Zakazy

 

uderzenie mnie zaważy na przyszłości na pewno, ale

 grzebanie w moich rzeczach bez mojej wiedzy, wbrew mojej woli i zakazom

zaważy jeszcze bardziej

Co wie wikipedia, a co wiemy my

 

Poważnie?

 
Rosja ma w rezerwie 28 milionów poborowych,

 
to prawie dwa razy więcej niż ilość wszystkich mężczyzn na Ukrainie w wieku od 15 do 64 roku życia (ok. 15 milionów).

Nie wiedzieli tego wcześniej??

Musieli wiedzieć....

CZY TO ZNACZY, ŻE ONI MIELI  W PLANIE, ŻE NATO DOŁĄCZY DO WALKI??

Żadnych wojen z Rosją!

My mamy do wygrania II Wojnę Światową, mamy do wygrania wojnę z Niemcami.

Wygrajmy wojnę z Niemcami!

Wojna w Ukrainie: Sytuacja na froncie "niezwykle trudna", ponieważ Ukraina czeka na pomoc (lemonde.fr)

lemonde.fr/en/international/article/2024/02/14/war-in-ukraine-front-line-situation-extremely-difficult-as-ukraine-waits-on-aid_6524831_4.html

Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ukraina – Wikipedia, wolna encyklopedia

RFN - NRD - A nie mówiłem? (23)

 

pierwsza jaskółka...  nomen omen - z twittera...

Rosja przygotowuje się do rozwiązania kluczowego traktatu z Niemcami, który od 35 lat stał się podstawą pokoju w Europie.

Powód: użycie niemieckiej broni przeciwko Federacji Rosyjskiej jako legalnemu spadkobiercy ZSRR z naruszeniem Traktatu.

Dokument „O ostatecznym rozwiązaniu dotyczącym Niemiec”. Podpisano 12 września 1990 r. w Moskwie. Weszła w życie w marcu 1991 r.

Znana jako „dwa plus cztery”: NRD i Republika Federalna Niemiec plus ZSRR, Francja, Wielka Brytania i USA.

Kluczowe postanowienia Artykułu 2 – Zjednoczone Niemcy nigdy nie użyją broni, którą posiadają.

Kluczowe postanowienia artykułu 3 – Odmowa produkcji, posiadania i usuwania broni nuklearnej, biologicznej i chemicznej.

Kluczowe postanowienia artykułu 5 - Na terytorium byłej NRD, skąd zostaną wycofane wojska radzieckie, będą stacjonować wyłącznie siły niemieckie, nie będą tam stacjonować obce siły i broń nuklearna

twitter.com

fragment mojego posta z 

27 lutego 2022

....

Warto się jednak zatrzymać na tym, i zastanowić, dlaczego władze Rosji tak długo i cierpliwie czekały, aż Rosja zostanie okrążona przez NATO.

z polskiej wiki:

Konferencja dwa plus cztery – zorganizowana w 1990 roku seria spotkań przedstawicieli dwóch państw niemieckich oraz czterech mocarstw koalicji antyhitlerowskiej, dotyczących zjednoczenia Niemiec podzielonych po II wojnie światowej. W spotkaniach tych udział brali: Niemiecka Republika Demokratyczna, Republika Federalna Niemiec, Francja, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. 12 września 1990 roku w Moskwie kraje te podpisały Traktat o ostatecznym uregulowaniu w odniesieniu do Niemiec (niem. Vertrag über die abschließende Regelung in Bezug auf Deutschland), zwany także Traktatem dwa plus cztery (niem. Zwei-plus-Vier-Vertrag[b]), który otworzył drogę do zjednoczenia Niemiec.*

Podczas konferencji omawiano polityczne aspekty zjednoczenia, kształt granic, przynależność do struktur międzynarodowych czy wielkość armii.

Postanowienia Traktatu dwa plus cztery:

Zjednoczone Niemcy obejmą obszar RFN i NRD oraz obie części Berlina.
Obecne granice są ostateczne, tzn. Niemcy zrzekają się roszczeń wobec innych państw (m.in. granica na Odrze i Nysie Łużyckiej zostaje potwierdzona).
Niemcy potwierdzają uznanie pokoju i rezygnują z broni atomowej, chemicznej i biologicznej.
Wielkość niemieckiego wojska zostanie zredukowana z 500 do 370 tys. żołnierzy.
ZSRR wycofa swoje wojska z NRD najpóźniej do 1994 roku.
Na terenie po NRD nie mogą stacjonować wojska NATO oraz nie można umieszczać tam rakiet ani broni jądrowej.
Zakończenie podziału Berlina.

Zjednoczone Niemcy uzyskają suwerenność

Zwracam tu uwagę na dwie sprawy.

"m.in. granica na Odrze i Nysie Łużyckiej zostaje potwierdzona"

oraz

"Na terenie po NRD nie mogą stacjonować wojska NATO oraz nie można umieszczać tam rakiet ani broni jądrowej."

Jest to lepiej - inaczej - opisane w wiki brytyjskiej, jest tu też interesujący fragment odnośnie naszej granicy zachodniej

[...]

W 1997 roku NATO i Rosja podpisały traktat stwierdzający, że każdy kraj ma suwerenne prawo do szukania sojuszy. 

Niektórzy, jak Eduard Szewardnadze , utrzymują, że podczas dyskusji na temat zjednoczenia Niemiec nie podjęto żadnych zobowiązań dotyczących rozszerzenia NATO. 

Podobno kwestia rozszerzenia NATO na państwa Europy Środkowo-Wschodniej nie była wówczas przedmiotem obrad, ponieważ wszystkie z nich były członkami Układu Warszawskiego , a większość nadal miała na swojej ziemi znaczne sowieckie siły zbrojne i Gorbaczow „nawet nie rozważali szukania postanowienia, które uniemożliwiłoby innym państwom Układu Warszawskiego dążenie do członkostwa w NATO”. 

Zakwestionowali to Swietłana Savranskaja i Tom Blanton w grudniu 2017 r., po zapoznaniu się z odtajnionym zapisem: 

Dokumenty pokazują, że wielu przywódców narodowych rozważało i odrzucało członkostwo Europy Środkowej i Wschodniej w NATO od początku 1990 r. i do 1991 r., że dyskusje o NATO w kontekście niemieckich negocjacji zjednoczeniowych w 1990 r. wcale nie ograniczały się do statusu krajów wschodnich. terytorium Niemiec i że kolejne skargi sowieckie i rosyjskie na wprowadzanie w błąd w związku z rozszerzeniem NATO były oparte na pisemnych współczesnych memconach i telekonach na najwyższych szczeblach.

Powołanie się na rzekomą obietnicę nieekspansji w celu uzasadnienia aneksji Krymu przez Rosję zostało skrytykowane przez NATO. 

Czyli jednak coś było.

I co teraz?

Najważniejsze dla nas: 

jak łamanie umowy pomiędzy krajami NATO, a ZSRR wpływa na stabilność polskich granic?

I skoro ruscy tak reagują na niedotrzymanie umowy przez NATO - atakując instalacje wojskowe na Ukrainie -  to co teraz będzie z NRD? 

 Dlaczego władze Rosji nie reagowały tak radykalnie natychmiast, kiedy NATO złamały umowę?

???

to temat, który należy analizować i znaleźć odpowiedź - być może taką jak poniżej, ale wcale nie koniecznie..

