

Powstaje jednak pytanie, czy uda się odpowiednie regulacje zaimplementować, skoro twórcy SI nie do końca wiedzą, jak ją kontrolować.

Pozostają też kwestie polityczne. „Jeśli zakaz tworzenia podstępnej SI jest z politycznego punktu widzenia, obecnie niemożliwe, zalecamy zaklasyfikowanie zdolnej do oszustw SI jako technologii wysokiego ryzyka” – mówi dr Park.

bydgoszcz.tvp.pl/77538189/sztuczna-inteligencja-coraz-lepiej-oszukuje

Sztuczna inteligencja już wymyśliła, jak oszukiwać ludzi | Business Insider Indie

Czym jest sztuczna inteligencja (AI)? | Oracle Polska

Chat GPT to model językowy, a nie model wiedzy | PAP MediaRoom portal. (pap-mediaroom.pl)

* - dr Inez Okulska, kierownik Zakładu Inżynierii Lingwistycznej i Analizy Tekstu w NASK PIB, dyrektor Departamentu Innowacji i Technologii

Sztuczna inteligencja Google'a uczy się na twoich danych (businessinsider.com.pl)

Liczydło

 

Ciekawe... w zestawie blogera nie widzę emotikona "myślę"...

a w temacie - film, 

nad którym trzeba się zastanowić...

(12) Metoda Brainobrain - metoda szybkiego uczenia i rozwijania zdolności poznawczych. O co chodzi? - YouTube

Władza mediów

przedruk

9 MAJA 2024

Badanie:

neurotyczni maturzyści toną w cyfrowej rzeczywistości




Przez całkowite zanurzenie młodzieży w wirtualnej rzeczywistości i medialnej bezkrytycznej konsumpcji ich treści trudno się dziwić, że młodzież jest wyjątkowo bardzo zneurotyzowana – powiedział profesor Piotr Długosz, autor badania przeprowadzonego z udziałem młodych Polaków zdających w tym roku egzamin dojrzałości.


4 tysiące maturzystów z 44 miejscowości południowo-wschodniej Polski wzięło udział w badaniu firmowanym przez Centrum Badań Młodzieży przy Instytucie Dziennikarstwa i Stosunków Międzynarodowych UKEN w Krakowie.

Z raportu omawiającego sondaż wynika, że wchodzący w dorosłość uczniowie liceów i techników najbardziej cenią sobie przyjaciół, rodzinę i wolność wypowiedzi. Za życiowe cele stawiają sobie „szczęśliwe życie rodzinne i znalezienie dobrej pracy, a także posiadanie przyjaciół, niezależność od innych, rozwijanie zainteresowań i zdobycie majątku” – podaje „Rzeczpospolita”, której dziennikarze przyjrzeli się socjologicznemu opracowaniu.

Zaledwie 7 procent miałoby chęć wzięcia udziału w przyszłości w sprawowaniu władzy.

Pośród strachów maturzystów dominują: samotność (55 procent ankietowanych), bieda (51 proc.) i nieumiejętność poradzenia sobie w życiu (47 proc.). Ponad 40 procent martwi się, że nie zda obecnego egzaminu dojrzałości. Tylko 5 procent wyraziło obawy przed tak zwanym hejtem w internecie, zaś 8 procent „drży” przed wejściem w konflikt z prawem.

Młodzież z południowo-wschodniej Polski ma duży dystans wobec imigrantów, nawet tych „bliskich”.

„Dlatego aż 51 proc. badanych młodych ludzi wskazało, że Ukraińcy w Polsce są roszczeniowi, a tylko 12 proc. – że mają pozytywny wpływ na nasze państwo, kolejne 37 proc. nie ma zdania. Młodzi pytani o sympatię do narodowości, najniżej oceniali Ukraińców, Białorusinów i Rosjan (w przypadku tych ostatnich zdecydowaną niechęć zakreślił co czwarty maturzysta)” – czytamy w rp.pl.

Smuci i zastanawia postawa wobec wartości charakterystycznych dla tego regionu naszego kraju. Według badania, religia jest kwestią, którą dla własnego „szczęścia” gotowych byłoby poświęcić aż 37 procent maturzystów. Na dalszych miejscach znaleźli się ich sąsiedzi (34 proc.), styl życia (31 proc.) i dobrobyt materialny (około 25procent).

Badani deklarują za to przywiązanie do przyjaciół – mogłoby zrezygnować z nich 4 procent biorących udziału w eksperymencie.

„26 proc. młodych jest gotowych bronić ojczyzny, ale zdecydowanie – zaledwie 10 proc. Aż 39 proc. wskazało nie i zdecydowanie nie” – czytamy.

Jak pisze „Rzeczpospolita”, „badanie potwierdza diagnozę o słabej kondycji psycho-fizycznej młodych Polaków. 

– Z jednej strony widoczne są zaburzenia depresyjne mierzone skalą WHO-5. Aż 78 proc. uzyskało wynik wskazujący na obniżony nastrój w ciągu dwóch tygodni przed badaniem. Dla porównania, w czasie drugiej fali pandemii wśród uczniów 7.–8. klas szkół podstawowych 50 proc. manifestowało zaburzenia depresyjne” – mówi cytowany przez gazetę prof. Piotr Długosz.

– Przez całkowite zanurzenie młodzieży w wirtualnej rzeczywistości i medialnej bezkrytycznej konsumpcji ich treści trudno się dziwić, że młodzież jest wyjątkowo bardzo zneurotyzowana – skomentował autor badania.




To po prostu pokazuje, że ludzie czytają treści z ogólnopolskich portali.

Wszystko się dzieje pod wpływem treści serwowanych przez media, one górują chociażby samą swoją ilością nad zdaniem rodziców czy rodziny.

Szkoła i media są obecnie najważniejsze, najpilniejsze do reformy.

Badanie: neurotyczni maturzyści toną w cyfrowej rzeczywistości - PCH24.pl