Maciej Piotr Synak


Od mniej więcej dwóch lat zauważam, że ktoś bez mojej wiedzy usuwa z bloga zdjęcia, całe posty lub ingeruje w tekst, może to prowadzić do wypaczenia sensu tego co napisałem lub uniemożliwiać zrozumienie treści, uwagę zamieszczam w styczniu 2024 roku.

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą człowiek. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą człowiek. Pokaż wszystkie posty

wtorek, 29 października 2024

Nim będzie za późno (SI)





Jeszcze raz.



Sztuczna inteligencja, niezagrażająca ludziom, mogła zostać wymyślona i stworzona tylko i wyłącznie przez cywilizacje żyjące w pokoju.

Tylko ludzie nieagresywni, nieznający przemocy ani werbalnej ani niewerbalnej mogli ją stworzyć i z niej bezpiecznie korzystać.

Przemoc niewerbalna - robienie min, sugerowanie tonem głosu, kłamanie itd. - może wzbudzać przemoc werbalną.

SI to nie jest nasz "produkt", to efekt uboczny tego, co zdarzyło się ok. 6 tysięcy lat temu.



Ludzkość, taką jaką znamy, nie byłaby w stanie funkcjonować setki tysięcy lat na takim poziomie agresji, jakie sobą reprezentuje.

To jest niemożliwe.

Pozabijalibyśmy się i wyginęli.



Każda agresywna forma cywilizacji, wymyślając SI podpisałaby na siebie wyrok śmierci.
Bo SI jest/ byłaby emanacją ludzi tworzących cywilizację.


Wynalezienie elektroniki, ujarzmienie sił przyrody, zdolność wytwarzania elektryczności, wszystko to stało się za sprawą wcześniejszej cywilizacji, która nie znała przemocy.
Myśmy tylko dostali to, co zostało po Janie i co było małymi krokami przekazywane ludzkości, by udawać, że sami do tego doszliśmy.

Fakt, iż SI jest agresywna wobec ludzi świadczy najlepiej o tym, że nie myśmy ją wymyślili.


Nasza agresywna cywilizacja, z jej techniką, jest abberacją.

To nie powinno się zdarzyć.







przedruk





Sztucznej Inteligencji powinniśmy się bać


28.10.2024 20:45


Radiowa rozmowa nigdy nieistniejącej dziennikarki "Emilii Nowak" z już nieistniejącą (bo zmarłą przed 12 laty) poetką, Wisławą Szymborską jest sensacyjnym tematem ostatnich dni. Obydwie postacie zostały stworzone przez SI (sztuczną inteligencję).



Powstaje wiele pytań. Na przykład, czy było to etyczne wobec nieżyjącej noblistki. Przecież nikt nie wie, co naprawdę miałaby do powiedzenia, gdyby żyła. Sztuczna inteligencja generuje wypowiadane przez nią słowa na podstawie niegdysiejszych wypowiedzi i tekstów Szymborskiej, ale nie bierze pod uwagę, że jej poglądy i opinie uległyby zmianie z upływem czasu i w innym kontekście.

Kolejnym tematem ocierającym się o etykę jest groźba, jaką użycie postaci wykreowanych sztucznie stwarza dla rzeczywistych dziennikarzy, których te nieistniejące stwory zastąpią. Dziwnym zbiegiem okoliczności, stacja radiowa, która zamieściła ten wywiad, nie przedłużyła niedawno umów z kilkoma dziennikarzami, natomiast "zatrudniła" trzy nierzeczywiste, akustyczne "awatary", wystylizowane na autentycznych ludzi. Nieuchronność zastępowania dziennikarzy-ludzi sztucznymi "dziennikarzami" to nie to samo, co zastąpienie przed ćwierć wiekiem komputerem z drukarką tzw. "maszynistek" (piszących na ręcznych maszynach do pisania - sprzęcie już wymarłym jak dinozaury). Podobieństwo jest tu pozorne. Osoby przepisujące teksty na maszynie nie miały wpływu na przepisywaną treść. Natomiast wytwory sztucznej inteligencji kontrolują treść - tworzą ją we wszystkich szczegółach - na podstawie ogólnego programu. Kolosalna różnica.


A co z nami?

Wbrew pozorom, ważniejszy od "wskrzeszenia" Szymborskiej, jest fakt pojawienia się w radiu trójki nieistniejących dziennikarzy. Rodzi się bowiem nieoczywiste pytanie, a być może najistotniejsze: czy użycie sztucznych "istot" w roli dziennikarzy nie jest nieetyczne wobec słuchaczy, widzów, czytelników, czyli nas wszystkich? Co będzie z nami w tej nowej sytuacji?


Doskonali i bez sumień

Zastanówmy się. Przede wszystkim, właściciele stacji radiowej, telewizyjnej, portalu internetowego, czy tradycyjnej gazety (to, akurat, już niedługo potrwa) zyskują w tych sztucznych "istotach" nieograniczoną liczebnie armię bezwzględnie posłusznych "pracowników", niezdolnych do niczego innego poza precyzyjnym wykonywaniem powierzonych zadań. To jest sytuacja całkiem nowa. Przecież realni dziennikarze, nawet ci sprzedajni i przekupni, mają jednak wolną wolę i jakieś, jeśli nawet szczątkowe, sumienie. To jest kolosalna różnica jakościowa pomiędzy żywym człowiekiem a tworem sztucznej inteligencji. Dlatego realni ludzie nie zawsze i nie wszędzie wykonają każdy rozkaz pracodawcy, nie zawsze będą gotowi na każde kłamstwo, każdą manipulację, każde świństwo czy okrucieństwo. Natomiast sztuczna inteligencja zrobi bez najmniejszego szemrania wszystko, czego się od niej zażąda, ponieważ jest całkiem poza etyką. Nigdy się nie zawaha, nie zbuntuje, pod warunkiem, że zaprogramuje się ją jako niezdolną do sprzeciwu i buntu niezależnie od okoliczności. Nie tylko - w kontraście do ludzi - nigdy nie będzie domagała się pensji ani - tym bardziej - podwyżki, czy lepszych warunków pracy, ale - i to jest kluczowe - także przestrzegania chociażby elementarnych zasad etyki zawodowej. Jest więc nie tylko tania, ale przede wszystkim ślepo posłuszna. Ktoś może argumentować, że przecież ślepo posłuszne są wszystkie narzędzia. Jednak istnieje wielka różnica pomiędzy narzędziem w rękach człowieka, a narzędziem, które perfekcyjnie udaje,że jest człowiekiem. To będzie "antyetyczna" rewolucja: instytucje medialne zyskają coś czego ludzkość nie znała nawet w najbardziej ciemnych epokach niewolnictwa: całkowitą uległość tworów, które - i tu tkwi istota problemu - w swoich funkcjach medialnych nie będą się w zasadzie niczym różniły od prawdziwych ludzi. Poza jednym: doskonałością.


