https://www.facebook.com/PolskiCzerwonyKrzyz
Maciej Piotr Synak
Od mniej więcej dwóch lat zauważam, że ktoś bez mojej wiedzy usuwa z bloga zdjęcia, całe posty lub ingeruje w tekst, może to prowadzić do wypaczenia sensu tego co napisałem lub uniemożliwiać zrozumienie treści, uwagę zamieszczam w styczniu 2024 roku.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Eksperyment_Milgrama
https://maciejsynak.blogspot.com/2015/10/dosc-ciekawy-przedruk.html\\
https://maciejsynak.blogspot.com/2020/01/media-rosyjskie.html
https://maciejsynak.blogspot.com/2021/05/spisek-drugowojenny.html
https://maciejsynak.blogspot.com/2021/06/kolorowa-rewolucja-w-rosji-w-1918-roku.html
przedruk
PEKIN, 23 lutego (Xinhua)
– Amerykańska Izba Reprezentantów uchwaliła ustawę America COMPETES Act, przeznaczając 500 milionów dolarów na relacje informacyjne, aby oczernić Chiny. To posunięcie sprawia, że ludzie zastanawiają się, jak samozwańczy „latarnia wolności prasy” odważa się otwarcie manipulować mediami, próbując wycisnąć Chiny z tego, co nazywa „konkurencją wielkich potęg”.
Ustawa, przyjęta na początku tego miesiąca jako plan polityki przemysłowej w zakresie produkcji półprzewodników i odporności łańcucha dostaw, skieruje środki finansowe do amerykańskiej Agencji ds. Globalnych Mediów, amerykańskiej usługi medialnej, a także lokalnych punktów sprzedaży i programów do tworzenia dziennikarstwa, które jest krytyczne wobec Chiny, w szczególności proponowana przez Chiny Inicjatywa Pasa i Szlaku.
Od wojny hiszpańsko-amerykańskiej i I wojny światowej po zimną wojnę, wojnę w Zatoce Perskiej i wojnę w Iraku, amerykańska propaganda była wszechobecna. Obecnie kampania dezinformacyjna Waszyngtonu przeciwko Pekinowi przypomina jej zasady z czasów zimnej wojny, kiedy to oczerniał Związek Radziecki przez środki masowego przekazu, podsycał histerię z powodu „zagrożenia komunistycznego” i zbojkotował letnie igrzyska olimpijskie w Moskwie w 1980 roku.
W zeszłym roku gazeta The Herald w Zimbabwe ujawniła, że lokalnym dziennikarzom pełnomocnik ambasady USA oferował rzekomo 1000 dolarów za każdą napisaną przez nich antychińską historię, która przedstawia chińskie firmy mające tam siedzibę jako nieetyczne, lekkomyślne i szkodliwe dla lokalnych społeczności.
„Z czystej zazdrości, zawiści i irytacji kraje zachodnie rozpoczęły ożywioną kampanię przeciwko chińskim inwestycjom w Zimbabwe, wykorzystując falangę skorumpowanych mediów, płatnych aktywistów i organizacji społeczeństwa obywatelskiego” – napisał The Herald.
Nieprzypadkowo we wrześniu 2021 r. Javier Garcia, ówczesny szef pekińskiego biura hiszpańskiej agencji prasowej EFE, ogłosił swoją decyzję o odejściu z dziennikarstwa, ponieważ „wstydliwa wojna informacyjna z Chinami pochłonęła sporą dawkę mojego entuzjazmu dla tego zawodu”.
Tym razem projekt ustawy twierdzi, że finansowane przez USA media byłyby „niezależne”. Biorąc pod uwagę, że doniesienia prasowe są sponsorowane przez Waszyngton z konkretnymi celami wyparcia chińskich inwestycji w krajach rozwijających się i oczerniania chińskich projektów, twierdzenie to jest nonsensem.
„Jeżeli rząd z wyprzedzeniem określa w przepisach, jaki będzie wniosek i jaki będzie punkt odniesienia, to tak naprawdę nie kwalifikuje się to jako prawdziwe dziennikarstwo” – Tobita Chow, dyrektor Justice is Global, amerykańska grupa rzecznicza , jak powiedział amerykański magazyn Prospect.
Rozpowszechniając dezinformację i dezinformację w mediach tradycyjnych i społecznościowych, Waszyngton próbuje zamknąć publiczność w kraju i za granicą w komorach echa zbudowanych na jego zimnowojennym sposobie myślenia. Niemniej jednak jej stary podręcznik nie ma już zastosowania w dzisiejszym świecie, w którym prawda i wielobiegunowość przeważają nad kłamstwami i hegemonizmem.
Mając obsesję na punkcie wtrącania się w sprawy wewnętrzne innych krajów, Stany Zjednoczone nie potrafią zrozumieć, dlaczego chińskie przedsiębiorstwa i inwestycje za granicą nadal prosperują: ponieważ Chiny zawsze przestrzegały zasad szeroko zakrojonych konsultacji, wspólnego wkładu i wspólnych korzyści we współpracy z innymi krajami i powstrzymuje się od ingerencji wewnętrznej.
Tymczasem załóżmy, że Waszyngton ma nadzieję na stworzenie pewnej przewagi konkurencyjnej dla swoich inwestycji zagranicznych. W takim przypadku powinna udzielać wzajemnie korzystnych pożyczek krajom rozwijającym się, zamiast skupiać się wąsko na własnych interesach i wydawać pieniądze na zhańbienie Chin.
Między planem infrastrukturalnym zaproponowanym przez Chiny a wersjami przez Stany Zjednoczone i Unię Europejską wiele krajów o niskich i średnich dochodach preferuje chińskie inwestycje, ponieważ kraje bogate, które postrzegają kraje rozwijające się jako kraje o wysokim ryzyku i niskich zyskach, często stawiają uciążliwe warunki które opóźniają realizację projektu i zwiększają koszty, zgodnie z niedawnym artykułem w magazynie The Diplomat.
