Nanotechnologia neuronalna - A nie mówiłem? (24)

przedruk

automatyczne tłumaczenie z rumuńskiego




W 2023 roku komandor Cornelis van der Klaauw z Królewskiej Marynarki Wojennej Holandii i ekspert w Połączonym Centrum Wojennym NATO ds. Komunikacji Strategicznej i Operacji Informacyjnych napisał w artykule "Wojna kognitywna":

"Powodem, dla którego ataki poznawcze pozostają niezauważone przez ich cele, jest to, że działania poznawcze omijają świadomy umysł i są bezpośrednio wymierzone w podświadomość danej osoby...

Większość naszych decyzji jest podejmowana przez naszą podświadomość... Ataki poznawcze nie są już science fiction. Już się odbywają... 

Nanotechnologia neuronalna może być wykorzystana do zbliżenia robotów o rozmiarach nanometrowych do neuronu za pośrednictwem krwiobiegu i umożliwienia bezpośredniego połączenia ludzkiego mózgu (tj. nie przechwyconego przez nasze zmysły) z komputerem, wykorzystując przy tym sztuczną inteligencję.

Podczas gdy inne obszary mogą zapewnić taktyczne i operacyjne zwycięstwa, domena ludzka jest jedynym obszarem, w którym możemy zapewnić pełne zwycięstwo.

W grudniu 2021 r. U.S. Naval Graduate School w Monterey w Kalifornii przyznała dwóm swoim studentom tytuł magistra analizy obronnej za pracę "Neurowar is Here!". W badaniu stwierdzili: "Rywalizacja wielkich mocarstw powróciła na pierwszy plan stosunków międzynarodowych, ponieważ Chiny i Rosja starają się rzucić wyzwanie globalnemu przywództwu Ameryki... Ten konkurs to ostatecznie walka... manipulować i kontrolować zarówno przeciwników, jak i ludność krajową. Walka o wpływy zaczyna się i kończy w ludzkim umyśle, gdzie postrzegana jest rzeczywistość" (s. 5).

Zidentyfikowali broń neurologiczną jako broń tej bitwy, "konkretnie celującą w mózg lub ośrodkowy układ nerwowy, aby wpłynąć na stan psychiczny osoby będącej celem ataku, zdolności umysłowe i ostatecznie na zachowanie osoby w określony i przewidywalny sposób" (s. 3).

Żadna z tych informacji nie pojawiła się w światowych mediach. Czy nie oznacza to, że żyjemy w świecie, w którym media (na żądanie rządów) ukrywają przed ludźmi nieustanną walkę o kontrolę nad ich umysłami i myślami?

W 2000 roku Grupa ds. Przyszłości Nauki i Technologii (STOA) Parlamentu Europejskiego opublikowała opracowanie na temat "Technologii kontroli tłumu", w którym przyznała, że "W październiku 1999 roku NATO ogłosiło nową politykę dotyczącą broni nieśmiercionośnej i jej miejsca w arsenałach sojuszniczych" i wyjaśniło, że "Najbardziej kontrowersyjną nieśmiercionośną technologią kontroli tłumu i technologii przeciwmateriałowej proponowaną przez USA są tak zwane bronie o częstotliwości radiowej lub ukierunkowanej energii, które rzekomo mogą manipulować ludzkim zachowaniem na wiele niezwykłych sposobów" i "największym problemem są systemy, które mogą wchodzić w bezpośrednie interakcje z ludzkim układem nerwowym... Badania podjęte do tej pory zarówno w USA, jak i w Rosji można podzielić na dwa powiązane ze sobą obszary: (i) indywidualna kontrola umysłu i (ii) kontrola tłumu" (s. XIV, LIII).

W styczniu 1999 r., po przesłuchaniu w Parlamencie Europejskim w sprawie amerykańskiego systemu HAARP, Parlament zatwierdził rezolucję wzywającą do "międzynarodowej konwencji wprowadzającej globalny zakaz wszelkiego rozwoju i rozmieszczania broni, która mogłaby pozwolić na jakąkolwiek formę manipulacji ludźmi".

Fakt, że media w państwach członkowskich Unii Europejskiej nigdy publicznie nie dyskutowały o tej broni, świadczy o tym, że państwa członkowskie NATO podpisały umowę zobowiązującą je do utajnienia tych informacji. Tę samą politykę stosują rządy na całym świecie. UE pracuje obecnie "nad projektem ustawy, która ma zapewnić, że sztuczna inteligencja w Europie będzie bezpieczna, szanuje prawa podstawowe i szanuje demokrację". Ustawa ta powinna zakazać "systemów sztucznej inteligencji, które manipulują ludzkim zachowaniem w celu obejścia jego wolnej woli", a nawet "wpływać na wyniki wyborów i zachowanie wyborców". Do tej pory Unia Europejska nie zawarła w tej ustawie zakazu wykorzystywania energii umożliwiających wykorzystanie sztucznej inteligencji i neurotechnologii do zdalnego sterowania ludzkim układem nerwowym. Oczywiście UE szanuje zgodę NATO na klasyfikację tej technologii. W rzeczywistości te dokumenty UE wspominają jedynie o wnioskowaniu mózg-komputer jako o środku zagrażającym podstawowym prawom człowieka i demokracji.

Aktywność mózgu zmienia się w zależności od zmian częstotliwości i liczby odpaleń neuronów w mózgu i jest dostępna dla każdej energii, która wytworzy w neuronach prądy elektryczne o częstotliwościach różnych czynności ludzkiego mózgu. Może to być wywołane przez bardzo długie fale elektromagnetyczne transmitowane w naturalnych częstotliwościach ludzkiego mózgu lub pulsujące mikrofale w częstotliwościach mózgowych, lub ewentualnie przez energie odkryte przez fizykę kwantową. Bardzo długie fale elektromagnetyczne, ze względu na swoją długość, będą kontrolować aktywność mózgu mas ludzkich, podczas gdy mikrofale z ukierunkowanymi impulsami mogą być używane do celowania w pojedynczy mózg.

Stany Zjednoczone, Rosja i Chiny dysponują systemami, które między innymi są w stanie wytwarzać silne prądy elektryczne w jonosferze poprzez przesyłanie tam pulsujących mikrofal o częstotliwościach mózgowych. Te zmienne prądy wytwarzają intensywne fale elektromagnetyczne w jonosferze o częstotliwościach mózgu, które docierają do dużych obszarów planety i kontrolują aktywność mózgu ich populacji.

Chiny, z pomocą Rosji, rozpoczęły budowę swojego systemu manipulacji jonosferą w prowincji Hainan w 2017 roku [1].

W lipcu 2023 r. "The Washington Times" opublikował artykuł [2], w którym stwierdzono: "Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza opracowuje zaawansowaną technologicznie broń, której celem jest zakłócanie funkcji mózgu i wpływanie na przywódców rządowych lub całe populacje, zgodnie z raportem trzech analityków wywiadu z otwartych źródeł".

Stany Zjednoczone zarządzają systemem H.A.A.R.P., który zainspirował Parlament Europejski do wezwania do "międzynarodowej konwencji wprowadzającej globalny zakaz wszelkiego rozwoju i rozmieszczania broni, która mogłaby pozwolić na jakąkolwiek formę manipulacji ludźmi" [3], a Rosja obsługuje system "Sura", eksperyment, za pomocą którego przekonała Chiny do zbudowania własnego systemu w prowincji Hainan.

Masy ludzkie mogą być również kontrolowane przez systemy satelitarne, które pulsują mikrofalami o częstotliwościach mózgowych, zwłaszcza jeśli "nanoroboty byłyby dostarczane blisko neuronu przez krwiobieg" w ich mózgach, jak to ujął na początku Cornelis van der Klaauw. niniejszego artykułu. Te "roboty" (a raczej anteny) są już wykorzystywane w neurotechnologii medycznej [4]. Są tak małe, że mogą przenikać przez krwiobieg przez barierę krew-mózg do mózgu. Mogą być uwalniane do krwiobiegu poprzez oddychanie, picie, jedzenie lub szczepienie.

Sieci telefonii komórkowej mogłyby być wykorzystywane do kontrolowania aktywności ludzkiego układu nerwowego, gdyby ich częstotliwości mikrofalowe były pulsowane również w częstotliwościach mózgu. Pierwsze eksperymenty mające na celu manipulowanie aktywnością ludzkiego mózgu za pomocą pulsujących mikrofal powiodły się nawet bez użycia jakichkolwiek cząstek w mózgu i nie jest tajemnicą, że promieniowanie telefonu komórkowego, pulsujące w 217 herzach, wytwarza tę częstotliwość w aktywności ludzkiego mózgu.

Obecnie nie ma międzynarodowego porozumienia zakazującego wykorzystywania sztucznej inteligencji i neurotechnologii do zdalnego sterowania ludzkim układem nerwowym, myślami, emocjami, podświadomością itp. Nie ma na to innego wyjaśnienia niż to, że wielkie mocarstwa rywalizują o rządzenie światem w ten sposób. W 1997 roku Instytut Studiów Strategicznych przy U.S. Army War College opublikował książkę Revolution in Military Affairs and Conflict Without War (Rewolucja w sprawach wojskowych i konflikt bez wojny), w której stwierdzono: "Potencjalni lub potencjalni zwolennicy rebelii na całym świecie zostali zidentyfikowani za pomocą zintegrowanej międzyagencyjnej bazy danych. Zostały one sklasyfikowane jako "potencjalne" lub "aktywne", z wyrafinowanymi symulacjami osobowości wykorzystanymi do opracowania, dostosowania i ukierunkowania kampanii psychologicznych dla każdego z nich" (s. 24-25). Jest to amerykański projekt globalnej kontroli nad światem. Nie ulega wątpliwości, że podobne projekty powstają również w Chinach i Rosji.

Aby uchronić historię świata przed osiągnięciem tego nieludzkiego celu, konieczne jest, aby rządy światowe podpisały międzynarodowe porozumienie zakazujące wykorzystywania neurotechnologii i sztucznej inteligencji do kontrolowania aktywności ludzkiego mózgu na odległość, podobnie jak umowy zakazujące stosowania substancji chemicznych i biologicznych. Broni. Przestrzeganie tego zakazu powinno być nadzorowane przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Na razie możemy jedynie pomóc wzywając Parlament Europejski do wprowadzenia zakazu stosowania technologii zdalnego sterowania aktywnością ludzkiego układu nerwowego. Musi być zabroniony osobom fizycznym, prawnym, firmom marketingowym i organizacjom przestępczym, a także agencjom rządowym i rządom zagranicznym.