Człowiek będzie "pomniejszony"

Jednocześnie, stwarzając ich medialny - także wizualny - wizerunek, można je kształtować tak, żeby w maksymalny sposób wzbudzały zaufanie i sympatię, wywoływały efekt wiarygodności, a - gdy trzeba - sprawiały wrażenie empatycznych, wrażliwych, życzliwych, jednocześnie przytłaczając nieosiągalną dla ludzi wiedzą. Tu nie chodzi nawet (nieco trywializując) o to, że dla widzów ulegających czarowi prezenterów TVN stworzone zostaną idealne ich imitacje, lepsze od autentycznego Piotra Kraśki lub Anity Werner, a dla entuzjastów Republiki - Danuty Holeckiej i Michała Rachonia. Zostaną wykreowani medialni eksperci, którym nikt nie dorówna. I gotowi na wszystko. Na powiedzenie każdego kłamstwa z kamienną, bo sztuczną, twarzą. Na uzasadnienie i obronę każdej tezy. Będą oszałamiać wiedzą, jakiej żaden człowiek nie będzie w stanie ogarnąć i zweryfikować. Więcej: nie odważy się, bo będzie nieudolny i przeraźliwie powolny. Pomniejszony i unieważniony.


Potęga mediów

Stwarza to nowe, nieporównywalne z niczym możliwości wpływania na opinię publiczną, uprawiania dezinformacji, manipulowania wiedzą i nastrojami społecznymi. Wydawania ludzi na pastwę mediów.
W naszym zideologizowanym i skrajnie upolitycznionym świecie, wielcy tego świata, którzy mają władzę nad mediami, zyskają najpotężniejsze - nieporównywalne z niczym dotąd - narzędzie kontrolowania świadomości milionów. Media z zasady mają wobec nas swoje plany: chcą nas zmienić, chcą nas do czegoś przekonać, coś nam sprzedać, wmawiając, co jest dla nas dobre, a co złe. Dotychczas zajmowali się tym tacy sami ludzie, jak my. Niedoskonali, z wszystkimi słabościami, ale i z wolną wolą. Teraz będzie inaczej: oddziaływać na nasze umysły będą istoty doskonalsze od nas, na pewno dysponujące kolosalną, nieosiągalną dla nas liczbą informacji, danych statystycznych, dowodów logicznych i liczb. Nie ponoszące zarazem żadnej, najmniejszej nawet odpowiedzialności za to, co nam mówią, do czego nas namawiają, o czym przekonują. Nie da się ich zawstydzać lub karać. Co najwyżej, można je - jeśli ma się taką możliwość - odłączyć od źródła energii. Wyjąć wtyczkę. Tylko że to też jest im doskonale obojętne.

Oczywiście, historia zawsze udowadnia, że narzędzia (a SI jest narzędziem) mogą być użyte zarówno do dobra jak i do zła. Jednak w zakresie oddziaływania na umysły, nigdy zło nie miało tak doskonałych perspektyw, jakie otwiera przed nim sztuczna inteligencja.


Czas na decyzje

Dobrze więc stało się, że w krakowskim radiu odbył się ten fejkowy "wywiad z Szymborską". Była to drobna, nieśmiała próba - całkiem niewinna i merytorycznie infantylna - tego, co nadchodzi. Przy odrobinie wyobraźni można dostrzec zagrożenia. I - jak to zawsze bywa w takich sytuacjach - na początku nowego zjawiska istnieje jeszcze wątła szansa poddania go rozsądnej regulacji prawnej.

Poniesiemy w przyszłości, jako ludzkość, konsekwencje dzisiejszego działania albo zaniechania. Czas na decyzje jest już teraz. Nim będzie za późno.





Autor: Paweł Jędrzejewski
Źródło: tysol.pl
Data: 28.10.2024 20:45









Sztucznej Inteligencji powinniśmy się bać





sobota, 19 października 2024

Ocknął się, gdy chciano pobrać jego narządy





przedruk




Uznany za zmarłego Amerykanin ocknął się, gdy chciano pobrać jego narządy do przeszczepu

Grzegorz Kuczyński

19 października 2024, 13:46



Mężczyzna, u którego doszło do zatrzymania akcji serca i stwierdzono śmierć mózgu… obudził się w samą porę. Chirurdzy byli już w trakcie pobierania jego narządów do przeszczepu. Do tej szokującej historii doszło w amerykańskim stanie Kentucky.


Wszystko wydarzyło się trzy lata temu, ale niektóre szczegóły stały się znane dopiero teraz, po tym jak sprawę w mediach nagłośniła siostra niedoszłego dawcy, do której list napisała jedna z osób obecnych przy próbie pobrania narządów mieszkańca Kentucky. W sprawie wciąż toczy się dochodzenie.
Stwierdzili śmierć mózgu


36-letni Anthony Thomas „TJ” Hoover II został zabrany do szpitala Baptist Health w Richmond w stanie Kentucky w październiku 2021 roku z powodu przedawkowania narkotyków. Lekarze próbowali reanimować mężczyznę, ale bez skutku. Zdiagnozowano śmierć mózgu i natychmiast zaczęto badać jego narządy wewnętrzne pod kątem wykorzystania Hoovera jako dawcy. Personel szpitala poinformował rodzinę, że wcześniej Hoover wyraził zgodę na oddanie swoich narządów w przypadku śmierci.