[...]

całość tutaj:

Prawym Okiem: GRA ENDERA (maciejsynak.blogspot.com)

Brakujące posty - lista

 

Lista postów, jakie zauważyłem, że ktoś usunął z nich zdjęcia lub ingerował w treść, także posty alarmujące w tej kwestii.

Lista może być niepełna, nie sprawdzam na bierząco, czy dwa tysiące tekstów - i poszczególne słowa w nich - są na swoim miejscu... chociaż wydawało mi się, że było więcej...

Prawym Okiem: Braki na blogu - ktoś usunął (maciejsynak.blogspot.com)

maciejsynak.blogspot.com/2022/07/braki-na-blogu-ktos-usuna.html

Prawym Okiem: Brakująca mapa (maciejsynak.blogspot.com)

maciejsynak.blogspot.com/2022/12/link.html

Prawym Okiem: Europa Centralna, a nie Środkowo – Wschodnia. (maciejsynak.blogspot.com)

usunięte zdjęcia:

maciejsynak.blogspot.com/2013/11/europa-centralna-nie-srodkowo-wschodnia.html

Prawym Okiem: Znowu - ktoś usunął zdjęcia (maciejsynak.blogspot.com)

maciejsynak.blogspot.com/2023/10/znowu-ktos-usuna-zdjecia.html

Prawym Okiem: Admin!!! Oddawaj tekst!!! (maciejsynak.blogspot.com)

maciejsynak.blogspot.com/2015/03/admin-oddawaj-tekst.html

Prawym Okiem: Kto usuwa zdjęcia? Z bloggera i Neonu? (maciejsynak.blogspot.com)

maciejsynak.blogspot.com/2014/12/kto-usuwa-zdjecia-z-bloggera-i-neonu.html

Prawym Okiem: Starogard i wiki (maciejsynak.blogspot.com)

brak zdjęcia pomnika 

maciejsynak.blogspot.com/2019/06/starogard-i-wiki.html

Kto oddał głos na tych ludzi??

 

– Mam dla was dwie wiadomości, złą i dobrą. Zła jest taka, że ani Putin nie odpuści, ani świat nie stanie się nagle spokojniejszym miejscem, ale jest też dobra. Dobra jest ta, że my sobie z tym poradzimy, że zostaliśmy postawieni dzisiaj przed najpoważniejszym egzaminem od pokoleń. I chcę wam powiedzieć, że my ten egzamin zdamy, bo jesteśmy wspaniałym narodem, mądrych przedsiębiorczych i odważnych ludzi. Putina wgnieciemy w ziemię, prędzej czy później trafi tam, gdzie powinien trafić: za kraty albo na cmentarz, Putin jest wrogiem ludzkości – powiedział Hołownia.






"my ten egzamin zdamy, bo jesteśmy wspaniałym narodem, mądrych przedsiębiorczych i odważnych ludzi"

KTO ODDAŁ NA NIEGO GŁOS???

WOŁAĆ PSYCHIATRĘ !!!!

Polskie siły zbrojne to ok. 160 000 ludzi, a w rezerwie - ok. 1,7 miliona.

Polska armia zaliczana jest do pierwszej 20-tki największych armii świata, i tak jesteśmy słabą armią,  słabszą od ukraińskiej, podobno na Ukrainie walczy w tej chwili ok. 350 000 żołnierzy rosyjskich. 

W 2013 roku Rosja posiadała ok. 850 000 żołnierzy - teraz pewnie więcej. 

W rezerwie - nawet 28 milionów ludzi. 

Nie wspominajac o rezerwach przemysłowych i licznych zasobach sprzętowych, najnowocześniejszych na świecie. O rakietach atomowych nie wspominam wcale.

"Jeszcze raz, żeby zrozumieć powagę sytuacji:

 pan Szymon, były prowadzący telewizyjny szoł, nie załapał, że to już nie »Mam talent« i że teraz odpowiada za państwo i jego obywateli. 

Nie, my nie »wgnieciemy Putina w ziemię«. 

W interesie Polski jest, aby nigdy nie dotknęły nas działania zbrojne, nawet jeśli ceną jest np. integralność terytorialna Ukrainy. 

Chcesz Pan wgniatać Putina w ziemię, Panie Hołownia – droga wolna. Złóż Pan mandat i zasuwaj jako prywatna osoba na Ukrainę. Tam na froncie potrzebują gierojów" 

– skomentował publicysta "Do Rzeczy" Łukasz Warzecha.

Prawym Okiem: Wojna z Niemcami (maciejsynak.blogspot.com)

Hołownia grzmi: Putina wgnieciemy w ziemię (dorzeczy.pl)

Fb usunął mój post

 

Dotyczy tekstu z bloga z 30 marca 2023 r. pt. "Krytyka Hołdu Pruskiego".

Nie widzę powodu, co było tam nie tak - nie wiem.

Ale - może chodzi o to, co właśnie teraz piszę na blogu...?

Wstępny komentarz do posta na fb był wzięty z tekstu artykułu, który w istocie przedrukowałem

Prawym Okiem: Krytyka Hołdu Pruskiego (maciejsynak.blogspot.com)

Kto w Menu?

 

Od najwcześniejszych masakr Indian po zniewolenie Afrykanów, od interwencji w Ameryce Łacińskiej po kampanie wojskowe na Bliskim Wschodzie – sięgające nawet do Europy – historia Ameryki jest pełna wyzysku i grabieży.

Aby zapewnić sobie miejsce przy stole negocjacyjnym, Stany Zjednoczone prowadziły wojnę, nakładały sankcje i organizowały wstrząsy na całym świecie. Jak przyznał poprzednik Blinkena, Mike Pompeo: "Kłamaliśmy, oszukiwaliśmy, kradliśmy".

przedruk

Bezwzględny apetyt Waszyngtonu na sumę zerową oznacza kłopoty dla świata


2024-02-21 19:28:15

Pekin, 21 lutego (Xinhua) 

Niedawne uwagi sekretarza stanu USA Antony'ego Blinkena: "Jeśli nie ma cię przy stole w systemie międzynarodowym, będziesz w menu", mają komicznie groźny wydźwięk. Ktoś mógłby żartobliwie zapytać: "Kto tak mówi? Hannibal Lecter?

Wypowiedź Blinkena na niedawno zakończonej Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa również skłania do zastanowienia się, jak czuliby się zachodni sojusznicy USA, ponieważ niedyplomatyczne słowa szefa amerykańskiej dyplomacji reprezentują czynniki, których obawiają się ci sojusznicy, mogą wywołać "dynamikę przegrana-przegrana", w tym niebezpieczną tendencję do angażowania się w myślenie o sumie zerowej i nadawania priorytetu względnym korzyściom.

Bliższe przyjrzenie się amerykańskiej historii może ujawnić, że retoryka Blinkena nie jest zaskakująca. Jego wypowiedzi ujawniają fundamentalną logikę amerykańskiej polityki i dyplomacji, a mianowicie niezachwiane oddanie "prawu dżungli", w którym wielu amerykańskich przywódców entuzjastycznie przedkłada agresję nad rozsądek, pokój i współpracę.

Od najwcześniejszych masakr Indian po zniewolenie Afrykanów, od interwencji w Ameryce Łacińskiej po kampanie wojskowe na Bliskim Wschodzie – sięgające nawet do Europy – historia Ameryki jest pełna wyzysku i grabieży.

