Balbal z Kirgistanu

przedruk

tłumaczenie automatyczne





Rolnik odkrywa olbrzymi wiekowy posąg na polu ziemniaczanym
Wysłany dnia21 października 2022


By Derek Olson

Kirgistan: wieczorem 15 października, gdy Erkin Turbaev orał swoje pole kartoflane, jego pług nagle uderzył w coś dużego pod ziemią. Erkin podjął mądrą decyzję, by odłożyć orkę i zamiast tego zaczął kopać wokół uderzonego obiektu. Po wielu wykopach, ku jego zaskoczeniu, odkopał około dziewięciu stóp wysokości, 1500-letni kamienny posąg.

Zdjęcie autorstwa arkeonews.net / Kamienny posąg (Balbal) znaleziony w Issyk-Kul

Erkin, którego ziemia znajduje się w regionie Issyk-Kul w Kirgistanie, powiedział: „Wspaniałe historyczne znalezisko dla tej wioski. Przyniesie szczęście.”

„Balbal” to nazwa Kurgan nadana posągowi podobnemu do tego, który został wzniesiony wokół starożytnego tureckiego grobu. Szacuje się, że balbal taki jak ten został wykonany w VI wieku. Te nagrobki w Kirgistanie i całej Azji Środkowej zostały wzniesione najprawdopodobniej przez plemiona tureckie i podobno symbolizują wrogów, których zabił konkretny turecki wojownik podczas swojego spuścizny życiowej.

Zdjęcie autorstwa arkeonews.net / Kamienny posąg (Balbal) znaleziony w Issyk-Kul

Według historyka Zhanbolota Abdykerimowa, między osadami Ak-Bulun i Frunze znajdują się historyczne kurhany (pochówki), które sięgają III wieku p.n.e. Zwraca uwagę, że posąg ten nosi znaczące znaki wskazujące, że należał do wojownika o wielkim tytule, z napisami na głowie, wisiorkiem w okolicy szyi i ręką pośrodku. Abdykerimov zauważył, że posąg ma wyciągnięty miecz, pas i obrazy na odwrocie. Abdykerimov stwierdził: „Trudno określić, bez archeologów, do jakiego okresu należy balbal”.

Wygląda to prawie tak, jakby Abdykerimov zastanawiał się, czy ten posąg jest starszy niż VI wiek. Poniżej znajduje się kilka nagrań wideo nowo odkrytego posągu.





https://megalithicmarvels.com/2022/10/21/giant-statue/?fbclid=IwAR1NJcF3vsk6uKcR1buXgFlpx-zeCM6V5WAfPLa3Ze1L5YKbH1tpKQ6BT3I



https://maciejsynak.blogspot.com/2021/09/od-zbrucza-do-sardynii.html

Gandeste

 

Kilka ciekawych przedruków 

słabe tłumaczenie automatyczne z rumuńskiego

Poniżej świetny artykuł Dughina, niedawno opublikowany Robię to z kilku powodów. Przede wszystkim dlatego, że artykuł niezwykle dobrze oddaje ten aspekt dzisiejszego społeczeństwa, który mimo swojej oczywistości jest przez nas mało rozumiany. Następnie, ponieważ jest to niezwykle ważne w zrozumieniu sił zaangażowanych w konflikt na Ukrainie, technik walki i wreszcie wyzwania, przed którym stoi Rosja. Również z krytycznego tonu artykułu jasno wynika, jak błędny jest szablon, według którego Dughin jest „ideologiem Kremla”. Życzymy miłej lektury!

Dan Diaconu

W dzisiejszym świecie prędkość odgrywa kluczową rolę we wszystkich aspektach życia. Podczas OCS (Ukraine Special Operation) odkryliśmy, że w czasie wojny – we współczesnej wojnie – jest to jeden z kluczowych czynników. Bardzo, bardzo wiele zależy od tego, jak szybko zdobędziesz informację, jak szybko możesz zgłosić to dowódcy jednostki bojowej, a następnie podjąć decyzję o uderzeniu, a także szybko zmienić miejsce ułożenia broni. A więc chodzi prawie o wszystko, co wiąże się z walką.

Stąd kolosalna rola UAV (Unmanned Aerial Vehicle) i dronów, łączności satelitarnej, czasu przekazywania współrzędnych wroga, mobilności jednostek bojowych, a także szybkości przekazywania rozkazów wykonawcy. Oczywiście nie brano tego pod uwagę podczas przygotowań do OCS i teraz musimy to wszystko zrekompensować w krytycznych warunkach.

Podobnie nie doceniono zależności od Zachodu w zakresie technologii cyfrowych, chipów i precyzyjnej produkcji. Przygotowanie do frontalnej konfrontacji z NATO, a jednocześnie opieranie się na elementach technologicznych opracowanych i wyprodukowanych bądź w krajach NATO, bądź na terytorium państw zależnych od Zachodu, nie świadczy o wielkiej inteligencji.

Ale teraz nie chodzi o uzależnienie od Zachodu, ale o czynnik prędkości. Francuski filozof Paul Virillo, który badał znaczenie prędkości dla współczesnej cywilizacji technicznej, zaproponował specjalny termin – dromokracja . Od greckiego dromos (prędkość) i kratos (moc). Teoria Virillo opiera się na twierdzeniu, że w nowych warunkach cywilizacyjnych zwycięża nie silniejszy, mądrzejszy, lepiej wyposażony, ale szybszy. Szybkość jest wszystkim. Stąd chęć zwiększenia szybkości procesorów za pomocą dowolnych środków, a w konsekwencji wszystkich operacji cyfrowych. Właśnie na tym koncentruje się dziś innowacyjne myślenie techniczne. Wszyscy rywalizują na szybkości.

Współczesny świat to wyścig o przyspieszenie. A kto jest szybszy, otrzymuje główną nagrodę, władzę. We wszystkich jej znaczeniach i wymiarach – politycznym, militarnym, technologicznym, ekonomicznym, kulturowym.

Jednocześnie informacje są najcenniejsze w strukturze dromokracji. Szybkość przekazywania informacji jest konkretnym wyrazem władzy. Dotyczy to zarówno funkcjonowania giełd światowych, jak i prowadzenia działań wojennych. Ten, kto był w stanie zrobić coś szybciej, zyskuje pełną władzę nad tym, który się wahał.

Jednocześnie dromokracja jako świadomie wybrana strategia, czyli próba zdominowania czasu jako takiego, może prowadzić do dziwnych efektów. W grę wchodzi czynnik przyszłości. Stąd zjawisko transakcji terminowych i związanych z nimi funduszy hedgingowych, a także innych mechanizmów finansowych o podobnym charakterze, gdzie główne transakcje zawierane są z tym, czego jeszcze nie ma.

Ideałem medialnej dromokracji byłoby, aby jako pierwszy zgłosić zdarzenie, które jeszcze się nie wydarzyło, ale jest bardzo prawdopodobne. To nie tylko fałszerstwo, to rzecz z obszaru możliwych, prawdopodobnych, probabilistycznych metod. Jeśli prawdopodobne przyszłe wydarzenie potraktujemy jako wydarzenie, które już się wydarzyło, zyskamy czas, co oznacza, że ​​zyskamy władzę. Inną rzeczą jest to, że może się to nie wydarzyć. Tak i jest to możliwe, ale czasami niespełnienie oczekiwań nie jest krytyczne i odwrotnie, potwierdzona prognoza, przyjmowana jako przesądzona konkluzja, oferuje ogromne korzyści.

Na tym polega sedno Dromokracji: żywioł czasu jest bardzo trudny, a ten, komu uda się go ujarzmić, otrzymuje całkowitą globalną władzę. Wraz z rozwojem superprędkości sama rzeczywistość ulega załamaniu i zaczynają w niej działać prawa fizyki nieklasycznej – przewidywane w teorii względności Einsteina i, w jeszcze większym stopniu, w fizyce kwantowej. Ograniczanie prędkości zmienia prawa fizyki. I właśnie na tym obszarze, zdaniem Virillo, toczy się dzisiaj planetarna walka o władzę.

Z podobnymi teoriami spotykamy się na polu bardziej praktycznym, a mniej filozoficznym – w teorii wojen sieciocentrycznych. I właśnie taką walkę sieciocentryczną napotkaliśmy podczas OCS. Główną cechą takiej wojny jest szybkość przekazywania informacji między poszczególnymi jednostkami i centrami dowodzenia.

W tym celu jednostki bojowe i żołnierze są wyposażeni w wiele różnie zorientowanych kamer i innych czujników, które zbiegają się w jednym punkcie. Do tego dochodzą dane z samolotów, UAV i satelitów, które są bezpośrednio zintegrowane z jednostkami bojowymi. A ta pełna integracja z siecią zapewnia najważniejszą zaletę – przewagę szybkości. Tak układają się systemy pracy i HIMARS oraz taktyka grup mobilnych i DRG (Sabotage and Reconnaissance Groups, nt). Wykorzystano do tego również łączność satelitarną Starlink.

Teorie wojny sieciocentrycznej uznają, że szybkość podejmowania decyzji często odbywa się kosztem ich uzasadnienia. Istnieje wiele błędnych obliczeń. Ale jeśli działasz szybko, to nawet jeśli popełnisz błąd, zawsze jest czas, aby go naprawić. Wykorzystuje zasadę hack hack lub ataku DDoS - najważniejsze jest "uszczypnięcie" wszystkich lokalizacji oddziałów wroga, szukając słabych punktów lub tzw. tylnych drzwi. Straty mogą być dość wysokie, ale wyniki, jeśli się udają, są bardzo znaczące.

Ponadto wojny, w których sieć jest ich integralną częścią, obejmują otwarte kanały informacji – przede wszystkim portale społecznościowe. Nie tylko towarzyszą prowadzeniu działań wojennych, mówiąc oczywiście tylko to, co się opłaca, a co nie, ukrywając lub wypaczając dla innych, ale także operują probabilistyczną przyszłością. Znowu zasada dromokracji. To, co dziś postrzegamy jako podróbki, to nic innego jak sztuczna stymulacja możliwej przyszłości. Wiele podróbek okazuje się pustych, o ile próby złamania zabezpieczeń podczas włamań są udaremniane, ale od czasu do czasu docierają do celu i wtedy system może zostać przechwycony i ujarzmiony.

Dromokracja w sferze politycznej pozwala odejść od sztywnych zasad ideologicznych. Na Zachodzie, na przykład, rasizm i nazizm, delikatnie mówiąc, nie są otwarcie popierane. Ale w przypadku Ukrainy i innych społeczeństw zaostrzonych w obronie geopolitycznych interesów Zachodu robi się wyjątek. Kwitnie tam antyrosyjski nazizm, rusofobia, ale na samym Zachodzie tego nie zauważają, zręcznie to omijając. Faktem jest, że dla szybkiego zbudowania narodu, w którym nigdy nie istniał iw obecności dwóch narodów na tym samym terytorium, po prostu nie można tego zrobić bez nacjonalizmu. Aby to zrobić tak szybko, jak to możliwe, potrzebne są właśnie skrajne formy - aż do nazizmu i po prostu rasizmu. I znowu jest to kwestia dromokracji. Niezbędne jest szybkie stworzenie symulakrum narodu. W tym celu bierze się radykalną ideologię, wszelkie wyobrażenia i mity o własnej wyłączności, nawet te najbardziej śmieszne, a wszystko to szybko ożywa (przy pełnej kontroli nad sferą informacyjną społeczeństwa, a Zachód po prostu udaje, że tego nie zauważa ten).

Potem następuje równie przyspieszona propaganda tych idei, które nie mają nic wspólnego z zachodnią liberalną demokracją. Wojna w sequelu jest naturalna: agresorzy są przedstawiani jako ofiary, a kaci jako zbawcy. Najważniejsze jest kontrolowanie informacji. A jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem globalistów, to następuje szybkie rozwiązanie, a potem równie szybko usuwane są same struktury neonazistowskie. To samo widzieliśmy w Chorwacji podczas rozpadu Jugosławii. Najpierw Zachód pomaga chorwackim nazistom – Neo-Ustaszy – i uzbraja ich przeciwko Serbom, a następnie oczyszcza ich, aby nie pozostały żadne ślady. Najważniejsze, żeby wszystko zrobić bardzo, bardzo szybko. Neonazizm pojawił się szybko, szybko spełnił swoją rolę, szybko zniknął. Jakby nie było.

To jest sekret Zełenskiego. Komik rtęciowy na lidera nie został wybrany przypadkowo. Jego psychika jest niestabilna i podatna na gwałtowne zmiany. Idealny polityk dla płynnego społeczeństwa. Teraz mówi i robi jedno, w jednej chwili jest zupełnie inaczej. I nikt nie pamięta, co wydarzyło się przed chwilą, bo prędkość przepływu informacji stale rośnie.

A jak na tym tle wyglądamy sami? Gdy zaczęliśmy działać szybko, zdecydowanie i niemal spontanicznie (pierwsza faza OSU), nastąpiły ogromne sukcesy. Prawie połowa Ukrainy była pod naszą kontrolą.

Gdy tylko zaczęliśmy spowalniać przebieg operacji, inicjatywa zaczęła przechodzić w ręce wroga.

Okazało się następnie, że sieciocentryczny charakter współczesnej wojny i prawa dromokracji nie zostały odpowiednio uwzględnione. Gdy tylko przyjąłem postawę reaktywną, przeszedłem do defensywy i przegapiłem czynnik prędkości. Tak, ukraińskie zwycięstwa są w większości wirtualne, ale w świecie, w którym ogon daje psu, gdzie prawie wszystko jest wirtualne (w tym finanse, usługi, informacje itp.), to nie wystarczy. Anegdota o tym, jak dwóch rosyjskich spadochroniarzy narzeka na ruiny Waszyngtonu – „przegraliśmy wojnę informacyjną” jest zabawna, ale niejednoznaczna. To także coś wirtualnego, być może próba zakodowania przyszłości. Jeśli chodzi o sprawdzenie rzeczywistości, niestety nie wszystko jest takie proste. Tu trzeba albo zawalić całą dromokrację, wirtualność, całą ponowoczesność sieciocentryczną, czyli całą nowoczesność i cały wektor rozwoju nowoczesnego Zachodu (ale jak to zrobić od razu?), albo zaakceptować – choć częściowo - zasady wroga, czyli przyspieszamy. Pytanie, czy my, Rosjanie, możemy wejść w sferę dromokracji i nauczyć się wygrywać sieciocentryczne (w tym informacyjne!) wojny, nie jest abstrakcją. Od tego zależy bezpośrednio nasze zwycięstwo!

Aby to zrobić, musimy najpierw zrozumieć - po rosyjsku, w sposób patriotyczny - naturę czasu. Jak powoli wszystko rozumiemy, z jakim opóźnieniem i jak wolno wprowadzamy to w życie – wydaje się, że odrzuciliśmy nawet przysłowie „ Rosjanie marnują czas, ale jeżdżą szybko ”.Teraz jest właśnie ten czas, kiedy, jeśli nie poruszamy się bardzo szybko, sytuacja może stać się bardzo niebezpieczna. Zrobimy to szybciej, szybciej to naprawimy. Nie mówię o wyposażaniu naszych żołnierzy w atrybuty sieciowe i przyspieszeniu procesu dowodzenia oraz skutecznych środkach ochrony informacji. Ale to jest po prostu konieczne, aby być na poziomie z dobrze wyposażonym wrogiem.