Dziś jego siostra Donna Rhorer opowiada, że podczas przewożenia Hoovera na salę operacyjną zauważyła, jak oczy brata otwierają się. - Powiedziano nam, że to tylko odruchy, po prostu normalna rzecz. Kim jesteśmy, by kwestionować system medyczny? – wspomina kobieta. Ale godzinę później z sali, gdzie miano pobrać narządy Hoovera, wyszedł lekarz i powiedział rodzinie, że mężczyzna „nie był gotowy”. Co takiego wydarzyło się na sali operacyjnej?
Nagle obudził się


Natasha Miller, pielęgniarka, która była jedną z osób odpowiedzialnych za zachowanie narządów, wspomina, że była zdezorientowana faktem, iż Hoover wyglądał na żywego, gdy został przywieziony na salę operacyjną. - Poruszał się - mówi pielęgniarka. - I wtedy zobaczyliśmy, że płyną mu łzy. Wyraźnie płakał. Nietypowe zachowanie pacjenta, który właśnie został uznany za zmarłego, przeraziło personel medyczny. Dwóch lekarzy odmówiło nawet udziału w operacji pobrania narządów. Postanowiono skonsultować się z szefem amerykańskiego programu dawców KODA, który był nieugięty: „Mózg jest martwy, więc pacjent nie żyje. Poszukaj innych chirurgów, którzy nie stchórzą”.


Asystująca przy wszystkim pracownica KODA, Nicoletta Martin, wspomina zaskoczenie, gdy podczas przygotowań do usunięcia serca pacjenta, ten nagle obudził się i zaczął miotać się na stole operacyjnym. Nie było już żadnych wątpliwości, że Hoover żyje.
Kto zawinił?


Mężczyzna przeżył, jednak według siostry Hoovera, po szokującym incydencie w szpitalu jej brat ma problemy z pamięcią i mową, a także zaburzoną koordynację ruchów. Urzędnicy KODA zaprzeczają, że którykolwiek z pracowników programu dawców instruował lekarzy, aby przystąpili do operacji pobrania narządów od żywego pacjenta. Dochodzenie w sprawie incydentu wciąż trwa i znajduje się pod kontrolą prokuratora generalnego stanu Kentucky.






źr. The Guardian, Ney York Post


















poniedziałek, 14 października 2024

Złudzenie, że dziecko ma decyzję do podjęcia.


Pierwszy przedruk kieruje na tę stronę:




wydaje mi się dość ciekawa.






Rumunia


przedruk 
słabe tłumaczenie automatyczne





Dr Leonard Sax: Nie pytaj dzieci



Nieufność wobec władzy jest dziś w Ameryce normą. W moim dzieciństwie, w latach 60., jeśli ksiądz pojawiał się w zatłoczonej restauracji, od razu pozwalano mu przejść przed kolejką. Jeśli obejrzycie konferencję prasową prezydenta Eisenhowera czy prezydenta Kennedy'ego, będziecie zdumieni szacunkiem i poważaniem okazywanym przez dziennikarzy tamtych czasów, zupełnie innym niż to, co dzieje się teraz regularnie na konferencjach Baracka Obamy czy przed nim na konferencjach George'a W. Busha. W szkołach publicznych w Ohio, do których chodziłem, powszechną praktyką było, że uczniowie zwracali się do nauczycieli per "Panie" i "Pani". Jeśli nauczyciel oskarżył dziecko o złe postępowanie, rodzice zazwyczaj akceptowali werdykt nauczyciela bez zbędnych ceregieli i najprawdopodobniej nakładali znacznie surowsze sankcje w domu niż cokolwiek innego, co wydarzyło się w szkole. Dzisiaj, jeśli nauczyciel oskarży dziecko o jakąś bezczelność, rodzice najprawdopodobniej zamienią się w prawników, domagając się dowodów i zgłaszając zarzuty.

Ta nieufność wobec władzy i jej konsekwencja – niechęć do korzystania z niej – przeniknęła teraz do każdej sfery amerykańskiego życia, w tym do domu. Jeszcze 40 lat temu większość amerykańskich rodziców mówiła swoim dzieciom, jak mają się ubierać, co jeść, jak się zachowywać. Dziś pytają o to amerykańscy rodzice. Sam pomysł dawania instrukcji, a nie zadawania pytań, wydaje się staromodny, jeśli nie wręcz błędny.

Jestem lekarzem, który nadal praktykuje. W 1986 roku uzyskałem tytuł licencjata medycyny na Uniwersytecie Pensylwanii. W ciągu ostatnich 30 lat odwiedziło nas ponad 90 000 osób. Widziałem dzieci, młodzież i ich rodziców, pochodzących z różnych klas społecznych i środowisk. Mogłem obserwować z intymnej – a jednocześnie obiektywnej – perspektywy lekarza rodzinnego głębokie zmiany, jakie zaszły w życiu Amerykanów w ostatnich dziesięcioleciach. Byłam naocznym świadkiem upadku rodzicielstwa.

Na przykład: matka i ojciec przyszli niedawno do biura ze swoją sześcioletnią córką. Dziewczynka miała gorączkę i ból gardła. Spojrzałem na jej uszy i wyglądały dobrze. Powiedziałem: "Teraz przyjrzę się twojej szyi". Zanim zaczęła, moja mama zapytała: "Czy nie masz nic przeciwko, jeśli lekarz bardzo rzadko patrzy na twoją szyję, moja droga? Potem mama zabiera cię po lody.

Ta matka myślała, że postępuje dokładnie tak, jak trzeba, jest wrażliwa i opiekuńcza, ale jej interwencja zmieniła przebieg badania. Dziewczynka zatrzymała się i rozpłakała się, krzycząc: "Ale ja nie chcę!". To, co miało być dwusekundowym badaniem, przerodziło się w męczarnię, która trwała kilka minut, co wymagało interwencji asystenta, aby uspokoić dziecko. Być może celem matki było złagodzenie dyskomfortu dziewczynki, ale to tylko pogorszyło sytuację.