Aby zapewnić sobie miejsce przy stole negocjacyjnym, Stany Zjednoczone prowadziły wojnę, nakładały sankcje i organizowały wstrząsy na całym świecie. Jak przyznał poprzednik Blinkena, Mike Pompeo: "Kłamaliśmy, oszukiwaliśmy, kradliśmy".

Amerykańscy decydenci polityczni uważają, że system międzynarodowy funkcjonuje jako gra o sumie zerowej, w której rozszerzanie amerykańskich interesów często wiąże się z deptaniem lub poświęcaniem interesów innych.

W ostatnich latach mnogość wyzwań wewnętrznych, w połączeniu ze zmieniającą się globalną dynamiką władzy i kolektywnym wzrostem liczby krajów rozwijających się, zaostrzyła obawy USA o ich hegemoniczny status.

W odpowiedzi Stany Zjednoczone uciekły się do hegemonii militarnej i finansowej, nieustannie przerzucając kryzysy na innych, jednocześnie czerpiąc z tego korzyści, szkodząc nie tylko krajom rozwijającym się, ale także swoim sojusznikom.

Waszyngton często wycofywał się z umów międzynarodowych; nadużywanie taryf, sankcji i jurysdykcji eksterytorialnej; i używała wszelkich dostępnych środków, aby zahamować rozwój innych krajów.

Nawet europejscy sojusznicy Ameryki nie są bezpieczni. Europa często znajduje się w "menu", służąc jako cel dla amerykańskiego kapitału i polityki. Obecna administracja USA, na przykład, zachęca firmy do przenoszenia swoich baz produkcyjnych z Europy do Stanów Zjednoczonych poprzez subsydia.

Blinken wspomniał również, że celem przekonania innych krajów do opowiedzenia się po stronie Stanów Zjednoczonych jest "zaoferowanie dobrego wyboru". Jeśli jednak Stany Zjednoczone będą kontynuować szalejącą grabież i zastraszanie, będą coraz bardziej osamotnione.

Wybór dla Wuja Sama jest trudny: ucztować samotnie przy stole lub wziąć udział w uczcie dyplomacji i pokoju.


------------------

"Jesteśmy teraz imperium i kiedy działamy, tworzymy własną rzeczywistość. 

A kiedy wy będziecie studiować tę rzeczywistość, roztropnie, tak jak chcecie, my - stworzymy nowe rzeczywistości, które będziecie mogli znowu studiować i tak właśnie rzeczy się układają.... 

Jesteśmy aktorami, bohaterami historii...  A wy, wy wszyscy pozostajecie statystami, w tle, zajęci studiowaniem tego, co my robimy."

Cytat z byłego współpracownika George'a W. Busha, Karla Rowe'a




Szybki podgląd: Bezwzględny apetyt Waszyngtonu na sumę zerową oznacza kłopoty dla świata – Xinhua (news.cn)


Prawym Okiem: Imperium USA (maciejsynak.blogspot.com)

Jakoś się da

 

Ojczysty

...bo pochodzący od Ojca.



Ojczyzna - ziemia Ojca

To wszystko pochodne od Jana (Stwórcy)

"Polszczyznę, jako jeden z niewielu języków, nazywa się ojczystym.

 ta praktyka językowa wskazuje na znaczenie, jakie dla Polaków miały słowa "ojciec", "ojczyzna" i "ojcowizna"

wyraz "ojciec" należy do najstarszych w języku polskim"

Szczególnym problemem jest wyraz „ojciec”, który różni Słowian od wszystkich pozostałych Indoeuropejczyków włączając w to najbliżej z nimi skądinąd spokrewnionych Bałtów; po litewsku bowiem ojciec znaczy tevas, a więc również inaczej niż we wszystkich pozostałych językach indoeuropejskich. 

Natomiast określenia matki, brata, siostry, syna i córki są u Słowian praindoeuropejskie, co wskazuje na ich - i Bałtów - przynależność do tej wspólnoty w okresie matriarchatu, przed ustanowieniem patriarchatu. Później związek Bałtów i Słowian z pozostałymi Indoeuropeczykami musiał się na dłuższy czas zerwać.

[albo świadczy to o tym, że Stwórca najdłużej przebywał wśród Słowian, słowo "ojciec" wiązałbym z nim personalnie, w innych językach istnienie jego osoby zostało szczególnie zamazane poprzez zbabilozowanie pojęcia ojciec  - otwiera się pole do domysłów - MS]

https://maciejsynak.blogspot.com/2021/06/o-waznosci-jezyka.html

Jego obecność jest bardzo odciśnięta w polskiej kulturze, ale większość ludzi tego nie dostrzega.

Nie ma pojęcia.

Jeszcze będę o tym pisał.






przedruk


21.02.2024

Od "miłości" po "żółć". 

Które polskie słowa są… najbardziej polskie?

W Międzynarodowym Dniu Języka Ojczystego warto wrócić do stawianego nieraz – również na antenach Polskiego Radia – pytania o słowa, które ów język ojczysty najlepiej odzwierciedlają czy też uosabiają.


Zresztą, już samo określenie "ojczysty" przy języku wydaje się być, właśnie, bardzo polskie.




Język naszych ojców

- Polszczyznę, jako jeden z niewielu języków, nazywa się ojczystym. W wielu innych językach europejskich używamy określenia "macierzysty", "język matki" – mówił w radiowej Jedynce prof. Andrzej Markowski.

Językoznawca wyjaśniał, że ta praktyka językowa wskazuje na znaczenie, jakie dla Polaków miały słowa "ojciec", "ojczyzna" i "ojcowizna". Dziś "ojczyste" mogą być dom, miasto czy ziemia, jednak głównie tego słowa używamy w odniesieniu do języka.

- Co ciekawe, w słowniku sprzed stu lat znajdziemy połączenia "język rodzimy" czy "język macierzysty". Teraz jednak już tak byśmy nie powiedzieli - opowiadał prof. Andrzej Markowski.

Warto przy okazji dodać, że wyraz "ojciec" należy do najstarszych w języku polskim. W staropolszczyźnie był to "ociec", w prasłowiańszczyźnie najprawdopodobniej "*otьcь", a znacznie dawniej: być może "*at" czy też zdrobniale "*atta".

Łamańce, szelesty i zbitki

Jakie zatem byłyby - obok "ojczystego" - owe najbardziej polskie słowa? Pytani o to użytkownicy polszczyzny wskazują intuicyjnie na te, które składają się z typowo polskich dźwięków i są dla obcokrajowców prawdziwy artykulacyjnym wyzwaniem.

Byłby to zatem słowa, w których przeważają pięknie szeleszczące głoski szczelinowe i zwarto-szczelinowe: "s", "z", "sz", "cz" czy "c", "dz". Do tego zbioru dodać należy bardzo wiele głosek zmiękczonych, miękkopodniebienną "ch", wargowe (a jeszcze nie tak dawno zębowe) "ł". I ukoronowanie, crème de la crème polszczyzny: zbitki spółgłoskowe. Spotykamy je - i potykamy się czasem o nie - w takich choćby słowach, jak niewinne "trzeba", groźniejsze "zastrzeżenie" czy osławiony "Brzęczyszczykiewicz".