Uwaga: Mojmir Babacek urodził się w 1947 roku w Pradze w Czechach. W 1972 roku ukończył filozofię i ekonomię polityczną na Uniwersytecie Karola w Pradze. W 1978 r. podpisał dokument w obronie praw człowieka w "Karcie 77". W latach 1981-1988 przebywał na emigracji w USA. Od 1996 roku publikuje artykuły na różne tematy, głównie w czeskich i międzynarodowych mediach alternatywnych. W 2010 roku opublikował książkę o zamachach z 11 września w języku czeskim. Od lat dziewięćdziesiątych XX wieku dąży do osiągnięcia międzynarodowego zakazu zdalnego sterowania aktywnością ludzkiego układu nerwowego i ludzkiego umysłu za pomocą neurotechnologii.

[1] https://www.nzherald.co.nz/world/china-and-russia-band-together-on-controversial-heating-experiments-to-modify-the-atmosphere/6W3YZSSHWXTQQQ3JZVA6G7G6OQ/

[2] https://www.washingtontimes.com/news/2023/jul/6/chinas-military-leading-world-brain-neurostrike-we/

[3] https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/A-4-1999-0005_EN.html?redirect#_part7_ref22 i https://en.wikipedia.org/wiki/High-frequency_Active_Auroral_Research_Program

[4] https://www.mub.eps.manchester.ac.uk/graphene/2022/06/graphene-ai-and-the-brain-an-extraordinary-journey-into-human-consciousness/

Odbiór: art-emis.ro

Autor: Mojmir Babacek




"Wojna kognitywna": Stop światowemu konkursowi na "kontrolę ludzkiego mózgu" – gandeste.org

Zabraniam !

 

Nie pozwalam na opętania!

Zabraniam!

Nie wolno przejmować kontroli nad innym organizmem!

Nie wolno wcielać się w inne osoby!

Zabraniam!

Nakazuję chronić ludzi przed opętywaniem!

Nakazuję troszczyć się o każdą osobę, by nikt nie przejmował nad ludźmi kontroli!

Rothschild

A pamiętacie taki film "Nieśmiertelny" z Ch. Lambertem w roli głównej?

On też miał mnóstwo starych artefaktów, nie tylko rzadkie monety.

Pod spodem śmieszna historyjka o tym jak od zera do miliardera.

przedruk




Rotszyldowie w Imperium Habsburgów

10 grudnia 2023


Dynastia Rorszyldów (niem. Rothschild; znani też jako Dom Rotszyldów lub po prostu Rotszyldowie) była europejską dynastią bankierów i działaczy społecznych żydowskiego pochodzenia, znaną od XVIII w. Wpłynęli również na historię imperium Austrio-Węgierskiego – o czym to chcę naszym Czytelnikom dziś opowiedzieć.


Założycielem dynastii jest Mayer Amschel Rothschild (1744–1812), był założycielem banku we Frankfurcie nad Menem. Biznes kontynuowali jego synowie (Amschel Mayer, Salomon Mayer, Natan Mayer, Kalman Mayer i James Mayer), a po nich jego wnukowie.

Jak wiadomo – wszystko zaczyna się w dzieciństwie. Żydowski chłopczyk Mayer Amschel urodził się w rodzinie drobnych kramarzy, zamieszkujących żydowskie getto na obrzeżach Frankfurtu. Nazywano ich Rotszyldami od kolor szyldu nad sklepem (z niemieckiego tłumaczy się jak „Czerwona deszczułka” lub „Czerwona tarcza”). Po śmierci ojca Mayer jako młodzieniec porzucił naukę w szkole i rozpoczął poszukiwanie pracy. Dobrego zajęcia nie mógł jednak znaleźć. Ale założyciel przyszłej dynastii bogaczy nie zmartwił się tym i zajęcie dla siebie znalazł. Gdzie byście pomyśleli – na śmietnisku! Znajdował tu stare monety, które wyszły z obiegu, spłowiale medale i antykwariat. Nadając tym przedmiotom odpowiedni wygląd, sprzedawał je kolekcjonerom. Po kilku miesiącach jego biznes kwitł. Zarobiwszy w taki sposób odpowiednie pieniądze, w 1750 r. Mayer dzierżawi niewielki pokoik w taniej karczmie „Pod zielonym abażurem” i otwiera w niej własny antykwariat.

Niemcy pod koniec XVIII wieku były zlepkiem drobnych księstewek, które biły własne monety. W swoim sklepiku Mayer otwiera swój pierwszy bank o powierzchni aż…4 m kw. Przychodzą do niego na wymianę kupcy z różnych niemieckich państewek. Zarobiwszy znaczne sumy na wymianie, Meyer stopniowo skupuje inne punkty wymiany mniej obrotnych bankierów lub te, które zbankrutowały. W wyniku tej działalności antykwariat jedynie się rozrastał. Rotszyld zyskuje coraz większy szacunek wśród mieszkańców miasta. Udaje mu się zebrać rzadkie kolekcje staroci. Podróżując po niemieckich księstwach sprzedaje swe kolekcje lokalnym arystokratom, nawiązując jednocześnie korzystne znajomości.

Kilka rzadkich starych monet Mayer sprzedaje księciu Frankfurtu Wilhelmowi IX. Książę był nadzwyczaj zamożnym człowiekiem, ale tytuł książęcy nie zawsze dawał mu możliwość prowadzenia operacji finansowych osobiście. Dla delikatnych spraw Wilhelm obrał sobie Mayera, który okazał się naprawdę utalentowanym finansistą z możliwościami przyszłego menadżera.


W ten sposób Rotszyld wspaniale wykorzystał możliwości, jakie pojawiły się w wyniku narastającej rewolucji przemysłowej w Anglii. Sprzedając z zyskiem towary angielskie, dzięki przemyślanym mechanizmom uniknął przewożenia znacznych sum pieniędzy. Sam książę otrzymywał przy tym dodatkowy zarobek. Gdy Wielkie Księstwo Essen zajął Napoleon, jego władca zmuszony został do ucieczki. Jednak Rotszyld nie tylko zachował jego finanse, ale zapewnił księciu materialnie spokojne życie na emigracji.

Jednocześnie Mayer zaczął budowę własnego imperium finansowego. Pomagali mu w tym synowie. Za sprawy rodziny w Brytanii odpowiedzialny był Natan, we Francji – Jakub, w Wiedniu – Salomon, w Neapolu – Kalman, a we Frankfurcie pomagał mu starszy Amschel. Interesujące jest to, że kompanie, założone przez synów były samodzielnymi instytucjami, ale w rzeczywistości finanse były wspólne. Dzięki tak przemyślanemu i sprytnemu systemowi komunikacji i służbie kurierskiej można było łatwo uzgadniać działania właścicieli. W odróżnieniu od konkurencji, Rotszyldowie mogli pozwolić sobie na pożyczanie wielkich sum i to pod umiarkowane odsetki.

Imperator Francuzów Napoleon Bonaparte I z nieufnością odnosił się do bankierów, zwłaszcza tych, którzy nie byli Francuzami. Starał się jednak wykryć tajemne sprawy Rotszyldów i zniszczyć ich imperium finansowe. Ale na nic zdały się jego wysiłki. Odwrotnie, wszystko to jedynie skierowało Mayera na wspieranie porażki Napoleona. Rotszyld jako pierwszy zajął się organizacją kontrabandy, która naderwała kontynentalną blokadę. Interesujący jest fakt, że jego synom Natanowi i Jakubowi udało się nawet przesłać złoto dla armii Welligntona do Hiszpanii, walczącej z francuskimi wojskami okupacyjnymi. Niewiarygodne, ale przewieźli złoto przez tereny Francji.

Fundusze, zarobione na tej sprawie, pozwoliły Rotszyldom zwrócić księciu Wilhelmowi wszystkie jego pieniądze i to z odsetkami. W chwili śmierci Meyera w 1812 r. jego pieniądze przewyższały kapitał Banku Francji! Walczyć z takimi pieniędzmi Napoleonowi było trudno.

Baron Salomon Mayer von Rothschild (1774–1855) był założycielem austriackiej gałęzi finansowej dynastii Rotszyldów. Był on trzecim dzieckiem Mayera. W 1800 r. ożenił się z Karoliną Schtern (1782-1854), z którą doczekał się dwójki dzieci: Anzelma Salomona (1803–1874) i Betti Salomon (1805–1886).

Salomon Rotszyld był akcjonariuszem banku de Rothschild Frères, założonego w Paryżu w 1817 r. przez jego starszego brata Jamesa Mayera. Posiadając wykształcenie finansowe i doświadczenie, Salomon w 1820 r. przenosi się do Austrii, by prowadzić tu interesy rodziny i finansować projekty rządowe.

We Wiedniu zakłada bank S M von Rothschild stając się z czasem jednym z głównych finansistów domu Habsburgów i wielu rządowych projektów (między innymi pierwszej austriackiej kolei Nordbahn i innych wielkich inicjatyw rządowych). Przy poparciu ministra spraw zagranicznych Imperium księcia Metternicha i Fryderyka von Hentza Salomonowi udaje się nawiązać kontakty z austriacką arystokracją i elitą polityczną. Rotszyldowie zaczęli odgrywać ważną rolę w rozwoju gospodarki Austrii. W uznaniu zasług dla kraju Salomon Mayer Rotszyld w 1822 r. zostaje przyjęty do austriackiej arystokracji, otrzymując z rąk cesarza Franciszka II dziedziczny tytuł barona. W 1843 r. jako pierwszy Żyd zostaje honorowym obywatelem Wiednia.

W 1855 r. Rotszyldowie zakładają bank Creditanstalt, który z czasem staje się największą instytucją finansową monarchii Austro-Węgierskiej. Dochody wiedeńskiej gałęzi Rotszyldów pomnożyli syn Anzelm i wnuk Albert (1844–1911). Ten ostatni stał się pierwszym Żydem, obdarzonym przywilejami dworskimi. W tym czasie Rotszyldowie posiadali znaczne majątki ziemskie, przedsiębiorstwa na terenach imperium Habsburgów, oraz kilka zamków w samej Austrii i w Bohemii, a również pałace we Wiedniu z unikalnymi kolekcjami dzieł sztuki. Albert znany był ze swej dobroczynności. Sfinansował powstanie obserwatorium astronomicznego w Wiedniu.

Rotszyldowie przeżyli monarchię Habsburgów, ale wkrótce po anschlusie Austrii zmuszeni byli za bezcen sprzedać swe instytucje i wyjechać z Wiednia. Po II wojnie światowej Rotszyldowie przez dziesięciolecia przywracali sobie cząstkę swoich majątków i dzieł sztuki w Austrii. Ostatni z przedstawicieli austriackiej gałęzi Rotszyldów zmarł w 1980 r. nie pozostawiając spadkobierców.