Podejście Chin jest inne: opowiadają się za krajami rozwijającymi się iw ten sposób uzyskują ich poparcie.
W obliczu narastającej retoryki przeciwko Chinom prezydent Zimbabwe Emmerson Mnangagwa powtórzył, że inwestycje z tego azjatyckiego kraju są mile widziane.
Ponadto w badaniu stanu Azji Południowo-Wschodniej 2020 przeprowadzonym przez singapurski ISEAS-Yusof Ishak Institute, w którym przeprowadzono wywiady z około 1300 respondentami z państw członkowskich Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej, większość respondentów z siedmiu krajów 10 krajów regionalnych.
Finansując dziennikarstwo jako narzędzie polityczne, Waszyngton stał się największym wrogiem wolności prasy, a jego propaganda ma się rozmnażać w nadchodzących latach. Po prostu nie kupuj tego. Element końcowy
(Reporterzy Xinhua Cao Kai i Zhang Yuliang w Harare również przyczynili się do tej historii)
https://english.news.cn/20220223/b049e3e13e9e4e539a69aa2e861db43c/c.html
https://www.polonianews.com/?fbclid=IwAR2OYbaFUR9N8z2soc2OCYASShttRSTnHoFrbQtJ_MgDv4_ma0gO-iqgeeU
przedruk
tłumaczenie przeglądarkowe
Wysłane 17.02.2022 przez Vladimira Dianov
To wspaniałe ćwiczenie zostało udostępnione na Facebooku przez artystę Nikołaja Andreeva. Doświadczeni koloryści wiedzą, że bogactwo malarstwa nie polega na ilości kolorów użytych w pracy, ale na umiejętności uzyskania wielu niuansów kolorystycznych poprzez zmieszanie kilku podstawowych pigmentów. Autorem tekstu i ilustracji jest Światosław Brakhnov .
"Profesjonalny malarz może szybko wybrać dowolny odcień koloru, mając na palecie tylko trzy lub cztery kolory. Umiejętność tę zdobywa się przez lata praktyki, ale umiejętność tę można rozwijać znacznie szybciej. Jest do tego specjalne ćwiczenie, które przypomina nieco skalę muzyczną. Wykonywany jest w limitowanej palecie czterech kolorów - średnia czerwień kadmowa, żółta ochra, kość spalona, biel tytanowa. Jako podkład można użyć zagruntowanej tektury lub drobnoziarnistego płótna. Na palecie za pomocą szpachelki mieszamy w różnych proporcjach na przemian żółty z czerwonym, czerwony z czarnym i czarny z żółtym, natomiast na stole malujemy każdy pierwszy kwadrat górnego rzędu czystym kolorem. Następnie każdą mieszankę mieszamy z bielą w różnym stopniu i uzyskujemy pionowe pasy bieli. Na dole stołu wykonujemy domieszki kolorów w różnych proporcjach, które nie brały udziału w parach. To pokazuje możliwe odcienie ciepła-zimna. Następnie powtarzamy to ćwiczenie mieszając farby pędzlem na oku.
Dlaczego podczas treningu powinnaś używać limitowanej palety?
Wielu dzisiejszych studentów gubi się w nieskończonej gamie kolorów, półki sklepowe dosłownie pękają w szwach. Być może teraz, bardziej niż kiedykolwiek, przed malarzami otwierają się nieograniczone możliwości, jednak mimo to malarstwa zanika. Przybywając do muzeum podziwiamy kolorystykę obrazów dawnych mistrzów, a oni używali tylko czterech lub pięciu kolorów. Problem nie tkwi w zestawie kolorów, ale w umiejętności prawidłowego określenia relacji kolorystycznych. Współczesny przemysł daje nam możliwość wyłapania niemal każdego widocznego koloru, ale niestety bardzo niewielu uczniów wie, że w malarstwie pojawiają się problemy kolorystyczne, których rozwiązanie skutkuje tym, czym Terborch tak nas tak podziwia.
Ostrość widzenia kolorów jest częściowo umiejętnością, którą można rozwinąć, a ograniczona paleta kolorów pomoże w tym uczniowi. Kiedy malarz zostaje umieszczony w ciasnych ramach o ograniczonych środkach, a na palecie są tylko cztery kolory, zmuszony jest przyjrzeć się relacjom kolorystycznym z większą uwagą. Transponując naturalny kolor z możliwościami palety, malarz rozwija ostrość widzenia barw i zdolność widzenia całościowego.
Oto kilka opcji zestawów farb dla limitowanych palet, są one uporządkowane od mniej nasyconych do bardziej kolorowych:
1. Biały, jasna ochra, angielska czerwień, spalona kość;
2.
Biała, żółta ochra, indyjska czerwień, spalona kość;
3.
Biały, złota ochra, cynober, spalona kość;
4. Biały, złota
ochra, średnia czerwień kadmu, kość spalona;
5. Biały,
cytrynowy kadm, trwały czerwony kraplak, ciemna ultramaryna .
oryginalny tekst:
Этим замечательным упражнением поделился в Фейсбуке художник Николай Андреев. Опытные колористы знают, что богатство живописи заключается не в количестве используемых в работе красок, а в умении достигать множества цветовых нюансов смешением нескольких основных пигментов. Автор текста и иллюстрации − Святослав Брахнов.