Gaston Dorren, charakteryzując w swojej książce "Gadka. W sześćdziesiąt języków dookoła Europy" język polski, zwrócił właśnie uwagę na owe skomplikowane dźwiękowe właściwości naszego języka. Narzucające się obcokrajowcom, pisze Dorren, zwłaszcza w polskich nazwiskach: od "Wałęsy", przez "Szczęsnego" po "Pszkita" i "Korzeniowskiego".

Szczypta źdźbła, ździebko szczypiorku

W zorganizowanym przez radiową Dwójkę w 2015 roku plebiscycie na najbardziej polskie słowo zwyciężyło "źdźbło". Inne wyróżnione w tym konkursie słowa w dużej mierze również należały do grupy tych "trudnych do wymówienia": "krnąbrność", "chrząszcz" czy "gwóźdź".

Wśród słów zgłaszanych do plebiscytu także nie zabrakło fonetycznych wyzwań: była "szczodrość", "miłość", "gżegżółka", było "jątrzyć" i "dżdżyście" oraz - składająca się ze znaków występujących tylko w języku polskim - "żółć".

- Zamiast "źdźbła" zaproponowałbym "szczypiorek" - mówił w Polskim Radiu Bartek Chaciński, komentując wyniki przywołanego plebiscytu. Jak argumentował autor Dwójkowych felietonów o młodej polszczyźnie, "szczypiorek" ilustruje tak powszechne w języku polskim zdrobnienia, a przy okazji również zmiękczenia.



Polska zamknięta w słowach

Słuchacze, wskazując na słowa "najbardziej polskie", wybierali również te, które ich zdaniem opisują jakoś Polaków, oddają to, co do polskości przynależy.

Już zwycięskie "źdźbło" zawierało w sobie tę "rodzimą symbolikę". - To słowo najbardziej kojarzy mi się z polskim krajobrazem, z polską wsią - mówiła zwyciężczyni językowego konkursu radiowej Dwójki.

Poza tym pojawiły się takie słowa ilustrujące "polskość", jak "bigos", "rzeczpospolita" czy "solidarność". - Jeśli chodzi o "solidarność", jest to w ciągu ostatnich dziesięcioleci lat nasz najlepszy towar eksportowy, nasza marka – podkreślał Bartek Chaciński.


Wśród ogromnego zasobu leksykalnego polszczyzny znajdzie się wiele kandydatów do miana "słów najbardziej polskich". Być może należy na tę kwestię spojrzeć zarówno pod kątem językowym (dotyczącym wymowy, znaczenia czy pochodzenia), jak i emocjonalnym.

Zygmunt Kubiak – znawca kultury antycznej, a przy tym znakomity eseista i tłumacz wrażliwy na urodę słów – w szkicu poświęconym Adamowi Mickiewiczowi pisał: 

"język polski jest przepiękny już w poszczególnych słowach, takich jak «tęsknota» albo «zmierzch». Do dziś też słowa polskie przywołują jedne drugie niezatartymi przez czas echami etymologicznymi: słowo «modry» do dziś się iskrzy jakby rosą, jakby wilgotnością swej barwy, bo swoim dźwiękiem przywołuje słowo «mokry». «Świat» się rozjarza nad nami słońcem albo wschodzi łuną gwiazd, gdy słyszymy w nim słowo «świecić». Słowo «błogi» jest naprawdę błogie w brzmieniu, a słowo «cisza» – ciche".

jp

Źródła:

Gaston Dorren, Gadka. W sześćdziesiąt języków dookoła Europy, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2012; Zygmunt Kubiak, O dwóch stylach Mickiewicza, w: tenże, Uśmiech kore, Biblioteka „Więzi”, Warszawa 2000.





Sondaż ws. języka ojczystego polskiego:

dokument pdf

Prezentacja programu PowerPoint (pan.pl)

rjp.pan.pl/images/stories/sondaż_dzień_języka_ojczystego.pdf

29.01.2024

W poszukiwaniu najstarszych polskich wyrazów. 

"Niektóre mają pięć tysięcy lat"

Badaniem historii wyrazów - zarówno ich znaczenia, jak i budowy - zajmuje się osobny dział nauki o języku zwany etymologią. Okazją do przyjrzenia się tej dziedzinie językoznawstwa jest przypadająca 29 stycznia 168. rocznica urodzin Aleksandra Brücknera, wybitnego slawisty, autora "Słownika etymologicznego języka polskiego". To wydane 96 lat temu - i wielokrotnie wznawiane - dzieło było pierwszym tego typu słownikiem pojedynczego języka słowiańskiego. Do dziś pozostaje ważnym źródłem o dziejach polszczyzny.


Dociekania o pochodzeniu wyrazów mają swoją bardzo długą, sięgającą starożytnych filozofów tradycję.

- Etymologia była od zawsze tą dziedziną językoznawstwa, którą uprawiali nie tylko specjaliści, lecz także ludzie wiedzeni wyłącznie ciekawością, chęcią poznania otaczającej nas rzeczywistości. Dzięki poszukiwaniom początków słów, ich pokrewieństw, chcieli sobie wyjaśnić różne skomplikowane sprawy - mówił w Polskim Radiu językoznawca Marian Jurkowski.

Nietrudno zgadnąć, że te nieprofesjonalne próby rekonstrukcji historii słów i ich znaczeń opierały się na dalekich od nauki poszlakach. I tak według tak zwanej etymologii ludowej (skojarzeniowej, legendarnej, odnoszącej się najczęściej do nazw własnych) "Częstochowa" wywodzi się od wyrazów "często" i "chować", kurpiowskie "Łupańce" to połączenie "pupańców" (mieszkańców wsi Pupy) i czasownika "łupić", a "Gniezno" oczywiście przechowuje w nazwie "gniazdo" (orle, rzecz jasna).

Adam i Ewa znali język polski

Ten ostatni przykład na niefachową etymologię pochodził z kroniki Galla Anonima - w piśmiennictwie z Polską związanym od początku bowiem można trafić na przykłady "historii wyrazów". Zresztą, pierwsze zapisane po polsku zdanie wiąże się również z etymologicznymi poszukiwaniami. XIII-wieczny autor "Księgi henrykowskiej" zapisuje: "Daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj", ponieważ chce wyjaśnić, skąd pochodzi nazwa miejscowości "Brukalice" (cytowane zdanie wypowiada Czech Boguchwał, którego od częstego pomagania żonie przy pracy, "bruczenia", zwano również "Brukałem", a od tego powstały "Brukalice").

Nieprofesjonalne etymologie zamieniały się czasem w feerię fantazyjnych narracji. Wsławił się tym przede wszystkim żyjący na przełomie XVI i XVII w. ks. Wojciech Dębołęcki, który w "Wywodzie jedynowłasnego państwa świata" dowodził, że "język słowieński" jest najstarszym językiem świata. Mówiono nim jeszcze w raju, a słowa greckie czy łacińskie są jedynie zniekształconymi formami polskich słów. Stąd "litera" pochodzi od "lita rzecz", "autor" to ten, który "dał tor", a "papyrus" to rzecz "pod pióro".

(nie mylił się... za to Bruckner jest podejrzany... - MS)

Wśród przednaukowych przykładów na polską etymologię warto również przywołać poetyckie próby naszych romantycznych wieszczów. Mickiewicz, Słowacki czy, chyba najczęściej, Norwid próbowali doszukiwać się źródeł wyrazów, a tym samym "odkryć" ich znaczenia. Wprzęgali to wszystko w wielką literaturę, więc taka "etymologia" broniła się swoim kontekstem. I tak na przykład "Polska" to połączenie wyrazów "ból" i "skała" (to pomysł Słowackiego), a "piękno" pochodzi od "pieśni" i "jęku" (według Norwida).