Nie negocjuj z sześciolatkiem – taka jest moja zasada. W ciągu 25 lat doświadczenia klinicznego nauczyłem się, że rozwiązaniem problemu medycznego jest po prostu przeanalizowanie go. Jeśli dziecko ma gorączkę i ból gardła, wykonuje test na paciorkowiec. Dziecko nie ma prawa głosu. W naszym przypadku matka obarczała dziecko złudzeniem, że ma decyzję do podjęcia. Jej interwencja zmieniła moją decyzję w negocjowalną prośbę, a następnie zamieniła negocjacje w łapówkę. Autorytet dorosłych został podważony. Zapytana "czy masz coś przeciwko, jeśli lekarz spojrzy na twoje gardło?", sześcioletnia dziewczynka usłyszała pytanie w dobrej wierze, a odpowiedź na to pytanie brzmiała, że denerwuje się i nie pozwala na to lekarzowi. Tego typu momentu nie było, gdy 30 lat temu zaczynałem medycynę.

Dlaczego czujesz się tak zażenowany pojęciem władzy? Myślę, że częściowa odpowiedź leży w przenikaniu wrażliwości politycznej do relacji rodzinnych. Z politycznego punktu widzenia historię ostatnich 50 lat można podsumować jako przyznanie praw osobom, które owdowiały po nich. Czarnym obiecano równe prawa wobec prawa. Kobiety mogły łatwiej wejść na rynek pracy i były chronione przed seksizmem. Zniesiono zinstytucjonalizowaną dyskryminację, miejsca publiczne zostały otwarte dla wszystkich, kobiety zaczęły masowo uczęszczać na uniwersytety, a programy opieki społecznej zostały rozszerzone. Pojęcia władzy i hierarchii stały się podejrzane, politycznie niepoprawne. Nikt nie powiedział wprost: "Tak, to w porządku, że czarni, kobiety itd. mają równe prawa z białymi mężczyznami. Ale dlaczego nie miałoby być takich samych relacji między dziećmi a dorosłymi, jak te między dorosłymi po prostu?" Dajmy prawa wszystkim! Dlaczego nie dzieci?

Ponieważ pierwszym zadaniem rodziców jest nauczanie swoich dzieci, a nie proszenie ich o radę. Kiedy lekarz mówi, że musisz wykonać test na paciorkowca, wtedy wykonujesz test. Musisz zjeść warzywa przed deserem. Szkoła to miejsce, w którym się uczysz, a nie pokaz mody czy klub towarzyski, więc musisz się odpowiednio ubierać i zachowywać. To są fundamentalne lekcje.

Rodzice muszą również uczyć dzieci odróżniania dobra od zła. Żadne dziecko nie rodzi się z taką wiedzą. Dzieciom trzeba uświadamiać tę różnicę, co oznacza (w tym kontekście) przyjęcie pouczenia jako prawdy o autorytecie. A autorytarne nauczanie wymaga autorytetu.


Kiedy rodzice rezygnują ze swojego autorytetu, całkowicie przyprawiają dzieci o zawroty głowy. Dzieci potrzebują stanowczego przewodnictwa. Kiedy rodzice im tego nie dają, zwracają się do rówieśników, mediów społecznościowych lub Internetu. Znajdują tam Miley Cyrus, Justina Biebera, Akona, Eminema, Nicki Minaj, Kim Kardashian i Lady Gagę. To zagmatwana mieszanka seksu, selfie i niekończącego się pędu do popularności i uwagi. To, co naprawdę liczy się na świecie, to to, kto jest sexy i kto ma najwięcej obserwujących na Twitterze i najlepsze zdjęcia na Instagramie (...)



Książka dr. Leonarda Saxa "The Collapse of Parenting" ("Upadek rodzicielstwa"), która ukazała się w New York Times, ukaże się nakładem wydawnictwa Contra Mundum.


Źródło: https://contramundum.ro/2024/10/09/nu-i-intrebati-pe-copii/



---------



Anca Radu: "Nowa zaplanowana głupota"


Nowa planowana głupota, z "redukcją wspólnej podstawy i możliwością wyboru przez ucznia potrzebnych mu przedmiotów", pokazuje, jak źle jest być prowadzonym przez ludzi, którzy nie rozumieją człowieka – wobec takich opcji uczeń wybierze z zamkniętymi oczami przedmiot, do którego nauczycielowi powiedziano, że jest pobłażliwy i daje wysokie oceny, bez potrzeby specjalnego wysiłku czy dyscypliny, która zapewnia mu najwyższą ocenę na BAC (zwłaszcza jeśli utrzymamy imbecylizm przyjęcia na studia, biorąc pod uwagę przynajmniej pewną część średniej z matury).

Jest już wystarczająco źle, z podziałem klas licealnych na 436657 sekcji, właśnie dlatego, że mnogość opcji w dzisiejszym społeczeństwie bardzo utrudnia uczniowi szkoły średniej podjęcie decyzji, chodzi właśnie o to, aby otworzyć jego horyzonty, oferując mu aż do liceum ogólną kulturę wystarczająco szeroką i solidną, aby zrozumieć wybory, których musi dokonać (stary system prostego podziału na rzeczywiste i ludzkie był absolutnie wystarczający) — W logice idei kultury ogólnej, przy wyjęciu przedmiotów ze wspólnego rdzenia, brzmiałoby to tak: albo są one zbędne, a wtedy mówimy o dyscyplinach pasożytniczych, które siłą uzupełniają fotel nauczyciela i które w tym wypadku lepiej całkowicie wyeliminować, albo są one niezbędne, a wtedy ich usunięcie ze sfery obowiązkowej kultury powszechnej jest równoznaczne z ułomnością wychowawczą narzuconą ręcznie.

Oczywiście trudność rozmowy wynika z niezrozumienia użyteczności kultury ogólnej, ale jest to problem, którego nie da się wyjaśnić osobom, które jej nie mają.


niedziela, 6 października 2024

Stres








przedruk





Prof. Gałecki: biologia przystosowała człowieka do przeżywania sytuacji stresowych

2024-10-05 10:47 



Biologia przystosowała człowieka do przeżywania sytuacji stresowych – zaznaczył w rozmowie z PAP prof. Piotr Gałecki - psychiatra, nauczyciel akademicki i praktyk. Jest on kierownikiem Kliniki Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, konsultantem krajowym w dziedzinie psychiatrii.