«Профессиональный живописец умеет быстро подбирать любой необходимый оттенок цвета, имея на палитре всего три−четыре краски. Это умение приобретается путем многолетней практики, однако этот навык можно развить гораздо быстрее. Для этого существует специальное упражнение, которое чем-то напоминает музыкальную гамму. Оно выполняется в пределах ограниченной палитры четырьмя красками − кадмий красный средний, охра желтая, кость жженая, белила титановые. В качестве основы можно использовать грунтованный картон или мелкозернистый холст. На палитре при помощи мастихина смешиваем в различной пропорции поочередно желтый с красным, красный с черным и черный с желтым, при этом в таблице каждый первый квадрат верхнего ряда выкрашиваем чистым цветом. Затем каждую смесь смешиваем с белилами в различной степени и получаем вертикальные полосы разбела. В нижней части таблицы делаем примеси цветов в разных пропорциях, не участвовавших в парах. Это показывает возможные оттенки по тепло-холодности. Затем повторяем это упражнение смешивая краски кистью на глаз.
Почему во время обучения следует использовать ограниченную палитру?
Очень многие учащиеся сегодня теряются глядя на бесконечный ассортимент красок, полки магазинов буквально ломятся от изобилия. Пожалуй, сейчас как никогда перед живописцами открываются безграничные возможности, однако, не смотря на это, наблюдается упадок в живописи. Придя в музей, мы восхищаемся колоритом живописи старых мастеров, а ведь они использовали всего четыре−пять цветов. Проблема заключается не в наборе красок, а в умении верно определить цветовые отношения. Современная промышленность дает нам возможность подобрать практически любой видимый цвет, но к сожалению, очень не многие студенты знают о том, что в живописи существуют колористические задачи, решение которых в результате дает то, что нас так восхищает у Терборха.
Острота цветового зрения отчасти является навыком, который можно развить и в этом учащемуся поможет ограниченная палитра. Когда живописец поставлен в узкие рамки ограниченных средств, и на палитре всего четыре краски, он вынужден гораздо внимательнее смотреть на цветовые отношения. Транспонируя натурный цвет возможностями палитры живописец развивает остроту цветового зрения и умение целостно видеть.
Вот несколько вариантов наборов красок для ограниченных палитр, они расположены от менее насыщенных к более цветным:
1. Белила, Охра светлая, Английская
красная, Кость жженая;
2. Белила, Охра
желтая, Индийская красная, Кость
жженая;
3. Белила, Охра золотистая,
Вермильон, Кость жженая;
4. Белила, Охра
золотистая, Кадмий красный средний,
Кость жженая;
5. Белила, Кадмий лимонный,
Краплак красный прочный, Ультрамарин
темный».
The concept of the Linux brand character being a penguin came from Linus Torvalds, the creator of Linux. According to Jeff Ayers, Linus Torvalds had a "fixation for flightless, fat waterfowl" and Torvalds claims to have contracted "penguinitis" after being nibbled by a little penguin on a visit to the National Zoo & Aquarium, Canberra, Australia, joking that the disease "makes you stay awake at nights just thinking about penguins and feeling great love towards them". In an interview Linus commented on the penguin bite:
I've been to Australia several times, these days mostly for Linux.Conf.Au. But my first trip—and the one when I was bitten by a ferocious fairy penguin: you really should keep those things locked up!—was in 93 or so, talking about Linux for the Australian Unix Users Group.
Torvald c (genitive Torvalds)
nawet strona się zgadza..
Ciąg dalszy nastąpi.
P.S. edycja:
https://en.wikipedia.org/wiki/Tux_(mascot)
https://www.wykop.pl/link/6085829/dlaczego-w-windowsie-2000-zamiast-polski-bylo-morze/
https://devblogs.microsoft.com/oldnewthing/20061027-00/?p=29213
najpierw służby specjalne na mnie napadają,
każą np. lekarzowi wyrządzić mi jakąś krzywdę, a potem przy jakiejś okazji pouczają mnie, że powinienem bardziej na siebie uważać
co znaczy "bardziej na siebie uważać"?
to znaczy: liczyć się z tym, co oni robią
nieustannie zastanawiać się, czy oni czasem nie czają się za rogiem,
albo czy ktoś nie wykonuje ich poleceń względem mnie
to znaczy reagować - obawiać się - kalkulować - mając na uwadze ich WPŁYW
i to jest słowo klucz
skoro ignorujesz ich działania, to znaczy - nie mają na ciebie wpływu
a to jest ich celem - mieć na ciebie wpływ
i te głupki za mną chodzą i mnie nawet pouczają, że
"chcemy mieć na ciebie wpływ!"
"reaguj!"
"musisz bardziej na siebie uważać!"
to są głupki najczystszej wody
przedruk
W poniedziałek podczas audycji "W pośpiechu" na platformie PCh24.tv Jan Pospieszalski opowiedział o zdarzeniu, które miało miejsce przed jego programem "Warto rozmawiać" 14 grudnia 2020 roku.
Prof. Andrzej Horban zapytał dziennikarza w wiadomości SMS o szczegóły magazynu Telewizji Polskiej. Na wiadomość, iż jednym z gości będzie dr Włodzimierz Bodnar, lekarz z Przemyśla, Horban odpowiedział: "O q… to obawiam się, że ja nie będę". Zaproszenie do studia otrzymał również minister Michał Dworczyk z Kancelarii Premiera.
Następnie Andrzej Horban napisał: "To q nie dotyczyło min. Tylko dżentelmena z Przemyśla. Nie mam ani czasu, ani ochoty na dyskusje z…" [pisownia oryginalna – red.]. "Panie profesorze, Warto rozmawiać. W trosce o pacjentów" – odpisał Pospieszalski. "Tak, ale istnieje granica. Trudno się dyskutuje z płaskoziemcami (choć mają rację)" – stwierdził medyk.