Jak długo żyją wyrazy?

Aleksander Brückner, wydając w 1927 roku swój "Słownik etymologiczny języka polskiego", położył podwaliny pod polską etymologię opartą na wiedzy językoznawczej. Podjął się tym samym ogromnego wyzwania, bo etymologia to nauka szalenie wymagająca.

- To są badania niesłychanie żmudne - podkreślał w radiowej audycji Marian Jurkowski. - Po pierwsze, trzeba dla każdego słowa wynaleźć wszystkie przykłady, które ukazały się w piśmie od czasów najdawniejszych po współczesne. Trzeba prześledzić znaczenia tych słów, zmienność ich znaczeń. Po drugie, trzeba się odwołać do języków pokrewnych, wszystkich słowiańskich. Należy zestawić słowa nie tylko będące w obiegu literackim ogólnym, ale i w dialektach, w narzeczach - tłumaczył językoznawca.

To nie wszystko. Posiłkując się gramatyką porównawczą, etymolog powinien zrekonstruować wcześniejsze postaci opisywanego wyrazu. Aż do językowych prapoczątków.

- Trzeba dotrzeć do prajęzyka, do języka praindoeuropejskiego, który sam w sobie jest umotywowaną naukowo hipotezą. Sięgamy więc wstecz do 3000 roku przed naszą erą - mówił badacz.

Etymologia, mówili goście radiowej audycji, wskazuje zatem wyrazy, które mają kilka tysięcy lat. Językoznawców interesuje bowiem i to, jak długo wyrazy żyją. Na przykład "matka", jeden z najstarszych w polszczyźnie wyrazów, "siostra" czy "brat". To są wyrazy, podkreślano w audycji, które istniały pięć tysięcy lat temu, a może i wcześniej.

Rzecz jasna, istniały w tym sensie, że zachowały się w nich pierwiastki dawnych wyrazów, pochodzących z języka praindoeuropejskiego, przodka takich języków, jak grecki, ormiański, hindi, angielski czy właśnie polski.


Mḗtēr - māter - mać - matka

Brücknerowski sposób na archeologię wyrazu można prześledzić na podstawie słownikowego hasła "matka". Oto okazuje się, że kiedyś było to słowo zdrobniałe, a jego źródłem jest "mać". Z tego wyrazu (zakonserwowanego dziś, o ironio, w wulgaryzmach) powstały dwie inne oboczne formy na określenie rodzicielki: "macierz" i "maciora". Już jednak w "Bogurodzicy" (zapisanej w XV w.) występuje znana nam do dziś "matka". "Macierz" i "maciora" zostały w polszczyźnie, ale już pod nieco innym znaczeniem.

Autor "Słownika etymologicznego" pokazuje również, jak dawnym wyrazem jest "matka": podobne (zmienione mechanizmami językowej ewolucji) formy można znaleźć i w językach indoaryjskich, w greckim, w łacinie czy w niemieckim.

Aleksander Brückner, strona ze "Słownika etymologicznego języka polskiego", Kraków 1927. Fot. Polona

Wyrywał kartki, nie podawał skąd

Lektura tego przykładowego hasła ze "Słownika etymologicznego" unaocznia archaicznie już dziś brzmiący styl, w jakim pisał Brückner. Jednak nie ta cecha - trochę oczywista, wszak dzieło ma już sto lat - jest przedmiotem krytyki "Słownika" ze strony współczesnych uczonych.

- Słownik Brücknera uważany jest za nieco przestrzały, niespełniający wymogów nowoczesnej filologii - mówili goście audycji "Thesaurus, czyli skarbiec języka polskiego". Według językoznawców Brückner był niekonsekwentny (czasami rekonstruował wyraz bardzo dokładnie, czasami rzucał tylko drobną wskazówkę), a przede wszystkim: niektórych językowych hipotez nie dowodził, nie podawał źródeł, na których podstawie podawał genezę wyrazu.

- To właśnie jest zarzut o brak ścisłości naukowej. Ale Brücknera podobno miał taki zwyczaj, że jeśli coś go zainteresowało w jakiejś książce, wyrywał kartkę i chował ją, nie troszcząc się później o źródło - opowiadał jeden z gości przywołanej audycji. (akurat! duby smalone plótł! - MS)


Ale polscy językoznawcy są zgodni w jednym: słownik Brücknera ma wartość nieprzemijającą. - Tam jest zawarta pamięć tego wielkiego uczonego, ale również i jego fantazja. Naukowość w tym przypadku nie polega bowiem nie tylko na tym, że cytuje się cudze prace, ale i na tym, że potrafi się tworzyć własne pomysły – podkreślał gość Jerzego Gruma.

W ponad 5800 hasłach znaleźć można objaśnienia etymologiczne około 26 tysięcy wyrazów, w tym wielu nazw własnych, wyrazów archaicznych czy środowiskowych ("sempiterna" to w języku żaków "tyłek", notował wielki uczony).

Znaczna grupa objaśnianych przez Aleksandra Brücknera wyrazów posiada określenie "prasłowo". Tym wielkiej urody mianem badacz opatrywał wyrazy według niego najdawniejsze, sięgające zamierzchłych czasów. W wyrazach tych, jak w bursztynie, zakrzepły dźwięki i znaczenia, które przetrwały milenia.





jp

Źródła:

Aleksander Brückner, "Słownik etymologiczny języka polskiego", wyd. Wiedza Powszechna (przedruk w wydania pierwszego), Warszawa 2000; Bogdan Walczak, "Zarys dziejów języka polskiego", Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1999; Nota o "Słowniku etymologicznym języka polskiego" A. Brücknera autorstwa dr Krystyny Długosz-Kurczabowej na: www.leksykografia.uw.edu.pl; Ewa Rogowska-Cybulska, "Etymologie ludowe nazw obiektów niezamieszkanych w "Legendach i podaniach Kurpiów", "Białostockie Archiwum Językowe" nr 18.

03.11.2023

Baudouin de Courtenay. Polak, który zrewolucjonizował myślenie o języku



- Był jednym z ojców nowoczesnego językoznawstwa ogólnego - podkreślał w Polskim Radiu prof. Marian Jurkowski, opowiadając o Janie Niecisławie Ignacym Baudouinie de Courtenay. Znakomitym uczonym, a jednocześnie odważnym wolnomyślicielu, kandydacie w wyborach w 1922 roku na prezydenta RP.


Francuscy przodkowie Baudouina de Courtenay przybyli do Polski w XVIII wieku, wybierając ten kraj za swoją ojczyznę. Jeden z nich był mieszczańskim działaczem, sekretarzem magistratu warszawskiego w Sejmu Czteroletniego. Z kolei ojciec przyszłego lingwisty, Aleksander, brał udział w powstaniu styczniowym.

Baudouin de Courtenay, urodzony w 1845 w Radzyminie, był absolwentem warszawskiej Szkoły Głównej (w dziedzinie nauk historyczno-filologicznych), doktoryzował się zaś w 1870 roku Lipsku. Pięć lat później został już profesorem językoznawstwa porównawczego na Uniwersytecie Kazańskim i Uniwersytecie Dorpackim. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości pracował na uczelniach w Krakowie i w Warszawie.