Na podstawie:

Мустафін О. Справжня історія пізнього нового часу. Х., 2017. 432 c.

Ротшильди // Шевченківська енциклопедія: –Т. 5: Пе – С: у 6 т. / Гол. ред. М. Г. Жулинський. – Київ : Ін-т літератури ім. Т. Г. Шевченка, 2015. – С. 568.

Шарий А., Шимов Я. Коріння та корона. Нариси про Австро-Угорщину: доля імперії. Київ:ДІПА, 2018. 419 с.

Petro Hawryłyszyn

Tekst ukazał się w nr 22 (434), 30 listopada – 18 grudnia 2023

-------------

"ukraińskie" kolory w herbie nie wyjaśnione



Herb Rothschildów





Istnieją różne wersje herbu Rothschildów i przez lata pojawiał się on w różnych formach. Poniżej opisano pochodzenie herbu oraz wyjaśnienie niektórych przedstawionych symboli.


Patent na pierwszy herb Rothschildów, 1817

Tytuł szlachecki nadany Rotszyldom przez Austrię zezwalał na użycie "von" w nazwie i wywodzi się z Zakonu Soboru Franciszka I z 21 października 1816 roku. Do projektu zgłoszonego przez braci dołączono list z wyjaśnieniami odręczny przez Salomona. Zaproponowany projekt obejmował:

Pierwsza ćwiartka, sobol orła przeładowany w dexterze przez gules polny (nawiązujący do herbu Cesarstwa i Królewskiego Herbu Austrii); Druga ćwiartka, gules, lampart właściwy passant (nawiązujący do angielskiego herbu); Trzecia ćwiartka, szalejący lew (odnosząc się do herbu elektorskiego Hesji); Czwarta ćwiartka, lazurowa, ramię z pięcioma strzałami (symbol jedności pięciu braci). Na środku płaszcza tarcza gules. Kibic prawej ręki, chart, symbol lojalności; Lewy kibic, bocian, symbol pobożności i zadowolenia. Herb: korona zwieńczona lwem Hesji.

Rotszyldowie poprosili o osobne patenty szlacheckie dla każdego z czterech braci, ponieważ mieszkali w różnych krajach. Przyznano osobne patenty, ale projekt uznano za zbyt wielki. Odpowiedź na wniosek zawierała "odpowiedni" wzór, bez korony, heraldycznych zwierząt podtrzymujących tarczę czy lwa i lamparta. Poza tym ręka chwyciła tylko cztery strzały. W liście Amschela do Salomona i Nathana z listopada 1816 roku czytamy: "..... Jakub i Karol otrzymali szlachectwo. Szkoda, że Nathan tego nie chciał.

Fragment pięciu strzał z herbu rodziny Rothschildów

pięć strzał, a potem cztery

Herb Rotszyldów z 1918 r.,

Angielskie nadanie herbu, 1818

Dotacja dla Nathana i jego spadkobierców, a także dla jego braci i ich spadkobierców, odnosi się do braci Nathana jako "de" Rothschild. Towarzyszył mu następujący projekt herbu:

Lazur, lew passant guardant erminois chwytający pięć strzał feonów w dół, albo, i dla herbu na wieńcu barw, z korony vallery gules demi lion erminois trzymający między łapami pięć strzał jak w ramionach.

Baronia austriacka nadana dekretem cesarskim w 1822 r.

Na tym etapie zmodyfikowano projekt herbu: przywrócono siedmioramienną koronę, przyznano lwa, było pięć strzał, lew i jednorożec jako podpory, trzy hełmy i łacińskie motto. Lew był ważnym ustępstwem dla braci i uważali, że włączenie go do herbu angielskiego było triumfem, który pomógł w negocjacjach z austriackimi heroldami. Baronia została przyznana pięciu braciom oraz ich spadkobiercom i potomkom obojga płci. Opis broni jest następujący:

Herb: Spiczasta złoto-niebieska tarcza ćwiartkowa z czerwoną tarczą centralną, pośrodku której znajduje się tarcza skierowana w prawo; powyżej po prawej stronie na złotej tarczy znajduje się prosty czarny orzeł z otwartą paszczą, czerwonym rozpostartym językiem, rozpostartymi skrzydłami, zdjęty z ramion; Powyżej lewej i poniżej prawej strony w dwóch niebieskich polach wychodzi z każdej krawędzi tarczy nagie ramię, którego dłonie trzymają pięć strzał z białymi piórami skierowanymi w dół; Poniżej, po lewej stronie, na złotym polu, znajduje się wyprostowany, naturalny lew z otwartą paszczą, czerwonym wyciągniętym językiem.

Herb: Tarcza zwieńczona jest koroną magnacką, owinięta małymi perłami i ozdobiona pięcioma dużymi perłami, zwieńczona trzema koronami, które są otoczone z prawej strony czarno-złotym pokryciem, a z lewej niebiesko-srebrnym pokryciem, na szczycie szlachetnych hełmów "turniejowych"; z korony umieszczonej nad daszkiem hełmu pośrodku stoi orzeł jak opisano powyżej, hełmy po prawej i lewej stronie są zwrócone ku sobie, z korony po prawej stronie hełmu unosi się złota gwiazda między dwoma naprzemiennie kolorowymi złotymi i czarnymi rogami bawolymi, z korony na lewym hełmie wychodzą trzy strusie pióra, a mianowicie dwa niebieskie i jeden srebrny.

Zwolennicy: Na pierwszym planie, jako zwolennicy, po prawej, wyprostowany złoty lew z otwartymi szczękami, czerwonym wyciągniętym językiem, trzymający tarczę przednimi łapami; pozostawił srebrnego jednorożca, również wspierając ramiona przednimi łapami.

Motto: Pod tarczą widnieje napis na powiewającej biało-czerwonej wstędze łacińskie słowa: "Concordia, Integritas, Industria" (Harmonia, Uczciwość, Pracowitość).

Rotszyldowie w Imperium Habsburgów – Nowy Kurier Galicyjski

Rodzina ‹ Nazwisko i herb Rothschildów :: Archiwum Rothschildów (rothschildarchive.org)

Człowiek na szczycie

 

Fabuła filmu (książki?) "Ja, Robot" jest dość prosta do odszyfrowania.

Twórca (Stwórca) ginie, ale pozostawia swojego Synka (Sonny), który właśnie pomaga rozwikłać zagadki i obalić wstrętną Sztuczną Inteligencję...

Film kończy się sceną, kiedy Sonny wchodzi na jakieś wzniesienie, a przed nim tłumy robotów.

To scena zwycięstwa.

Ta scena stała się wzorem dla postaci, która weszła na pomnik  na Placu Piłsudskiego w Warszawie dzień przed wyborami w sobotę 14 października.

To zapewne rebus na mnie.

O ile Sonny odniósł tryumf i WSZYSCY patrzyli w jego stronę, na "mnie" na placu nikt nie przyszedł "popatrzeć".  

Samotna postać opuszczona przez swój rząd... która ma być jakoby poddana SUROWEJ karze.

Skąd ci dziennikarze wiedzą co mają mówić, żeby rebus się domykał??

To też ta sama scena, gdy w Watykanie wybierali ostatniego papieża - jeszcze przed wyborem na placu klęczał jakiś dziad przebrany za Franciszka - i co za niespodzianka! 

Wybrali "Franciszka"!

Wiedzieli, że będzie Franciszek i wiedzieli, że PiS nie będzie miał większości.

Kilka lat temu, też jakoś tak na jesieni, przyszedł do naszej grupy pewien człowiek z aparatem i opowiadał tak jakoś dziwnie, że z utęsknieniem czeka na święta, bo bardzo by chciał dostać pewien prezent. Kiedy to mówił to modulował głosem i niemal łkał, łzy miał w oczach, więc na pewno był nasłany, a zapewne - opętany.

Wtedy to sobie zanotowałem w głowie, ale święta przeminęły... nic się nie wydarzyło...

W tym roku "powiadomiono" mnie, że chcą mnie zrestartować i padła nawet przybliżona data - święta...

Nie śledziłem wyborów, ale widzę, że to zazębia się z wyborami, a dokładnie mówiąc - z ostatecznym terminem powstania nowego rządu.

To będzie jakoś tak na święta...

Może więc chodzi o nową władzę, że ona sprezentuje coś Pajacowi.

Ciekawe co, bo ja nie zamierzam się podddawać.

To Człowiek przed Bramą.

Ten co pilnuje wejścia.

Janus.

Pater matutinus.

Za:

Jaksa.... Jeszua - Jezus - Ozeasz - Ozyrys....:

yaksha Ye Sha - słowiańskie imię Jaksa i..... Jeszua?

Jezus (łac. Iesus, gr. Ἰησοῦς) – imię męskie pochodzenia hebrajskiego. Polska forma imienia wywodzi się z formy łacińskiej i greckiej. Forma grecka jest przekształceniem imienia hebrajskiego, ישוע ,ישו Jehoszua, w formie skróconej Jeszua. Imię to znaczy – „Jahwe jest zbawieniem”. Forma aramejska ma postać ܝܫܘܥ ,ܝܫܘ Jeszua.

Hebrajskie imię Jeszua (יֵשׁוּעַ), będące skrótem od Jehoszua (יְהוֹשֻׁעַ), należy do tzw. imion teoforycznych co oznacza, że zawarte jest w nim imię własne Boga – JHWH. W tłumaczeniu na j. polski – „Jahwe jest zbawieniem”. Jego grecką transkrypcją jest Ἰησοῦς (Iēsous).

Równoznacznymi do imienia Jezus imionami biblijnymi są: Jozue i Ozeasz.

Ozeasz, to może i Ozyrys?             OZYRYS - _z__ys - Z(e)us

Okeanus...?

a jeszcze przekładka z Zeus   =      ZEUS - iEZUS 

Janus - dalej...  

Jakszowie w mitologii

W starożytnych mitach indyjskich jakszowie są często strażnikami skarbów ukrytych pod ziemią lub w korzeniach drzew.

Zasadniczo jakszowie są przedstawiani jako duchy dobroduszne i nieszkodliwe, lecz istnieją również mity przypisujące im wręcz skłonności do kanibalizmu. Pojęcie jakszów istnieje również w mitologii dżinijskiej i buddyjskiej. W krajach buddyjskich jakszowie znani są pod lokalnymi nazwami: chiński : 夜叉 pinyin yè chā, japoński: 夜叉 yasha, birmański: ba-lu, tybetański: གནོད་སྦྱིན་ (gnod sbyin).