– Prof. Horban w grudniu 2020 roku, kiedy umierają ludzie, kiedy mamy pierwszy szczyt zakażeń i zgonów, pisze, że trudno się dyskutuje z "płaskoziemcami", choć mają rację. W czym mógł mieć rację dr Bodnar, nazwany przez Horbana "płaskoziemcą"? Otóż dr Włodzimierz Bodnar mógł mieć rację w jednym – że COVID-19 da się leczyć. I to jest herezja, której nie wolno było powiedzieć wtedy.
Bo COVID miał być wówczas chorobą tak przerażającą i tak strasznie śmiertelną, że w momencie, kiedy pojawią się szczepienia – to jest już moja spekulacja – wszyscy ochoczo nastawią ramię i bezdyskusyjnie przyjmą ten preparat – skomentował zdarzenie w swojej audycji Jan Pospieszalski.
W ubiegłym tygodniu marszałek Sejmu Elżbieta Witek poinformowała, że wpłynął projekt ustawy, która zastąpi proponowany wcześniej projekt druku numer 1846, nazywany "lex Hoc". Chodzi o ustawę segregacyjną, w której pierwotnej wersji pracodawca miał uzyskać możliwość wymagania od pracownika informacji o zaszczepieniu bądź niezaszczepieniu na COVID lub o negatywnym wyniku testu albo też informacji o przebytej infekcji.
Jan Pospieszalski odniósł się do tego pomysłu w swoim poniedziałkowym programie. – Czy można mieć zaufanie do władzy, która widząc rażące szkody, jakie przyniosła polityka lockdawnów, nie jest w stanie się przyznać, że popełniono błąd? Żeby przyjąć zupełnie inną strategię. Nic takiego się nie dzieje. Potężna grupa osób, które umarły, ponieważ zdezorganizowano opiekę zdrowotną, wprowadzono chaos w szpitalnictwie, zupełnie zdemolowało podstawową opiekę nad pacjentem, a wprowadziło teleporady – to spowodowało potężne konsekwencje zdrowotne. Płacimy dług zdrowotny. Według szacunków, wynosi on co najmniej 150 tys. istnień ludzkich – powiedział.
– Jak traktować poważnie i z szacunkiem ludzi, którzy rozważają wprowadzenia ustawy segregacyjnej, która nakłada na pracodawców zobowiązania, żeby śledzić, tropić sytuację zdrowotną pracowników, dzieli pracowników na zaszczepionych i niezaszczepionych? Pośredni przymus szczepienia, wprowadzany rękami pracodawców, jest jakąś szatańską sztuczką – stwierdził publicysta tygodnika "Do Rzeczy".
https://dorzeczy.pl/opinie/258010/pospieszalski-ujawnil-szokujace-sms-y-od-prof-horbana.html?utm_source=dorzeczy.pl&utm_medium=feed&utm_campaign=rss_feed
brak trzech liter - barbarzyństwo nie ustępuje w natarciu...
na nasze umysły rzecz jasna
https://wiadomosci.wp.pl/polska-znalazla-sie-w-zasiegu-groznych-rosyjskich-rakiet-bezprecedensowa-decyzja-moskwy-6732220946750176a
https://pl.wikipedia.org/wiki/Flaga_Ukrainy
https://ukrainamarcina.pl/flaga-ukrainy-narodowe-barwy-ukrainy/
https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Holowacki-Jakiw;3912444.html
https://pl.wikipedia.org/wiki/Flaga_G%C3%B3rnego_%C5%9Al%C4%85ska
https://pl.wikipedia.org/wiki/Herb_%C5%9Al%C4%85ska
https://pl.wikipedia.org/wiki/Piastowie_%C5%9Bl%C4%85scy
doszukać skąd piastowska
https://pl.wikipedia.org/wiki/Raabs_an_der_Thaya
https://en.wikipedia.org/wiki/Burg_Raabs_an_der_Thaya
https://de.wikipedia.org/wiki/Horn_(Nieder%C3%B6sterreich)
https://wblog.wiki/sv/Raabs_Castle
17 lip 2019
Jak to się dzieje, że Czesi i Słowacy używają Rakousko dla Austrii? Jakieś historie, które to wyjaśniają?
Podobno nazwa kraju pochodzi od nazwy zamku Raabs.
18 lip 2019
Przepraszam, że wyglądam na pedantycznego, ale w trosce o ścisłość (jest to w końcu forum językowe
Jak to się dzieje, że Czesi i Słowacy używają Rakousko dla Austrii?
Dyftong czeski ou zwykle mutuje do długiego u - ú - po słowacku, tak samo jest w przypadku Rakúsko:
Tipy na jednodňové výlety do Rakúska ( invia.sk ) Propozycje na jednodniowe wycieczki do Austrii / Propozycje na jednodniowe wypady do Austrii.
b
19 lip 2019
#4
Ja też potrafię być pedantyczny.
Stare czeskie ú (długie
u) zmieniło się w ou we współczesnym czeskim. Słowacki
(podobnie jak dialekty morawskie) wydaje się fonetycznie bardziej
konserwatywny niż czeski środkowoczeski (baza języka czeskiego
standardowego/literackiego).
Stare czeskie Rakúsy >
Nowoczesne standardowe czeskie Rakousy / Rakousko ;
Z
mojego starszego wpisu (mam pamięć słonia
Austria
(Österreich < łac. Marchia austriaca, Eastern Mark )
po czesku:
Rakousko (również liczba mnoga
tantum Rakousy , np. Dolní/Horní Rakousy = Dolna/Górna
Austria), nazwana na cześć zamku , obecnie Burg Raabs an der
Thaya(po czesku Rakuš / Rakús / Rakous < Ratgoz), w pobliżu
granicy austriacko-morawskiej.