- Był twórcą tzw. kazańskiej szkoły w lingwistyce światowej. Wśród jego osiągnięć trwałą wartość ma próba teorii alternacji fonetycznej, gdzie po raz pierwszy wprowadzą analizę fonetyczną, rozwiniętą później w szkole praskiej - mówił o Baudouinie de Courtenay prof. Marian Jurkowski.

Polski uczony, jak dookreślał w innej radiowej audycji prof. Władysław Lubaś, podłożył podwaliny pod nowoczesna metodologię w językoznawstwie. - Wprowadził zasadę badań żywego języka. W XIX wieku językoznawcy uważali, że prawdziwie badania naukowe są wówczas, gdy bada się tekst pisany. Baudouin de Courtenay to przełamał, spojrzał na język psychologicznie - tłumaczył prof. Lubaś.

Dzięki takiemu spojrzeniu - rozróżnieniu na język jako abstrakcyjny system i jako mówioną jego realizację - Baudouin de Courtenay, wraz ze swoim uczniem Mikołajem Kruszewskim, wyodrębnił w systemie językowym "fonem": "psychiczny odpowiednik głosu".

Baudouin de Courtenay został uczonym światowej miary - członkiem wielu akademii naukowych, doktorem honoris causa wielu uniwersytetów. Wśród jego badawczych zainteresowań znalazły się również m.in. gwary (był pionierem w tej dziedzinie, gdyż tym tematem zajmowali się wówczas jedynie etnografowie), historia języka polskiego, gramatyka porównawcza języków słowiańskich, mowa dziecka czy sztuczne języki.

Jak podkreślał w Polskim Radiu prof. Jerzy Jedlicki, Baudouin de Courtenay wcielał charakterystyczny dla przełomu XIX i XX wieku ideał intelektualisty, który zdobywa autorytet najpierw akademicki, a następnie zabiera głos w wielu kwestiach społecznych.

- Był konsekwentnym racjonalistą i wolnomyślicielem. Uznawał, że ostateczną instancją w kwestiach moralnych jest sumienie człowieka wrażliwego i dobrego, jak również jego rozum. Dlatego stawał zawsze w obronie wolności sumienia, wyznawania i niewyznawania religii, w obronie świeckiego państwa - mówił prof. Jedlicki.

Znakomity lingwista był przy tym nieprzejednanym wrogiem antysemityzmu ("proroczo dojrzał w nim ideologię zbrodniczą", jak zauważył prof. Jedlicki), kary śmierci, należał do przeciwników wszelkich form nacjonalizmu i, jako pacyfista, "militaryzacji życia społecznego" czy "kultu wodza".

W dowód uznania jego walk z ksenofobią mniejszości narodowe wysunęły w 1922 roku kandydaturę Baudouina de Courtenay na prezydenta Polski. Był jednym z pięciu kandydatów, wybory ostatecznie wygrał Gabriel Narutowicz.


Jan Niecisław Ignacy Baudouin de Courtenay - który zmarł 3 listopada 1929 w Warszawie - jest autorem nie tylko bardzo wielu prac naukowych i publicystycznych. Wydał on również zbiór aforyzmów zatytułowany "Myśli nieoportunistyczne". Pisał w nim: "Akcje z głupoty ludzkiej są najpewniejszemi. Przedsiębiorstwa i stowarzyszenia oparte na takich akcjach będą istnieć wiecznie".








Prawym Okiem: Etymologia nazwy Polacy (maciejsynak.blogspot.com)

Prawym Okiem: Etymologia nazwy Słowianie (maciejsynak.blogspot.com)

Od "miłości" po "żółć". Które polskie słowa są… najbardziej polskie? - Historia - polskieradio.pl

Baudouin de Courtenay. Polak, który zrewolucjonizował myślenie o języku - Historia - polskieradio.pl

W poszukiwaniu najstarszych wyrazów. "Niektóre mają pięć tysięcy lat" - Historia - polskieradio.pl

Propaganda

 

31 stycznia 2024 r. Gdańsk Matarnia - centrum handlowe

pranie mózgu negatywami - przekaz podprogowy

ułożenie słów w pionie utrudnia natychmiastowe odczytanie informacji, pozostają czytelne słowa:

nie  dbaj o świat...

i te słowa jesteśmy w stanie zidentyfikować natychmiast

potem próbujemy odczytać resztę (całość) i wychodzi albo bez sensu, albo negatywnie, ponieważ informację nadal czytamy od początku tj. 

nie dbaj o świat jak ci wygodnie

może to brzmieć jak konstatacja:

skoro nic nie robisz i jest ci tak wygodnie, to dalej nic nie rób

spodziewając się informacji podprogowej,  plakat można odczytać jako coś negatywnego o Polsce, ponieważ 

"zegar" na plakacie swoim kształtem kojarzy się z wizerunkiem Polski na mapie

tu pokazana jako artystyczna - schematyczna wizja tego, co każdy zna na pamięć 

porównanie graficzne:

przestrzeń ograniczona wskazówkami nawiązuje do Zatoki Gdańskiej, ponadto - wskazówki są dwuznaczne, pokazują co należy np. zrobić...

ale też - może nawiązywać do tego wycięcia z prawej strony mapy, pomiędzy Brześciem, a Białowieżą

dwie nogi pod zegarem mogą nawiązywać do charakterystycznych i odznaczających się na mapie południowych fragmentów granicy, gdzie umiejscawiamy Kotlinę Kłodzką i Ustrzyki Dolne, noga z prawej strony jest dłuższa niż z lewej i nawiązuje do wydłużonego fragmentu Polski w tym miejscu

całości dopełnia głowa, która odchyla się w lewo i przypomina umiejscowienie wyspy Bornholm

do tego dochodzi kolorystyka biało-czerwona, ale też czarno-biało-czerwona, jak kolory flagi cesarstwa niemieckiego...

widzimy wykrawanie kawałka - wydzieranie serca Polski

ponad tym wszystkim tytuł:

dziel się

dzielisz się

mamy tu umocowanie czasowe - najpierw pada polecenie

dziel się, a w konsekwencji - dzielisz się

czyli rzecz, na którą patrzymy, rozgrywa się w czasie - ona się dzieje

zaczyna się i toczy

Co ciekawe, plakaty spotkamy wychodząc z niemieckiego sklepu kierując się do miejsca, gdzie zlokalizowano wiele sklepów.

Najpierw widzimy plakat nr 1 z napisami

nie dbaj o świat jak ci wygodnie

skoro nic nie robisz i jest ci tak wygodnie, to dalej nic nie rób

(śpij dalej)

parę kroków dalej spotykamy kolejny plakat nr 2 z "zegarem"

który uzupełnia pierwszy plakat

a więc zachowana jest chronologia

najpierw nic nie rób

a potem dziel się

Nie śpij.

Mamy do wygrania II Wojnę Światową.

Mamy do wygrania wojnę z Niemcami.

Wygrajmy wojnę z Niemcami.

Prawym Okiem: Jesteśmy w stanie wojny (z Niemcami) (maciejsynak.blogspot.com)

Prawym Okiem: Czarne - białe - czerwone (maciejsynak.blogspot.com)

Prawym Okiem: Zygzaki - czerwone z białym (maciejsynak.blogspot.com)

Krzysztof Kolumb polskim księciem

Czy Kolumb był faktycznie synem Warneńczyka?

Książki nie czytałem, ale wg mnie to bardzo prawdopodobne.

