Pierwsza superprodukcja z gatunku S-F, wyprodukowana w wytwórni MGM. Na odległą planetę Altair zostaje wysłana z Ziemi ekspedycja, która ma wyjaśnić brak jakichkolwiek sygnałów życia oraz odnaleźć zaginiony statek "Bellerofont" wraz z załogą. Po przybyciu na planetę załoga ustala, że wszyscy członkowie "Bellerofonta" nie żyją - z wyjątkiem dwojga ludzi, doktora Morbiusa i jego córki. Przez lata doktor stworzył sobie na tej planecie prywatny raj, którego strzegł wysoce zaawansowany technologicznie robot Robby. Doktor oznajmia komandorowi Adamsowi, że nie chce być ratowany ani zabierany na Ziemię. Odkrył on, że na tej planecie dawniej żyła wysoko rozwinięta rasa Krelli.
Wykorzystał on pozostałości po ich technologii, aby podwoić możliwości swojego umysłu i posiadł możliwość stworzenia nowego świata według własnych wyobrażeń.
Do niego więc należał Raj.
Bellerofont (także Bellerofon, Bellerofontes, gr. Βελλεροφόντης Bellerophóntēs, łac. Bellerophon)[1] –
w mitologii greckiej heros, królewicz koryncki;
bohater Iliady Homera.
Uchodził za syna Posejdona i Eurynome (Eurymeda)[2].
Jego „ludzkim” ojcem był król Glaukos[2], syn Syzyfa.
Bawiąc się łukiem ojca zabił przypadkowo brata, za co został
wygnany z dworu. Schronienie znalazł u króla Projtosa. Jego
żona, Steneboja (Anateja), zakochała się w
Bellerofoncie, ale ten nie odwzajemnił uczucia, za co oskarżyła go
o zaloty do niej (motyw żony Putyfara). Król Projtos, nie chcąc
naruszyć praw gościnności, wysłał Bellerofonta z listem do swego
teścia, Jobatesa, króla Licji, by ten kazał zabić młodzieńca
(stąd powiedzenie „list Bellerofonta”, łac. Bellerophontis
litterae). Jobates wysłał Bellerofonta, aby zabił Chimerę,
co ostatecznie mu się udało dzięki pomocy Pegaza[3],
cudownego skrzydlatego rumaka, który wyskoczył z
brzucha gorgony Meduzy, gdy Perseusz uciął jej
głowę. Bellerofont zdołał okiełznać Pegaza. Wysłany na wojnę
z Amazonkami powrócił z niej w triumfie, zabijając też
po drodze atakujących z zasadzki zabójców. W nagrodę Jobates dał
Bellerofontowi za żonę swoją córkę Filonoe, z którą miał
troje dzieci: Isandrosa, Hippolochosa (ojca Glaukosa,
który pod Troją zamienił zbroje z Diomedesem)
i Laodamię (matkę Sarpendona). Z czasem utracił łaskę
bogów z powodu pychy i został przez Zeusa strącony na
ziemię, gdy próbował dostać się na Olimp na Pegazie;
ślepy i chromy błąkał się później samotnie aż do śmierci.
Źródłem problemów bohatera, na co wskazuje jego imię, było
popełnione przez niego zabójstwo (Bellerofont – „Zabójca
Bellerosa”).
Hurysa (arab. حورية ḥūriyya –
wolna, ta co ma czarne oczy) – według religii muzułmańskich to
wiecznie młode i piękne dziewice w raju stanowiące jedną
z nagród dla zbawionych wiernych. Atrakcyjność hurys
opisuje Koran[1]:
A tych, którzy uwierzyli i czynili dobro, wprowadzimy do Ogrodów; gdzie w dole płyną strumyki. Będą oni tam przebywać na wieki, nieśmiertelni. Będą tam mieli małżonki bez skazy. I wprowadzimy ich do cienia cienistego. (4:57)
Według hadisów hurysy, kobiety idealne, mają po 33
lata[potrzebny przypis], są duchowo i cieleśnie nieskazitelne
(czyste jak perły ukryte), są personifikacją dobrych uczynków z
wypisanym na piersi imieniem Allaha. Są wiecznie piękne i
młode, mogą odnawiać swoje dziewictwo. Każdy muzułmanin w
ogrodzie Dżannah może mieć do 72 hurys i zależnie od
jego woli będą one (lub nie będą) rodzić dzieci, osiągające
pełną dojrzałość w ciągu godziny. Często uważane w
literaturze islamu za alegorię mistycznych uniesień, rozumu i
przymiotów Boga.
Christoph Luxemburg, badacz Koranu,
wysunął tezę, że legenda o hurysach wzięła się z błędnego
zrozumienia słowa hur, które przetłumaczono z arabskiego
jako hurysy, podczas gdy po syriacku oznacza to białe
rodzynki[2].
Dżanna (arab. جنة, dosł.
"ogród") – w islamie termin odnoszący się
do raju. Według Koranu dostanie się tam po śmierci
jest nagrodą za dobre czyny i wiarę. Koran szczegółowo opisuje
warunki zbawienia. Są nimi wiara w Boga (5:69), modlitwa
(5:12) i dobre czyny (4:124).
Koran definiuje raj jako "wieczny
dom" (29:64), "dom pokoju" (10:25), "ogród
rozkoszy" (5:65) i "zgromadzenie prawych" (54:55).
Szczegóły życia wiecznego opisują hadisy. Opiekunem Dżanny
jest anioł Ridwan. Odległość między dwiema bramami raju
jest równa odległości z Mekki do Basry. W raju są
domy z pereł i drzewa o pniach ze złota. Mieszkańcy raju nigdy nie
śpią – Mahomet powiedział, że sen jest siostrą
śmierci. Na mężczyzn czekają w raju doskonałe małżonki
– hurysy. Kobiety zostaną z mężami, których miały na
Ziemi. Kobietom niezamężnym Allah da męża, z którego będą
zadowolone [1].
Wyjątkowo atrakcyjne kobiety mające rzekomo czekać w islamskim
„raju” nie są przewidziane dla każdego muzułmanina. „Hurysę
dostanie dopiero, gdy zabije chrześcijanina, żyda, czy apostatę”
- napisała na Facebooku, znana z antyislamskich przekonań, szefowa
fundacji Estera sprowadzającej do Polski chrześcijan z Bliskiego
Wschodu, Miriam Shaded.
„Hurysy gwarantowane tylko za dżihad. Ponad 169 wersów w
Koranie nawołujących do mordu na niewiernych. (...) Każda osoba,
która określa siebie, jako wyznawcę danej religii, jest - lub chce
być - reprezentantem wartości z nią związanych. Jeżeli ktoś
mówi, że jest muzułmaninem, tzn. że wierzy w słuszność tego,
co jest zapisane w Koranie, a więc jest naśladowcą Mahometa” -
zaczęła swoją facebookową wypowiedź Miriam Shaded.
Raczej chodziło o to, że one są w Raju, więc zdobywając -
obalając Raj.... taka nagroda.
Cukierek albo psikus.
Mabus
Morbius
Mabuse
https://www.filmweb.pl/film/Zakazana+planeta-1956-33323
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hurysa
https://pl.wikipedia.org/wiki/D%C5%BCanna
https://www.pch24.pl/islamska-obietnica-dziewic-w-raju-skierowana-jest-do-mordercow-niewiernych---zauwaza-miriam-shaded,40492,i.html