Jeśli umiesz czytać po
niemiecku (z Wikipedii):
Die schriftlichen Quellen setzten
erst mit der Nennung eines Burgherrn „Gotfridi admissus in castrum
Racouz“ in der Chronik Cosmas von Prag im Jahre 1100
ein. Aus den Jahren 1074 und 1076 ist die Nennung eines
Waldgebietes, der „silva Rogacz“ in zwei Königsschenkungen an
die Babenberger Markgrafen, bekannt. Noch heute wird
Österreich von seinen nördlichen Nachbarn, den Tschechen,
„Rakousko” genannt – „das Land hinter Raabs” .
Rakúsy
(= kraina za Raabs, das Land hinter Raabs), nazwa ta była powszechna
we wszystkich dialektach czeskich i słowackich „od
niepamiętnych czasów” (země ta od nepaměti slove Rakúsy).
https://forum.wordreference.com/threads/rakousko.3595585/
https://cs.wikipedia.org/wiki/Rakousy
https://cs.wikipedia.org/wiki/Raabs_an_der_Thaya_(hrad)
https://pl.wikisource.org/wiki/S%C5%82ownik_etymologiczny_j%C4%99zyka_polskiego/Rakusy
https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B6tz
https://de.wikipedia.org/wiki/R%C3%B6tz
P.S.
12 marca 2023
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%99stwo_halicko-wo%C5%82y%C5%84skie
https://muzhp.pl/pl/c/2683/herb-ukrainy
https://pl.wikipedia.org/wiki/Herb_wojew%C3%B3dztwa_ruskiego
https://ru.wikipedia.org/wiki/Герб_Русского_воеводства
https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82adys%C5%82aw_Opolczyk
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ru%C5%9B_Czerwona
https://pl.wikipedia.org/wiki/Halicz_(miasto)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Galicja_(Europa_%C5%9Arodkowa)
------------
https://de.wikipedia.org/wiki/Nieder%C3%B6sterreichisches_Wappen
https://en.wikipedia.org/wiki/Legio_V_Alaudae
https://www.noe.gv.at/noe/Geschichte-Landeskunde/Landeswappen.html
https://pl.wikipedia.org/wiki/Austro-W%C4%99gry
https://de.wikipedia.org/wiki/Alt%C3%B6sterreich_und_Neu%C3%B6sterreich
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dolna_Austria
https://maciejsynak.blogspot.com/2019/09/niemcy-nie-maja-google-street-view.html
media są robione na zasadzie:
"oni nie wiedzą jak media powinny wyglądać w ich normalnym kraju, więc nie wolno nam przekroczyć pewnego poziomu (patriotyzmu, miłości do Ojczyzny), a oni umrą w niewiedzy.... za to z kolejnych pokoleń usuniemy tę miłość kawałek po kawałku.... jak? usuwając gorącą miłość i dając w zamian miłość letnią, a potem miłość zimną, a potem to już tylko wrażenie.... zastępując kulturę narodową popkulturą światową, kalecząc język niewłaściwym akcentem no i literówkami - no i oczywiście podsuwając im pożądane przez nas wzorce.... na przykład o struganiu zamków z zapałek, a także używając zwrotów >>ten Polak<<, jak o kimś obcym, albo >> Europa Środkowo-Wschodnia<< zamiast Środkowa, byle się nie zorientowali...."
przedruk
Jan Pospieszalski był jednym z prelegentów podczas sympozjum w Akademii Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu pt. "Oblicza pandemii".
W swoim referacie zatytułowanym „COVID-19 w przekazie medialnym”, Pospieszalski zwrócił uwagę, że bez masowego działania grających na ludzkich emocjach mediów, pandemia nie wywołałaby takiej psychozy strachu. To część mediów uznała, że można przyzwolić na to, by władze nakładały na obywateli radykalne, odbierające im podstawowe prawa i wolności restrykcje.
– Media były nie tylko akuszerem, czy sędzią tej historii, której doświadczamy, ale również współtwórcą tego, co potocznie nazywa się pandemią. Ja pandemią nie nazywam zjawiska zdrowotnego, tylko to zjawisko, które wykracza daleko poza medycynę, a dotyczy polityki, pieniędzy, sfery gospodarczej, edukacyjnej, ale również duchowej. Gdyby media nie zaangażowały się w taki sposób i w takiej skali, to pewnie pandemia przebiegałaby zupełnie inaczej – mówił publicysta.
– Mamy zatem z jednej strony zarządzanie strachem, ta „kultura lęku”, a z drugiej strony poczucie, że jesteśmy jakąś globalną wioską. (…) Przeżywamy to doświadczenie, choć bolesne i tragiczne, to jednak łączące i ekscytujące. Mamy też ten element narastającej eskalacji jak w filmie grozy – powiedział Pospieszalski, przytaczając szereg przykładów kuriozalnych, często inscenizowanych zachowań ludzkich z okresu epidemii, pokazywanych w mediach, by wzbudzały grozę.
Pospieszalski nie ukrywał, że: „nagle z dnia na dzień wylansowano nowych celebrytów” – lekarzy z Rady Medycznej, którzy odgrywali w mediach role ekspertów. Tymczasem nikt z nich nie oczyścił się z zarzuconego im konflikt interesów.
Dziennikarz mówił także o zastosowanej przez media retoryce wojennej. Zwrócił ponadto uwagę, że niemal wszystkie serwisy zaczynają się od podawania liczby zakażeń i zgonów, tak jakby to były ofiary na froncie. – A działania rządu nazywano jak? Strategiami. Język militarny. Co jest przekonującym atrybutem wojny? Szpitale tymczasowe. (…) Z wypowiedzi dr Basiukiewicza wynika, że one były kompletnie bez sensu. Ale tworzone za potężne pieniądze publiczne – przypomniał.