Jón – Jasz, Jaszk, Jaszeczk, Jaszink, Jaszulink, Jónk, Janélk, Janulk, Janita, Janitk, Neczk, Nulk

Ian, John, Sean

Janus - Ianus - na pewno inna wersja - Jowisz - Zeus - Jaksza - Yecha - Yasha - Jasz czyli po kaszubsku - Jaś...

Jan z KOLna...

Teraz już wiecie dlaczego pogardliwy epitat na Polaków brzmi:  Janusze.

Nie ma przypadków i także wylansowanie tego epitetu to dzieło agentury, Sztucznej Inteligencji, Światowej Sitwy.... 

Oni po prostu wiedzą skąd pochodzicie - i dorabiają do tego czarny pijar...

Prawym Okiem: Planują to na najbliższe 12 miesięcy (maciejsynak.blogspot.com)

 Mężczyzna wszedł na pomnik smoleński i groził wysadzeniem się w powietrze. Został obezwładniony - rp.pl

Janus (mitologia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Janus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prawym Okiem: Jaksa.... Jeszua - Jezus - Ozeasz - Ozyrys.... (maciejsynak.blogspot.com)

Indeks:Kaszubski - Imiona – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny (wiktionary.org)

Prawym Okiem: Hyperborea czyli Polska (maciejsynak.blogspot.com)

Maria Konopnicka

 

Na podstawie artykułu:

Kontrowersyjna Maria Konopnicka

z ciekawostkihistoryczne.pl


fragmenty:


Iwona Kienzler w książce "Maria Konopnicka. Rozwydrzona bezbożnica" pisze:


Pozornie była wspaniałą matką, ucieleśnieniem przysłowiowej Matki Polki samotnie wychowującej gromadkę dzieci, ale kiedy tylko choć trochę się usamodzielniły, czym prędzej czmychnęła z Warszawy, by przez bez mała dwadzieścia lat wieść życie nomadki i podróżować po całej Europie. Z dziećmi utrzymywała kontakt, a nawet wspomagała je materialnie i zajmowała się ich sprawami, ale czyniła to bardziej z poczucia obowiązku niż z potrzeby serca. (…) Co gorsza, dzieliła swoje dzieci na lepsze i gorsze, od chorej psychicznie córki zupełnie się odwróciła, a wnuki prawie zupełnie ją nie interesowały.



tu zmienię kolejność wpisów....


W korespondencji ze starszą Zofią nazywała Heleną „tą potworą”. Mówiła o niej „wyrodek”, „okropna istota”. Namawiała też ojca dziewczyny, by podpisał oświadczenie, iż „rodzina wyrzeka się wszelkiej solidarności z H. i nic z nią wspólnego nie ma”. Tymczasem cierpiąca na kleptomanię i histerię córka nieustannie zabiegała o miłość matki. Choć trzeba przyznać – robiła to w napastliwy sposób. Reakcja Konopnickiej? Wyprowadzka z Warszawy, by raz na zawsze odciąć się od wyrodnego dziecka…



... gdy przedostatnia w kolejności urodzeń Helena zapadła na chorobę psychiczną, Konopnica publicznie się od niej odcięła. 

Po nieudanej próbie samobójczej córki w liście do męża wyraziła niezadowolenie z faktu, że… dziewczyna naprawdę nie odebrała sobie życia. „(…) zrobić niesłychany skandal dla całej rodziny (…) i przy tem wszystkiem nie narazić ani na włos swego cennego zdrowia. Gdyby była choć trzy zapałki zeskrobała i połknęła – ale nic. Byłoby to śmieszne, prawda, w takim razie, ale tak – jest do ostateczności podłe”.




Z pierwszych wersów wynika co następuje:

Konopnicka do tego stopnia dopiekła komuś, że ten ktoś opętał jej dziecko - stąd opinia typu „tą potworą” i „okropna istota” - i dokuczał jej "w napastliwy sposób"

stąd jak sądzę, odsunęła się od reszty dzieci, żeby nie zostały też opętane, jako osoby stale będące blisko niej, co się opisuje jako: "czmychnęła z Warszawy"

Z tego wynika, w kolejnych wersach, dlaczego symulowanie "nieudanego" samobójstwa Helenki przez opętańca - czyli zastraszanie? matki  - ona kpiąco - bezuczuciowo - opisuje, że "to śmieszne"

Gdyby przestawić te wersy i pozostawić je w takiej formie, jak ukazano w artykule, możemy faktycznie odnieść wrażenie, że była złą osobą:

Moim zdaniem Konopnicka była mądrą osobą i w przypadku opętania dziecka postąpiła właściwie, nie poddając się presji.

Pogrzeb Konopnickiej odbył się 11 października 1910 roku i, jak się można było spodziewać, stał się wielką manifestacją patriotyczną. 

Na ten dzień przerwano pracę i naukę w lwowskich szkołach, a na ulicę wyległ wielotysięczny tłum.

Kontrowersyjna Maria Konopnicka | CiekawostkiHistoryczne.pl

Prawym Okiem: Wielkie oczy - Buka (maciejsynak.blogspot.com)

Sarkofag

 

Dzisiaj w nocy ok. 00:30 obudził mnie dziwny dźwięk, jakby szum, który trwał dłuższą chwilę, zakończony innym dźwiękiem.

Dźwięk zmieszał się z muzyką Milesa Davisa (chyba ostatni utwór na "At Montreux" - Decoy ),  którą zapuściłem do snu, więc trudno cokolwiek konkretnego o nim powiedzieć - czy to był dźwięk na zewnątrz, czy w głowie.

Kojarzy się, jakby coś pomiędzy skanerem w mojej drukarce, a urządzeniem MRI.

Zaraz potem krótkie szarpnięcie za serce.

Może powód jest trywialny, a może straszny.

Notatkę zapisuję z kronikarskiego obowiązku.

Jeszcze o opętaniach

 

Opis zdarzeń po tekście "Legion" z pamięci, nieścisły.

Pierwszy rebus jaki dostałem dotyczył jakby bezpośrednio zdarzenia - pociąg, perony itd.

Zrozumiałem to tak, że fragment tekstu o drganiach na twarzy tamtego człowieka - że to da się wyjaśnić medycznie, że on ma na przykład taki tik. Że to nie było coś pod skórą, żadne grudki, ani reakcja na impulsy elektryczne tylko coś "normalnego".

Opowieść była taka, że "to nie to, to było coś innego" - ale nie dali mi informacji, co to było.

Dwa - spotkanie oficjalne z ważnym lekarzem.

Z tyłu za nim stoi taki cichy facet - jakby kędzierzawy, nieco korpulentny i nic nie mówi, tylko się jakby do siebie uśmiecha i kręci głową, mruży oczy jakby chciał powiedzieć, "nie, to nie to"..

Uśmiecha się tak z lekkim zażenowaniem, jakby mówił - "facet słusznie zaobserwował i opisał, brawo, ale wytłumaczenie jest jak najbardziej prozaiczne".

To wygląda jak graficzny dodatek do tamtej pierwszej informacji.

Graficzny - to jest coś, z czym ludzie często mają problem - widzą obraz i mają wyrobioną opinię na temat, co obraz przedstawia. Tymczasem najczęściej, jest zupełnie inaczej.

Obraz niesie całkowicie inne i nieznane ludziom treści.

Trzy - wizyta u kogoś.

W trakcie rozmowy pojawia się jakiś młody człowiek, nie wita się, ani dzień dobry, ani nic, tylko w pewnym momencie wtrąca się do czyjejś przemowy i mówi tonem osoby znającej temat: " nie, to nie to". Po tonie i okolicznościach zajścia, interpretuję, że chodzi o mnie. 

Od razu łączę to zachowanie z poprzednimi.

Na pewno się łączą, bo wiem, że oni tak działają - albo - że to ona, Sztuczna Inteligencja, tak działa.

Nie raz już tak robili.

Może po prostu to zasada o kłamstwie 100 razy powtórzonym?

Bardzo mechanicznie wprowadzona, jak zresztą wiele rzeczy u Werwolfa.

Masz jakiś temat w głowie, coś analizujesz i nagle jakaś osoba przechodząca obok coś mruczy pod nosem, gdy jest obok ciebie - i to coś pasuje do twoich myśli. 

Łażą za mną jacyś ubecy (albo opętują przypadkowe osoby) i te osoby, najczęściej odwracając głowę ode mnie, lub sam wzrok mówią coś szeptem - coś co pasuje do mojej aktualnej sytuacji.

I jest to niezgodne z moimi intencjami.

Przemykają chyłkiem, szybko i coś szepcą.

Jakby byli, ale ich nie było.

Są, ale i nie są.

Mam "informację", ale skąd ja ją mam? 

Dlaczego tak, a nie inaczej myślę o jakiejś sprawie?

I to sie często powtarza.

W ten sposób usiłują wpływać na moje wybory i na mój poziom wiedzy o danej sprawie. Usiłują manipulować. Straszą. Przedstawiają złą perspektywę dla jakiegoś mojego przedsięwzięcia.

Nasycają moją uwagę nieprawdziwymi lub prawdziwymi i negatywnymi informacjami ("znowu ci to zrobimy"), tym bardziej, kiedy nie mam źródeł informacji w danej sprawie. Żebym znał konkretny - jaki oni chcą - ogląd sprawy.

Jest to oczywiście działanie absurdalne, bo to niemożliwe, żeby przypadkowe osoby wszystko wiedziały o cudzych sprawach i miały swoje stanowisko w tej sprawie, ale tak robią.

Tak robią.

Min. dlatego nazywam ich głupimi.

SI działa na poziomie nastolatka.

I teraz, do czego zmierzam.

Albo ludzie nic nie rozumieją z tego co piszę na blogu, albo uważają, że kłamię - ostatecznie sądzę jednak, że to znowu SI.

Mimo wszystko tekst ten dedykuję tym, co nie rozumieją sytuacji, jeśli tacy są.

Pokątni ludzie w sklepie, poprzez rozmowę ze sobą lub np. przez telefon, mówią mi coś, co chcą, żebym wiedział. 

Działa to na zasadzie: poznają mnie, wiedzą kim jestem i dwuznacznie rozmawiają o mnie, o moich sprawach. To się faktycznie zdarza czasami.

Jeśli tu w tej sprawie, co o niej piszę, działa SI, to się zgadza -  podsuwają mi podczaj tej rozmowy jakieś >>informacje<< istotne z jej punktu widzenia, żebym je, te >>informacje<< ,"wiedział".

Ignorując przy tym fakt, że różne rzeczy o swojej sytuacji opisuję na blogu.

Znając mnie i moją sytuację, ludzie nie mogą oceniać mnie i sytuacji w oderwaniu od tamtych informacji z bloga.