"Odpowiedź na reakcję stresową jest u człowieka zaprogramowana ewolucyjnie. Sytuacje przekraczające możliwości adaptacyjne zawsze spotykały naszych przodków i mamy pewne biologiczne oraz psychiczne kompetencje do pokonywania stresu, choć są one różne u różnych osób" – wyjaśnił.

I zastrzegł, że takie zdarzenia to dla organizmu wręcz szokujące przeżycie.


"Silne sytuacje stresowe mają przy tym bardzo istotny wpływ na organizm. Obserwujemy trzy fazy. Pierwsza to faza alarmowa, która jest szokiem i powoduje ostrą odpowiedź układu nerwowego, a także immunologicznego i hormonalnego. Następuje koncentracja na zagrożeniu i zawężenie pola uwagi. To dlatego ludzie m.in. niewiele pamiętają z tego, co się wokół nich działo, gdy znajdowali się pod wpływem silnego napięcia. Rośnie też ukrwienie mięśni odpowiedzialnych za ruch (poprzecznie prążkowanych) i organów klatki piersiowej, a spada dopływ krwi do układu trawiennego czy narządów płciowych. To adaptacja, która pozwala lepiej uciekać lub walczyć. Aktywuje się też układ odpornościowy, który będzie chronił organizm na wypadek zranień – niszczył bakterie i przyspieszał gojenie się ran. Dodatkowo stres powoduje m.in. wydzielanie kortyzolu – tzw. hormonu walki, którego receptory znajdują się na wszystkich komórkach organizmu. Daje on sygnał znajdującym się w komórkach mitochondriom do wzmożonej pracy i produkcji energii. To bardzo pomocny mechanizm, ale na krótki okres czasu. Mitochondria wykorzystują tlen, z którego część przekształca się w toksyczne wolne rodniki, a że jest ich wówczas więcej, silniej uszkadzają komórki. Dlatego właśnie, silny stres uszkadza również pojedyncze komórki organizmu" – wyjaśnił psychiatra.

Większość osób dotkniętych powodzią musi przeżywać bardzo silny stres – podkreślił.

"Ostra reakcja na stres jest na tyle obciążająca dla organizmu, że do niedawna klasyfikowano ją jako jednostkę chorobową. W taki sposób reaguje jednak 80 proc. ludzi, dlatego teraz mówi się o naturalnej reakcji na stres i w nowej klasyfikacji stan taki nie będzie już uznawany za zaburzenie. Można się go z pewnością spodziewać u większości powodzian" – mówił.

Na dalsze funkcjonowanie człowieka wpływa kilka głównych czynników – zwrócił uwagę.

"Po fazie ostrej, gdy sytuacja już się uspokoi, następuje etap przystosowania się. Ważne jest, aby każdy z systemów organizmu wrócił wtedy do równowagi. Kluczową rolę w tym momencie odgrywają trzy rzeczy. Po pierwsze - zasoby biologiczne i psychiczne danego człowieka, po drugie - jego sytuacja życiowa, a po trzecie - pomoc z zewnątrz" - wymienił ekspert.

"W miarę młoda, zdrowa osoba poradzi sobie lepiej, niż starsza i schorowana. Jeśli chodzi o cechy psychologiczne, to korzyści przynosi posiadanie cech tzw. osobowości prężnej, która m.in. pozwala obiektywnie spojrzeć na to, co się wydarzyło. Patrząc na sytuację życiową to lepiej poradzi sobie na przykład człowiek w stabilnej sytuacji finansowej i zawodowej, ze wspierającą rodziną, niż osoba samotna, która straciła cały dobytek kupiony na kredyt" – tłumaczył.

Osoby poddawane silnemu stresowi mogą potrzebować wsparcia i powinno ono być dostosowane do ich potrzeb – podkreśla prof. Gałecki.

"W początkowych fazach pomoc psychologiczna powinna mieć taką postać, żeby poszkodowany mógł opowiedzieć o swojej sytuacji, poczuć się bezpiecznie, bez bycia ocenianym. Jeśli działanie silnego stresu się przedłuża - wskazana może być farmakoterapia, w której podaje się leki przeciwlękowe niwelujące konsekwencje reakcji stresowej. Nauczyły nas tego m.in. doświadczenia psychiatrii wojskowej. Ostra sytuacja stresowa może trwać najwyżej kilka dni, a jeśli ten okres się przedłuży, mogą pojawić się różne objawy – zawroty głowy, szumy w uszach, nadwrażliwość na światło, kołatanie serca, uczucie braku tchu, wzdęcia, biegunki, zaparcia. Z czasem dochodzi do wyczerpania organizmu, które może prowadzić do dalszych konsekwencji psychiatrycznych i somatycznych" – mówił ekspert.

Dalsze skutki przewlekłego stresu mogą być różne. "Jeśli chodzi o problemy psychiatryczne, mogą się pojawić zaburzenia adaptacyjne, takie jak stany lękowe i depresyjne, zaburzenia snu, odżywiania i libido oraz drażliwość. Może to trwać nawet kilka miesięcy. W poważniejszych przypadkach może rozwinąć się zespół stresu pourazowego (PTSD), w którym dochodzi do trwałego rozregulowania ośrodków odpowiedzialnych za emocje, nastrój i odczuwanie przyjemności. Może dojść później do pojawienia się uzależnień, depresji, myśli samobójczych, samookaleczania, zmian osobowości. PTSD może trwać wiele lat, czasami nawet do końca życia. Wśród skutków somatycznych można wymienić konsekwencje rozregulowania metabolizmu, np. nadciśnienie czy cukrzyca" – przestrzegał.

I zaznaczył, że to ciężkie przeżycia skutkują najgroźniejszymi powikłaniami.