Tłumaczył, że celem tego typu zabiegów jest utrwalanie w ludziach poczucia, że znaleźli się w jakiejś absolutnie niesamowitej sytuacji. Przypomniał, że „pierwszą ofiarą wojny jest prawda”. Zwrócił też uwagę, że dziennikarze domagający od władz się nałożenia na Polaków jak najdalej idących obostrzeń są zarówno po tzw. pisowskiej, jak i antypisowskiej stronie mediów.
Wystąpienie Jana Pospieszalskiego oraz całość konferencji poniżej....
Poniżej wypowiedź włoskiego dyrygenta - Riccardo Muti - na temat współczesnego świata.
krótki rys biograficzny:
Riccardo Muti - urodzony 28 lipca 1941 w Neapolu.
Studiował w Conservatorio di San Pietro a Majella. W 1967 na konkursie dla młodych dyrygentów im. Guido Cantelliego w Mediolanie otrzymał pierwszą nagrodę. Rok później został głównym dyrygentem Maggio Musicale Fiorentino, pozostając nim do 1980. W 1971 Herbert von Karajan zaprosił go do udziału w Festiwalu Salzburgskim, z którym następnie współpracował do 2001.
W latach 1972-1982 był głównym dyrygentem londyńskiej Philharmonia Orchestra, obejmując stanowisko po Otto Klempererze. W latach 1980-1992 pełnił funkcję dyrektora muzycznego Orkiestry Filadelfijskiej, będąc następcą Eugene'a Ormandy'ego.
Od 1986 do 2005 był dyrektorem muzycznym mediolańskiego Teatro alla Scala. W 2004 założył Orkiestrę Młodzieżową im. Luigiego Cherubiniego, złożoną z młodych muzyków wybranych przez międzynarodowe jury spośród ok. 600 instrumentalistów z całych Włoch. Orkiestra przez kilka była stałym uczestnikiem festiwalu w Salzburgu. Ponadto na początku 2006 Muti został dyrektorem artystycznym tamtejszego Pentecost Festival. Od 2010 jest dyrektorem muzycznym Chicagowskiej Orkiestry Symfonicznej, z którą ma podpisany kontrakt do końca sezonu 2021/2022.
Muti obok długoterminowych kontraktów realizował inne projekty artystyczne, współpracując z wieloma znakomitymi wykonawcami – solistami i zespołami. Prowadził m.in. takie orkiestry jak Berliner Philharmoniker, Wiener Staatsoper, New York Philharmonic, Bayerischer Rundfunk i Orchestre National de France.
W artystycznym dorobku ma również znaczną liczbę płyt z nagraniami szerokiego repertuaru, obejmującego twórczość m.in. Mozarta, Beethovena, Brahmsa, Czajkowskiego oraz klasykę operową.
Riccardo Muti sześciokrotnie dyrygował Filharmonikami Wiedeńskimi podczas koncertów noworocznych z Wiednia; ostatni raz prowadził koncert na Nowy Rok 2021.
przedruk
niestety słabe tłumaczenie automatyczne z włoskiego
„Wkrótce osiemdziesiąt lat i jestem zmęczony życiem. To świat, w którym już siebie nie rozpoznaję. A ponieważ nie mogę oczekiwać, że świat się do mnie przystosuje, wolę zejść z drogi… jak w Falstaff, „wszystko spada”.
Miałem szczęście dorastać w latach pięćdziesiątych,
uczęszczać do liceum w Molfetta, gdzie studiował Salvemini, z
profesorami, którzy nie są surowi, bardzo surowi… Żałuję
powagi.
Żałuję ducha, z jakim Fryderyk II wyrył motto na
drzwiach Kapui, pod popiersiem Pier delle Vigne i Taddeo da Sessy:
„Intrent securi qui quaerunt vive puri” (Niech ci, którzy
zamierzają żyć uczciwie, wejdą bezpiecznie.)
Taka jest polityka imigracyjna i integracyjna, która służyłaby...
Nie wiem, czy po śmierci naprawdę zobaczymy się znowu w lepszym świecie... Nie wiem. Na pewno nie na Polach Elizejskich. Mam nadzieje że jest dużo światła...wystarczy mi, że nie ma metempsychozy. Nie chcę się odrodzić, nie mówiąc już o pająku czy myszy, ale ani lwie. Jedno życie to aż nadto ».
Miałem katolickie pochodzenie.
Bardzo podziwiałem papieża Ratzingera, nawet jako wspaniałego
muzyka. Nie wierzę w święte karty jasnowłosego Jezusa. Wewnątrz
nas jest kosmiczna energia, która nas przetrwa, ponieważ jest
boska. Pamiętam śmierć mojej matki Gildy: miałam wyraźne
wrażenie, że jej ciało stało się ciężkie jak marmur, podczas
gdy przepływ, energia witalna została uwolniona…
Spędziłem blokadę na uczeniu
się, ale poza nauką było to okropne. Dehumanizacja pogłębiła
się jeszcze bardziej. Brak relacji międzyludzkich jest
przerażający. Wchodzisz do restauracji i widzisz przy stole pięć
osób, które pochylają się nad swoimi smartfonami… Nie jestem
właścicielem i nie chcę… Telewizja powinna była wykorzystać
blokadę [covidową - MS] do nadawania programów edukacyjnych.
Zamiast tego, oprócz kilku dobrych
filmów dokumentalnych, zostaliśmy zaatakowani przez wirusologów,
samozwańczych „naukowców”. Dla mnie naukowcem był Guglielmo
Marconi!... Banalność telewizji i sieci, ta powierzchowna zabawa,
brak rozmowy bardzo mnie martwią o edukację młodych ludzi.