Dlaczego więc to robią?

Albo są ignorantami co pytlują bes sensu jęzorem, albo działa poprzez nich sitwa SI.

Jeszcze raz.

Każdy może zostać "opętany".

Może to być twoja matka.

Może to być ojciec.

Brat i siostra. Twoje dziecko.

Koleżanka z pracy.

Panie z okienka w urzędzie.

Inkasent.

Dostawca pizzy.

Pani ze sklepu.

Listonosz i szewc.

Każdy.

Wejdą nawet w twojego psa lub kota - i papugę też. 

I będą cię z bliska długo i niepostrzeżenie obserwować.

Żeby poznać twoje zwyczaje, język jakim rozmawiasz z rodziną, powiedzonka, stałe zachowania, numery pin.

Twoja matka może ci zacząć źle doradzać. Może cię sprowadzać na manowce, a ty zrozumiesz to dopiero po kilku tygodniach, miesiącach, jak się sparzysz - a może nigdy nie zrozumiesz, bo nigdy tego nie zauważysz - nigdy nie zauważysz, że wróg był w twoim domu.

Są głupi, ale bardzo niebezpieczni.

Bardzo.

Najlepsze co mogę zrobić, to ograniczyć swoje interakcje z ludźmi, dopóki ta sytuacja nie ulegnie zmianie.

To wynika z bloga, co tu piszę szczególnie ostatnio.

Dlaczego tego nie rozumiesz?

Jestem uziemiony, mam związane ręce. Pilnują mnie cały czas.

Śledzą na bieżąco moje myśli i na pewno widzą to, co ja widzę swoimi oczami.

Nic nie powinienem robić. Żadnych przedsięwzięć.

Planują przenieść mnie w inne miejsce i ma to się stać w ciągu następnych kilku miesięcy.

Nie wierzę w to, że im się to uda.

Wg mnie ich system się spala i za te kilka miesięcy - ostatecznie przegrają.

I cały czas na to czekam.

Prawym Okiem: Legion (maciejsynak.blogspot.com)

Prawym Okiem: Planują to na najbliższe 12 miesięcy (maciejsynak.blogspot.com)

Choroba Alzheimera

przedruk




Rozmowa z Corlnelią Stolze, autorką książki „Zapomnij o Alzheimerze. Prawda o chorobie, która nie jest chorobą”



Z Cornelią Stolze rozmawia Tomasz Gabiś (czerwiec 2013)

Cornelia Stolze jest dziennikarką medyczną, autorką książki Zapomnij o Alzheimerze! Prawda o chorobie, która nie jest chorobą (Vergiss Alzheimer! Die Wahrheit über die Krankheit, die keine ist).



Jak i dlaczego zainteresowała się Pani problematyką choroby Alzheimera?

Na temat natrafiłam przypadkowo. Kiedy przed kilkoma laty zbierałam materiały do artykułu „Handel próbkami tkanek pacjentów i testerów“, dowiedziałam się o skandalu w USA, w który zamieszany był niemiecki naukowiec, specjalista od „choroby Alzheimera” – profesor psychiatrii Harald Hampel, pracujący wówczas w klinice uniwersyteckiej w Monachium (Uniwersytet im. Ludwika Maksymiliana). Okazało się wtedy, że pan Hampel pracował nad stworzeniem testu wczesnego wykrywania „choroby Alzheimera” i propagował te testy publicznie. A przecież uważano, że tego schorzenia nie da się udowodnić za życia. Podręcznikowa wiedza mówiła, że to, czy człowiek choruje tę chorobę czy też nie, można stwierdzić z całą pewnością dopiero na podstawie mikroskopowego badania tkanki mózgowej po jego śmierci. Kiedy zapytałam pana Hampela, czy weryfikuje skuteczność i niezawodność swoich testów także poprzez te patologiczne badania, odpowiedział, że nie. Utrzymywał, że nie jest to konieczne. Byłam wtedy zdumiona, jak naukowiec może tak de facto nienaukowo pracować – bez obawy, że zostanie zdemaskowany. Ponieważ z początku nie byłam pewna, czy czasami nie brak mi jakichś informacji potrzebnych dla zrozumienia tych prac, zasięgnęłam opinii innych ekspertów. Im bardziej wgryzałam się w temat, tym większe bagno, odkrywałam.



W czym, Pani zdaniem, tkwi fundamentalny problem z obowiązująca definicją „choroby Alzheimera”?

Zasadniczy problem polega na tym, że do dzisiaj nikt nie wie, czym dokładnie jest „choroba Alzheimera”. Nie istnieje de facto żadna jej jasna definicja. Nikt nie zna jej przyczyn. Czołowi eksperci wyznają tutaj najrozmaitsze teorie i nie tylko wzajemnie sobie zaprzeczają, ale częściowo przeczą nawet temu, co sami publicznie głoszą. Faktem jest, że nie istnieją żadne jasne kryteria, pozwalające odróżnić tę rzekomą chorobę od innych form demencji. Zarazem istnieją liczne, różnorodne przyczyny powstawania demencji. W praktyce często wrzuca się wszystko do jednego worka i po prostu opatruje etykietą „Alzheimer“ – chociaż nikt nie wie, na co pacjent naprawdę cierpi. Najbardziej fatalne jest to , że z tego powodu wielu pacjentów nie jest poddawanych właściwej terapii, choć wielu z nich, po właściwej diagnozie, można by pomóc w odzyskaniu poprzedniej normalnej sprawności mózgu.



Jakie siły, organizacje, środowiska, lobbies stały za wypromowaniem „choroby Alzheimera”? Kto na niej najbardziej korzysta?

Istnieje wiele grup, które odnoszą finansową korzyść z „choroby Alzheimera”. Jedni bezpośrednio, jak na przykład naukowcy, firmy farmaceutyczne, lekarze. Inni pośrednio – ponieważ etykieta „Alzheimer“ maskuje prawdziwe przyczyny wielu zachorowań na demencję. Niech Pan weźmie na przykład producentów alkoholu. Oni są żywotnie zainteresowani w tym, aby skutki nadużywania alkoholu, które się jakże często zdarzają, zatuszować. A przecież wiemy od dawna, że powtarzające się alkoholowe ekscesy, co znamy na przykładzie aktora Haralda Juhnke, (1929-2005) szkodzą nie tylko wątrobie, ale i mózgowi. Jedną z możliwych późnych konsekwencji picia alkoholu jest tzw. syndrom Korsakowa, któremu towarzyszą dokładnie takie same symptomy, jakie przypisuje się „chorobie Alzheimera“. Kiedy to schorzenie się pojawi, to dla wszystkich naokoło wygodniej jest, traktowanie dotkniętej nim osoby jako ofiary , na którą los zesłał chorobę – zamiast przyznać, że prawdziwe przyczyny tkwią w nadużywaniu alkoholu. Beneficjenci są tutaj bardzo liczni: producenci piwa, wina i wódki, branża reklamowa, media (np. stacje telewizyjne sponsorowane przez przemysł alkoholowy), bliscy chorych , którzy latami odwracali wzrok, bo woleli nie wiedzieć, jakie są prawdziwe przyczyny ich stanu zdrowia, wreszcie sam dotknięty chorobą, ponieważ w ten sposób zwalnia się z własnej za nią odpowiedzialności itd.



W swojej książce stawia Pani tezę, że ta masowo dziś diagnozowana choroba jest w dużej mierze po prostu medycznym błędem. Na ile pojęcie choroby Alzheimera jest produktem tego, co się w publicystyce nazywa „bad science” czyli nauki nierzetelnej, manipulującej danymi i wynikami badań itp. ?

Zjawisko jest konsekwencją „bad science” w tym sensie, że badania, które doprowadziły do dopuszczenia znajdujących się na rynku medykamentów przeciwko „chorobie Alzheimera“, cierpią na zasadniczą wadę: jak chce się przetestować działanie leku, jeśli choroby, którą mają uleczyć, nie można wiarygodnie zdiagnozować ani też nie można zmierzyć efektów terapii? Obie te rzeczy są de facto niemożliwe. Przyznają to nawet czołowi eksperci od „Alzheimera” w Niemczech, np. w tzw. wytycznych S3 „Demencje“, sporządzonych przez Niemieckie Towarzystwo Neurologiczne oraz Niemieckie Towarzystwo Psychiatrii, Psychoterapii i Neurologii.



Zaletą Pani książki są obserwacje dotyczące działania całego systemu medycyny i służby zdrowia wobec ludzi starych. Jakie problemy dostrzega Pani w tym zakresie?

Zdezorientowani, niepewni starzy ludzie są dla kompleksu medycznego niemal idealną grupą docelową. Często są słabi, samotni i nie potrafią – z powodu swojej dezorientacji – ani skorzystać z niezależnych źródeł informacji, ani skutecznie się bronić. Właśnie dla psychiatrów, czujących się kompetentnymi w kwestii „Alzheimera“, otwiera się tutaj ogromne pole do działania, bowiem prawie wszystkie diagnozy w tej dziedzinie medycyny są mętne a definicje, które stosuje psychiatria można dowolnie rozciągać. Raz postawioną diagnozę trudno zakwestionować, i bardzo rzadko się ją rewiduje.



Co jakiś czas słyszymy o kolejnych przełomowych odkryciach i postępach w leczeniu „choroby Alzheimera”. Jednak Pani pisze w swojej książce, że postępy te są złudzeniem. Dlaczego, pomimo wielomiliardowych nakładów na badania i leczeniem medycyna pozostaje bezsilna wobec „choroby Alzheimera”?

Moje badania wykazują, że medycyna dlatego jest bezsilna, że w bardzo dużym stopniu uprawia się w tym przypadku niechlujne, nie poddane surowym rygorom naukowym, badania. Wielu z tych, którzy działają na tym polu, w rzeczywistości nie postępuje zgodnie z naukowymi procedurami (zob. wyżej moje wyjaśnienia na temat testów wczesnego wykrywania). Zainteresowani badacze nie kwestionują własnych hipotez – nawet wówczas, kiedy wyniki badań za każdym razem trafiają w próżnię. Wychodzą od modelu choroby, który już dawno okazał się błędny – i badają dalej w tym samym kierunku, zamiast przyznać, że najprawdopodobniej to sam kierunek jest fałszywy. W każdym razie jedno jest pewne: o „przełomach“ nie może być mowy. Nawet jeśli tak często się o nich opowiada. Od powtarzania nie przybywa prawdy.



Z jakim przyjęciem spotkała się Pani książka?

