przedruk
tłumaczenie przeglądarki
15 czerwca 2021 r. Centralne Biuro
Administracji Cyberprzestrzeni w Chinach rozpoczęło specjalną
dwumiesięczną kampanię mającą na celu rozwiązanie narastających
problemów związanych z Fanquan, czyli Fanklubami, które zasilają
cyrk Pop Star w Chinach (cac.gov .cn) .
Jest to fenomen, który
dobrze znamy na Zachodzie, nawet jeśli już z perspektywy
prowincjonalnej, że tak powiem. W Chinach obroty Fan Culture
oszacowano w 2020 roku na 15,6 miliarda dolarów, przy średniej
rocznej stopie wzrostu na poziomie 31%
(vip.stock.finance.sina.com.cn).
Crackdown rozpoczął się w
piątek, kiedy władze ogłosiły, że ukarały aktorkę Zeng Shuang
grzywną w wysokości 46 milionów dolarów za uchylanie się od
płacenia podatków.
Zeng Shuang jest jedną z najlepiej
opłacanych aktorek na świecie. Za rolę w nadchodzącym
50-odcinkowym serialu „A Chinese Ghost Story”, za którym stoją
Tencent i Beijing Culture, zarobił aż 24,6 miliona dolarów za 77
dni kręcenia zdjęć – równowartość 320 000 dolarów dziennie
(odmiana). .com).
Inne gwiazdy przechodzą takie samo
traktowanie, które zazwyczaj obejmuje całkowite usunięcie z
Internetu i innych mediów, zakaz programów rozrywkowych i
zawieszenie programów już nagranych.
Według Variety system
Fanquan jest podstawą popkultury. Bez popkultury nie istniałby
system gwiazd (celebrytów). Władze rzeczywiście zaatakowały ten system.
Zakazali internetowych rankingów gwiazd i utrudnili lub zabronili
innych mechanizmów budowania konsensusu.
Są to znane
mechanizmy, ale w Fanquan wykorzystują ekonomię skali. Zeng Yuli,
ekspert ds. chińskich subkultur młodzieżowych, ma dobre relacje z
liderem Star Fanquan Cai Xukunem. Kiedyś, pisze (sixthtone.com), ten
przywódca powiedział mi, że gdyby skandal z udziałem CAI wybuchł
w Internecie, jego pierwszym krokiem, jeszcze przed oceną
autentyczności historii, byłoby zakopanie tych informacji i
uniemożliwienie jej dotarcia do innych fanów lub publiczny. Ale,
jak mówi przywódca, nie wystarczy tłumić negatywne informacje i
zwiększać informacje pozytywne. Żadna prawdziwa celebrytka, jak
mówi, nie przetrwa długo bez dramatu, bez ciągłego bla bla bla.
Brak narracji jest gorszy niż bycie obiektem powszechnego
obrzydzenia.
Agencje handlowe i liderzy Fanquan starają się
wymyślić bezpodstawne oskarżenia przeciwko swoim idolom. Sfabrykuj
wroga jako taktykę, która ma stymulować stany emocjonalne i
uczucia fanów, aby zmobilizować ich do obrony swojego idola. Poza
polaryzacją przyjaciela/wroga Gwiazda nie może przetrwać –
podobnie jak Wachlarz. Bez efektów polaryzujących Fan cierpi na
deprywację emocjonalną, która prowadzi do stanów afazji i/lub
agrafii, które znikają, gdy tylko zostanie znaleziona linia
podziału, która pozwala opowiedzieć się po jednej ze stron.
Opowiedzenie się po jednej ze stron, znalezienie akomodacji na
jednym z dwóch frontów, ma taki sam efekt jak przyjmowanie
antydepresantów.
Lider Fanquan, z którym rozmawiałem, mówi
Zeng Yuli, wyznał mi, że kiedyś zorganizował masową kampanię
głosowania i promowania swojego idola, ale reakcja fanów była
letnia, więc opublikował fałszywą wiadomość, że fani rywala
idola zbierali się, by go zmiażdżyć. Wsparcie natychmiast
wzrosło.
Istnienie Wroga, mówi Zeng Yuli, usprawiedliwia
każde zachowanie. Im bardziej Wróg jest zły, tym bardziej fan
czuje się zobowiązany do zwiększenia gwałtowności swojej
odpowiedzi.
Są to mechanizmy, które dobrze znamy w naszych
częściach. Od jakiegoś czasu eksperymentujemy i wprowadzamy w
życie teorie dotyczące Aktu Mowy, a motto Nicce jest znane nawet
laikom: Nie ma faktów, są tylko Narracje.
Prof. Ju Chunyan,
współpracownik socjologii na Uniwersytecie Technologicznym w
Pekinie, mówi, że w Chinach (sixthtone.com) kultura Fandomu (Fan
KingDom) musi się wywodzić z konkursu telewizyjnego „Super Girl”
z 2005 roku.
Dziś, jak mówi, Fandom określają tak zwane
Fanquany. Ich członkowie dobrowolnie poświęcają swój czas,
energię i wiedzę, aby ich idole byli jak najbardziej popularni i
wpływowi. Wydają tysiące juanów na albumy, bilety do filmów i
koncertów oraz promują kampanie crowdfundingowe na billboardach
Times Square.