Podobno Kolumb posiadał dokładne mapy Ameryki i dlatego właśnie ją "odkrył"... pod pozorem szukania drogi do Indii.

Ludzie jeszcze przed ostatnią wojną byli dość dobrze zorientowani co do istnienia Jana (Stwórcy), a na pewno polscy królowie posiadali jakieś na to dowody - przedmioty, no i mapy.

Mapy Jana były nazywane mapami żeglarza Jana z Kolna lub mapami Piri Raisa (kopie z kopii)

wiki:

Nie wiadomo, czy Jan z Kolna rzeczywiście istniał i dotarł do brzegów Ameryki na pokładzie statków wspomnianej ekspedycji. Wszystko, co o nim napisano, powstało długo po jego ew. śmierci. 

Według niektórych przekazów Scolvus istniał i podróżował na obszarze północnego Atlantyku, określonym na pochodzącym z roku 1536 globusie kartografa Gemmy Frisiusa, który opisał obszary za kręgiem polarnym, na północ od cieśniny rozdzielającej Terra Corterealis i Baccalearum Regio, patrząc na zachód od strony Grenlandii. Znajduje się tam zapis: „Quij, lud, do którego Duńczyk Joes Scoluss dotarł około roku 1476”

i tak dalej...

Kolumb odkrył (?)  Amerykę w 1492 roku.

Polski konsul najwyraźniej traktuje te rewelacje jako teorię nie popartą faktami... choć Autor jest historykiem i temat opracował w ramach pracy doktorskiej... 

Autor odkrycia Manuel Rosa w tekście nazywany jest historykiem, w innym miejscu pada stwierdzenie: "Zawodowi historycy" jakby sugerujące, że nie jest "prawdziwym historykiem" choć tego wprost nie napisano.

z internetu:

"Manuel Rosa, portugalski historyk pochodzący z Azorów. Pracuje na Uniwersytecie Duke'a w Karolinie Północnej"

przedruk, 

a poniżej analiza artykułu

08.02.2024

Badacz: Krzysztof Kolumb był polskim księciem, synem króla Władysława III

Krzysztof Kolumb nigdy więcej nie będzie znany jako Włoch, ale jako polski książę – powiedział dr Manuel Rosa w konsulacie RP w Nowym Jorku. Rosa jest autorem książek o żeglarzu, m.in. „Kolumb – historia nieznana”.


Podczas spotkania z Polonią opowiadał o swoich badaniach nad życiem Kolumba, którego uważa się za odkrywcę Ameryki w roku w 1492. Autor pracy doktorskiej o Kolumbie na podstawie swoich 30 - letnich badań w ośmiu krajach uznał, że żeglarz nie pochodził od włoskich chłopów, jak fałszywie twierdzono, lecz był polskim księciem.

Rosa powiedział PAP, że odkrywca urodził się w Madalena do Mar na portugalskiej wyspie Madera, gdzie przebywał - pod pseudonimem Henrique Alemao - król Władysław III Warneńczyk. To polski król był ojcem Kolumba.

Krzysztof Kolumb - dwa nietypowo złączone palce to tajemny sygnał oznaczający, że osoba posiada wiedzę zastrzeżoną tj. na pewno chodzi o wiedzę, że na świecie była już wysoko rozwinięta cywilizacja, zaawansowana technicznie bardziej nawet niż nasza obecnie.

„Odkryłem to podczas moich badań, jak też fakt, że hiszpański sąd pomógł ukryć królewski rodowód odkrywcy przed społeczeństwem. Wszystkie te dowody znajdują się w mojej pracy doktorskiej” – stwierdził historyk.

Według niego kilka błędów popełnionych pod koniec XV wieku pozwoliło wszystko wyjaśnić.

„Teraz, kiedy prawda wyszła na jaw, Kolumb nigdy więcej nie będzie znany jako Włoch, ale jako polski książę urodzony w Portugalii z portugalskiej szlachcianki (Filipy Moniz de Perestrelo), która wyszła za mąż za polskiego króla przebywającego na samowygnaniu” – powiedział dr Rosa w rozmowie z PAP.

Zaprzeczył, jakoby była to tylko hipoteza. 

Rosa opisał swe ustalenia w pracy doktorskiej „Cristoforo Colombo versus Cristóbal Colón”.

„Poszukuję teraz wydawcy, który będzie miał odwagę opublikowania mojej rozprawy doktorskiej i wymuszę eliminację tego 500-letniego historycznego kłamstwa. Z moich badań wynika, że żeglarz pochodzi z rodu Colonna – tego samego, co przodkowie królów polskich, którzy byli kuzynami papieża Marcina V – Otto Colonny” - powiedział historyk.

Mówił o odkryciu w prywatnej kaplicy żeglarza orła umieszczonego nad jego herbem, który jest herbem królów Polski. Zwrócił też uwagę na portret Kolumba z 1542 roku, noszącego pierścień z orłem.

Po spotkaniu przygotowanym przez Polonijny Klub Podróżnika konsul Stanisław Starnawski za istotny uznał fakt, że zgromadziło ono bardzo wielu młodych Polaków z USA. „Mam nadzieję, że także dzięki temu zainteresują się historią Polski i będą chcieli rozwiązywać podobne zagadki, co dr Rosa. Jest to ciekawa hipoteza i może jego detektywistyczne podejście do historii zainspiruje młodzież do głębszego poznania historii Polski” – mówił konsul.

Jednym z uczestników spotkania był Adam Pietruszewski, uczeń polskiej sobotniej szkoły przy Parafii Św. Cyryla i Metodego. Przybył do konsulatu z kolegami.

„Nie spodziewałem się, że to będzie tak interesujące. Dowiedziałem się wiele o historii i polskich korzeniach Kolumba, o tym, jak się to wszystko łączyło” – powiedział PAP.

Zawodowi historycy uznają, że Władysław III zginął 10 listopada 1444 r. w bitwie z Turkami pod Warną. Ponieważ ciała władcy nie odnaleziono, szerzyły się pogłoski o jego ocaleniu. Dało to początek legendzie, według której Władysław III osiadł na portugalskiej Maderze. Znany jako Principe Polako – Książę Polak - miał tam ożenić się i spłodzić syna.

Z Nowego Jorku Andrzej Dobrowolski (PAP)

Zwracam uwagę, że w oryginalnym tekście zamieszczonym na stronie dzieje.pl pod zdaniem

>> Zaprzeczył, jakoby była to tylko hipoteza. <<

napisano:

>> Nazwał rezultaty swoich badań „prawdziwą historią tuszowania i oszustw” <<

moim zdaniem brzmi to bardzo pokrętnie, jakby redaktor układający tekst chciał zdezawuować to co powiedział dr Rosa.

zauważmy:

rezultatem badań, jest stwierdzenie, że Kolumb był potomkiem polskiego króla

zdanie

„prawdziwa historia tuszowania i oszustw” odnosi się raczej do lektury - do czynności czytania

do tego jak śledzimy całą historię oszustw, czytając tę pracę strona po stronie

ona, ta historia "tuszowania i oszustw” rozwija sie przed naszymi oczami i umysłem, po kolei widzimy jak Autor ujawnia różne fakty, opisuje je, podaje nam źródła, przywołuje dokumenty  itd.  

tymczasem w zdaniu redaktora:

owa czynność czytania i stopniowe poznawanie przez czytelnika historii jest nazwana rezultatem badań

co jest oczywiście nieprawdą

rezultatem badań nie jest historia opisana w książce, tylko wniosek z tej historii - że Kolumb był polskim księciem.

więc redaktor jakby całkowicie pomija zdanie  >> Zaprzeczył, jakoby była to tylko hipoteza << 

[ gdzie "to nie jest hipoteza" odnosi się do: "prawda wyszła na jaw, Kolumb nigdy więcej nie będzie znany jako Włoch, ale jako polski książę urodzony w Portugalii"]

 i twierdzi coś zupełnie innego - robi podmiankę, tak jak Wędrująca Cywilizacja Śmierci podmieniała i jak niemcy podmieniali... o czym wielokrotnie pisałem na blogu

Do tego dokłada się polski konsul, który opracowanie dr Manuela Ros'y traktuje najwyraźniej jak jakąś ciekawostkę, a nie fundamentalną zmianę, odnosi się do książki jakby to była powieść Nienackiego o Panu Samochodziku, a nie praca naukowa.