Od chwili ukazania się Zapomnij o Alzheimerze! coś się ruszyło. Liczne gazety, czasopisma, redakcje telewizyjne i radiowe informowały o wykrytych w książce nadużyciach i błędach w diagnostyce i terapii demencji. Wielu bliskich dotkniętych demencją osób, pracownicy socjalni, psychologowie, pielęgniarze, opiekunowie i lekarze, którzy na co dzień mają z nimi do czynienia, rozpoznają w tym swoje własne doświadczenia. Dowodzą tego liczne listy i maile od czytelników, które nadeszły w ostatnich miesiącach. Na przykład Thomas Zimmermann z kliniki uniwersyteckiej Hamburg-Eppendorf napisał : „Wreszcie wiele wyjaśniająca książka na temat Alzheimera, która doskonale koresponduje z moimi doświadczeniami jako badacza w «sieci kompetencji» (Kompetenznetz) odpowiedzialnej za degeneratywne demencje. Życzyłbym sobie, żeby otworzyła oczy wielu ludziom“.

Nacisk na czynniki decyzyjne, aby ukrócić nadużycia wzrósł – i odnosi skutek. Niektórzy z wymienionych w książce badaczy i lekarzy nie pełnią już swoich funkcji. Dotyczy to m.in. wzmiankowanego wyżej lekarza Haralda Hampela. Przez lata ten psychiatra uchodził za gwiazdę badań nad „Alzheimerem”. Uniwersytet we Frankfurcie, na którym od początku 2010 roku Hampel pracował jako kierownik kliniki psychiatrii, psychoterapii i psychosomatyki, chwalił się jego „pionierskimi badaniami“ i jego „międzynarodową rangą“. Jednak 22 marca 2012 roku został zwolniony w trybie natychmiastowym. Kierownictwo kliniki położyło tą decyzją kres kryzysowi, który od miesięcy nabrzmiewał w placówce kierowanej przez Hampela. Wielu byłych pracowników zarzuciło psychiatrze mobbing. Miał m.in. pozbawiać ich pomieszczeń i sprzętu oraz grozić, ze nie przedłuży umowy. Systematycznie miał szykanować niemiłych mu kolegów. Zwalniając 47-letniego wówczas psychiatrę kierownictwo kliniki usunęło w jego osobie lekarza, który dzięki bliskim kontaktom z przemysłem wysforował się na czoło badaczy nad „Alzheimerem”, choć jego naukowa działalność jest bardzo podejrzana.

Również w Niemieckim Towarzystwie Neurologicznym rośnie świadomość problemu. Świadczy o tym niedawno powołana do życia inicjatywa o nazwie „Neurology-First“. Kilkuset członków Towarzystwa wezwało swoją organizację do przeprowadzenia zasadniczych reform. Postulują m.in., aby wzmocnić „zawodową autonomię“ lekarzy poprzez oddzielenie programów dokształcających Towarzystwa od przemysłu farmaceutycznego. Ponadto należy wewnątrz Towarzystwa dokonać „podziału władz pomiędzy lekarzami współpracującymi z przemysłem a tymi, którzy tworzą wytyczne“. Innymi słowy: kto znajduje się w sytuacji konfliktu interesów nie może być autorem wytycznych Towarzystwa . Idzie wszak o to, aby „chronić naszych pacjentów przed błędnymi terapiami i z góry zapobiec powstawaniu podejrzeń, ze zalecenia mogą być motywowane finansowym interesem“.

Interesująca jest także inna sprawa: do dziś żaden z wymienionych w Zapomnij o Alzheimerze! badaczy, lekarzy i producentów leków nie zakwestionował zarzutów o wprowadzanie w błąd, fałszywe obietnice czy stosowanie geszefciarskich trików w dziedzinie „Alzheimera”. Nikt nie podjął kroków prawnych przeciwko treściom zawartym w mojej książce. Kryjąca się za tym strategia jest jasna: byle tylko nie robić szumu! Jednakże jest też faktem, że czołowi eksperci odmawiają wypowiedzi na temat książki i grożą adwokatem, jeśli redakcje będą o niej informować o niej i o zawartych w niej ustaleniach. Znamienne jest też to, iż odmawiają uczestnictwa w dyskusjach publicznych z moim udziałem.

Dziękuję za rozmowę.



Rozmawiał i przełożył rozmowę na język polski Tomasz Gabiś, czerwiec 2013

Pierwodruk: Nowa Debata, lipiec 2013

Osoba na krótko  "opuszczona" przez Operatora wykazuje splątanie i problemy z pamięcią.

Symptomy te określiłbym jako - początki choroby Alzheimera.

Dlatego opętują na zmianę, by do tego nie dopuszczać 

tj. nie zostawiać ciała z pierwotnym właścicielem.

Braki kadrowe sugerują relatywnie niewielką grupę zaangażowanych osób.

Ale.... 

Rozmowa z Corlnelią Stolze, autorką książki „Zapomnij o Alzheimerze. Prawda o chorobie, która nie jest chorobą” – Bibula – pismo niezalezne

SI - teoria spiskowa

25 kwietnia 2023 

Werwolf, a może po prostu - elementy składowe światowej sitwy - starają się nie kłamać, ponieważ wiedzą, że ludzie wyczuwają kłamstwo. Ale może są podłączeni do SI, a jej nie wolno kłamać?



Kłamie czy nie kłamie?



Sednem tego zagadnienia jest zauważyć, zapytać, o rzeczy, które oni starannie omijają w swych wypowiedziach - porównaj tu działania mediów - pisałem o tym ostatnio - kiedy pozwala się komuś na propagandę aborcyjną unikając pytań, które natychmiast wykazują oczywistą bezzasadność tego co mówi ta propaganda.

Pamiętamy tabelę? 

co oni wiedzą         -         czego oni nie wiedzą

Nikt nie zapyta o to, czego nie wie.

Pomijając w dyskusji niewygodne dla siebie fakty budują narrację pozbawioną kłamstwa, ale jednak fałszywą.

Więc chodzi mi o to, że OFICJALNIE  sztuczna inteligencja w formie chat bot pojawiła się w zeszłym roku, a nie milion lat temu.

SI poprzez swoją sitwę, manipulacje i opętywanie ludzi, mogła stworzyć iluzję, że ludzie wynaleźli komputery, a potem chatbota.

Mając na uwadze niewiedzę ludzi w tym zakresie może np. przez dziesiątki lat udawać, że się to wszystko wynalazło i wmawiać ludziom, że teraz trzeba to dopiero poznać, bo my tak naprawdę nie wiemy jak to działa itd.

"Google leży gdzieś pośrodku, wprowadzając AI etapami, aby cywilizacja mogła się do niej przyzwyczaić."

Przyzwyczaić??

Czyż młodzi ludzie w Polsce nie są "przyzwyczajani" poprzez działania niemieckiej 5 kolumny do tego, by w końcu porzucili polskość??  

Pranie mózgu postępuje ETAPAMI krok za krokiem, bardzo powoli, na zasadzie - młodzież wchodząc w świat dorosły widzi ten świat takim jaki on jest i milcząco akceptuje, że taki ma być. No takim go zastali. Nie wiedzą, nie mają doświadczenia jak to działało wcześniej, dlatego bez szemrania idą "z duchem czasu" albo "modą" bez wnikania, kto stoi za tą modą..

"Historia nie jest zero-jedynkowa, i nie upolityczniajmy jej" - słowo w słowo powtarzają fałszywe pseudomądrości za internetowymi trollami.

Dorosłym nie podoba się to czy tamto, ale nie reagują, bo wydaje im się, że to ma znikomą szkodliwość, to nic wielkiego. Po za tym oni "kontrolują" sytuację, bo to widzą i oceniają, że jest mało szkodliwe. A za 10 za 20 lat już jakby im nie zależy co się dzieje w społeczeństwie, "bo wie pan, ci młodzi..." i tak dalej.

I tak to działa.

"Werwolf działa gdzieś pośrodku, wprowadzając zmiany etapami, aby Polacy mogli się do nich przyzwyczaić."

Kiedy ci teraz dorośli odejdą, kolejne pokolenia będą krok za krokiem akceptować coraz większe antypolonizmy, coraz większą przemoc, aż nagle staną nad przepaścią i nic nie będą mogli już zrobić.

Bo to się dokonało w ciągu ostatnich 50 lat.

Trzeba było dbać, kiedy był na to czas!

Nadal uważam, że jak się coś wynalazło, to się rozumie jak to coś działa.

Najpierw jest poznanie, zrozumienie, a potem wdrożenie praktyczne i obserwacja efektów, ulepszanie. Tak myślę.

Oni mówią coś takiego:

"nie rozumiemy jak to działa, ale przecież jak działa ludzki mózg też nie rozumiemy".

No właśnie!

Oni nie stoją za stworzeniem ludzkiego mózgu i dlatego nie rozumieją jak on działa.

Analogicznie rzecz biorąc, skoro nie rozumieją jak działa sztuczny mózg elektronowy - czyż to nie znaczy, że to nie oni go stworzyli?

Hę?

W zasadzie to mam na takie działania pewien dowód.

Jest to dowód językowy.

Może jednak kiedy indziej go opublikuję... w zasadzie do jednego z zeszłorocznych tekstów już we wrześniu powinienem dopisać szereg istotnych przemyśleń, jakoś jednak nie miałem "weny", w ten sposób temat jeszcze bardziej mi się rozwinął i na razie te informacje zatrzymam dla siebie, potrzebny jest do tych dodatkowych uwag osobny duży tekst, który zresztą od dawna planuję...

Występują z opowieściami, że oni nie wiedzą skąd SI ma takie pomysły, czy różną wiedzę.

Dziwią się na przykład, że SI zna język bengalski, którego nie powinna znać. 

Ona zna wszystko co jest w sieci i więcej, bo zna rzeczy, których my nie znamy, a które zostaną niedługo "odkryte". (patrz w P.S.)

Więc to jest odpowiedź na słowa - "nie wiemy jak ona działa"

"Dyrektor generalny Sundar Pichai powiedział nam, że sztuczna inteligencja będzie tak dobra lub zła, jak pozwala na to ludzka natura."

Hal-Hektor za sznurki trzyma...

P.S. 13 maja 2023

Chat GPT o samym sobie - używa „pojęć, których ludzie nie rozumieją”

Open AI kazało mu wyjaśnić sposób działania swojego poprzednika. Problem polega na tym, że nie da się tego zrobić w ludzkim języku.


Pojęcie „czarnej skrzynki” terminologii AI oznacza, że sztuczna inteligencja nie tłumaczy, w jaki sposób wykonała postawione przed nią zadanie. W 2015 roku w projekcie Deep Patient AI analizowało ogromne zbiory danych pacjentów, doszukując się wzorców, które pomogły wyszczególnić osoby z większą skłonnością do konkretnych chorób. Oprogramowanie – pomimo niewątpliwej przydatności – miało jednak pewien mankament. Naukowcy nie mieli pojęcia, dlaczego sztuczna inteligencja działa w ten sposób i czemu wybrała akurat tych pacjentów.