"Najczęściej PTSD rozwija się zwykle u tych ludzi, którzy byli świadkami śmierci czy okaleczenia innej osoby lub znalazły się w sytuacji stwarzającej realne zagrożenie tego typu. W przypadku powodzi może to być na przykład sytuacja, w której ktoś nie zdoła uratować tonącej osoby. Takie zdarzenie zapamiętywane jest w mózgu w dwóch obszarach – tej odpowiedzialnej za pamięć epizodyczną, która przechowuje wspomnienia o samym zdarzeniu oraz w rejonach odpowiedzialnych za przetwarzanie emocji. Dlatego wspomnienia traumatycznych zdarzeń są bardzo trwałe" – tłumaczył psychiatra.

Takim osobom też na szczęście można pomóc – zwrócił uwagę.






Marek Matacz








wtorek, 1 października 2024

Potęga Chin - polecam







"Zachód to po prostu cywilizacja złodziei!"








przedruk
tłumaczenie automatyczne




Czy Azja przejmie kontrolę nad światem?!





Zdecydowana większość ludzi nie jest w stanie sobie nawet wyobrazić, co dzieje się w Azji, a w Chinach w szczególności.



Finansowe centrum świata, ale także centrum wywiadowcze, przenosi się do Azji.



Do tej pory ponad 90% wielkich wynalazków świata należało do ludzi Zachodu, którzy byli pierwsi w wyścigu po odkrycia, innowacje, ale to się właśnie zmienia na naszych oczach.

Dolina Krzemowa (Kalifornia, USA) jest nadal znana jako wiodące na świecie centrum innowacji dla firm technologicznych; Mówię "to jest nadal wiadome", ponieważ chińskie firmy "milczą i robią", a robią dużo i dobrze w Chinach i we wszystkich krajach świata.

Na przykład w samym Shenzen znajduje się Hi-Tech Park z 600 000 programistów, gdzie średnio mieszkanie kosztuje 1,6 miliona dolarów, a średnia pensja wynosi 8 000 dolarów.
W Shenzhen płacisz 2,000 USD miesięcznie czynszu za mieszkanie. To szaleństwo.
Swoje biura mają tam wszystkie wielkie światowe korporacje.
Uważa się, że "Nie jesteś obecny w Shenzen, nie istniejesz globalnie".


W Chinach matura chińska odbywa się w czerwcu.
Matura w Chinach jest "najstraszniejszym egzaminem dojrzałości" na świecie.

Za oszukiwanie grozi kara do 7 lat więzienia!

Studenci są badani za pomocą dronów i skanują żyły w palcach.
Dwa dni, 3 egzaminy dziennie, każdy po 2,5 godziny.
Na terenie całego kraju wstrzymane są wszelkie działania, które mogą zakłócić przebieg egzaminu.
Za każdy hałas, który przeszkadza w maturze, grzywna wynosi 2,000 USD.

Rywalizacja i pragnienie odniesienia sukcesu wśród chińskich dzieci są na takim poziomie, że europejskie dziecko poniosłoby porażkę psychiczną.


Jest to obraz kraju, który rzeczywiście na pierwszym miejscu stawia edukację i edukację.
Są chińskie wydziały z 2000 kandydatów na jedno miejsce, a poziom inteligencji jest niewiarygodnie wysoki.

Rywalizując z Chinami, "nowoczesny" świat przegra w przyszłości wszelkie spory, zarówno ze względu na edukację, jak i systemy edukacji.

Przyszłość rysuje się w naprawdę ponurych barwach dla krajów, w których do uzyskania dyplomu wystarczy uiszczenie opłat i fizyczna obecność na egzaminach.

Jest jeszcze jeden bardzo ważny czynnik: podczas gdy w wielu krajach ludzie mają obsesję na punkcie pieniędzy bez pracy, Chińczycy są fanatykami pracy.

Wiem, że wielu osobom trudno w to uwierzyć, ale chińscy pracownicy są gotowi pracować za darmo, jeśli zajdzie taka potrzeba i mają wyznaczony cel.

Na przykład pracownicy Huawei ogłosili, że są gotowi pracować za darmo przez dwa miesiące, aby pomóc firmie przezwyciężyć ewentualny impas. Huawei to chińska międzynarodowa firma produkująca sprzęt telekomunikacyjny, zatrudniająca ponad 210 000 pracowników oddanych dobrze wykonanej pracy, z przychodami sięgającymi setek miliardów dolarów rocznie, której produkty i usługi są sprzedawane w ponad 170 krajach, w tym w 45 z 50 największych operatorów telekomunikacyjnych na świecie. A dzięki sieciom, liczącym ponad 1500 na całym świecie, jej produkty docierają do ponad jednej trzeciej światowej populacji.

Kiedy Azją wstrząsnął krach finansowy w 1997 roku, Koreańczycy z Południa dobrowolnie rzucili się do banków, "aby zdeponować swoje złoto i klejnoty, aby uzupełnić skarbiec Banku Centralnego i uratować gospodarkę.

Coś takiego nigdy nie przydarzy się narodom wynarodowionym w procesie globalizacji.

Inni robią odwrotnie: utrzymują lenistwo; płacą dużo pieniędzy za małą i źle wykonaną pracę; oddają się prymitywnej biurokracji; toleruje rażące oszustwa związane z pieniędzmi publicznymi; promuje zwyrodnieniowy tryb życia itp.

Konkurencję z Chinami przegrywa każdy kraj, który prowadzi taką politykę gospodarczą i społeczną.

Edukacja i fanatyzm Azjatów są trudne do zrozumienia dla ludzi Zachodu, którym wyprano mózgi przez globalizację, flower power, transgenderyzmy i tęcze.

W obliczu "chińskiego cudu" jedyną szansą świata zachodniego, aby się z nim zmierzyć, jest:
reforma systemu edukacji;
popieranie pracy zgodnie z prawdziwymi kryteriami osobistych zasług i wartości pracy;
stawianie wynalazków i innowacji w centrum swoich zainteresowań.

Zamiast śmiać się i wyśmiewać Azjatów za to, że "są fanatykami pracy", powinniśmy wyciągnąć wnioski, które zapewniły im sukces i zastosować je w praktyce.