Znowu się powtarza stara prawda, że

język ma znaczenie...

Skoro w jednym artykule mamy tyle zakrętów - upewnia mnie to, że faktycznie:

Krzysztof Kolumb był synem króla polskiego Władysława III Warneńczyka.

------------------------

Takie chwyty opisywałem już kilka lat temu w tekście Werwolfa: mały sabotaż i odnośnie kłamstw w wikipedii.

Dokładnie takie same zabiegi są we współczesnych  książkach traktujących o turystyce - wydanych po 1990 roku, ale też - w tzw. Kronice Polskiej Galla Anonima...

------

"moim zdaniem brzmi to bardzo pokrętnie, jakby redaktor układający tekst chciał zdezawuować to co powiedział dr Rosa"

to mi też przypomina zabieg, jaki opisałem TUTAJ - dotyczy: 

>> Tekst przygotowany przez Wojewodę Pomorskiego został wzbogacony o nagłówek:

Miejsce uświęcone krwią pomordowanychi zwieńczony I akapitem Apelu Poległych:

Stajemy dziś – z pochyloną głową pełni zadumy i bolesnego skupienia

- powiedział Marcin Walkowski z Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Gminy Starogard Gd., bezpośrednio odpowiedzialny za przeprowadzenie renowacji.<<

A więc tekst wojewody Dariusza Drelicha został „zepsuty” dopiskiem

„Stajemy dziś – z pochyloną głową”

Kto staje z pochyloną głową? Winni.... każdy to wie.

porównaj:

Prawym Okiem: Szpęgawsk - o gadzinówce (maciejsynak.blogspot.com)

Prawym Okiem: Na tropie kłamstwa - zamach pod Starogardem (maciejsynak.blogspot.com)

--------

Prawym Okiem: Tajemnica kościoła w Skarszewach (maciejsynak.blogspot.com)

"na pewno polscy królowie posiadali jakieś na to dowody"

Skąd my to znamy?

Ktoś coś jednak wiedział - "mimo protestów katolików", oraz: "rozeszły się szerokim echem w całych Prusach Królewskich. Dotarły nawet do polskiego króla wraz z skargą" (ale na co?)

Jednakże po fakcie gdańska Rada potrafiła skutecznie odeprzeć wszelkie zarzuty. Jakie zarzuty?

Jan z Kolna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Badacz: Krzysztof Kolumb był polskim księciem, synem króla Władysława III | dzieje.pl - Historia Polski

Krzysztof Kolumb był polskim księciem? Badacz chce rozprawić się z "historycznym kłamstwem" | Polska Agencja Prasowa SA (pap.pl)

Kolumb. Historia nieznana (Rosa Manuel) książka w księgarni TaniaKsiazka.pl

Porzez trud i zmagania

ładnie ujęte




przedruk

19 lutego 2024 

prof. Paweł Skrzydlewski, filozof, rektor Akademii Zamojskiej



Felietonista zwrócił uwagę, że każdy potrafi mówić, ale że nie można wierzyć tylko słowom – trzeba patrzeć na czyny. Dodał, że trzeba liczyć się z realnymi skutkami działania.


– Często przecież różne formy gadania, zwłaszcza gadania różnych oficjeli, są nie tyle zapowiedzią dobrych czynów, ale sposobem wprowadzania kogoś w błąd, mylenia celowego tak, aby nie dostrzec nie tylko tego, co się faktycznie realnie robi, ale także tego, co jest ważne, co faktycznie powinno być zrobione. Dlatego w życiu indywidualnym, jak i publicznym tak naprawdę ważne są nie tyle cele deklarowane, choć tych nie można nigdy lekceważyć, ale te, które faktycznie się realizuje, które się spełnia i urzeczywistnia swoim działaniem – mówił prof. Paweł Skrzydlewski.

Zaznaczył również, że prezentacja wszelkich celów jest oceniana względem tego, co zostało uczynione.


– Dlatego dobry ojciec rodziny to nie ten, który dużo mówi o swoich rodzinnych planach, ale ten, kto realnie tworzy dobro rodziny, ten, kto buduje i zbudował dom i rodzinę, w której żyje się pięknie (…). Skutki działań są zatem powodem naszej dumy i racją naszych zasług lub też dowodem naszej nieudolności, głupoty i zła. Podobnie rzecz się ma z politykami, którzy są nie po to, by gadać, ale by tworzyć, strzec i spełniać dobro publiczne, dobro prawdziwe. Gdy tego nie czynią, stają się czymś niepotrzebnym, zbędnym – podkreślił filozof.

Felietonista dodał, że słowa i plany polityków, nawet najpiękniejsze i najmądrzejsze, nie tworzą same niczego, co obiecują, ponieważ są to tylko słowa ludzi. Prof. Paweł Skrzydlewski wskazał, że wszelkie dobro zaistnieje w przestrzeni życia publicznego dzięki pracy ludzkiej, przez trud i zmagania, często wyrzeczenia i poświęcenia, wielki wysiłek, a nie przez nadmuchaną propagandę medialną.


– Trud i praca polityka, podobnie jak praca ojca rodziny, kapłana i nauczyciela, wychowawcy musi być rozumna, kierowana znajomością prawdy i realiów, a nie jakichś ideologii skonstruowanych często naprędce po to, by szybko i tanio zdobyć poklask, zdobyć głosy wyborców – wskazał rektor Akademii Zamojskiej.

Dodał, że politykę, czyli nasze życie publiczne psują dziś nie tylko ludzie, głupota, ale także jej mechanizmy realizacji, które zakładają tak zwaną demokrację.


– Liczba oddanych głosów ostatecznie daje władzę polityczną. W demokracji sprawia to, że często bywa odrzucana prawda i dobro, by mogło zwyciężyć to, co złe, głupie, często zbrodnicze. Dowodem historycznym tego zjawiska jest choćby to, co zdarzyło się w Niemczech początkiem lat trzydziestych XX wieku, gdzie demokratycznie do władzy doszli ludzie owładnięci zbrodniczą narodowo-socjalistyczną ideologią – mówił prof. Paweł Skrzydlewski.

Całość felietonu prof. Pawła Skrzydlewskiego można wysłuchać [tutaj].

Prof. P. Skrzydlewski: Trud i praca polityka musi być rozumna, kierowana znajomością prawdy i realiów, a nie jakichś skonstruowanych często naprędce ideologii – RadioMaryja.pl