I jeszcze raz: jeśli po spekulacjach Voentorga (rosyjskiego dostawcy broni i żywności, nt) na temat ceny minimalnego munduru dla zmobilizowanych, nie nastąpiła od razu gwałtowna fala bezpośrednich represji ze strony władz, to jest to bardzo znak zły. Ktoś u władzy wyobraża sobie, że wciąż zaprzęgamy, mimo że ścigamy się z maksymalną prędkością. Trzeba to pilnie przemyśleć. W przeciwnym razie może się okazać, że pędzimy zbyt wolno.

Dromokracja to nie żart. Nie chodzi o pokonanie Zachodu. Powinien zostać zmiażdżony w swojej upojnej dumie, ale w tym celu sami musimy działać błyskawicznie. I znaczące. Rosja nie ma już prawa ani czasu na senność i ospałość.

Źródło: https://trenduri.blogspot.com/

... Skakałem z radości, gdy zobaczyłem pierwsze reklamy przerywające film w telewizji. Wchodzimy, jak mówią, między świat. W międzyczasie film przerwał reklamy...
... gdybyśmy byli spragnieni, piliśmy wodę z fontanny za darmo, nie myśląc, że kiedyś będziemy musieli zapłacić za szklankę wody...
... Zmarszczyłem nos, kiedy mama sprzątała dom; chcieliśmy go z pudełka, pięknie wybarwionego i dobrze zhomogenizowanego...
... nosiliśmy spodnie z tkaniny prawie ręcznie, tanie i wysokiej jakości; ale chciałem garnitur dżinsowy. Dziś dobre sukno już prawie zanikło, a od czasu do czasu nosi się szorty...
... miałem bawełniane koszulki i skórzane trampki. Ale chciałem plastikowe koszulki i buty wykonane z pięknie kolorowych szmat.
... Kiedyś robiłam domowe lody z naturalnego mleka, ale marzyły mi się ciastka lodowe z chemii w woreczku.
...w Alimentarze zawijają nasze mięso w papier i wkładają do płóciennej torby, marząc o jednorazowych torebkach i pięknie zaprojektowanych torebkach. Dzisiaj z naszych nosów wypłynęło całe to plastikowe gówno...
...kiedy dostałam pudełko z czymś przywiezionym z zagranicy, to ładnie postawiłam je w oknie, wśród bibelotów, bez względu na to, czy była to kawa, krem ​​czekoladowy, czy olej. Dziś mamy specjalne półki, na których je chowamy...
... wszędzie były tylko napisy po rumuńsku, firmy, szyldy, plakaty i wydawało nam się to szalone. Dziś brakuje nam pisania na ścianach czegoś po rumuńsku...

Autor: Razvan Bibire

Zaledwie trzy dni po wybuchu wojny, 27 lutego 2022 r., szefowie Unii Europejskiej nie zastanawiali się zbytnio. Bezzwłocznie usunęli z budżetu pół miliarda euro przeznaczone dla Ukrainy, z naruszeniem prawa. Pieniądze miały być przeznaczone wyłącznie na zakup uzbrojenia.
I to pomimo tego, że w lutym 2022 r. Kijów nawet nie ubiegał się o członkostwo w UE. Tak więc Europejczycy nie mieli prawnego obowiązku przekazywania publicznych pieniędzy na konto reżimu Zełenskiego.

Należy podkreślić, że traktaty UE zabraniają blokowi UE wykorzystywania wieloletniego budżetu do finansowania operacji o skutkach wojskowych lub obronnych. Ale politycy z Brukseli nie poprzestali na prostym „szczególie”. Użyli małej sztuczki.

„W tych dniach spadło kolejne tabu – tabu, że UE nie może wykorzystać swoich zasobów do dostarczania broni krajowi atakowanemu przez inny kraj” – oświadczył 27 lutego 2022 r. szef unijnej dyplomacji Josep Borrell. oczywiście, że Ukraina nie była (i nadal nie jest) częścią Unii Europejskiej.
Oczywiście mechanizm podejmowania decyzji nie obejmował obywateli Europy, a jedynie marionetki w Brukseli. W cyniczny sposób Ursula von der Leyen i jej współpracownicy przekazali do Kijowa pieniądze ze specjalnego, pozabudżetowego funduszu „wspierania pokoju”. Chodzi o tzw. „Europejski Mechanizm Wspierania Pokoju” (EPF), z pułapem 5 mld euro, utworzony (co za zbieg okoliczności!) zaledwie trzy miesiące przed wybuchem wojny.

W grudniu 2021 r. UE podjęła już decyzję o udzieleniu „pomocy bezpieczeństwa” Ukrainie, Gruzji i Republice Mołdawii z nowo utworzonego funduszu. Przywódcy w Brukseli mieli prawdziwe przeczucie wydarzeń na Ukrainie. Chyba że sam Joe Biden przekazał im, co ma się wydarzyć.
„Po raz pierwszy w historii UE sfinansuje zakup i dostawę broni i innego sprzętu do kraju, który jest atakowany. To decydujący moment”, oświadczyła triumfalnie Ursula von der Leyen 28 lutego 2022 roku.

Rzeczywiście decydujący moment. Moment, w którym Bruksela zobowiązała się zapłacić wszystkie rachunki Kijowa. W tym te wydane na dzierżawę broni amerykańskiej. Co zaskakujące, dzierżawa broni jest teraz możliwa po reaktywacji w Kongresie ustawy z 1941 r., Lend-Lease Act. Pierwotnie został zaproponowany przez prezydenta Franklina D. Roosevelta, aby pomóc uzbroić siły brytyjskie w walce z nazistowskimi Niemcami.

Pod fałszywą motywacją (napędzaną przez Pentagon), że Władimir Putin przyjedzie do Paryża z czołgami, Europa zobowiązała się wydać dziesiątki miliardów euro na uzbrojenie Ukrainy. I nie tylko. Wyraźnie i jednoznacznie określił się jako walczący wróg w wojnie z Rosją. Uwaga, żeby Moskwa ani na chwilę nie zagroziła bezpieczeństwu Unii Europejskiej.

Z perspektywy czasu gest Brukseli, by uzbroić Kijów zaledwie 3 dni po wystrzeleniu pierwszego pocisku (a zwłaszcza zatwierdzić „wojskowy” budżet w wysokości 5 mld euro na trzy miesiące przed inwazją) wyraźnie pokazuje, że przygotowani przez nich europejscy przywódcy . I nie zrobili tego sami, żeby było jasne. Jak pokazali w ciągu ostatnich 3 lat, politycy na szczycie UE są tylko wykonawcami wielkich amerykańskich projektów. Budżety hiperluksusowe, z wszelkiego rodzaju zachętami prawnymi i karnymi, niewrażliwe na problemy podatników i podatników.
Niestety zarówno w Waszyngtonie, jak iw Brukseli kolejne ważne wybory odbędą się dopiero w 2024 roku. Do tego czasu jedyne zmiany można wprowadzać tylko na ulicach.
Oczywiście, jeśli nie jest za późno.

Autor: Adrian Onciu

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak daleko sięga domniemanie niewinności? Teoretycznie do Boga - bo wyżej się nie da.

Ale pozwól, że wystawię cię na próbę. Powiedzmy, że jestem świadkiem na ulicy, gdy postać X śmiertelnie dźga swoją ofiarę na ulicy, idę do sądu i oświadczam, co widziałem. Sędzia (bo o tej godzinie „sprawiedliwość” wymierzają kobiety) wywnioskuje z mojego zeznania, że ​​kura składa jaja i z braku dowodów uniewinnia przestępcę.

Do czasu wyroku oskarżony korzysta z domniemania niewinności. Ale wiem, że jest przestępcą. Po tym, jak ślepy sędzia (ślepota ma trzy przyczyny: pieniądze, otrzymane rozkazy lub głupota) uniewinnia go, oskarżony jest dla wszystkich niewinny - ale wiem, że jest przestępcą.

Z powodu braku „sędziów” do potępienia kraj ten jest pełen niewinnych, ale wiem, że Ion Iliescu jest zdrajcą i zbrodniarzem, że Emil Constantinescu jest zdrajcą (którego zdradę zatwierdziła większość sejmowa, na ich cześć , tylko czterech moich znajomych zrobiło wyjątek), że Traian Băsescu jest zdrajcą i autorem wielu innych zbrodni, jak Klaus Werner Johannis, że Laura Codruța Kovesi jest przestępcą, który uniknął odpowiedzialności karnej za wielu skorumpowanych urzędników itp. .

To był wstęp, więc teraz przejdę do tematu, czyli pandemii. Żyjemy w bardzo smutnych czasach, ale jeszcze smutniejsze są ich przyczyny. Moje "przebudzenie" ("My Awakening" - widzę, że dzisiaj nie możesz, jeśli nie wstawisz kilku słów po angielsku, więc "plagiatuję" Davida Duke'a) nastąpiło w momencie, gdy zdałem sobie sprawę, że wszystko było kłamstwem . Wszystko, począwszy od rewolucji, z której byliśmy tak dumni. Myślałem, że jestem bohaterem, ale okazało się, że jestem tylko możliwą ofiarą. Laleczników nie obchodziło, ilu zginęło, nie obchodziło ich, czy ja lub inni głupcy tacy jak ja zginą. Kiedy przechodzisz przez kule, zmieniasz się – to nie jest jak oglądanie telewizji. A kiedy chodzisz wśród kul, zyskujesz coś jeszcze – nie obchodzi cię już śmierć, już się z nią zmierzyłeś. Od tego czasu nie wierzę już ślepo w to, co mówi nam się oficjalnie.

My ze wschodu mieliśmy (paradoksalnie!) ogromną szansę w porównaniu z zachodem. Żyliśmy kłamstwem, ale czuliśmy je też na naszej skórze. Ludzie Zachodu przeżyli to, nie czując tego. Nie ludzie z Zachodu, ale mieliśmy swobodę myślenia! Ich głupota zaczęło się dawno temu, nie zdając sobie z tego sprawy – zaczęło się u nas po 1990 roku. Z tego powodu wierzę, że na przeklętym, obwinianym, przeklętym wschodzie wciąż jest więcej żywych sumień niż na Zachodzie, który tak uważał był wolny, chociaż został wrzucony do niewoli bez ucieczki.

Żyjemy w indukowanym koszmarze, w którym lalkarze stawiają na strach ludzi przed śmiercią, na ogromny procent głupoty, który został osiągnięty (jak procent szczepień!). A tutaj procentowo lepiej czują się mieszkańcy Wschodu - mniej imbecylów, więcej myślą i odmawiają samobójstwa.

Tak, jest nowy wirus. Ale nowy wirus nie jest nowy, z wyjątkiem nazwy.

Wydaje się, że nadszedł czas na instalację nowego porządku światowego. W końcu może nawet z bronią. Lalkarze mają pełną kontrolę: nad politykami, nad organami ścigania, nad mediami, nad wszystkim, co się liczy. My, którzy mówimy prawdę, gdzie tylko możemy, zostajemy uznani za szalonych (jeśli nie gorzej).

Pojawiały się i mnożyły „zgony Covidów”. Poza tym, że nikt nie został poddany autopsji (z polecenia byłego ministra Nelu Tătaru – nie), aby wiedzieć, dlaczego umarł. Tyle, że później dowiadujemy się, że zgony nosicielskie miały poważne choroby współistniejące. Tyle że ich liczba nie przekraczała liczby tych, którzy zmarli w wyniku zwykłej grypy i że czasami zdarzało się, że kogoś, kto zmarł na chrząstkę, faktycznie potrącał pociąg (jak w Anglii).

Powtarzam: gdyby to było coś naprawdę poważnego, ci, którzy przewieźli tysiące pracowników z Suczawy, jedynego wówczas „czerwonego” okręgu w Rumunii, do Niemiec po szparagi, zostaliby wysłani do sądu. Nie zostali osądzeni i skazani, ale nieszczęsny Matei Strugurel, który uratował mu życie, uciekając ze szpitala, w którym był hospitalizowany bez chrząszczy, został skazany na rok więzienia z egzekucją! Gdyby to było coś naprawdę poważnego, Iohannis nie poślizgnąłby się na zdjęciach bez maski w Brukseli, ani Ludovic Orban nie jadłby bez maski w swoim biurze, ani nie odbyłby się kongres wyborczy Cîțu.

Później znaleźliśmy się z wariantem „Omicron”. Mówi się, że rozprzestrzenia się znacznie łatwiej niż inne, ale uznaje się, że nie ma żadnych poważnych skutków. Z tego, co przeczytałem, znalazłem tylko jeden śmiertelny przypadek na całym świecie (jeśli rzeczywiście to była przyczyna!). Ale został wykorzystany do przeprowadzenia ostatecznego ataku. Łatwo zrozumieć, że prawa człowieka nie mają już znaczenia, kiedy trzeba zabić człowieka (w interesie niektórych osób!). Coraz więcej krajów narzuca chowicielski paszport, coraz więcej krajów wprowadza obowiązkowe szczepienia - nie zdziwiłbym się, gdybym niedługo dostała zakaz wychodzenia z domu po lekarstwa czy jedzenie. A może w końcu, ostatni z nas, który oprze się szczepionce, zostaniemy rozstrzelani jak bojownicy w górach.

Ze smutkiem patrzę na powody, dla których przedstawiciele odważnych Rumunów przyjęli szczepienie: niektórzy, na trzy małe i sok; inni, bo w „Bibliotece Narodowej” sławny skrzypek grał im w ucho bez przyklejania im do czoła studolarowego banknotu, jak w pubie; inni do udziału w loterii; inni, aby otrzymać premię za pracę; inni, aby mogli pojechać na Malediwy lub Seszele. Dobra robota, Rumuni, z nimi będziemy bronić naszego kraju, z nimi zachowamy nasze tradycje i godność!

Ludzie stają się coraz bardziej zniewoleni, coraz bardziej zniewoleni. Potężni stają się silniejsi, bogaci stają się bogatsi. Wygląda na to, że budżety krajowe pójdą w jednym kierunku: Big Pharma (i dotowanie wspierających ją mediów).

Policz: to oczywiste, że dwie szczepionki już nie wystarczą, nikt nie wie, ile można osiągnąć, może co 6 miesięcy, czyli dziesiątki lub setki miliardów! Zastanów się, ile testów jest wykonywanych, w tym w UE, gdy przenosisz się z jednego kraju do drugiego! Ale przede wszystkim pomyśl o maskach! Władze rumuńskie (które nic nie wiedzą, tak naprawdę nikt nie wie) uznały, że maski płócienne, za brak których nałożono liczne grzywny na 20 miesięcy) w rzeczywistości nie chronią (co oznaczałoby zwrot pobranych mandatów!). ), ale potrzebujemy innych, bezpieczniejszych i droższych; jednocześnie słyszę w „Radio Romania-Actualitàtî” lekarzy, którzy radzą nam zmieniać maskę co 4 godziny; oznaczałoby to dziesiątki milionów masek każdego dnia w samej Rumunii! Ale nie na plecach - nie kupiłem maski,

Ale zyski producentów przewyższają zyski pośredników i być może urzędników. Ponieważ defraudacja pieniędzy publicznych została przeprowadzona przez dwie instytucje państwowe, „Narodowe Biuro ds. Scentralizowanych Zamówień” (ONAC) i „Unifarm”. Wśród mafii chronionych przez państwo jest Cornelia Nagy, przewodnicząca ONAC, promowana i wspierana przez kilka mafii, w tym mafię UDMR (tak, nie zdając sobie z tego sprawy, obywatele rumuńscy pochodzenia węgierskiego wysyłają swoje mafie do parlamentu co 4 lata, podobnie jak wysyłamy nasze). Plastikowe izolety zostały kupione po 80 000 lei za sztukę, ale nikt nie prowadzi kryminalnego dochodzenia, co się z nimi stało i gdzie są teraz!

Prasa łapówkowa raduje się, gdy umiera jeden z przeciwników szczepionki, ale nie szepcze ani słowa o młodych sportowcach na całym świecie, którzy zginęli w wyniku szczepionki […]. Według najnowszego raportu opublikowanego przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego liczba zarażonych nieszczepionych zrównała się z liczbą zaszczepionych. Co więcej, śmiertelność Covid wzrosła do 20% wśród zaszczepionych…

Niektórzy mogą myśleć, że są nieśmiertelni. Wiem, że wszyscy umieramy, ale liczy się sposób, w jaki umierasz. Z tego powodu moje najdroższe wersy pochodzą z Coșbuc:  „Gdybyśmy tylko byli bogami, /  Wciąż jesteśmy dłużnikami śmierci! / Jeśli umarłeś,  jest tak samo /  Chłopak czy zrzędliwy staruszek; /  Ale to nie wszystko umrzeć /  Lub przykuty pies.

Starsi świata nazwali to ludobójstwem. Będę z nim walczył do ostatniego dnia.

Autor: Św. Dan Cristian Ionescu

Uwaga  - Artykuł opublikowany w "Certitudinea" nr. 119

https://gandeste.org/analize-si-opinii/dugin-dromocratia/126001/?fbclid=IwAR00BvZCuxow49p79bChIhJGotSIjoIigiHqPy7adp0VwKjFOU1Sjoi1-xU

https://gandeste.org/analize-si-opinii/razvan-bibire-acum-30-de-ani/125973/?fbclid=IwAR0F99OMSep6kBY8w0LjUyh-e0NC81wR2_saEVsntfWDH1FW9_JBNobcKOM

https://gandeste.org/analize/adrian-onciu-reactia-bruxelles-ului-in-raport-cu-razboiul-din-ucraina-a-fost-foarte-rapida-si-pe-langa-lege/125927/

https://gandeste.org/analize-si-opinii/imbecilizarea-vestului-a-inceput-demult-a-noastra-abia-dupa-1990/126016/

Aby mieć demokrację, potrzebujesz niewolników.

przedruk

nieco słabe tłumaczenie automatyczne


mój komentarz niebieskim kolorem



Demokracja była sprzedawana na całym świecie jeszcze przed rewolucją francuską. Wszystkie reżimy, które nastąpiły po tym historycznym wypadku, wzywały do ​​demokracji. USA twierdzą, że powstało na demokratycznych fundamentach i jeśli się nad tym zastanowić, od tego wszystko się zaczęło.

Jeden po drugim kraje świata zmieniały się, dopasowując się do „nowego paradygmatu”. I niezależnie od zmiany, twierdzenie o demokracji pozostaje podstawą reżimów ostatnich dwóch stuleci. Związek Radziecki proklamował demokrację, Czerwoni Khmerzy mówili, że są demokratami, dzisiejsza Korea Północna mówi przede wszystkim o demokracji. 

Struktura państwa, niezależnie od tego, czy jest to dyktatura, czy tzw. demokracja, jest identyczna: prezydent, rząd, parlament, sprawiedliwość itd.


Pytanie, które hipotetyczny obiektywny obserwator odwiedzający Ziemię po raz pierwszy może zadać, brzmi: czym właściwie jest demokracja? Biorąc pod uwagę, że wszyscy domagają się tego, jasne jest, że należy znaleźć stałą, która da nam pomysł. Nadchodzą teoretycy, którzy mówią nam, że mimo naśladowania przez niektórych demokracji, w rzeczywistości nie ma demokracji, lecz reżim pseudodemokratyczny. Podstawą, jak mówią, byłyby prawa człowieka i dlatego jest tylko kilka krajów demokratycznych, których drogowskazem jest obszar anglosaski.

- Wow?, nasz hipotetyczny kosmita mógłby zapytać, jeśli jest tam demokracja, to jak to jest, że ludzie są naprawdę deptani? W Kanadzie nie możesz już zapisywać się na niektóre wydziały, chyba że jesteś czarnoskórym, gejem, a ponadto pochodzisz ze zdegenerowanej rodziny. Bycie białym staje się przestępstwem wszędzie w „demokratycznym” świecie.

– Ale to za pomoc marginalizowanym, tym, którzy nie są uprzywilejowani przez społeczeństwo. - otrzymam stanowczą odpowiedź.

– Cóż, skoro społeczeństwo jest demokratyczne, to dlaczego ci są w gorszej sytuacji? – zapyta nasz obcy.

I to nie byłoby jego jedyne pytanie. Wiele innych natychmiast przyszłoby na myśl. Na przykład zapytaliby, dlaczego cała planeta była trzymana w domu do tak zwanej walki z trywialnym wirusem? Jak to się stało, że w Australii – kolejnej świątyni demokracji – zaledwie kilka miesięcy temu ludzie zostali wypuszczeni z więzienia swoich własnych domów? Jak w standardach tak zwanego demokratycznego świata ludzie byli zaganiani jak owce i zmuszani wbrew swojej woli do szczepienia eksperymentalnymi serum? Jak wszystkie te nadużycia były możliwe?

Czy myślisz, że nasz kosmita zatrzymałby się na pandemii? Zwariowany! Przyjrzeliby się, jak zarządzono policję cieplną w Niemczech, jak w Szwajcarii ogrzanie się powyżej 19 stopni stało się przestępstwem. Ale można się też zastanawiać, jak to możliwe, że we Francji policja sprawdza poziom paliwa w baku oczekujących na benzynę i jeśli policjant uzna, że ​​wystarczy, usuwa z kolejki. Jaka jest tutaj demokracja?

W rzeczywistości demokracja jest terminem bezpodstawnym. 

Zawsze mówi się nam o demokracji ateńskiej. Zgadza się, istniał, tylko że ateński demokratyczny luksus był wspierany przez niewolników. Których niewolników ominęła demokracja. Czy rozumiesz o co chodzi? Aby mieć demokrację, potrzebujesz niewolników. Otóż ​​to! 

Czy widzisz wokół siebie niewolników? Na pewno ich nie widzisz, ponieważ jesteś ich częścią.

Różnica między tobą a ateńskimi niewolnikami polega na tym, że starożytni wiedzieli, że są niewolnikami, podczas gdy współcześni nie. Co więcej, dano im prawo myśleć, że są mistrzami i stąd wyszedł cały tragikomiczny bałagan.

- Ale nasze społeczeństwo jest egalitarne! - powie jeden z tłumu. Czy nie widzisz, że wszyscy przestrzegamy tego samego prawa?

I tutaj jest do pewnego momentu. Rzeczywiście jest to równość, tyle że równość dotyczy niewolników. Tak, moi drodzy, jesteście sobie równi, tak jak starożytni niewolnicy byli sobie równi. Ani wtedy, ani teraz nikt nie sprzeciwia się równości niewolników. A prawa, które twierdzisz, są stworzone wyłącznie dla Ciebie!

Prawda, z którą nie chcesz się zmierzyć, jest prosta: nie ma demokracji.

W rzeczywistości przytłaczająca większość ludzi żyje w sposób zwierzęcy. Czy zastanawiałeś się, dlaczego struktura amerykańskiego państwa opiera się na polityce żywnościowej? Dlaczego mamy tam największych tłuszczyków na ziemi? To proste: karmione zwierzęta są spokojne. Różnice między tak zwanymi demokracjami a tyranami wynikają ze stopnia wyżywienia niewolników. Szczęście jest tam, gdzie jest więcej jedzenia. Prosty!

Jedzenie to marchewka, która sprawia, że ​​osioł dyszy. Wiem, że wydaje się to banalne i że powiesz mi, że oprócz jedzenia byłyby też samochody i cała konstrukcja komfortu, o którą prosimy państwo. Zgadza się, dopiero teraz ma miejsce przejście. Ten komfort, o który domagają się masy, zostanie wkrótce zablokowany przez politykę narzuconą przez panów. Po co zawracać sobie głowę dawaniem samochodów niewolnikom, kiedy ich nie potrzebują? Tak, niewolnicy przyzwyczaili się do dobra, tak, muszą zrozumieć, że dobro nie jest im należne. I stopniowo zrozumieją to, ale tak samo stopniowo będą osiedlać się co noc wokół miski obfitego jedzenia. - Zgadza się, jest źle, ale przynajmniej dobrze się odżywiamy! – oto linia kojąca przed pójściem spać.

Na koniec chciałbym zaatakować termin zbyt przyjemny dla niektórych, a mianowicie cywilizację.

Przez dziesięciolecia prano nam mózgi z powodu naszego braku cywilizacji, oczywiście w opozycji do „cywilizacji zachodniej”. Może tak jest, nie zaprzeczam, ale wróćmy do jedzenia: tam była cywilizacja, bo była nadwyżka żywności. Jedzenie i towary według własnego uznania, to raj! I tak powstaje tak zwana cywilizacja: po co kraść, jeśli według własnego uznania? Po co być wyrzutkiem społeczeństwa, skoro możesz równie dobrze żyć będąc uczciwym i uczciwym członkiem społeczności z tym, co zarabiasz? Jeśli dobrobyt jest wszędzie, po co ryzykować wykluczeniem z raju? To tak, jakbym czuł, jak najpodlejsi ludzie dyszą, by mi zaprzeczać, mówiąc, że ludzie tam urodzili się cywilizowani, że społeczeństwo jest lepsze i tyle samo stereotypów, ile słyszymy.

Cóż, jeśli cywilizacja jest tak wspaniała, jak wytłumaczysz, że w Norwegii gromadzą się na policji jak ludzie z demencją? "To nie koza sąsiada z nimi" - pokusiłbyś się powiedzieć, nie wiedząc, że w tych krajach, na które patrzysz z jindem, ludzie pomagają zgłaszać się na policję i że sąsiad kupił inny telewizor. Wiem, nie wierz w to! Lubisz być głupszy, kiedy zadzierasz bezpośrednio z „cywilizacją”.

Ale jak wytłumaczysz swoją cywilizację, jeśli powiem, że Dania stoi w obliczu zjawiska, z którym organy ścigania nie mogą sobie poradzić: kradzieży paliwa. Czy to nie niesamowite? Cóż, praktykuje się to na drogach! Co gorsza, kradzież paliwa została dokonana w najbardziej prymitywny sposób: przez wiercenie otworów w zbiorniku. Czy rozumiesz? Nie tylko kradnie benzynę, ale także pozwala zaoszczędzić kilka tysięcy euro na kosztach wymiany baku. Ładne, prawda? Pamiętajcie, dzieje się to w centrum miast, gdzie znajduje się „cywilizowany świat”, a nie na przedmieściach kontrolowanych przez muzułmańskie sieci i gdzie ustanowiono szariat! Przykładów niszczenia cywilizacji jest wiele. Nie tracę czasu na zwrócenie na nie uwagi, bo wystarczy przejrzeć prasę dowolnego kraju na świecie, który uważacie za cywilizowany. Gdy wyczerpią się niegdyś obfite zasoby, kruszy się kolejna cegła cywilizacji. 

A poprzez zniszczenie cywilizacji, ze zmęczonej twarzy demokracji odsuwa się jeszcze jeden rumieniec, pozostawiając gołym okiem nagą rzeczywistość. Demokracja i cywilizacja, jak zdefiniowały je rewolucje burżuazyjne, zaczynając od rewolucji angielskiej, ale stając się istotne dopiero po rewolucji amerykańskiej, opierają się na nadwyżce wytworzonej z taniego surowca. Początkowo był to węgiel, potem ropa, a teraz miks energetyczny.

Teraz jesteśmy w impasie. Z powodu głupoty zachodnich przywódców i straszliwego głodu systemu, który reprezentują, wybuchła wojna na Ukrainie. Kryzysy wywołane tamtymi wydarzeniami mają tę zaletę, że jasno pokazują nam, czym jest demokracja i jakie są fundamenty „cywilizacji”. Jeśli Rosja zostanie pokonana, szaleństwo pseudodemokratycznego systemu będzie nadal nas miażdżyć, wprowadzając coraz bardziej zdegenerowane zasady, ponieważ rymuje się z ewolucją systemu. Ale jeśli Rosja wygra, prawdopodobnie zachodnia „demokracja” będzie musiała się zrestrukturyzować, naśladując „demokrację” bieguna rosyjsko-chińskiego. Myślę, że rozumiesz, o co chodzi. Jeśli nie, skręć tam.

Cóż, znając całe równanie, szczerze pytam: z kim powinniśmy się trzymać? Z biegunem amerykańskim czy rosyjsko-chińskim? Masz odpowiedź? Jeśli mówisz, że dobrze jest iść w jedną lub drugą stronę, to nonsens ukradł krajobraz. Jeśli naprawdę rozumiesz, o co chodzi, wiesz, że nie ma sensu podążać drogami wytyczonymi przez innych i przestrzegać stworzonych przez nich pseudoskrzyżowań. Wolność oznacza pójście tam, gdzie idzie głowa. Czy dostrzegłeś wolność?

Autor: Dan Diaconu

-----

Czy widzisz wokół siebie niewolników? Na pewno ich nie widzisz, ponieważ jesteś ich częścią.

Rzeczywiście jest [...] równość, tyle że równość dotyczy niewolników. Tak, moi drodzy, jesteście sobie równi, tak jak starożytni niewolnicy byli sobie równi. Ani wtedy, ani teraz nikt nie sprzeciwia się równości niewolników. A prawa, które twierdzisz, są stworzone wyłącznie dla Ciebie!

Dokładnie! 

Mandaty za przekroczenie dozwolonej prędkości to jeden z przykładów. 

A obecnie mandaty te są bardzo wysokie, za każde "przewinienie" - ludzie są "karani" przez wzgląd na swe zasoby finansowe, bo przecież nie chodzisz za karę przez tydzień porządkować trawniki w mieście, tylko oddajesz jakąś część swoich pieniędzy.

Więc chodzi o pieniądze, czy o to, byś zrozumiał, że masz dbać o bezpieczną jazdę?

Wpływy z mandatów do kasy państwa za 2022 rok mogą sięgnąć nawet 4 miliardów złotych. Kwota nie do pogardzenia.

Ci co mają wiele pieniędzy nie odczują tak tej straty jak przeciętny obywatel. Czy to demokratyczne?

Gdyby była demokracja, to w ogóle nie byłoby mandatów.

Albo - zakładając, że WSZYSCY w demokracji chcieliby tych mandatów - wysokość mandatu musiałaby być określona na podstawie wysokości zarobku i/lub wielkości własnego majątku obywatela, czyli określana jako odpowiedni procent/promil od tej wartości.

Wtedy ci bogaci płaciliby mandat nie 500 zł, tylko 500 000 zł. To by go zabolało, to by już odczuł.

Skoro ludzie kiedyś żyli wolni, kiedy rozprzestrzeniali się po ziemi, to po co tworzyć systemy, jak demokrację i podkreślać, że ta forma jest prawdziwie obywatelska?

Bo wcześniej stworzono formy nierówne, które z czasem objęły swym zasięgiem np. całą Europę.

Państwo powstało celem zorganizowanego podboju tych, co żyli w wolnym świecie.

Oni żyli w wolnym świecie - jeśli prawdą jest, że w średniowieczu Europę zamieszkiwało ok. 30 milionów ludzi, tyle co dzisiaj mniej więcej całą Polskę - no to ile przestrzeni każdy mógł mieć dla siebie? Żyłeś z dala od cywilizacji w jakiejś gromadzie i w spokoju. Rąbałeś lasu i łowiłeś ryb tyle ile ci potrzeba, albo ile chciałeś. Miejsca i zasobów było wystarczająco dla każdego.

Oczywiście wtedy było więcej dzikich zwierząt, ale co z tego, dziś nie ma dzikich zwierząt w miastach, ale są dzikie bandy, które w swoich opowiadaniach podprogowo podsuwają  dziewczętom scenariusze prowadzące na manowce....  

Demokracja to usankcjonowany zawoalowany rozbój pod zafałszowaną wizją i definicją.

Archeologia mówi nam wyraźnie, że ludzie żyli w grupach w całej Europie od czasów prehistorycznych, 500 i 800 tysięcy lat temu.

Oni byli wolni.

Tylko rzućmy okiem na wikipedię... 

Demografia średniowiecza

Lata 400–1000

Wraz z końcem starożytności nastąpił duży spadek liczby ludności, osiągając minimum ok. 542 roku, w okresie dżumy Justyniana, ostatniej wielkiej zarazy w Europie przed czarną śmiercią w XIV wieku. Szacunki całkowitej liczby ludności Europy są oparte na domysłach, lecz przyjmuje się, że w czasach Karola Wielkiego było to między 25 a 30 milionów, z czego 15 milionów żyło na terenie państwa Karolingów, obejmującego Francję, Niderlandy, połowę Niemiec, Austrię i Włochy. W tym czasie mieszkanie w pojedynkę, a nie w większej społeczności, było bardzo niebezpieczne, dlatego istniały zatłoczone skupiska otoczone niezamieszkanymi terenami.

Lata 1000–1250

W XI wieku ludzie zaczęli zajmować dzikie okolice, osuszając bagna i wycinając lasy, a następnie rozpoczynając uprawę na tych terenach. W tym samym czasie, podczas Ostsiedlung, Niemcy osiedlili się na wschód od Łaby i Soławy, terytoriach zajmowanych głównie przez Słowian połabskich.

"W tym czasie mieszkanie w pojedynkę, a nie w większej społeczności, było bardzo niebezpieczne, dlatego istniały zatłoczone skupiska otoczone niezamieszkanymi terenami." - to nieprawda, ale i prawda.


To nieprawda, bo sugestia zawarta w tym zdaniu, że nikt nie żył w pojedynkę, jest niezgodna z wynikami poszukiwań archeologicznych jak wyżej podałem, ale też świadectwami historycznymi, z których wiemy, że ludzie mieszkali na wsi w niewielkich skupiskach, np. w biografii Leonarda da Vinci znajdziemy takie uwagi.

Ale i prawda, bo w systemie stworzonym przez głupią chciwą światową sitwę mieszkanie samotne w pobliżu usankcjonowanego rozbójnictwa - było niebezpieczne. 

Ale i nieprawda, bo jak lokalna władza miała podejrzenie, to wieszali Machiavellego za ręce i torturowali tak długo jak chcieli. 

Nie tyle mieszkanie jeden na drugim, tylko przynależność do sitwy dopiero zapewniała (względne) bezpieczeństwo. 

Tam, gdzie sięgała Cywilizacja Śmierci, było niebezpiecznie. Od dzikich ludzi i od dzikich zwierząt też.

Tam, gdzie ludzie żyli wolni - współpracowali oni ze sobą i żyli w zgodzie, bo po pierwsze, mieli oni świadomość, że pochodzą od jednego, że stanowią jakby rodzinę, tyle, że wielką i wszędzie mieszkającą, a po drugie - tak było im łatwiej żyć. Wiele prac do dzisiaj tradycyjnie wykonuje się wspólnie, jak odławianie ryb, zbiory owoców, żniwa, stawianie stodoły, ratunek podczas pożaru...

Historycy wskazują, że Goci przybyli z północy osiedlali się na Pomorzu i żyli w zgodzie z tamtejszymi ludźmi, obok nich. 

Najstarsze obwarowania słowiańskie, jakie znamy, powstawały jako reakcja na najazdy rzymskie, a potem frankońskie - niemieckie (tu mnie sprawdźcie). Wcześniej nie były potrzebne, bo ludzie żyli w zgodzie.

Generalnie ten wpis w wiki ma ugruntować pewien fałsz, który podaje się nie wprost (patrz: mapy Europy z czasów rzymskich, gdzie tereny poza Rzymem to biała rozległa plama), a który mówi, że poza Rzymem żyły sobie tylko grupki słowiańskich nomadów, a ziemia była niczyja.

Tak nie było. 

Na ziemiach polskich istniała rozwinięta infrastruktura tzw. Raju, a tereny te były dość gęsto zamieszkane, na tyle, że zachęcało to Słowianie do dalszej wędrówki i zasiedlanie innych ziem znanych nam dzisiaj jako Grecja, Włochy, Wielka Brytania itd. - co będę się starał wykazać w innych wpisach.

https://trenduri.blogspot.com/

https://gandeste.org/analize-si-opinii/dan-diaconu-democratie-si-civilizatie/125966/?fbclid=IwAR1QfRs0_i7VojZBMElXe1JWlatq3a1l9iHuTraADJ1KdSd6imgVRFEvql4

https://pl.wikipedia.org/wiki/Demografia_%C5%9Bredniowiecza

https://finanse.gazetaprawna.pl/artykuly/8334170,mandaty-2022-taryfikator-wplywy-do-budzetu.html

Badania DNA - geny

przedruki

tłumaczenie automatyczne


Neandertalskie geny wpływają na to, czy palimy papierosy i pijemy alkohol

7 października 2022


Od dawna wiemy, że zaburzenia pracy centralnego układu nerwowego, objawiające się chorobami neurologicznymi i psychicznymi, są często dziedziczne. W wielu przypadkach udało się zidentyfikować genetyczne czynniki ryzyka tych schorzeń. Jednak wielką niewiadomą powstaje ich ewolucja. Można bowiem zadać sobie pytanie, dlaczego genetyczne czynniki ryzyka takich chorób nie zostały wyeliminowane w toku ewolucji. Odpowiedzi na tę zagadkę szukali naukowcy z Uniwersytetu w Tartu w Estonii we współpracy z kolegami z Niemiec i Holandii.

Każdy z nas ma w sobie coś z neandertalczyka. Gdy Homo sapiens wyszedł z Afryki, napotkał w Eurazji H. neanderthalensis, z którym zaczął się krzyżować. Dlatego też około 2% DNA współczesnego mieszkańca innego kontynentu niż Afryka pochodzi od neandertalczyków. Mieszkańcy Afryki mają wielokrotnie mniej neandertalskiego DNA, ale i tak – co się niedawno okazało – jest go zaskakująco dużo.

Człowiek współczesny nabył neandertalskie DNA przed zaledwie kilkudziesięcioma tysiącami lat. Jest to więc świeża domieszka genetyczna. Co więcej, niektóre z genów neandertalczyków są szczególnie rozpowszechnione wśród niektórych nieafrykańskich populacji, co wskazuje, że posiadanie tych genów mogło – przynajmniej w pewnym okresie – nieść ze sobą jakieś korzyści. Badanie wariantów genów odziedziczonych po neandertalczykach jest wyjątkowo interesujące, gdyż geny te występują u wszystkich nieafrykańskich populacji, zatem ich wzajemne powiązania sporo mogą zdradzić o populacjach o różnym pochodzeniu.

Estońsko-niemiecko-holenderski zespół wykorzystał informacje z badań asocjacyjnych całego genomu (GWAS) z banków danych genetycznych do sprawdzenie powiązań pomiędzy występowaniem neandertalskich genów a chorobami neurologicznymi, psychicznymi oraz cechami i zachowaniami, takimi jak chronotyp, używanie tytoniu, alkoholu i odczuwanie bólu.
Najpełniejsze dane pochodziły z bazy UK Biobank, z której wykorzystano dane ponad 360 000 osób. Z Biobank Japan pochodziły dane kolejnych 165 000 osób, a z Netherlands Study of Depression and Anxiety (NESDA) uzyskano GWAS dotyczące około 2000 osób.

Okazało się, że istnieje korelacja pomiędzy neandertalskimi genami, a używaniem tytoniu i alkoholu, odczuwaniem bólu oraz chronotypem. Najsilniejszy związek zauważono pomiędzy paleniem tytoniu a spuścizną genetyczną neandertalczyków. Istnienie tego związku stwierdzono zarówno na próbce z UK Biobank, jak i Biobank Japan.

Autorzy badań informują, że nie znaleziono jednoznacznych związków pomiędzy posiadaniem genów odziedziczonych po neandertalczykach, a chorobami psychicznymi i neurologicznymi. Warto w tym miejscu jednak przypomnieć, że liczne badania wiązały w przeszłości te cechy i zachowania z chorobami centralnego układu nerwowego, zatem nie można wykluczyć pośredniego wpływu genów neandertalczyków na choroby psychiczne czy neurologiczne.

Nie wiadomo, dlaczego niektóre neandertalskie geny występują u H. sapiens częściej niż inne. Takimi genami są te powiązane z naszym zegarem biologicznym. Być może, gdy H. sapiens wyszedł z Afryki i krzyżował się z neandertalczykami, posiadanie neandertalskiego chronotypu okazało się korzystne, gdyż pozwalało lepiej dostosować się do poziom promieniowania UV oraz wzorców dnia i nocy obecnych na terenie Europy i Azji Zachodniej. Z kolei neandertalskie geny powiązane z paleniem tytoniu i używaniem alkoholu mogły zachować się w związku z nagradzającym dla mózgu używaniem substancji psychotropowych. Inna hipoteza mówi, że może tutaj istnieć związek z naturalnymi środkami uśmierzającymi ból, które często również mają działanie odurzające.

Osoby, które chcą zgłębić temat, znajdą szczegóły badań na łamach Translatonal Psychiatry.






Homo sapiens współistniał z innymi gatunkami ludzkimi na całym świecie


Czy współistniały różne gatunki ludzkie? Kiedy ludzie pojawili się w Afryce Wschodniej 200 000–300 000 lat temu, żył nie tylko nasz gatunek. W tym czasie różne typy ludzi żyły razem na Ziemi w tym samym czasie.
Gatunki ludzkie, które żyły z Homo sapiens , to: neandertalczycy, denisowianie, „hobbici” na wyspie Flores i Homo naledi w Afryce Południowej. Następnie, 40 000 lat temu, wszystkie te gatunki zniknęły.

Badania na ludziach, wyniki testów DNA i testów genetycznych wskazują kierunek, w którym człowiek powstał w Afryce. 60 000 lat temu opuścili ten region i rozprzestrzenili się na obszary mieszkalne na całym świecie.

Chociaż ci ludzie byli rozproszeni po różnych częściach świata, istniały również inne typy ludzi. Jednak badania genetyczne nie znalazły prawie żadnych dowodów na krzyżowanie się współczesnych ludzi z innymi gatunkami ludzkimi.

Jednak w ostatnich badaniach uzyskano zaskakujące wyniki badań DNA skamielin. Badania te dostarczyły istotnych danych pokazujących, że współcześni ludzie krzyżowali się z neandertalczykami. Uważa się, że ludzie odziedziczyli 2% swojego genomu od neandertalczyków.

Inne badanie ujawniło genom nieznanego gatunku ludzkiego zwanego denisowianami, z DNA uzyskanego z kawałka kości palca. Ponadto w próbce pobranej z żeńskiego DNA sprzed 90 000 lat ujawniono, że miała neandertalskich i denisowianowych rodziców.

Stwierdzono, że DNA neandertalczyków i denisowian jest szkodliwe dla ludzi. 50 000 lat temu genom neandertalczyka był częstszy u ludzi, następnie wskaźnik ten spadł do 2% z pokolenia na pokolenie.

Chociaż te genomy mają wady, miały również wiele zalet dla ludzi, którzy w tamtym czasie opuścili region i rozproszyli się po wielu częściach świata. W tym procesie pomogło im przystosować się do napotkanych bakterii i do nowych środowisk. Nawet teraz te genomy zmniejszyły obciążenie wieloma chorobami i bakteriami. Dzięki temu jest mniej skuteczny dla współczesnych ludzi.

Podsumowując, jasne jest, że należy wykonać znacznie więcej pracy, a nowe badania pokażą wyraźniej związek Homo sapiens z innymi gatunkami ludzkimi. Przeprowadzone do tej pory badania pokazują, że istnieje przynajmniej pewna komunikacja i interakcja między gatunkami ludzkimi.







Największe sekwencjonowanie DNA szkieletów wikingów ujawnia ciekawostkę – nie wszystkie były skandynawami

11 miesięcy temu

Większość książek historycznych opisuje Wikingów jako łupieżców, piratów, wojowników i najeźdźców, którzy wyruszyli na wyprawy morskie ze Skandynawii, by plądrować Europę i nie tylko. To się wkrótce zmieni.

Najnowsza technologia sekwencjonowania DNA została wykorzystana na ponad 400 szkieletach wikingów ze stanowisk archeologicznych rozsianych po Europie i Grenlandii – i och, czy to zmienia narrację.

Sześcioletni projekt badawczy, opublikowany w Nature w 2020 roku, obala współczesny wizerunek Wikingów.

Oto podsumowanie najważniejszych wniosków z badania:

Szkielety ze znanych miejsc pochówku Wikingów w Szkocji były w rzeczywistości lokalnymi ludźmi, którzy mogli przybrać tożsamość Wikingów i zostali pochowani jako Wikingowie.
Wielu Wikingów miało brązowe włosy – nie tylko blond.
Tożsamość wikingów nie ograniczała się do osób o skandynawskim pochodzeniu genetycznym. W rzeczywistości genetyczna historia Skandynawii była pod wpływem genów sprzed epoki Wikingów z Azji i Europy Południowej.
Najazdy z wczesnego okresu Wikingów były również aktywnością dla mieszkańców i obejmowały bliskich członków rodziny.
Wikingowie z powodzeniem asymilowali inne narody

Zgodnie z komunikatem prasowym Uniwersytetu w Bristolu, współpierwszy autor dr. Daniel Lawson odegrał kluczową rolę w międzynarodowym wysiłku badawczym prowadzonym przez Uniwersytet Cambridge i Uniwersytet Kopenhaski.

„Wikingowie mają wizerunek zaciekłych najeźdźców i na pewno tak było. Bardziej zaskakujące było to, jak dobrze asymilowali inne narody. aby otrzymać pełny pochówek wikingów. Zbadaliśmy dwa szkielety Orkadów z grobów wikingów z mieczami wikingów, które mają wspólne pochodzenie z dzisiejszymi Irlandczykami i Szkotami, którzy mogą być najwcześniejszymi piktyjskimi genomami, jakie kiedykolwiek badano” – powiedział Lawson.

Praca z School of Mathematics na Uniwersytecie w Bristolu specjalizowała się w wyodrębnianiu bardzo podobnych przodków.

„Ludzie w Skandynawii w epoce Wikingów byli stosunkowo podobni, ale opracowaliśmy zaawansowane metody oddzielania ich przodków. To pokazało, że Norwegowie wyjechali głównie do Irlandii i Islandii, podczas gdy Duńczycy przybyli do Anglii” Lawson, starszy wykładowca w dziedzinie Data Science na Uniwersytecie z Bristolu, dodał.

„Ale Wikingowie byli często zróżnicowani, a ich przodkowie pochodzili z całej Skandynawii i Wysp Brytyjskich znajdowanych w tej samej grupie najeźdźców. Wikingowie przybywający do Wielkiej Brytanii i Irlandii byli częścią szerszej migracji obejmującej kilka stuleci”.
Badania obalają współczesny wizerunek Wikingów

Główny autor badań, profesor Eske Willerslev, stypendysta St. John's College na Uniwersytecie w Cambridge i dyrektor Fundacji Lundbeck Foundation GeoGenetics Centre na Uniwersytecie Kopenhaskim, podkreślił najbardziej ekscytujące odkrycia.

„Do tej pory nie wiedzieliśmy genetycznie, jak faktycznie wyglądali. Znaleźliśmy różnice genetyczne między różnymi populacjami Wikingów w Skandynawii, co pokazuje, że grupy Wikingów w regionie były znacznie bardziej odizolowane, niż wcześniej sądzono. Nasze badania obalają nawet współczesny wizerunek Wikingów z blond włosami, tyle samo miało brązowe włosy i było pod wpływem napływu genetycznego spoza Skandynawii”.

Międzynarodowy zespół ekspertów zsekwencjonował całe genomy 442 mężczyzn, kobiet, dzieci i niemowląt, głównie z epoki Wikingów, z ich zębów i kości skalistych znalezionych na cmentarzach Wikingów.

Nastąpiło szereg fascynujących odkryć. Na przykład naukowcy przeanalizowali DNA z pochówku łodzi w Estonii i odkryli, że czterech braci Wikingów zmarło tego samego dnia. Naukowcy ujawnili również, że męskie szkielety z miejsca pochówku wikingów na Orkadach w Szkocji nie były genetycznie wikingami – mimo że zostały pochowane z mieczami i innymi pamiątkami po wikingach.

Badanie pokazuje, że Wikingowie z dzisiejszej Norwegii podróżowali do Irlandii, Szkocji, Islandii i Grenlandii. Wikingowie z dzisiejszej Danii udali się do Anglii. A Wikingowie z dzisiejszej Szwecji udali się do krajów bałtyckich na swoich męskich „najazdach” – czytamy w komunikacie prasowym.
Największa w historii analiza DNA szczątków wikingów

Współpierwszy autor, dr. Ashot Margaryan, adiunkt w Sekcji Genomiki Ewolucyjnej, Globe Institute Uniwersytetu Kopenhaskiego, podkreślił, że wyniki są zaskakujące.

„Przeprowadziliśmy największą w historii analizę DNA szczątków Wikingów, aby zbadać, w jaki sposób pasują one do obrazu genetycznego starożytnych Europejczyków przed epoką Wikingów. .

„Ustaliliśmy, że ekspedycja wikingów obejmowała bliskich członków rodziny, ponieważ odkryliśmy czterech braci w jednym pochówku łodzi w Estonii, którzy zginęli tego samego dnia. Reszta pasażerów łodzi była genetycznie podobna, co sugeruje, że wszyscy prawdopodobnie pochodzili z małe miasteczko lub wieś gdzieś w Szwecji” – zauważył.

Co więcej, DNA ze szczątków wikingów zostało zsekwencjonowane ze strzelby z miejsc w Grenlandii, Skandynawii, Ukrainie, Wielkiej Brytanii, Polsce i Rosji.

Badanie wykazało również, że genetycznie Piktowie, celtycka społeczność, która żyła na terenach dzisiejszej wschodniej i północnej Szkocji w późnej brytyjskiej epoce żelaza i wczesnym średniowieczu, „została” wikingami bez genetycznego mieszania się ze Skandynawami.

Spuścizna genetyczna epoki Wikingów żyje do dziś, przy czym przewiduje się, że DNA wikingów ma 6% populacji Wielkiej Brytanii w porównaniu z 10% w Szwecji.


„Wyniki zmieniają postrzeganie tego, kim właściwie był wiking. Księgi historyczne będą musiały zostać zaktualizowane” – podsumował Willerslev.

https://www.archeotips.com/post/homo-sapiens-coexisted-with-other-human-species-throughout-the-world?fbclid=IwAR1y5yLomeO_UuYWW688T87ZCUpQXaKdl9LhtriA5tKt2BEzoSApxgtTplA


https://thevikingherald.com/article/largest-dna-sequencing-of-viking-skeletons-reveals-interesting-fact-they-weren-t-all-scandinavian/45?fbclid=IwAR22c-bhuV5CrWNL73bKi0R2BvIBdKTvTBgoMUr4IhNvRj7_qhSfblHktkM



https://kopalniawiedzy.pl/neandertalczyk-DNA-geny-choroba-zachowanie,35600?fbclid=IwAR0nZJPUvWYOBnbEjpqFlsfzKvkjO8-QFd3dalLujm7koZ_i-Cr8dVDz6dY

O nastrojach

 

przedruk

Nastroje Rosjan w obwodzie kaliningradzkim są coraz gorsze

 2022-10-13 18:45:17(ost. akt: 2022-10-13 17:52:06)

Mieszkańcy obwodu kaliningradzkiego widzą, że ich potencjał obronny osłabiają działania Rosji przeciwko Ukrainie i taka świadomość będzie narastała - ocenił w czwartek w rozmowie z PAP pełnomocnik rządu ds. bezpieczeństwa przestrzeni informacyjnej RP Stanisław Żaryn.


Minister w KPRM uważa, że Rosjanie są coraz bardziej zaniepokojeni sytuacją wynikającą z agresji ich państwa na Ukrainę, bo stale rośnie świadomość rzeczywistej sytuacji wojennej. Nastroje Rosjan nie tylko w obwodzie kaliningradzkim, ale też w pozostałych częściach Rosji, osłabiają coraz mocniej także problemy gospodarcze - wskazał.

"Mimo ogromnej cenzury oraz represji reżimu rosyjskiego do świadomości społecznej docierają coraz częściej prawdziwe informacje o porażkach, jakie ponosi Rosja, a także o liczbie ofiar agresji. Przekłada się to na pojawiającą się krytykę reżimu Władimira Putina oraz prowadzonej przez niego polityki" - powiedział PAP Żaryn.

Mieszkańcy obwodu kaliningradzkiego mają znacznie lepszy dostęp do rzetelnych informacji niż ludzie w innych regionach Rosji - zaznaczył zastępca ministra koordynatora służb specjalnych.

"Rosjanie mieszkający w obwodzie widzą drastyczne różnice między poziomem życia na Zachodzie oraz biedą w Rosji. To dodatkowo jeszcze osłabia morale mieszkańców, szczególnie żołnierzy i ich rodzin. Stanowią oni obecnie najbardziej sfrustrowaną grupę mieszkańców obwodu. Oni również najlepiej widzą nieudolność i niewydolność rosyjskiej administracji" - wskazał Żaryn w rozmowie z PAP.

Dodał, że to oni na bieżąco odnotowują także ruchy wojsk - są świadomi skali opuszczania miejsc stacjonowania przez jednostki rosyjskie rozlokowane na terenie obwodu.

"Kolejne oddziały są wysyłane na front, co nie umyka uwadze lokalnej opinii publicznej - mieszkańców to wręcz niepokoi, martwią się o los swych bliskich i stałym osłabianiem potencjału militarnego rosyjskiej eksklawy" - powiedział PAP pełnomocnik.

"Mieszkańcy widzą, że działania przeciwko Ukrainie osłabiają potencjał obronny w obwodzie kaliningradzkim. Świadomość taka będzie narastała" - ocenił.

Społeczeństwo dostrzega też wyraźniej, że wojna wpływa negatywnie na poziom życia, a problemy gospodarcze coraz mocniej osłabiają nastroje Rosjan. Widzą też narastającą skalę biedy, która dotyka mieszkańców Rosji - wskazał w rozmowie z PAP Żaryn.

Agresja Rosji na Ukrainę trwa 232 dzień - rozpoczęła się 24 lutego. (PAP)

Aleksander Główczewski

https://gazetaolsztynska.pl/braniewo/874169,Nastroje-Rosjan-w-obwodzie-kaliningradzkim-sa-coraz-gorsze.html

Polska jednojęzyczna?

przedruk

W GMINIE STĘŻYCA 

PRZEPROWADZONO KOMPLEKSOWE BADANIA NAD ŻYWOTNOŚCIĄ JĘZYKA KASZUBSKIEGO

Klëka Radia Kaszëbë 12.10.2022,14:55

– Kiedy i w jakich okolicznościach mówimy po kaszubsku – pyta Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.


Prowadzi badania związane z różnorodnością językową w Polsce.

Objęto nim pięć regionów, w tym Kaszuby. Ankietę rozprowadzają rozmaite instytucje i zaangażowane osoby.

 – Jest prowadzona szeroko, ale w Borucinie w gminie Stężyca przepytano prawie wszystkich – mówi prof. Nicole Dołowy-Rybińska.

Badacze pytają respondentów gdzie nauczyli się języka kaszubskiego oraz między innymi o to, czy posługują się nim na przykład w sklepie, u lekarza albo na sesji rady miasta czy gminy.

Oprócz Kaszub badania prowadzone są także na Śląsku, Podkarpaciu, Mazurach i Podlasiu. Mają dać obraz żywotności używanych tam języków. A co za tym idzie – pokazać, na ile adekwatny jest oficjalny przekaz, że Polska jest krajem jednojęzycznym.





http://radiokaszebe.pl/w-borucinie-w-gminie-stezyca-przeprowadzono-kompleksowe-badania-nad-zywotnoscia-jezyka-kaszubskiego/?fbclid=IwAR3LA-IJiWXS5D9sBgG1nwl4VlCZJA8aUlbiz-Y-BAaQKraDKLEEU3fkusc

 

Bałwan - definicja

 

Encyklopedia staropolska Glogera

Bałwan, bryła, wielki kawał, słup, — mówi się zatem: bałwan soli, bałwan ołowiu, cyny, miedzi lub innego kruszcu, bałwan lodu, bałwan dymu, bałwan morski czyli wał wody, bałwan w znaczeniu pogańskiego bożyszcza. Bałwany soli kamiennej czworoboczne, podługowate, ciosano w żupach wielickich i bocheńskich, podług pewnej miary i wagi. „Sól kamienną w ziemi bałwanami i kruchami kopią“ pisze w wieku XVII Haur. „Pod Bochnią końmi haniebne bałwany solne z pod ziemi na wierzch windują“ – pisze tłómacz Kromera. „Żupnik płaci bancum salis, to jest za bałwana wyciętego po trzy groszy“ – pisze Herburt w Statucie polskim. Przez porównanie nazywają bałwanem i człowieka niezgrabnego, nieokrzesanego, nieruchawego, drągala i głupca. Kuśnierze i modniarki nazywały bałwanami słupki, na których zawieszają czepki, kapelusze i czapki.

czasy takie...

https://pl.wikisource.org/wiki/Encyklopedia_staropolska/Ba%C5%82wan

O historii propagandy

Poniżej cztery artykuły rosyjskiego wojskowego Michaiła Khodarenoka dotyczące wojny informacyjnej - są to przedruki z prasy rosyjskiej.

Autor min. odnosi się do zakonów rycerskich, zaś niektóre działania sitwy zarządzającej światem określa mianem "rusofobii", gdzie ja widzę to jako programowe działanie skierowane przeciwko ludziom jako takim, nie tylko przeciwko Rosjanom. Ponadto wskazuje USA jako źródło współczesnego banderyzmu, prawie pomijając Niemcy - głównego sprawcę tego ruchu.

Nie wspomina też, że takie działania skierowane są generalnie przeciwko Słowianom, w tym Polakom. To częsty w prasie rosyjskiej przejaw egocentryzmu - Słowiańszczyzna utożsamiana jest z Rosją, jak ktoś nie jest bałwochwalczo zakochany w Rosji - jak Rosjanie - ten jest Słowianinem w cudzysłowiu ("słowianie").

Pisze, że Ukraina jest to twór powstały przeciwko Rosji, całkowicie ignorując fakt, że przede wszystkim to Rzeczpospolita straciła na oderwaniu jej wschodnich kresów - ukrainy. Nawet w jego artykule można znaleźć sugestię, że to Polacy stoją za jej stworzeniem - czyli rozrywaniem Polski...

Taka postawa w czystej postaci oznacza odcinanie się od sprzymierzeńców na zachodzie, tj. po stronie rosyjskiej publicyści podtrzymują rozłam międzyspołeczny zapoczątkowany przez sitwę w krajach zachodnich - być może chciwie pragnąc dla siebie poklasku ("ostatni biały obrońca świata normalnego"), a może po prostu topiąc się we własnej atomowej sile. "Rosja nikogo nie potrzebuje, żeby sobie poradzić ze sitwą, ale jak chcecie nam się podlizywać, to pozwalamy". Innymi słowy utrzymują myślenie imperialistyczne, jakie im zarzuca zachód.... A więc publicystyka rosyjska wprowadza podział na lepszych i gorszych, gdzie tymi lepszymi zawsze są Rosjanie - w powiązaniu z kłamstwami o swej roli w okresie II Wojny Światowej... - wychodzi, że ... "Jesteście tacy sami!" ? 

miejscami trochę słabe tłumaczenie automatyczne





16 września 2022, 15:24

 
Kto jest przyjacielem, a kto wrogiem: średniowieczne techniki propagandowe i paralele z Ukrainą

Pułkownik Khodarenok porównał metody średniowiecznej propagandy i działania Ukrainy w przestrzeni informacyjnej

Michaił Khodarenok

„Uszy” współczesnej propagandy wizualnej, a także fałszowanie i rozpowszechnianie zniesławiających plotek, wystają z wczesnego średniowiecza, a nawet wtedy reprezentowały język łatwo zrozumiały dla przeciętnego Europejczyka. Do późnego średniowiecza i nastania druku narzędzia zostały opracowane. Michaił Khodarenok, wojskowy obserwator Gazeta.Ru, próbował rzucić światło na niektóre aspekty nowoczesności.


Rozpętana przez Kijów i Zachód wojna informacyjna przeciwko Rosji jest imponująca i przerażająca. Nie tylko skalą, ale i bezwstydem, przekraczaniem wszelkich granic. Choć o jakim sumieniu można mówić, gdy dotykamy kwestii propagandowych, kiedy mackejalistyczny „cel uświęca środki” jest na pierwszym planie. Jeśli spojrzymy na historię ludzkości właśnie przez pryzmat postępu technologicznego, będzie to konsekwentny rozwój, seria fundamentalnie ważnych skoków. Każdy z nich reprezentuje rozwój najskuteczniejszego sposobu wpływania na masy.

Ważne jest, aby zrozumieć, że słowo „propaganda” pojawiło się w XVII wieku w Watykanie, ale przed I wojną światową miało, przynajmniej formalnie, znaczenie pozytywne – „szerzenie wiary”. Potem stał się synonimem oszustwa. Ale do czasu, gdy pojęcie „propagandy” stało się całkowicie polityczne, kiedy się skrystalizowało, ukształtowały się jego główne metody i zasady. Tak więc do XVII wieku słowo „propaganda” nie istniało, ale było samo zjawisko.

W rzeczywistości dzisiaj Internet pochłonął wszelkie historyczne doświadczenia i przełożył je na warunkowy system zer i jedynek, na tzw. macierz. Jednak pierwsza globalna sieć powstała właśnie w średniowieczu.Z grubsza mówiąc, Internet tamtych czasów to kościół. Można powiedzieć, że chrześcijanie pokonali pogan w wojnie informacyjnej.Kiedy terytoria zostały schrystianizowane, kiedy bożki i bożki wrzucano do wody, była to część wojny informacyjnej. Kiedy rękopisy zostały spalone, było to również częścią globalnego procesu. Pozostawienie przeciwnikowi mgły powściągliwości i spekulacji to marzenie każdego propagandysty.Dziś Kijów dąży z jednej strony do oczerniania Rosji, az drugiej do niszczenia dowodów zbrodni własnego reżimu przeciwko narodowi.


Oto podstawowe zasady propagandy, które narodziły się w średniowieczu. To jest metoda zastraszania. Książę Światosław, gdy szedł na wojnę z jakimś krajem, wysłał wiadomość: „Idę do ciebie”. Pracowała ciężej niż włócznia, bo jeśli przestraszyłeś się przed walką, to już przegrałeś. A strach ma wielkie oczy i propaganda o tym wie. Wymuszanie historii z elektrowni jądrowej Zaporizhzhya to właśnie sianie paniki. Tylko w skali, o jakiej książę Światosław nigdy nie marzył.



Jak działa wizualizowana propaganda

Kiedy Kijów kręci miniatury wideo, inscenizuje bitwy, w których inscenizuje zwycięstwa Sił Zbrojnych Ukrainy i Batalionów Narodowych, to niestety znajduje publiczność. Ale jeden z odległych przodków wizualizowanej propagandy pojawił się prawie tysiąc lat temu. Jest taki „dywan Baye” lub „Gobelin Baye”. Przedstawia historię podboju Anglii przez Normanów w 1066 roku. Na pierwszy rzut oka jest to źródło historyczne, opowiadanie to chronologicznie zbudowana sekwencja scen. Od wysłania ostatniego anglosaskiego króla Harolda do Normandii - po bitwę Normanów z Anglosasami pod Hastings i śmierć Harolda. Przy drugim przybliżeniu wystaje propaganda. To jest normański pogląd na wydarzenia. Harold jest przedstawiany jako obłudnik, jego przeciwnik, książę Normandii Wilhelm, jako śmiały i otwarty. Bojownik w słusznej sprawie. Harold, który jest „zły” według wersji normańskiej,


Biorąc pod uwagę fakt, że prawie nikt nie umiał czytać i pisać, pokazywano ludziom zdjęcia. Normanowie byli przekonani, że ich książę jest bohaterem, bojownikiem w słusznej sprawie, a jego przeciwnicy byli tchórzliwi, zdradziecki i złośliwy. Ciekawe, że Napoleon już w XIX wieku zabrał ze sobą, gdy próbował podbić Anglię, aby podkreślić historyczność chwili, ale po klęsce dywan ponownie trafił do muzeum. Następnie, już w XX wieku, dywan zdobyli nazistowscy okultyści z Ahnenerbe. W III Rzeszy kochali takie „lampowe” artefakty. Dywan z Bayeux, pierwsze kopie dzieł Nietzschego, włócznia, którą rzekomo zabito Jezusa.

Metoda propagandy ustnej nie uległa sile wpływu.To jest propaganda z ambony, kazania, propaganda opinii. Są to heroldowie wykrzykujący wieści w wymaganym formacie, a także dekrety. Bardzo często książę zatrudniał heroldów, aby zwiększyć swój prestiż. PR.

Inne rodzaje technik propagandowych średniowiecza to rytuały, gesty publiczne. To, co jest robione regularnie, jest ustalane na podkorie.

Wreszcie kroniki historyczne. Każda kompilacja faktów jest już interpretacją, a każda interpretacja zawiera element propagandy.Oczywiście kroniki nie były dostępne dla niepiśmiennych mas, więc były badane przez agentów wpływu, wpływowe ich czasy i zgłaszane tłumowi.

Każdy klasztor miał własną kronikę, klasztory tworzyły sieć informacyjną. Kiedy pojawiły się zakony rycerskie – joannici, templariusze, franciszkanie, byli zarówno wojownikami, jak i mnichami, i czymś w rodzaju blogerów (żyli z datków ze stada) i influencerów.Krucjaty zainicjowane przez Kościół są wynikiem propagandy. Obejmowała zarówno aspekty wizualnej, jak i ustnej propagandy.Nawiasem mówiąc, kiedy mówimy o templariuszach, musisz zrozumieć, że w historii upadku i śmierci zakonu nie ma nic mistycznego. Stali się bajecznie bogaci, potem Filip IV Przystojny był im winien sporo, a potem uznał, że łatwiej nie rozdawać pieniędzy, ale oczerniać zakon przez papieską propagandę, oskarżając go o powiązanie z diabłem. To boleśnie znana metoda „tworzenia wizerunku wroga”.

Dalej jest nowy etap. Rok 1445 jest uważany za rok wynalezienia druku. Była okazja do powielenia propagandy. Jeszcze jeden krok za 120 lat i będą gazety, kolejny krok za 390 lat i będzie radio, kolejny krok za 35 lat przed telewizją i kolejny krok za 40 lat przed Internetem. W sensie technicznym historia propagandy to pięć kroków. Powrót do typografii. W 1486 roku inkwizytorzy Heinrich Kramer i Jakob Sprenger opublikowali Młot na czarownice, traktat o demonologii i właściwych metodach prześladowania czarownic. W tym samym czasie w całej Europie szerzą się idee o masowej obecności czarownic, które zawarły porozumienie ze złymi duchami wśród zwykłej ludności. To już druga, a nawet trzecia fala Inkwizycji i to właśnie z wydarzeń późnego średniowiecza mamy wyobrażenie o niej jako o wiecznie płonących ogniskach, na których palono heretyków i czarownice. A „sędziami” kierował „Młot na czarownice”. W pewnym sensie początki emancypacji kobiet spłonęły na stosie. Kobiety o silnej woli, które pozwalają sobie na rzeczy wykraczające poza tradycyjną kobiecość, oskarżano o związki ze złymi duchami. Inkwizytorzy pracowali ciężko, wydajnie, ponieważ skupili się wyłącznie na tym podręczniku szkoleniowym. Wskazywała, co było czarne, a co białe, kto był uważany za czarownicę, a kto nie.

Dziś takie ukraińskie podręczniki szkoleniowe krążą w Internecie, a każdy Rosjanin może dowiedzieć się z ulotek wymyślonych przez kijowską propagandę, jaki jest krwiożerczy, mroczny, gęsty i tak dalej.Czasami ma się wrażenie, że zaćmienie okryło Ukrainę, jakieś nowe „średniowiecze”. W końcu pojęcie średniego aevum, czyli średniowiecza, weszło do użytku dopiero w XVII wieku i stało się uosobieniem swoistego tygla historii, czegoś mrocznego, co trzeba przezwyciężyć, z czego koncepcje humanizmu i tak dalej pojawiły się później. Tu i na Ukrainie widocznie następuje jakaś potężna historyczna przemiana. I być może potomkowie znajdą na to wszystko nazwę.

Opinia autora może nie pokrywać się ze stanowiskiem redakcji.

22 września 2022, 11:52

 
Dwieście lat zorganizowanej nienawiści: jak rusofobia stała się osią światowej geopolityki

Pułkownik Khodarenok opowiedział, jak narodziła się rusofobia


Aby zrozumieć fenomen rusofobii, konieczne jest jego strukturalne ujawnienie. Aby to zrobić, ważne jest, aby zrozumieć, że nie są to jakieś irracjonalne impulsy, ale cały system, którego pracę wspierają pewne kręgi dbające o własne interesy. Wojskowy obserwator „Gazeta.Ru”, Michaił Khodarenok, próbował zbadać genezę rusofobii, jej głównych sił napędowych, i prześledzić, jak przeniknęła ona na Ukrainę i zakorzeniła się tam jako idea państwowa.


Słowo „rusofobia” zyskało oficjalny status w literaturze i dziennikarstwie w pierwszej połowie XIX wieku. Nieco później wszedł do użytku. Dziś oficjalna agenda nie może się bez niej obejść. Formalnie jest to termin medyczny, kolejna fobia z serii fobii. Czym jest fobia? Irracjonalny niekontrolowany strach lub uporczywe doświadczanie nadmiernego niepokoju w określonych sytuacjach lub w obecności określonego obiektu. Ale byłoby niepoważnie nazywać to zjawisko czymś wyłącznie irracjonalnym. Ma kilka wymiarów, w tym racjonalny, a jeśli przegapimy jeden z nich, nie będziemy mogli zobaczyć wroga w twarz, nie będziemy w stanie mu się oprzeć.


Termin „Russophobie” jest używany od lat 30. w publikacjach niemieckich, w szczególności w Nurnberger Zeitung i Frankfurter Ober-Amts-Zeitung.W Rosji po raz pierwszy użył go przyjaciel Puszkina, książę Piotr Wiazemski , w recenzji książki markiza de Custine Historia Rosji z 1839 r., w której Francuz przedstawił Mikołaja Rosję, delikatnie mówiąc, w nieatrakcyjnych kolorach.

Niemal 20 lat później poeta Fiodor Tiutczew sformułował cały system, wyczerpująco na swoje czasy opisując zjawisko rusofobii. Wyróżnił „zewnętrzną” i „wewnętrzną” rusofobię, zauważając, że w pierwszym przypadku obcokrajowcy nie lubią Rosji i rosyjskich rzeczy, w drugim przypadku, powiedzmy, „piątej kolumny”. Rodacy z figą w kieszeni.


I wydaje się, że uchwycił samą istotę wewnętrznej rusofobii: „Mówimy o rusofobii niektórych Rosjan - i bardzo szanowanych ... Mówili nam i naprawdę tak myśleli, że w Rosji nienawidzą braku praw, braku wolności prasy itd. itd., ponieważ właśnie dlatego, że tak bardzo kochają Europę, niewątpliwie posiada ona wszystko, czego nie ma w Rosji. A co teraz widzimy? W miarę jak Rosja, dążąca do większej wolności, coraz bardziej się umacnia, niechęć tych panów do niej tylko się nasila. (Z listu Fiodora Tiutczewa do Anny Aksakowej, żony słowianofila Siergieja Aksakowa , 1867).

Nie użyto określenia „piąta kolumna”, zamiast tego wyróżniała się wspólnota „liberałowie, nihiliści, element polski”.Ale nie należy tu wciągać nurtu filozoficznego ludzi Zachodu, tak wybitnych jego przedstawicieli, jak Bieliński, Hercen i filozof religijny Władimir Sołowjow . Nawet Piotr Czaadajew ze swoją „Przeprosinami szaleńca”, z powodu którego został umieszczony w areszcie domowym, nie powinien być przypisywany rusofobom. Wiele osób pamięta tylko jego pracę krytyczną wobec Rosji, ale miał późniejszą, w której bezpośrednio zaznaczył, że Rosja ma swoją drogę, można powiedzieć, że tam leżał „pierwotny rosół” eurazjatyzmu, który następnie będzie rozwijany i rozwijany. podniesiony na nowy poziom przez księcia Nikołaja Trubetskoya .


Rusofobia wewnętrzna to szczególny element jednego systemu.

W postaci indywidualnych impulsów rusofobia istniała od wieków od XVI wieku, przede wszystkim w wersji polsko-litewskiej. Miała ona wymiar religijny, co stało się możliwe po podziale Kościoła Chrześcijańskiego na katolicki i prawosławny po schizmie w 1054 r. i chrzcie Rosji w 988 r. na łonie prawosławia. Kwestia ziemi przeplatała się z religijną, a tu głównymi ideologami rusofobii byli jezuici i polscy magnaci. Stąd wziął się mit, że „Moskali”, czyli Rosjanie, to jakiś rodzaj barbarzyńców, którym bliżej do Tatarów i Turków niż do Europejczyków.

Ale jako system rusofobia rozwinęła się pod koniec XVIII i na początku XIX wieku. Warunki historyczne do tego dojrzały. To okres formowania się narodów, epoka mocarstw kolonialnych. Tło ideologiczne rusofobii ukształtowało się we Francji napoleońskiej . Dla Napoleona Rosja była przeszkodą na drodze do dominacji nad światem. Niektórzy polscy i rosyjscy emigranci stali się autorami wielu tez. Jednak po klęsce Napoleona pod Waterloo wpływ Francji na geopolitykę światową osłabł, a podręczniki szkoleniowe utworzone przez Francuzów i Polaków wyemigrowały do ​​Anglii. Kiedy wybuchła wojna krymska, a Rosja musiała walczyć z połową świata, rusofobia uległa globalizacji. Również nasi oficerowie zaczęli wracać z Francji i przynieśli wiele europejskich pomysłów. Wolterianizm, idee utopistów takich jak Fourier, wczesne formy socjalizmu spadły na rosyjską ziemię. Częściowo poszły w konstruktywnym kierunku, co doprowadziło do reform Aleksandra II, częściowo w kierunku destrukcyjnym i wzmocniło wewnętrzną rusofobię.

Czym jest system? To coś zjednoczonego, z własnym rdzeniem, zdolnego podporządkować wszystkie przypadkowe elementy i wpisać je w historyczne i polityczne wzory. System filozoficzny Hegla obejmuje wszystko na świecie.To samo dotyczy rusofobii. W centrum tego zjawiska nie znajduje się bynajmniej irracjonalizm, ale całkiem racjonalne względy.I z grubsza brzmi to tak: „Nie pozwól Rosji odwrócić się w kategoriach geopolitycznych”. Kraje zachodnie u zarania kapitalizmu argumentowały już dość kapitalistycznie, w duchu Adama Smitha : „Nie pozwól konkurentowi zgarnąć dodatkowego kawałka”. Tak rozumiało Imperium Brytyjskie – Pax Britannica, które do 1918 roku posiadało 22% powierzchni ziemi, rozciągającej się na powierzchni 31 878 965 kilometrów kwadratowych, nie licząc Antarktydy. Europa celowo stworzyła Rosji przeszkody w zdobywaniu nowych terytoriów. A na początku XIX wieku zachodni magnaci zdali sobie sprawę, że Rosja jest magazynem niezmierzonych zasobów. I chcieliby je złapać.

Kolejny podstawowy powód, już ze sfery politycznej. Kiedy liberałowie mówią, że Rosja jest więzieniem narodów, w którym nie ma wolności, po prostu powtarzają stereotyp z XIX wieku. Faktem jest, że Imperium Rosyjskie działało jako gwarant monarchii w Europie i pomagało krajom – Francji, Węgrom , Polsce – w tłumieniu rewolucji. W tym celu nazywano ją „Żandarmem Europy”. W zasadzie istnieje również racjonalny związek przyczynowy.

Jednak racjonalne motywy mają szeroki wachlarz narzędzi, w tym podsycanie irracjonalnych impulsów, w tym codziennej rusofobii. W dobie rozwoju gazet codziennie drukowano w Europie coś o „dzikiej Rosji”. Dziennikarze, mając swój powód, podeszli do sprawy pragmatycznie: drukuj to, co przeczytają. I przeczytają smażone fakty: kto został stracony w Imperium Rosyjskim, ilu żandarmów zostało zabitych przez terrorystów, jak monarcha zbuntował się, kilka mokrych szczegółów. Musisz więc pisać pod takim kątem, dodawać plotki. Nawiasem mówiąc, według węgierskiego specjalisty ds. mediów Akosa Siladyi, w Europie Środkowej nie ma czegoś takiego jak rusofobia, choć objawia się ona na co dzień. Ale wystarczy też, że istnieje bardzo wypaczony pogląd o Rosji jako takiej. To nie wódka i niedźwiedzie, jest gorzej.


Następny etap

Stany Zjednoczone to wyjątkowy stan. Przez kilka stuleci wchłaniali i trawili wszystko, co najlepsze i najgorsze, co było w Europie, w tym rusofobię. W XX wieku przekształci się w antykomunizm i antybolszewizm i stanie się bronią ideologiczną w rękach CIA . Nieprzypadkowo jednym z ważnych obszarów pracy KGB w latach 50. i następnych było obalanie dyskredytujących mitów o ZSRR. Oznacza to, że w epoce zimnej wojny rusofobia przeszła na jakościowo nowy poziom, a kolejny impuls nastąpił już w XXI wieku, kiedy stało się jasne, że Rosja nie lubi roli państwa trzeciego świata, surowca surowcowego. wyrostek, który przypisały mu kraje zachodnie.

Jesteśmy dziś świadkami tego skoku na jakościowo nowy poziom i być może rusofobia, jako odpowiedź, nigdy nie przybrała takiej skali. Trzeba jednak oddzielić obraz prezentowany przez media od tego, co ludzie naprawdę myślą. W Europie nie ma powszechnej nienawiści do Rosji, jak próbują to przedstawiać ci, którzy wyemigrowali i teraz próbują polać wodą młyn zachodniej propagandy. Tyutczew nazwał taką „zachodnią kolonią Rosjan”. Teraz nazywają się „poprawnymi Rosjanami, dobrymi Rosjanami”. Chodzi o tych, którym obiecuje się świadczenia socjalne, jeśli podpiszą petycję przeciwko SVO.

Interesuje nas również pytanie, w jaki sposób rusofobia przeniknęła na Ukrainę . Po pierwsze Ukrainie udało się odwiedzić Rzeczpospolitą. Nie poszło na marne, ale bardziej przypominało ziarno, które tak naprawdę nie wykiełkowało przez długi czas. Szczypta katolickiej rusofobii, dwie szczypty polskości, szczypta idei wyjątkowości ukraińskiej drogi.

Ale w XIX wieku, w epoce racjonalizmu, Ukraina zaczęła przypominać laboratorium alchemika, w którym zagraniczni „naukowcy” wyhodowali homunkulusa, który miał zniszczyć Imperium Rosyjskie. W tym czasie zaczął podnosić głowę nacjonalizm frotte. A kiedy armia Hitlera wkroczyła na terytorium Ukrainy, był już gotowy teren dla nazistowskich propagandystów. Co więcej: do tego czasu Abwehra, niemiecki wywiad, nawiązał tajną łączność z całą Banderą. W III Rzeszy rusofobia nabrała charakteru totalnego, podobnie jak antysemityzm. Nic dziwnego, że niektórzy badacze stawiają między tymi zjawiskami znak równości.

Po prostu antysemityzm jest starożytny. Po zakończeniu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej Armia Radziecka złapała Banderę w skrytkach i bagnach przez kolejne dziesięć lat, ale niektórzy uciekli podczas drugiej fali migracji w latach 40. i 50., a niektórzy podczas trzeciej fali lat 60. i 70. I zachowali wszystkie rusofobiczne podręczniki szkoleniowe, a po 1991 roku zwrócili je na Ukrainę, a proces stopniowego kiełkowania „ziaren zła” rozpoczął się od nowa. Politolog Walerij Korowin zauważył, że za prezydentury Juszczenki ukraińska rusofobia weszła w aktywną fazę zorientowaną na Stany Zjednoczone i to właśnie doprowadziło do Euromajdanu i zwycięstwa skrajnie prawicowych nacjonalistów.

Po 2014 roku proces ten był już całkowicie uzasadniony, wykorzystując wszystkie możliwości aparatu państwowego i jego struktur.Widzimy, do czego to doprowadziło. Sytuację pogarsza fakt, że po rozpadzie ZSRR rusofobia stała się częścią chorej idei narodowej wielu byłych republik radzieckich. To jest nadbudowa globalnego projektu antyrosyjskiego. Należy rozumieć, że gdyby globaliści nie poparli regionalnych ośrodków rusofobii, dawno by to uschło. Oznacza to, że dziś jest wspierany sztucznie i wspierany przez te siły, które mają praktycznie niewyczerpane zasoby.

Jeśli ktoś gdzieś jeszcze raz powie, że Rosja jest krajem zacofanym, to należy pamiętać, że jest to najprawdopodobniej powtórzenie starej bajki o białym byku, za którym kryją się dość racjonalne motywy, tego, który taki program nadaje. I jeszcze jedna, niemal codzienna rada: patriotyzmu nie należy mylić z odrzuceniem krytyki. Trzeba tylko zbadać krytykę i wyciągnąć wnioski. Ale zawsze można odróżnić osobę, która wykrzykuje obelgi, od osoby, która konstruktywnie krytykuje.

Opinia autora może nie pokrywać się ze stanowiskiem redakcji.





11 sierpnia 2022, 12:56

 
Nibelungen z Völkischer Beobachter: powstanie i upadek „niemieckiej babci” ukraińskiej propagandy

Publicysta wojskowy Gazety Ru Michaił Chodarenok opowiedział, jak działał główny organ prasowy III Rzeszy


W propagandzie zawsze są królowie i narybek. Wszystkie pracują na wynik iw rzeczywistości tworzą jedną sieć informacyjną. Ale tylko supergwiazdy fabryki prania mózgu tworzą historię. Jeśli traktat Sun Tzu „Sztuka wojny” jest kultem dla wojska, to dla twórców podróbek – niemieckiej gazety Völkischer Beobachter. Porozmawiajmy o niej dzisiaj.


Niemiecka machina propagandowa III Rzeszy miała dwóch sojuszników: prasę i radio. Z ich pomocą nadano agendę, a „prawidłowe informacje” dotarły do ​​umysłów milionów obywateli. „Tysiącletnia Rzesza” nie dotarła do epoki telewizji masowej i globalnej sieci – aż do epoki post-Gutenbergowskiej we wszystkich jej wersjach. Nawiasem mówiąc, twórcy komputerowych strzelanek nie raz fantazjowali na ten temat, tworząc własne dystopijne światy. W tej samej strzelance „Wolfenstein: The New Order” akcja toczy się w latach 60., a tam naziści nie przegrali, ale dorośli do Stanów Zjednoczonych Ameryki – Stanów Zjednoczonych Niemiec. Mają tam Internet, telewizję i wszelkiego rodzaju drony. Ale to są fantazje artystyczne, a po naszej stronie są spadkobiercy Goebbelsa, co wcale nie jest nowością. Według serwisu informacyjnego PR Week, Od początku operacji specjalnej w działania propagandowe zaangażowało się ponad 150 ukraińskich firm PR. Dopiero na informacyjnym blitzkriegu wrzucono tak wiele, a wszystkie te trujące nasiona wpadły na żyzną glebę, którą kijowscy propagandyści uprawiają od 2014 roku. Absolwenci dziennikarstwa Uniwersytetu Szewczenki nie byli zatrudniani przez wiodące publikacje i telewizję, jeśli nie zdali egzaminu na zawodowe umiejętności tworzenia podróbek.


„Co najmniej 5 na 10 wiadomości w naszym programie powinno dotyczyć Rosji i to tylko w negatywny sposób” – wspominał były redaktor ostatniego komunikatu informacyjnego jednego z czołowych kanałów telewizyjnych na Ukrainie.

Wiadomość była nadawana w duchu: „Poseł Rostowski opowiadał, jak marzy o włączeniu regionu Rostowa do Ukrainy”, „Dowódca jednej z rosyjskich jednostek powiedział, że „rosyjska arbitralność na Krymie ma dość” i marzy służby w armii ukraińskiej”. Oczywiście zarówno zastępca, jak i wojskowy są fałszywi. „Rosja zabrała nam Krym, aby stworzyć tam strefę prostytucji” – nadał w jednym z kanałów telewizyjnych ekonomista Dmitrij Potekchin. Cóż, opowieści grozy w duchu: „Na terytorium Krymu zbudowano obóz koncentracyjny, wszyscy są zmuszeni śpiewać hymn Federacji Rosyjskiej, a jeśli źle śpiewają, odcinają sobie języki”.


Do czego to wszystko doprowadzamy? Co więcej, ukraiński czarny polityczny PR i propaganda jest tylko „chwalebnym” spadkobiercą fabryki kłamstw Goebbelsa. W jednym z materiałów mówiliśmy szczegółowo o aparacie propagandowym III Rzeszy . Mówili też o roli Bandery w kształtowaniu agendy nazistowskiej na terenie Ukrainy . Ale żeby lepiej zrozumieć to zjawisko, trzeba przestudiować nie tylko kontekst, ale i supergwiazdy niemieckiej propagandy, babcine kłamstwo. Przede wszystkim jest to gazeta Völkischer Beobachter (Völkischer Beobachter ), organ druku NSDAP, główna gazeta dla milionów Niemców - cywilnych i wojskowych. Jest to wyraźny przykład tego, jak mały prowincjonalny obieg, raz w dobrych rękach, może stać się potężną bronią w rękach przestępczego reżimu.


Jedna mała dygresja: obecnie ktoś używa niemieckiej marki, by oblewać Rosję, naszą armię na portalach społecznościowych i produkować podróbki o wyraźnie proukraińskiej orientacji. Moim zdaniem nie są to wytrawni propagandyści, ale jakieś niezrównoważone psychicznie łapacze szumu z kompletnym spiskiem mózgu w końcowej fazie. Na tym kończą się podobieństwa między niemieckim Völkischer Beobachter a symulakrum „völkischer beobachter”.

Ale fakt pozostaje faktem: Völkischer Beobachter to bardzo silna marka, powszechnie znana nazwa, gazeta, z której wciąż można nauczyć się sztuki oszukiwania mas.

Aby lepiej zrozumieć tempo i skalę rozwoju gazety, trzeba przestudiować genezę. Za kanclerza Otto von Bismarcka w 1887 r. założono w Monachium podmiejską gazetę „Monachijski Obserwator” (Münchner Beobachter). Typowa prowincjonalna ulotka dla bezpretensjonalnych mieszczan. Codzienne wiadomości, plotki, gazetowe kaczki, smażone fakty, krzyżówki, horoskopy. W 1900 gazetę kupił niejaki Franz Eyer. Podczas I wojny światowej „The Munich Observer” relacjonował wydarzenia na froncie. Najciekawsza rzecz zaczęła się po 1918 r., kiedy to Rudolf von Sebottendorff, założyciel okultystycznego Towarzystwa Thule, z którego spod skrzydeł wyszło wielu prominentnych członków partii nazistowskiej (NSDAP), kupił gazetę. Platformą ideologiczną Towarzystwa Thule jest masoneria, sufizm, alchemia, antybolszewizm, antysemityzm. To jest ideologiczny zaczyn całego szczytu III Rzeszy i wszystkich pod nim. Sebottendorff marzył o „Algadome”, „ziemskim królestwie świadczącym o odrodzeniu ducha cywilizacji Thule, imperium wszystkich Niemców”. Gazeta została przemianowana na Völkischer Beobachter, co dosłownie oznacza „obserwator ludzi”, a dokładniej „felietonista dla nas, a nie dla obcych”.

Völkischer Beobachter, stając się na krótki czas ulotką Towarzystwa Thule, nadawał mistycyzm, protonazizm i antysemityzm, ale jeszcze nie do mas, ale bardziej do swojego - wąskiego kręgu ezoterycznych architektów przyszłości. Przeskoczmy trochę do przodu: w 1933 Sebottendorff opublikował książkę „Przed nadejściem Hitlera: dokumenty wczesnego okresu ruchu narodowosocjalistycznego”, która została natychmiast zakazana w III Rzeszy, a autora aresztowało Gestapo. Jednak w jakiś nieznany sposób uciekł do Turcji, od 1942 r. pracował dla Abwehry, 8 maja 1945 r. popełnił samobójstwo skacząc do Bosforu, według innej wersji – śmierć zainscenizował wywiad turecki, a właściwie założyciel Towarzystwa Thule dożył lat pięćdziesiątych.

W każdym razie Sebottendorf rozgrzał „Monachijskiego Obserwatora” do pożądanego stopnia. W 1920 r. gazeta prowadziła nędzną egzystencję, przytłoczoną hiperinflacją, jaka panowała w powojennych Niemczech. Kupili go za grosza członkowie NSDAP Dietrich Eckart i Ernst Röhm (sojusznik Hitlera, którego usunął w „Noc długich noży”). W ten sposób Völkischer Beobachter stał się listą partyjną partii nazistowskiej. W 1921 r. 32-letni Adolf Hitler przejął kontrolę nad gazetą. Gazeta bardzo lubiła mieszczan, którzy mieli zranione poczucie dumy narodowej. Antysemici, frankofobowie, rusofobowie, antybolszewicy, wkrótce staną się głównym elektoratem ognistego Adolfa. Wszystkie problemy Niemiec wyjaśniano przez pryzmat teorii spiskowych, a mieszczanom bardzo się to podobało.

Nakład gazety rósł gwałtownie - wprost proporcjonalnie do wzrostu popularności mówcy Hitlera. Po nieudanym puczu piwnym 9 listopada 1923 r., kiedy Hitler i jego towarzysze po raz pierwszy próbowali dokonać zamachu stanu, gazeta została zakazana.

Zupełnie inna historia zaczęła się w 1925 roku. Po zniesieniu zakazu i zwolnieniu Hitlera z więzienia Völkischer Beobachter pędził po nazistowskiej autostradzie propagandowej z prędkością ponaddźwiękową. W 1925 r. ukazał się wstępniak Hitlera „Nowy początek”, w 1929 r. Völkischer Beobachter stał się wydawnictwem berlińskim i nabył oddziały, do 1931 r. nakład wzrósł do 120 000 egzemplarzy. Völkischer Beobachter odegrał kluczową rolę w zwycięstwie wyborczym Hitlera. Przypomnę: został kanclerzem w sposób demokratyczny, dopiero po tym, jak dokonał zamachu stanu i został jedynym dyktatorem.

Można powiedzieć, że historia nowoczesnych technologii politycznych sięga tamtych czasów. Czarny PR, gryzące hasła, książeczki „Głosuj na…”, spotkania z ludźmi. W tamtych czasach Völkischer Beobachter pracował dzień i noc. Podczas kampanii wyborczej Hitler podróżował po całych Niemczech, wygłaszał przemówienia, brał udział w wiecach, ściskał ręce zwykłym robotnikom i bankierom, rozdawał autografy wzniosłym damom i płomiennym młodym nazistom, pozował do zdjęć, a nawet całował dzieci przed kamerą. Obiecał wysoki standard życia, likwidację bezrobocia, budowę nowych dróg, podniesienie przemysłu na nowy poziom. To znaczy nie należy zapominać, że kampania PR odbywała się pod znakiem nie zniszczenia, ale rzekomo kreacji, i że nazizm pokaże swoją prawdziwą istotę, gdy wszystkie wątki rządzenia krajem będą w rękach Adolfa. Polecam obejrzeć film Davida Wnendta „He's Here Again”. Tam dobrze rozumiane jest zjawisko PR w ogóle, a rola charyzmatycznego lidera w szczególności. Przypomnę: kampania wyborcza Zełenskiego była również oznaczona „Za wszystko, co dobre”: wstrzymać ogień w Donbasie, pielęgnować demokrację, wprowadzić równość i sprawiedliwość, referenda, zaopatrzyć Ukrainę w gaz i uczynić z niej europejskiego eksportera. Dziś niestety widzimy zupełnie inny obraz.