Nie jestem ani po prawej, ani po
lewej... Należę do tych, którzy starają się udzielić
przydatnych informacji... Urodziłem się jako wolny człowiek i tak
pozostaję. Dorastałem z dyktatem Salviniego, a nie bolszewickim
socjalistą. Nigdy nie dołączyłem do sabatu...
Nawet w muzyce jest nadmiar
politycznie poprawnych... z Metoo, Da Ponte i Mozart skończyliby w
więzieniu. Bach, Beethoven, Schubert definiują „muzykę
kolonialną”: ale jak to się robi? Schubert był też bardzo miłą
osobą...
Istnieje ruch, zgodnie z którym
powinna istnieć równowaga między mężczyznami, kobietami, różnymi
kolorami skóry, osobami transpłciowymi, tak aby wszystkie kwestie
społeczne, etniczne, genetyczne były reprezentowane. Uważam to za
bardzo dziwne. Wybór musi być dokonany na podstawie wartości i
talentu. Bez dyskryminacji, w takim czy innym sensie.
Wierzę w podróże przyjaźni i
pokoju. Nie pracujesz na sukces, ilość braw i artykułów, ale
robisz to, bo rozumiesz, że Twój zawód to misja...
Nie boję się śmierci...
Przepraszam, że zostawiam uczucia... Jako dzieci chodziliśmy na
cmentarz wieczorami zobaczyć błędnych ogników. Spotkałem
ostatnią modlitwę, Giustino: opowiadała o zasługach zmarłych,
leżących na łóżku w jedynym pokoju w domu, z drzwiami otwartymi
na ulicę, na ścianach zdjęcie brata Bersagliere i odważnego wuja.
…
Prosty i fantastyczny świat, za
którym bardzo tęsknię. Dlatego mówię wam, że należę do innej
epoki. Dziś świat toczy się tak szybko, że przytłacza wszystko,
nawet te proste rzeczy, które mają głębokie człowieczeństwo...
Na moim pogrzebie nie chcę
oklasków. Dorastałem w świecie, w którym na pogrzebach panowała
przerażająca cisza... Kiedy przyjdzie moja kolej, chciałbym
absolutnej ciszy. Jeśli ktoś klaska, przysięgam, że wrócę, aby
mu przeszkadzać w nocy, w najbardziej intymnych chwilach...”
Riccardo Muti
"Ottant'anni a breve e mi sono stancato della vita. È un mondo in cui non mi riconosco più. E siccome non posso pretendere che il mondo si adatti a me, preferisco togliermi di mezzo... come nel Falstaff, 'tutto declina'.
Ho avuto la fortuna di crescere negli anni 50, di frequentare il liceo di Molfetta dove aveva studiato Salvemini, con professori non severi, severissimi... Rimpiango la serietà.
Rimpiango lo spirito con cui Federico II fece scolpire sulla porta di Capua, sotto il busto di Pier delle Vigne e di Taddeo da Sessa, il motto: 'Intrent securi qui quaerunt vivere puri'
(Entrino sicuri coloro che intendono vivere onestamente). Questa è la politica dell’immigrazione e dell’integrazione che servirebbe...
Non so se dopo la morte davvero ci rivedremo in un mondo migliore... non lo so. Certo non nei Campi Elisi. Spero ci sia tanta luce... mi basta che non ci sia la metempsicosi. Non ho voglia di rinascere, tanto meno ragno o topo, ma neanche leone. Una vita è più che sufficiente».
Ho avuto una formazione cattolica. Ho ammirato molto papa Ratzinger, anche come magnifico musicista. Non credo nei santini di Gesù biondo. Dentro di noi c’è un’energia cosmica che ci sopravvive, perché è divina. Ricordo la morte di mia madre Gilda: ebbi netta la sensazione che il suo corpo diventasse pesante come marmo, mentre si liberava un flusso, l’energia vitale...
Il lockdown l'ho passato a studiare, ma a parte lo studio, è stato orribile. La disumanizzazione si è fatta ancora più profonda. La mancanza di rapporti umani è terrificante. Entri al ristorante e vedi al tavolo cinque persone tutte chine sul loro smartphone... Io non lo posseggo e non lo voglio... La tv avrebbe dovuto approfittare del lockdown per fare trasmissioni educative.
Invece, a parte qualche bel documentario, siamo stati invasi da virologi, da sedicenti 'scienziati'. Per me scienziato era Guglielmo Marconi!... La banalità della tv e della Rete, questo divertimento superficiale, la mancanza di colloquio mi preoccupano molto per la formazione dei giovani.
Non sono né di destra né di sinistra... Sono tra quelli che tentano di dare indicazioni utili... Io sono nato uomo libero e tale rimango. Sono cresciuto con dettami salveminiani, socialista non bolscevico. Non mi sono mai affiliato a una congrega...
C’è un eccesso di politicamente corretto anche nella musica... con il Metoo, Da Ponte e Mozart finirebbero in galera. Definiscono Bach, Beethoven, Schubert 'musica colonialista': ma come si fa? Schubert poi era una persona dolcissima...
C’è un movimento secondo cui dovrebbe esserci un equilibrio tra uomini, donne, colori di pelle diversi, transgender, in modo che tutte le questioni sociali, etniche, genetiche siano rappresentate. Lo trovo molto strano. La scelta va fatta in base al valore e al talento. Senza discriminazioni, in un senso o nell’altro.
Credo nei viaggi dell’amicizia e della pace. Non lavori per il successo, la quantità di applausi e articoli ma lo fai perché capisci che la tua professione è una missione...
Non ho paura della morte... Mi dispiace lasciare gli affetti... Da ragazzi andavamo la sera al cimitero a vedere i fuochi fatui. Ho conosciuto l’ultima prefica, Giustina: raccontava i pregi del morto, disteso sul letto nell’unica stanza della casa, la porta aperta sulla strada, alle pareti la foto del fratello bersagliere e dello zio ardito…
Un mondo semplice e fantastico, che mi manca moltissimo. Per questo le dico che appartengo a un’altra epoca. Oggi il mondo va così veloce, travolge tutto, anche queste cose semplici, che sono di una profonda umanità...
Ai miei funerali non voglio applausi. Sono cresciuto in un mondo in cui ai funerali c’era un silenzio terrificante... Quando sarà il mio turno, vorrei il silenzio assoluto. Se qualcuno applaude, giuro che torno a disturbarlo di notte, nei momenti più intimi..."
Riccardo Muti
fb
https://pl.wikipedia.org/wiki/Riccardo_Muti
Kogin-zashi (こぎん刺し) to jedna z technik sashiko , czyli tradycyjnego japońskiego dekoracyjnego szycia, która wywodzi się z części dzisiejszej prefektury Aomori kontrolowanej przez klan Tsugaru w okresie Edo (1603-1867). Jest również określany jako sashi-kogin .
Kogin-zashi jest zwykle wykonany z białego haftu bawełnianego w romby na tkaninach barwionych na kolor indygo ,takich jak bawełna , len i konopie .
W okresie Edo chłopom w regionie Tsugaru nie wolno było nosić bawełnianych sukna, więc do lnianych sukna dodawano bawełnianą nić w celu ominięcia tych przepisów i uczynienia odzieży cieplejszą i bardziej ochronną podczas surowej zimowej pogody, a także wzmacniającą. ściereczka.
W okresie Edo chłopom w regionie Tsugaru nie wolno było nosić
bawełnianych tkanin. Chłopi początkowo próbowali się
ogrzać, nosząc wiele warstw lnu , ale tkanina łatwo się
strzępiła. Jako rozwiązanie dodano bawełnianą nić jako
haft do płótna lnianego w celu ominięcia przepisów i uczynienia
odzieży bardziej ochronną podczas surowej zimowej pogody, a także
wzmocnienia tkaniny.
.
W XX wieku rzemiosło kogin-zashi zostało usprawnione, ustanawiając trzy główne typy, które można dziś spotkać: nishi-kogin , higashi-kogin i mishima-kogin .
Hirosaki Koginzashi Institute od lat sześćdziesiątych stara się chronić i promować kogin-zashi .
W 1996 r. kogin-zashi otrzymało status tradycyjnego przedmiotu rzemieślniczego prefektury Aomori. W dzisiejszych czasach uczniowie szkół podstawowych w prefekturze Aomori uczą się ręcznie wyszywać wzór.
Sashiko (刺し子, dosł. „małe dźgnięcia”)to rodzaj tradycyjnego japońskiego haftu lub szwów używanych do dekoracyjnego i/lub funkcjonalnego wzmocnienia tkaniny i odzieży. Ze względu na stosunkowo tani charakter białej bawełnianej nici i obfitość taniego, barwionego na niebiesko tkaniny w historycznej Japonii, sashikoma charakterystyczny wygląd białego haftu na niebiesko, chociaż niektóre elementy dekoracyjne mogą również używać czerwonej nici .
Po raz pierwszy powstały w okresie Edo (1603-1867), haft sashiko został po raz pierwszy zastosowany do odzieży z praktycznej potrzeby i służył do wzmocnienia samodziałowych ubrań z dawnych czasów. Zużyte ubrania poskładano w nowe części garderoby za pomocą prostych ściegów biegowych. Te ubrania wzmocniły swoją wytrzymałość dzięki temu trwałemu haftowi. W okresie Meiji (1868-1912) sashiko ugruntowało się na tyle, że przekształciło się w pracę zimową w północnych społecznościach rolniczych, kiedy było zbyt zimno, by pracować na zewnątrz.
Sashiko była powszechnie używana do wzmacniania już połatanej odzieży wokół punktów noszenia, ale była również używana do mocowania łat do odzieży, dzięki czemu tkanina była ostatecznie mocniejsza. Byłby również używany do nakładania warstw cienkich tkanin, aby zapewnić ciepło, a w przypadku niektórych ubrań, takich jak płaszcze strażackie (hikeshibanten) , do tworzenia grubego i chłonnego materiału, który moczyłby się w wodzie przed wykonaniem obowiązków jako strażak. Chociaż większość sashiko wykorzystuje tylko technikę zwykłego ściegu , sashiko jest powszechnie używane do tworzenia dekoracyjnych i powtarzalnych haftowanych wzorów i może być używane do celów czysto dekoracyjnych, takich jak tworzenie pikowań i próbników haftu.
Sashiko wykorzystuje głównie wzory geometryczne, które dzielą się na dwa główne style; moyōzashi , w którym tworzone są wzory z długich linii biegnących ściegów; i hitomezashi , gdzie wzór wyłania się z wyrównania pojedynczych ściegów wykonanych na siatce. Typowe motywy sashiko to m.in. fale, góry, bambus, pióra strzał, shippō-tsunagi , trawa pampasowa i zazębiające się geometryczne kształty; Haft sashiko jest tradycyjnie stosowany przy użyciu specjalistycznych igieł i nici, chociaż współczesne sashiko może wykorzystywać nowoczesne nici hafciarskie i igły do haftu.
Fragment kimona z połowy XIX wieku ozdobionego sashiko białymi bawełnianymi nićmi na tle o splocie płóciennym barwionym na kolor indygo ( Metropolitan Museum of Art )
@sachi_kogin
https://en.wikipedia.org/wiki/Sashiko
https://en.wikipedia.org/wiki/Kogin-zashi