Za pozornie szalonym zachowaniem Fanów, mówi
prof., kryje się racjonalna logika biznesowa. Rynek celebrytów w
Chinach jest bardzo zorientowany na dane. Im wyższa gwiazda w
rankingach społecznościowych, tym lepsze będą oferty
sponsorskie.
Istnieją firmy zajmujące się poszukiwaniem
talentów, które pracują nad pielęgnowaniem entuzjastycznych
fanów, umieszczając płatnych pracowników w grupach, aby zwiększyć
podekscytowanie i aktywność. Jednak udany Fanquan opiera się
głównie na nieodpłatnej pracy fanów. To oni organizują rodzaj
obecności społecznej potrzebnej do utrzymania gwiazd na szczycie
rankingów.
Fanquanowie, jak mówi prof., dzielą swoją pracę
między szereg wyspecjalizowanych plutonów fanów. W centrum
znajdują się tak zwane Zespoły Danych, które transmitują
aktualizacje na temat idola i odpowiadają za pozycję w rankingu
oraz mobilizowanie innych fanów do dzielenia się pozytywnymi
postami i zakopywania negatywnych w mediach społecznościowych. Są
też zespoły copywriterów, które tworzą szablony komentarzy, z
których mogą korzystać fani. Projektanci grafiki robią to samo w
przypadku obrazów, a zespoły zajmujące się kontaktem z rynkiem
rozpowszechniają treści na blogach rozrywkowych.
Chińska
administracja wymierzyła w to zjawisko – widzi Fanquan jako atak
na socjalizm. Nasze własne gazety, począwszy od Variety, są ciasne
w podwójnej oprawie. Z jednej strony widzą w popkulturze i wolności
informacji (wolność, którą Chiny, ich zdaniem, chciałyby stłumić
lub przynajmniej kontrolować), w wolności jednostki widzą sól
zachodnich republik liberalnych. Z drugiej strony, wierzą, że widzą
w tych samych działaniach (w strategiach Przyprawy - Narracji -
informacji) destrukcję Fetyszu Dziennikarskiego Realizmu, na który
składają się fakty, naga i surowa rzeczywistość, fetysz, który
utrzymuje całą chatę.
To podwójne wiązanie (lub ta
sprzeczność) to sam kapitalizm: to kapitalizm, który tworzy
wiadomości, gdy robi ciasteczka i robi ciasteczka, gdy robi
wiadomości. Musi stworzyć iluzję, że ciastka są wykonane z
Naturalnego, Organicznego, spontanicznie zrodzonego, przy KM 0. Aby
sprzedawać ciastka, musi stworzyć iluzję oddzielenia Natury od
Kultury, musi stworzyć iluzję Młyna, którego ostrza są poruszane
niezależną, nieskażoną, czystą, białą, boską siłą. O ile
dobrze wiemy, a Marks wyraźnie to powtórzył – przed Heideggerem
– że podczas gdy w Młynie Rzemieślniczej łopaty obracają się
pchane wiatrem, ale oddech trwa dalej, kapitalistyczna Elektrownia
zagnieździła się (gestell) w wodach Renu. nie jest zbudowany na
Renie jak starożytny drewniany most, który od wieków łączy oba
brzegi. Z drugiej strony rzeka zostaje przekierowana, wtłoczona w
sztuczne koryto, aby służyć elektrowni. W płynącej wodzie nie ma
nic bardziej naturalnego, nawet jej siła – impet prądu – który
jest dawkowany tamami i sztucznymi śluzami. Surowiec — Fakt —
musi zostać poddany wstępnej obróbce, aby mógł zostać
przetworzony przez kapitalistyczną maszynę.
Pomijając te
bzdury o wolności jednostki i śmieciowych wiadomościach, prawdziwy
problem dotykający Chiny jest znanym problemem również w tych
częściach. Są całe sektory – mówię to nieco eliptycznie,
biorąc pod uwagę gospodarkę kosmiczną – są sektory
gospodarcze, które pasożytują na ekonomii skali innych sektorów.
Przemysł rozrywkowy i System Gwiezdny zawsze pasożytowały na
maszynie przemysłowej wszczepianej do innych celów, stworzyły
produkt omijający dialektykę między pracą żywą i martwą.
Nawet
tak radykalny liberał jak Zingales musi uznać, że w przypadku
rolnictwa mniej wydajny producent zarabiał trochę mniej niż
najbardziej wydajny. Jednak w branży oprogramowania mniej
błyskotliwy programista zostaje z pustym żołądkiem, podczas gdy
bardziej błyskotliwy przejmuje cały rynek. Zjawisko to, jak
twierdzi, nie ogranicza się do dóbr, które zawierają sieciowe
efekty zewnętrzne (takich jak oprogramowanie), ale dotyczy również
dóbr, które zawierają społeczne efekty zewnętrzne, tj. dóbr,
które w oczach konsumentów mają większą wartość ze względu na
to, że są popularne. Mówi, że ta sytuacja nie jest związana z
oprogramowaniem, ale rozprzestrzenia się na filmy, piosenki i
rozrywkę, a także narkotyki, produkty high-tech, telekomunikację,
samochody, a nawet książki.
W tych sektorach cena jest
wysoce niepewna. Nagłe wzloty (i zejścia) w klasyce są efektem tej
niepewności – niepewności, która wpłynęła również na
głosowanie wyborcze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz