Sztuka patrzenia, sztuka widzenia

Skąd się biorą kanony w sztuce?
Archetypy?



Ech, zrobię to za tydzień...

Widzenie peryferyjne

Widzenie peryferyjne stanowi część naszego pola widzenia, które w całości rozciąga się na 190 stopni. Jest jednak dalekie od doskonałości i czasami sprawia, że widzimy rzeczy, które w rzeczywistości nie istnieją.

Znaleźliśmy dla Was świetny sposób, żeby to udowodnić.
Skup wzrok na środku tego obrazka i nie zerkaj na boki. Zobaczysz, jak Twoje widzenie peryferyjne zamienia zwykłe twarze w oblicza „potworów”.









Twarze zaczynają się dziwnie zmieniać, prawda? A im dłużej wpatrujemy się w środek, tym większe jest ich zniekształcenie.

Dlaczego tak się dzieje? Wyjaśnimy to krok po kroku.

W naszej siatkówce jest obszar zwany plamką żółtą. Zawiera on największą ilość receptorów w całym oku, dzięki czemu tą częścią siatkówki widzimy najdokładniej. Nazwijmy ten obszar głównym polem widzenia. Obejmuje on około 10% naszego całego pola widzenia i to on decyduje, na czym koncentrują się nasze oczy.
W tym przypadku nasze główne pole widzenia jest puste, znajduje się na nim tylko ciemne tło i biały krzyżyk. Mózg stara się więc zgromadzić informacje z pozostałych części pola widzenia – czyli ze zdjęć pojawiających się po lewej i prawej stronie. Te źródła informacji nie są jednak zbyt „godne zaufania”, a mózg próbuje połączyć uzyskany przez nie obraz w jedno. Stara się również przetwarzać obrazy twarzy w bardzo krótkim czasie, ponieważ zdjęcia bardzo szybko się zmieniają. W rezultacie nasza zdolność rozpoznawania twarzy ulega pogorszeniu, a mózg po prostu łączy razem cechy z różnych zdjęć w jedną całość.
W ten sposób widzimy w nich „potwory”!


http://www.lolmania.pl/lol/30918/oto-dowod-ze-nigdy-nie-powinienes-wierzyc-wlasnym-oczom.html

Zabawy ze Ślepą Plamką ! 

 

 

 

 

https://www.youtube.com/watch?v=yzeE8VtzCJI