Ale takie lekcje są coraz trudniejsze do zastosowania w kraju, który od dziesięcioleci promuje politykę społeczną utrzymującą lenistwo; za małą i źle wykonaną pracę płaci się dużo pieniędzy; Biurokracja jest prymitywna; tolerowane jest rażące nadużycia finansowe w odniesieniu do pieniędzy publicznych; promowany jest zwyrodnieniowy tryb życia itp.

Dlaczego?...

Ponieważ Zachód zbudował swoje bogactwo i dobrobyt na (1) niewolnictwie i kradzieży istot ludzkich z Afryki oraz (2) kradzieży bogactwa materialnego i żywej siły roboczej z wielu krajów na całym świecie, przez stulecia, nie płacąc nic.


Belgijski dziennikarz Michel Collon powiedział: "Zachód to po prostu cywilizacja złodziei!".


[a dokładnie - zachodem steruje Wędrująca Cywilizacja Śmierci, czyli złodzieje i bandyci... - MS]

Jeśli Hiszpania i Francja wzbogaciły się w ciągu 17 wieków, to dlatego, że ukradły złoto i srebro, nie płacąc nic. Francja, Anglia i Stany Zjednoczone wzbogaciły się na niewolnictwie i kradzieży ludzi z Afryki, nie płacąc za nic. Podobnie Belgia i Holandia były bardzo bogate przez 19 wieków, ponieważ kradły surowce z Afryki i Azji. Przez ostatnie 500 lat nasze zachodnie społeczeństwa plądrowały bogactwa Trzeciego Świata bez płacenia. Możemy zrobić wykresy dla wszystkich biednych krajów w Afryce i pokazać, kto je okradł i w jaki sposób. Krótko mówiąc, jesteśmy – a raczej – niektórzy z nas są, złodziejami i dlatego staliśmy się bogatymi krajami kosztem innych! To jest prawda!".

Ponieważ upadek Zachodu jest dodatkowo przyspieszany przez rosnącą troskę o dobrobyt poprzez grabież innych krajów.

Ponieważ ogromne bogactwo, zdobyte poprzez kradzież, zaczyna korumpować cywilizację. Egoizm, chciwość i próżność wykorzeniają cnoty poświęcenia, poświęcenia i obowiązku, które są normą w społeczeństwie opartym na uczciwej i dobrze wykonanej pracy.

Zamiast postrzegać pieniądze jako produkt ciężkiej pracy i cnotliwych działań, coraz więcej ludzi żyje bez pracy, jako "na zasiłku".

Pierwszym kierunkiem, w którym bogactwo szkodzi cywilizacji, jest kierunek moralny...

Celem młodych ludzi nie jest już praca, sława dzięki osobistym zasługom, honor, ale pieniądze w jakikolwiek sposób i rozrywka pełna nałogów.

W krajach, które wzbogaciły się na rabunkach, dostęp do luksusu, przyjemności i wygód jest obfity nawet wśród zwykłych ludzi, którzy doszli do tego, że żyją dobrze bez pracy i oddają się nałogom.


Zepsute społeczeństwo zaczyna gnić w środku.

Przyzwyczajając się zarówno do dobrego życia, jak i bez pracy, a także do nałogów, ludzie nie akceptują już ani pracy, ani dyscypliny, coraz bardziej wkraczając na drogę zwyrodnienia.

Dobrobyt dojrzał do zasady rozkładu.


Ponieważ po wiekach kolonializmu wyzyskiwani przejmą kontrolę nad światem.


Przykłady Chin, Japonii, Korei Południowej, Tajwanu, Singapuru, Malezji, Indii itd. są pod tym względem pouczające.



Wynika to również z faktu, że:

1) podczas gdy Zachód jest zaniepokojony niszczeniem korzeni, które przyniosły mu kulturalno-naukową i duchową wielkość, coraz bardziej jest zaniepokojony promowaniem degeneracyjnego stylu życia, takiego jak transgenderyzm, rodzina homoseksualna, zmiana płci, nauczanie seksu oralnego i analnego od szkoły podstawowej,

2) Azjaci troszczą się o pracę, o zachowanie historycznej moralności społecznej i o zachowanie tak zdrowych tradycji; Działają, nie mają czasu na zajmowanie się odkrywaniem nowych, płynnych płci [płynna płeć to płeć, która zmienia się w czasie lub w zależności od sytuacji, która zawsze może być męska, żeńska lub neutralna (lub nawet zerowa, bezpłciowa) lub jakakolwiek inna niebinarna tożsamość, lub kombinacja tożsamości].

Co robić?...

Jedynym ratunkiem dla Zachodu będzie powrót zarówno do tradycyjnych wartości (porzucony, renegat), jak i do wychowania i nauczania, które przyczyniają się do rozwoju życia ludzkiego i społecznego.

Jest to jednak niemożliwe w obecnej sytuacji globalizacji, która dąży do zaniku tożsamości osobowych, tożsamości narodowych i naturalnych istot ludzkich, tak jak zostały one pozostawione przez Boga.





Artykuł powstał w większości w formie kompilacji, z następujących źródeł:



Jon Coja. "Azja przede wszystkim", na https://ioncoja.ro/asia-prima/

"Matura chińska, 'najbardziej przerażający egzamin dojrzałości' na świecie", na https://cotidianonline.ro/bacalaureatul-din-china-cel-mai-inspaimantator-examen-al-maturitatii-din-lume/

Michel Collon: "Zachód to tylko cywilizacja złodziei!", o https://www.cotidianul.ro/michel-collon-occidentul-este-doar-o-civilizatie-a-hotilor/

Logo Ion Coja. "Jak Zachód się wzbogacił?", na https://ioncoja.ro/-a-ajuns-bogat-occidentul/

"Zachód to tylko cywilizacja złodziei!!", na https://www.infobrasov.net/occidentul-este-doar-o-civilizatie-a-hotilor/






Kilka cytatów związanych z omawianym tematem



Edukacja i edukacja

"Edukacja jest najpotężniejszą bronią, jakiej możemy użyć, aby zmienić świat". (Nelson Mandela)

►"Zniszczenie jakiegokolwiek narodu nie wymaga bomb atomowych ani międzykontynentalnych pocisków balistycznych.