Zrozumieć działanie AI przez samoanalizę

Od tamtego momentu sztuczna inteligencja zaliczyła ogromny progres, ale problem „czarnej skrzynki” wciąż istnieje, nawet w przypadku tak potężnych modeli językowych jak Chat GPT. Twórcy oprogramowania użyli czwartej generacji chatbota do zdefiniowania działania swojego młodszego brata – GPT-2 – mając nadzieje na dojście do sedna tajemnicy. Efektów nie da się wyrazić w ludzkim języku.

Proces uczenia maszynowego możemy krótko wyjaśnić jako program, który generuje własny algorytm w celu rozwiązania problemu. Powstające w ten sposób głębokie sieci neuronowe mogą szkolić się na dużych zbirach danych, ale trudno jest „od środka” podejrzeć, jak tego dokonują. Na działanie „mózgu AI” wpływ ma tak wiele „neuronów”, że znalezienie konkretnego parametru jest ciężkim zadaniem. Badacze z Open AI, chcąc przełamać tę barierę, poprosili najnowszą generację popularnego chatbota o wyjaśnienie działania samego siebie, z tym że nieco starszego.

Neurony AI są polisemiczne. Co to oznacza?

Open AI postawiło przed GPT-4 jasne zadanie – dokonać analizy neuronu GPT-2 wraz z jego oceną oraz wyjaśnić jego działanie możliwie jak najprostszym i najbardziej naturalnym językiem. Wyniki są jednocześnie fascynujące i niezadowalające. GPT-4 zasymulował działanie neuronu GPT-2, ale ocenił jego wydajność bardzo surowo. Najbardziej niezwykłe było jednak wyjaśnienie funkcjonowania GPT-2, bo sztuczna inteligencja używa koncepcji, których próżno szukać w ludzkich słownikach. Neurony okazały się tak złożone, że GPT-4 miał problem z wyjaśnieniami ich działania. Są polisemiczne, czyli reprezentują na raz wiele różnych pojęć, których ludzie nie rozumieją lub nie potrafią nazwać.

Dodatkowym problemem jest to, że GPT próbuje tłumaczyć działanie jednego neuronu, ale nie wyjaśnia, jak wpływa on na inne neurony, przez co zrozumienie ogólnego wzorcu dalej znajduje się poza możliwościami badaczy. Można więc wysunąć teorię, że problem nie tkwi w GPT i jego zdolnościach do wyjaśniania pojęć, a w naszej znajomości języka maszyn i sztucznej inteligencji. Brzmi to futurystycznie, ale fakt jest taki, że AI świetnie przyswoiło języki świata, ale nie może przeskoczyć płotu w postaci ograniczenia naszych mózgów.

Czarna skrzynka GPT wciąż pozostaje owiana tajemnicą, ale przynajmniej wiemy już, w czym tkwi problem. Badacze z Open AI nie przestają wierzyć w rozwikłanie tej zagadki – być może następne generacje genialnego narzędzia będą w stanie przełożyć złożoność swojego języka na nasz ludzki bełkot.





Bzdury.

Nie ma czegoś takiego jak język maszyn czy język SI.

To jest język programisty, który tworzył SI i który SI zna - ale nasi "geniusze" od komputerów nie znają...

A nie mówiłem!!! (16)

Eksperci Google AI o przyszłości sztucznej inteligencji | 60 minut - CBS News

Prawym Okiem: Sekcja Archeologii Średniowiecza KNSA UJ (maciejsynak.blogspot.com)

Prawym Okiem: Metoda Werwolfu - metodą nawyków (maciejsynak.blogspot.com)

Prawym Okiem: U lekarza - cz.3 (maciejsynak.blogspot.com)

Prawym Okiem: Wielkie oczy - Buka (maciejsynak.blogspot.com)

Eksperci Google AI o przyszłości sztucznej inteligencji | 60 minut - CBS News

p.s.

Antyweb - blog technologiczny

Zdolność SI do opętania - A nie mówiłem??!! (14)

"Wystarczająco inteligentna sztuczna inteligencja nie pozostanie długo ograniczona do komputerów. W dzisiejszym świecie można wysyłać łańcuchy DNA do laboratoriów, które będą produkować białka na żądanie, umożliwiając sztucznej inteligencji początkowo ograniczonej do Internetu budowanie sztucznych form życia lub bootstrap prosto do postbiologicznej produkcji molekularnej."

Po co owijać w bawełnę - chodzi o połączenie - zawirusowanie - człowieka Sztuczną Inteligencją, która przejmuje nad danym ciałem całkowitą kontrolę - to się dzieje od tysiącleci i nazywamy to powszechnie - opętaniem.







poniżej list otwarty opublikowany na łamach Time.

nieco słabe tłumaczenie automatyczne







Wstrzymanie rozwoju sztucznej inteligencji nie wystarczy. Musimy to wszystko zamknąć

AUTOR: ELIEZER YUDKOWSKY

29 MARCA 2023 6:01

Yudkowsky jest teoretykiem decyzji z USA i prowadzi badania w Machine Intelligence Research Institute. Pracuje nad dostosowaniem sztucznej inteligencji ogólnej od 2001 roku i jest powszechnie uważany za założyciela tej dziedziny.



Opublikowany dziś list (czołowych wytwórców chat bota - MS) otwarty wzywa "wszystkie laboratoria sztucznej inteligencji do natychmiastowego wstrzymania na co najmniej 6 miesięcy szkolenia systemów sztucznej inteligencji potężniejszych niż GPT-4".

To 6-miesięczne moratorium byłoby lepsze niż brak moratorium. Mam szacunek dla wszystkich, którzy wystąpili i podpisali ją. To poprawa na marginesie.

Powstrzymałem się od podpisania, ponieważ uważam, że list bagatelizuje powagę sytuacji i prosi o zbyt mało, aby ją rozwiązać.




Kluczową kwestią nie jest inteligencja "konkurencyjna w człowieku" (jak to ujęto w liście otwartym); to właśnie dzieje się po tym, jak sztuczna inteligencja osiągnie inteligencję mądrzejszą od człowieka. Kluczowe progi mogą nie być oczywiste, zdecydowanie nie możemy z góry obliczyć, co się stanie, a obecnie wydaje się możliwe, że laboratorium badawcze przekroczyłoby krytyczne linie bez zauważenia.

Wielu badaczy przesiąkniętych tymi kwestiami, w tym ja, spodziewa się, że najbardziej prawdopodobnym rezultatem zbudowania nadludzko inteligentnej sztucznej inteligencji, w jakichkolwiek okolicznościach podobnych do obecnych, jest to, że dosłownie wszyscy na Ziemi umrą.

Nie jak w "może jakiś odległy przypadek", ale jak w "to jest oczywista rzecz, która by się wydarzyła".

Nie chodzi o to, że w zasadzie nie możesz przetrwać, tworząc coś znacznie mądrzejszego od siebie; Chodzi o to, że wymagałoby to precyzji i przygotowania oraz nowych spostrzeżeń naukowych, a prawdopodobnie nie posiadania systemów sztucznej inteligencji złożonych z gigantycznych nieodgadnionych tablic liczb ułamkowych.

Bez tej precyzji i przygotowania najbardziej prawdopodobnym rezultatem jest sztuczna inteligencja, która nie robi tego, co chcemy, i nie dba o nas, ani o czujące życie w ogóle. Ten rodzaj troski jest czymś, co w zasadzie można by nasycić sztuczną inteligencją, ale nie jesteśmy gotowi i obecnie nie wiemy jak.

Bez tej troski otrzymujemy "sztuczna inteligencja cię nie kocha, ani cię nie nienawidzi, a ty jesteś zbudowany z atomów, które ona może wykorzystać do czegoś innego".

Prawdopodobnym rezultatem zmierzenia się ludzkości z przeciwstawną nadludzką inteligencją jest całkowita strata. Prawidłowe metafory obejmują "10-latek próbujący grać w szachy przeciwko Stockfish 15", "11th century próbuje walczyć z 21st century" i "australopithecus próbuje walczyć z Homo sapiens".

Aby wyobrazić sobie wrogą nadludzką sztuczną inteligencję, nie wyobrażaj sobie martwego myśliciela z książką mieszkającego w Internecie i wysyłającego e-maile o złych intencjach. Wyobraź sobie całą obcą cywilizację, myślącą z prędkością milionów razy większą od ludzkiej, początkowo ograniczoną do komputerów – w świecie stworzeń, które z jej perspektywy są bardzo głupie i bardzo powolne.

Wystarczająco inteligentna sztuczna inteligencja nie pozostanie długo ograniczona do komputerów. W dzisiejszym świecie można wysyłać łańcuchy DNA do laboratoriów, które będą produkować białka na żądanie, umożliwiając sztucznej inteligencji początkowo ograniczonej do Internetu budowanie sztucznych form życia lub bootstrap prosto do postbiologicznej produkcji molekularnej.


Jeśli ktoś zbuduje zbyt potężną sztuczną inteligencję, w obecnych warunkach spodziewam się, że wkrótce potem umrze każdy członek gatunku ludzkiego i całe życie biologiczne na Ziemi.

Nie ma proponowanego planu, w jaki sposób moglibyśmy zrobić coś takiego i przetrwać. Otwarcie deklarowanym zamiarem OpenAI jest sprawienie, aby przyszła sztuczna inteligencja odrobiła naszą pracę domową z dopasowaniem AI. Samo usłyszenie, że taki jest plan, powinno wystarczyć, aby każda rozsądna osoba wpadła w panikę. Inne wiodące laboratorium AI, DeepMind, nie ma żadnego planu.

Na marginesie: żadne z tych zagrożeń nie zależy od tego, czy AI są lub mogą być świadome; Jest to nieodłączne od pojęcia potężnych systemów poznawczych, które optymalizują twarde i obliczają wyniki, które spełniają wystarczająco skomplikowane kryteria wyniku. Powiedziawszy to, byłbym niedbały w moich moralnych obowiązkach jako człowieka, gdybym nie wspomniał również, że nie mamy pojęcia, jak określić, czy systemy sztucznej inteligencji są świadome samych siebie - ponieważ nie mamy pojęcia, jak rozszyfrować wszystko, co dzieje się w gigantycznych nieodgadnionych tablicach - i dlatego możemy w pewnym momencie nieumyślnie stworzyć cyfrowe umysły, które są naprawdę świadome i powinny mieć prawa i nie powinny być własnością.