Chociaż warto zauważyć, że Hitler rzucał ze wszystkich pistoletów. Z przodu po kraju jeździł czarodziej, który obiecywał raj na ziemi. Tymczasem jego poplecznicy inscenizowali prowokacje, szkalowali przeciwników i uciekali się do siłowych metod. Na przykład po spaleniu Reichstagu, za który odpowiedzialność zrzucono na komunistów, notowania NSDAP gwałtownie wzrosły. Na ulicach hitlerowcy z SA przeprowadzali terror, represje i propagandę, a wkrótce dołączyli do nich SS. Oto pytanie, dlaczego bataliony narodowe szalały na Ukrainie? Ponieważ „nadają program” swoimi skutecznymi metodami. Nie ma odbioru złomu.

W styczniu 1933 Hitler został kanclerzem Niemiec. Były to ostatnie wielopartyjne wybory do 1990 roku. W marcu 1933 r. Führer otrzymał władzę dyktatorską, miażdżąc wszystkich swoich przeciwników dosłownie i w przenośni. Völkischer Beobachter zmienił się z ulotki partyjnej w gazetę rządową. Teraz obywatel niemiecki był zobowiązany do zapisania się do Völkischer Beobachter pod groźbą represji. „Gazeta ludowa. Nie jesteś z ludźmi?” Hitlerowcy i listonosze pukali do domów. Od tego czasu gazeta jest zjednoczonym frontem informacyjnym wraz z niemieckim radiem. W każdym domu było radio, co oznaczało, że Hitler nadawał w każdej rodzinie. Od pierwszych dni II wojny światowej Völkischer Beobachter opisał zwycięstwa armii niemieckiej, nie opierając się na wiarygodnych faktach. Tak jak robią to teraz ukraińskie media.
2 lutego 1943 r. Alfred Rosenberg opublikował felieton zatytułowany „Nasi żołnierze zginęli, aby Niemcy mogły żyć!”.

„Tak jak królowie, rycerze i jeźdźcy Burgundii na obcej ziemi walczyli do końca z Hunami, tak szósta armia walczyła pod Stalingradem z milionową armią bolszewików. Walczyli, polegli lub wstali, ranni i wyczerpani w mieście, które również nosi imię naszego wroga, jak za czasów Nibelungów ”- napisał Rosenberg.

Co pisał Völkischer Beobachter w kolejnych wydaniach? Przygotowywana jest poważna kontrofensywa armii niemieckiej, która umożliwi odbicie Stalingradu i innych terytoriów okupowanych przez Armię Czerwoną. Czy to ci nic nie przypomina? Jak wiemy, od 1943 roku Armia Czerwona pędziła Niemców aż do Berlina. Podczas gdy Wehrmacht poniósł klęskę po klęsce, Völkischer Beobachter pisał o zwycięstwach, że podobno trwała kontrofensywa, że ​​Hans wkrótce wygra i wróci do domu. I większość Niemców w to uwierzyła. Nie zdziw się – nie mieli innych źródeł informacji. Pełna próżnia. Kiedy Armia Czerwona wkroczyła do Berlina, wielu było tak wstrząśniętych, że wybuchła fala samobójstw. Przepaść między niemiecką propagandą a rzeczywistością była potworna.

Ostatni numer „Völkischer Beobachter” trafił do druku 30 kwietnia 1945 r. Na pierwszej stronie widnieje krzykliwy nagłówek: „Bunt tchórzliwych dezerterów stłumiony w Monachium!”. Nigdy nie wyszedł z oczywistych powodów. Po wkroczeniu wojsk sowieckich pracownicy wszystkich oddziałów gazety – Berlina, Monachium, północnych, południowych i Wiednia – albo uciekli, albo naśladowali.

Tak zakończyła się 58-letnia historia gazety , która przeszła od prasy żółtej do centralnej publikacji propagandowej. Ciekawe, co zrobią ukraińscy propagandyści po NWO? Uciec czy zmienić buty? Czas pokaże.




15 lipca 2022, 11:50

 
Nazizm w USA: jak ideologia nazistowska rozkwitła na spokojnych wodach Ameryki i co zaowocowało

Pułkownik Khodarenok mówił o nazistowskich prądach w USA

W Stanach Zjednoczonych tradycja nazistowska jest bardziej rozpowszechniona niż w Niemczech, gdzie została odcięta od korzeni w 1945 roku. Waszyngton po Norymberdze nie spieszył się z postawieniem przed sądem rodzimych nazistów. W efekcie funkcjonują tam dziś dziesiątki i setki radykalnych grup, niektóre z nich są dość marionetkowe, inne nadzorowane przez służby specjalne i wysyłane na Ukrainę. Obserwator wojskowy „Gazeta.Ru”, Michaił Khodarenok, dokonał historycznej dygresji i przeglądu klimatu politycznego w Stanach Zjednoczonych.


Ameryka to niesamowity kraj. Jeśli spojrzymy za zasłonę agresywnej polityki zagranicznej USA i szaleńczej polityki wewnętrznej, znajdziemy prawdziwą rezerwę wśród najbardziej dziwacznych stworzeń. Dziedzictwem lat 60. są społeczności hippisowskie, które przekazują wartości „pokolenia kwiatów” swoim dzieciom i wnukom, są punkowe squaty, są stowarzyszenia wegańskie Food not Bombs, jest wiele innych ruchów, które w rzeczywistości nie wpływać na politykę.Brzmi to szaleńczo, że w kraju, który wygrał II Światowy nazizm, jak lubią o sobie mówić, neonazizm wciąż gwałtownie kwitnie.

Jedną z nowych prawicowych organizacji jest Shield Wall Network. Antysemici i rasiści. Dziesiątki członków rozsianych po całym Arkansas i kilku członków w Tennessee i Zachodniej Wirginii. SWN jest powiązany z Ruchem Narodowo-Socjalistycznym, Partią Rycerską (Liga Południa), grupą klanową z Harrison. Organizują wspólne imprezy, palą krzyże, świętują urodziny Führera, marzą o „Nowej Ameryce”, zakłócają wydarzenia ku pamięci ofiar Holokaustu. Według niektórych wskazań jest to na ogół organizacja paramilitarna. Wydawałoby się, że wektor tam już dawno został zastąpiony. To era Black Lives Matter, a mistrzowie rasy aryjskiej są w mniejszości. I jest. Są uważani za wyrzutków, brzydkie kwiaty w szklarni, wolą nie zwracać na nie uwagi.

Pierwsza Poprawka wyraźnie zakazuje Kongresowi ograniczania wolności słowa lub prasy; lub prawo ludu do pokojowych zgromadzeń i wnioskowania do rządu o zadośćuczynienie. Czternasta Poprawka rozszerza ten zakaz na stany. Neonaziści znają swoje prawa i umiejętnie z nich korzystają. Istnieje wiele filmów fabularnych, które odzwierciedlają ten fenomen – „American History X”, „Skinheads”, „Green Room” i jest wiele filmów, które w satyryczny sposób przedstawiają neonazistów, np. „Black Klansman” .


Nie zmienia to kwestii, w jaki sposób kraj, który walczył z nazizmem, na to pozwala. Wszystko jest bardzo proste.Kiedyś Stany Zjednoczone, które nie odczuły ciężaru wojny z Hitlerem na własnym terytorium, tak jak zrobiły to z ZSRR i Francją (choć w mniejszym stopniu), nie otrzymały niezbędnych szczepień.A od 1949 roku, od powstania NATO , przeszli na konfrontację z ZSRR. Ale to jest powierzchnia zjawiska. Korzenie sięgają znacznie głębiej. Ku Klux Klan, próba zemsty amerykańskich rasistów z Południa po klęsce w drugiej wojnie domowej, ucieleśniała ideał radykalnej grupy. Paramilitarna struktura, jeden mundur, milczące poparcie władz, zmieniając ich wiece w urzekająco przerażający karnawał. W latach 20. ubiegłego wieku nadeszła moda na Mussoliniego. W 1936 r. na wzór hitlerowskich hitlerowskich Niemiec i za sugestią Rudolfa Hessa zorganizowano niemiecko-amerykański Bund. To prawda, że ​​przyjmowano tam tylko Niemców pochodzenia amerykańskiego. Po I wojnie światowej wielu Niemców uciekło do Stanów Zjednoczonych.


Z kolei Bund zastąpił Przyjaciół Nowych Niemiec. Zaczęli od sprzeciwu wobec Żydów, którzy w proteście przeciwko antysemityzmowi III Rzeszy ogłosili bojkot niemieckich towarów.


Długa i zagmatwana historia


Najważniejsze jest to, że bundowcy cieszyli się poparciem Niemiec, we wszystkim kopiowali swoje radykalne ugrupowania i atakowali przedstawicieli administracji Roosevelta. Pierwsza poprawka do konstytucji chroniła członków Bundu do 8 grudnia 1941 r. Wtedy prezydent USA wypowiedział wojnę Osi, a bundowcy nie mogli przysięgać wierności Niemcom. Do 1942 roku ruch popadł w zapomnienie, przywódcy uciekli do Ameryki Łacińskiej. Jeśli któryś z radykalnych renegatów pozostał, wolał milczeć, gromadzić gniew.W 1949 r., jak już wspomniano, ZSRR stał się wrogiem numer jeden, potem polityka makcartyzmu, polowanie na czarownice, kiedy najstraszniejsze było nazywanie siebie komunistą, a nie nazistą.W latach 50. pojawiła się amerykańska partia nazistowska, która zmieniała się w kolejnych dekadach, osiągając szczyt w latach 1966 i 1967. Ich lider Rockwell stał się niemal przedstawicielem establishmentu, a nawet udzielił wywiadu magazynowi Playboy. Potem został zabity, potem nastąpił rebranding, zmieniono nazwę na „Nowy Porządek”, uderzony mistycyzmem. Podsumowując, w Stanach Zjednoczonych neonazizm jest dziwnie spleciony z polityką, dziedziną prawa, popkulturą i kontrkulturą. Henry Ford , Walt Disney , Prescott Bush , ojciec Busha seniora (dziadek Busha juniora ), wszyscy sympatyzowali z nazistami i byli zagorzałymi antysemitami.

Niedawno portal informacyjny The Grayzone opublikował dane, według których CIA , siły specjalne USA i inne organy rządowe szkolą regularne siły zbrojne na Ukrainie. Nie tylko paramilitarne, ale oddziały zmotywowanych, dobrze wyszkolonych nazistów. Były US Marine Benjamin Bush, emerytowany oficer piechoty Adrian Bonenberger i weteran wojny w Iraku Matt Gallagherspecjalnie pojechał do Lwowa szkolić miejscową młodzież. Członkowie radykalnych amerykańskich grup od dawna mają sieć agentów na całym świecie. Pociągnij za sznurek Shield Wall Network - dotrzesz do Azova (zakazanego w Rosji). Amerykańscy radykałowie Rise Above z południowej Kalifornii trenowali ramię w ramię z ukraińskimi nacjonalistami. Według niektórych doniesień amerykańskie służby wywiadowcze nadzorują radykałów, nie ingerując w ich sprawy, tylko jeśli nie posuwają się za daleko i nie stanowią zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego.

Według niedawnego raportu Centrum Antyterrorystycznego Akademii Wojskowej West Point, konflikt na Ukrainie „służył jako potężny akcelerator” dla globalnego ruchu białej supremacji. A teraz bardzo zabawny moment. Jak z sytuacji wychodzi Joe Biden , który po dojściu do władzy próbował przeciwstawić się Donaldowi Trumpowi wygłaszanie otwarcie rasistowskich oświadczeń. Ale walka o dominację nad światem „zmusza” go do podpisywania pakietów pomocy dla ukraińskich radykałów, do przymykania oczu na zbrodnie ukraińskich ochotników. Wszystko jest bardzo proste. Przy wsparciu służb specjalnych, prawicowi uliczni radykałowie są kierowani do grup paramilitarnych, otrzymują broń, poligony, przez „szczurze przejścia” i przechodzą pod przykrywką na Ukrainę. Wraz z wyrzutkami Azowa i im podobnych stają się ikoną domorosłych amerykańskich skinheadów i neonazistów, przedstawicieli tego samego „rezerwy”, o którym mowa na początku. Na sofowych radykałach, usianych swastykami, co jakiś czas nakładane są biurokratyczne sankcje, najczęściej wysiadając z grzywien. Jeśli nikogo nie zabiłeś ani nie okradłeś, prawdopodobnie nie trafi do więzienia. Tak więc administracja Bidena pokazuje, że, jak mówią,

Jakobiński dziennikarz Branko Marcetic trafnie podsumował obecną politykę Waszyngtonu:

„Zamiast rozładowywać napięcia po prostu zgadzając się na długotrwałe żądanie Rosji dotyczące twardych ograniczeń ekspansji NATO na wschód, wydaje się, że Waszyngton zdecydował, że nieograniczona planetarna dominacja militarna jest tak ważna, że ​​lepiej 'spać' z prawdziwymi faszystami”.

Po prostu nie trzeba myśleć, że wszystko zaczęło się w 2015 roku, kiedy amerykańskie agencje wywiadowcze zaczęły szkolić radykałów dla Kijowa. To stara tradycja.W latach 60. CIA współpracowała z kubańskimi radykałami i przekształciła Miami w centrum terrorystycznej przemocy. Wszystko po to, by walczyć z Fidelem Castro . Następnie, w latach wojny radziecko-afgańskiej, szkolono mudżahedinów. W latach 2010 Waszyngton poparł „syryjskich rebeliantów”, po czym sytuacja wymknęła się spod kontroli. Nie ma co myśleć, że cały karnawał, całe to klaunowanie z Shield Wall Network, nowym Ku Klux Klanem i innymi „kwiatami zła” idzie osobno (a amerykańscy mieszkańcy starają się tak myśleć, tylko unikając radykałów). z obrzydzeniem), a polityka - osobno. Nie, to jest „amerykańska dialektyka”, która w razie potrzeby zmyli nawet diabła.









Biografia autora:

Michaił Michajłowicz Chodarenok jest wojskowym obserwatorem emerytowanego pułkownika Gazeta.Ru.

Ukończył Mińską Wyższą Inżynierską Szkołę Pocisków Przeciwlotniczych (1976 ),
Wojskową Akademię Dowodzenia Obrony Powietrznej (1986 ).
Dowódca batalionu rakiet przeciwlotniczych S-75 (1980-1983 ).
Zastępca dowódcy pułku rakiet przeciwlotniczych (1986–1988 ).
Starszy oficer Sztabu Głównego Wojsk Obrony Powietrznej (1988-1992 ).
Oficer Głównej Dyrekcji Operacyjnej Sztabu Generalnego (1992–2000).
Absolwent Akademii Wojskowej Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Rosji (1998 ).
Felietonista „Niezawisimaya Gazety” (2000–2003 ), redaktor naczelny „Wojskowego Kuriera Przemysłowego” (2010–2015) .

https://www.gazeta.ru/army/2022/09/16/15387169.shtml?updated

https://www.gazeta.ru/army/2022/09/22/15409777.shtml?updated

https://www.gazeta.ru/army/2022/08/11/15240092.shtml?updated

https://www.gazeta.ru/army/2022/07/15/15091604.shtml?updated