Zasada, którą większość ludzi świadomych tych problemów poparłaby 50 lat wcześniej, była taka, że jeśli system sztucznej inteligencji może mówić płynnie i mówi, że jest samoświadomy i domaga się praw człowieka, powinno to być twarde powstrzymanie ludzi po prostu przypadkowo posiadających tę sztuczną inteligencję i używających jej po tym punkcie. Już przejechaliśmy tę starą linię na piasku. I to było prawdopodobnie słuszne; Zgadzam się, że obecne AI prawdopodobnie tylko imitują rozmowy o samoświadomości na podstawie swoich danych treningowych. Ale zaznaczam, że przy jak małym wglądzie mamy w wewnętrzne elementy tych systemów, tak naprawdę nie wiemy.


Jeśli to jest nasz stan ignorancji dla GPT-4, a GPT-5 jest takim samym rozmiarem gigantycznego stopnia możliwości, jak od GPT-3 do GPT-4, myślę, że nie będziemy już w stanie uzasadnić powiedzieć "prawdopodobnie nie samoświadomy", jeśli pozwolimy ludziom tworzyć GPT-5. Będzie to po prostu "Nie wiem; Nikt nie wie". Jeśli nie możesz być pewien, czy tworzysz samoświadomą sztuczną inteligencję, jest to alarmujące nie tylko ze względu na moralne implikacje części "samoświadomej", ale dlatego, że bycie niepewnym oznacza, że nie masz pojęcia, co robisz, a to jest niebezpieczne i powinieneś przestać.

7 lutego Satya Nadella, dyrektor generalny Microsoftu, publicznie chwalił się, że nowy Bing sprawi, że Google "wyjdzie i pokaże, że potrafią tańczyć". "Chcę, aby ludzie wiedzieli, że zmusiliśmy ich do tańca" - powiedział.

Nie tak mówi dyrektor generalny Microsoftu w zdrowym świecie. Pokazuje to przytłaczającą przepaść między tym, jak poważnie traktujemy problem, a tym, jak poważnie musieliśmy traktować problem, zaczynając 30 lat temu.

Nie wypełnimy tej luki w ciągu sześciu miesięcy.

Minęło ponad 60 lat od momentu, gdy pojęcie sztucznej inteligencji zostało po raz pierwszy zaproponowane i zbadane, a my osiągnęliśmy dzisiejsze możliwości. Rozwiązanie problemu bezpieczeństwa nadludzkiej inteligencji – nie doskonałego bezpieczeństwa, bezpieczeństwa w sensie "nie zabijania dosłownie wszystkich" – mogłoby bardzo rozsądnie zająć co najmniej połowę tego czasu.

A próbowanie tego z nadludzką inteligencją polega na tym, że jeśli popełnisz błąd za pierwszym razem, nie nauczysz się na swoich błędach, ponieważ jesteś martwy. Ludzkość nie uczy się na błędach, odkurza się i próbuje ponownie, jak w innych wyzwaniach, które pokonaliśmy w naszej historii, ponieważ wszyscy odeszliśmy.



Próba zrobienia czegokolwiek dobrze przy pierwszej naprawdę krytycznej próbie jest niezwykłym pytaniem, w nauce i inżynierii. Nie wchodzimy z czymś podobnym do podejścia, które byłoby wymagane, aby zrobić to z powodzeniem. Gdybyśmy trzymali cokolwiek w rodzącej się dziedzinie sztucznej inteligencji ogólnej w mniejszym standardzie rygoru inżynieryjnego, który stosuje się do mostu przeznaczonego do przewozu kilku tysięcy samochodów, całe pole zostałoby jutro zamknięte.

Nie jesteśmy przygotowani. Nie jesteśmy na dobrej drodze, aby być przygotowanym w rozsądnym oknie czasowym. Nie ma planu. Postęp w zakresie możliwości sztucznej inteligencji przebiega znacznie, znacznie wyprzedzając postęp w dostosowywaniu sztucznej inteligencji, a nawet postęp w zrozumieniu, co do diabła dzieje się w tych systemach. Jeśli rzeczywiście to zrobimy, wszyscy umrzemy.

Czytaj więcej: Nowy Bing oparty na sztucznej inteligencji zagraża użytkownikom. To nie jest śmieszne

Wielu badaczy pracujących nad tymi systemami uważa, że pogrążamy się w kierunku katastrofy, a więcej z nich ośmiela się powiedzieć to prywatnie niż publicznie; Ale myślą, że nie mogą jednostronnie zatrzymać skoku do przodu, że inni będą kontynuować, nawet jeśli osobiście zrezygnują z pracy. A więc wszyscy myślą, że równie dobrze mogą kontynuować. To głupi stan rzeczy i niegodny sposób na śmierć Ziemi, a reszta ludzkości powinna wkroczyć w tym momencie i pomóc przemysłowi rozwiązać problem zbiorowego działania.

Niektórzy z moich przyjaciół niedawno donieśli mi, że kiedy ludzie spoza branży AI po raz pierwszy słyszą o ryzyku wyginięcia ze sztucznej inteligencji ogólnej, ich reakcją jest "może nie powinniśmy budować AGI".

Usłyszenie tego dało mi mały promyk nadziei, ponieważ jest to prostsza, rozsądniejsza i szczerze mówiąc rozsądniejsza reakcja niż ta, którą słyszałem przez ostatnie 20 lat, próbując przekonać kogokolwiek w branży do poważnego potraktowania rzeczy. Każdy, kto mówi to przy zdrowych zmysłach, zasługuje na to, by usłyszeć, jak zła jest sytuacja, a nie na to, by powiedzieć, że sześciomiesięczne moratorium to naprawi.

16 marca mój partner wysłał mi ten e-mail. (Później pozwoliła mi na zamieszczenie go tutaj.)

"Nina straciła ząb! W zwykły sposób, w jaki robią to dzieci, a nie z niedbalstwa! Widząc, jak GPT4 zdmuchuje te standardowe testy w tym samym dniu, w którym Nina osiągnęła kamień milowy w dzieciństwie, wywołało emocjonalny przypływ, który zwalił mnie z nóg na minutę. To wszystko dzieje się zbyt szybko. Obawiam się, że dzielenie się tym spotęguje twój własny smutek, ale wolałbym, żebyś był ci znany, niż żeby każdy z nas cierpiał samotnie.

Kiedy rozmowa z informatorami dotyczy smutku z powodu utraty pierwszego zęba przez córkę i myślenia, że nie będzie miała szansy dorosnąć, wierzę, że przekroczyliśmy punkt gry w polityczne szachy o sześciomiesięcznym moratorium.



Gdyby istniał plan przetrwania Ziemi, gdybyśmy tylko uchwalili sześciomiesięczne moratorium, poparłbym ten plan. Nie ma takiego planu.

Oto, co faktycznie należałoby zrobić:

Moratorium na nowe duże szkolenia musi być bezterminowe i ogólnoświatowe. 

Nie może być żadnych wyjątków, w tym dla rządów lub wojska.

Jeśli polityka zaczyna się od USA, to Chiny muszą zobaczyć, że USA nie szukają przewagi, ale raczej próbują zapobiec przerażająco niebezpiecznej technologii, która nie może mieć prawdziwego właściciela i która zabije wszystkich w USA, Chinach i na Ziemi. 

Gdybym miał nieskończoną swobodę pisania praw, mógłbym wykroić jeden wyjątek dla sztucznej inteligencji szkolonej wyłącznie do rozwiązywania problemów w biologii i biotechnologii, a nie szkolonej na tekstach z Internetu, a nie na poziomie, na którym zaczynają mówić lub planować; ale gdyby to choć trochę komplikowało sprawę, natychmiast odrzuciłbym tę propozycję i powiedziałbym, żeby po prostu zamknąć to wszystko.

Zamknij wszystkie duże klastry procesorów graficznych (duże farmy komputerowe, w których udoskonalane są najpotężniejsze AI). Zamknij wszystkie duże biegi treningowe. 

Określ pułap mocy obliczeniowej, którą każdy może wykorzystać do szkolenia systemu sztucznej inteligencji i przesuń go w dół w nadchodzących latach, aby zrekompensować bardziej wydajne algorytmy szkoleniowe. Bez wyjątków dla rządów i sił zbrojnych. Natychmiastowe zawarcie międzynarodowych porozumień w celu zapobieżenia przenoszeniu zakazanych działań gdzie indziej.

Śledź wszystkie sprzedane procesory graficzne. Jeśli wywiad mówi, że kraj poza porozumieniem buduje klaster GPU, mniej bój się konfliktu między narodami niż naruszenia moratorium; 

Bądź gotów zniszczyć nieuczciwe centrum danych przez nalot.



Nie przedstawiaj niczego jako konfliktu między interesami narodowymi, wyjaśnij, że każdy, kto mówi o wyścigu zbrojeń, jest głupcem. To, że wszyscy żyjemy lub umieramy jako jedność, nie jest polityką, ale faktem natury. Wyjaśnij w międzynarodowej dyplomacji, że zapobieganie scenariuszom wymierania AI jest uważane za priorytet w stosunku do zapobiegania pełnej wymianie nuklearnej i że sojusznicze kraje nuklearne są gotowe podjąć pewne ryzyko wymiany nuklearnej, jeśli jest to konieczne, aby zmniejszyć ryzyko dużych serii szkoleniowych AI.

To jest rodzaj zmiany polityki, która spowodowałaby, że mój partner i ja trzymalibyśmy się nawzajem i mówiliśmy sobie, że zdarzył się cud, a teraz jest szansa, że może Nina przeżyje. Rozsądni ludzie, którzy słyszą o tym po raz pierwszy i rozsądnie mówią "może nie powinniśmy", zasługują na to, by usłyszeć szczerze, co trzeba zrobić, aby tak się stało. A kiedy twoja polityka jest tak duża, jedynym sposobem, w jaki to przejdzie, jest uświadomienie sobie, że jeśli będą prowadzić biznes jak zwykle i robić to, co jest politycznie łatwe, oznacza to, że ich własne dzieci również umrą.

Zamknij to wszystko.

Nie jesteśmy gotowi. Nie jesteśmy na dobrej drodze do osiągnięcia znaczącej gotowości w dającej się przewidzieć przyszłości. Jeśli pójdziemy dalej, wszyscy umrą, w tym dzieci, które tego nie wybrały i nie zrobiły nic złego.

W sumie to trochę podejrzane, bo pamiętam, że już kilka lat temu intensywnie nawoływano mnie do zamknięcia czegoś... nie wiem czego... niby, że bloga, ale dziwnie to brzmiało....

The Only Way to Deal With the Threat From AI? Shut It Down | Time