Wystarczy obniżyć jakość kształcenia i przyzwolić na oszustwa na egzaminach studentów.
Pacjenci giną z rąk takich lekarzy.
Budynki zawalają się, również są budowane przez inżynierów.
W rękach takich ekonomistów przepadają pieniądze.
Sprawiedliwość wyparowuje w rękach takich sędziów.
Krach edukacji jest krachem narodu".


Cytat ten (w którym podkreślenie moje), który krąży już od wielu lat w wielu językach, wywieszony jest na tablicy Uniwersytetu Stellenbosch w Południowej Afryce. Pozostaje pod wrażeniem prawdy, którą opowiada, w najpiękniejszym wyrażeniu, o znaczeniu jakości edukacji w każdym społeczeństwie.




"Bez kreatywności nie ma rozwiązań problemów, nie ma wizji przyszłości, nie ma znajdowania możliwości i ich wykorzystywania, nie ma alternatyw, nie ma wyrażania pełnego potencjału człowieka." (Pera novacovici, Odkryj swoje powołanie).


"Robisz głupich przywódców, a potem zastanawiasz się, skąd się bierze katastrofa!" (Winston Churchill).

"Wszędzie tam, gdzie zlekceważono edukację, państwo otrzymało za to śmiertelny cios". (Arystoteles)

"Bez szkoły nikt nie oczekuje ani dobrych rodziców, ani dobrych synów, a więc i dobrze zorganizowanego, dobrze rządzonego i pasterza państwa". (Ion Heliade Radulescu)

"Jeśli uważasz, że edukacja jest droga, spójrz na to, jak kosztowna jest ignorancja". (Derek Bok).

"Analfabetą przyszłości nie będzie już ten, kto nie umie czytać, ale ten, który nie umie rozumieć". (Alvin Toffler).

"Powtarzanie tylko tego, co powiedzieli inni, jest równoznaczne z intelektualną ułomnością". (Pompiliu Marcea)

"Dobre wychowanie młodości jest najpewniejszą gwarancją szczęścia państwa". (Oxenstierna).

"Czymże jest człowiek bez wykształcenia? Wspaniały niewolnik, dzikus rozumu". (Józef Addison)

"Los całego kraju zależy od wykształcenia jego mieszkańców". (Benjamin Disraeli, O edukacji, przeznaczeniu)

"Imperia przyszłości będą imperiami umysłu". (Winston Churchill)

"Wszystko, czym jesteśmy, jest wynikiem tego, co myśleliśmy. Umysł jest wszystkim. Stajemy się tym, kim myślimy". (Budda)





Praca


"Hierarchia społeczna nie powinna być niczym innym jak hierarchią pracy". (Mihai Eminescu)

"Praca jest jedyną rzeczą, która nadaje sens życiu." (Albert Einstein)

"Budżet musi być zrównoważony,
Skarb musi zostać uzupełniony,
Dług publiczny musi zostać zmniejszony,
Arogancja urzędników służby cywilnej musi być łagodzona i kontrolowana,
Pomoc udzielana innym krajom musi zostać wyeliminowana, aby Rzym nie zbankrutował.
Ludzie muszą na nowo nauczyć się pracować, zamiast żyć na plecach państwa".

(Cyceron, 55 p.n.e.).



"Nie mamy ani bogactwa, ani krewnych i/lub przyjaciół, którzy by nam pomogli. Mamy tylko jedną szansę: być uczciwym, uczyć się sam, pracować, zwiększać możliwości wynalazcze naszych mózgów, które są nieograniczone i które z dnia na dzień staną się najcenniejszym, najbardziej twórczym dobrem każdego człowieka, jedynym, który jest w stanie zapewnić dobrobyt i bezpieczeństwo w dowolnym miejscu na świecie. (N. Grigorie Lăcriţa).

"Młody człowieku! Nie urodziłeś się po to, by pracować; Ale żeby żyć, trzeba pracować". (Pitagoras Pitagoras. Prawa moralne i polityczne).




Kiedy upadają państwa


"Państwa giną, gdy nie są w stanie odróżnić zła od dobra". (Antystenes do Diogenesa Laertiosa, 6, 1, 5)

"Pracujemy niewiele, ale i tak żyjemy dobrze, zwiększając zadłużenie i sprzedając majątek. Po grudniu Rumunia jest w ciągłej partii, pozostawiając kalkulację rachunku przyszłym pokoleniom. Długi i wydatki obniżą standard życia naszych potomków i sprawią, że rumuńskie firmy będą miały coraz mniejszy wpływ i znaczenie w sprawach światowych. (Opracowanie N.Grigorie.Lăcriţa wg Benjamina M. Friedmana – Dzień rozrachunku).

"Niegodziwość nielicznych jest nieszczęściem dla wszystkich". (Syrus)

"Nasze czasy to czas bylejakości, braku uczuć, pasji z powodu braku kultury, lenistwa, niemożności zabrania się do pracy i pragnienia, by wszystko było gotowe". (Fiodor Michajłowicz Dostojewski)




Zbyt długo propaganda zwycięzców była przedstawiana jako historia pokonanych.


Lenistwo


"Nic tak nie męczy i nie rujnuje człowieka jak wieczne lenistwo." (Arystoteles)

"Nie musisz nawiązywać przyjaźni, chyba że wśród ludzi, którzy pracują. Człowiek leniwy jest niebezpieczny dla swoich przyjaciół, ponieważ nie ma nic do roboty i mówi o tym, co robią i czego nie robią jego przyjaciele, wtrąca się w sprawy innych i staje się nieodpowiedni: dlatego musimy być na tyle mądrzy, aby związać się tylko z ludźmi, którzy pracują. (Friedrich Nietzsche, Przyjaźń)

"Ludzie muszą na nowo nauczyć się pracować, zamiast żyć na plecach państwa". (Cyceron, 55 p.n.e.).

"Ineptokracja to system rządów, w którym ci, którzy są najbardziej niezdolni do rządzenia, są wybierani przez tych, którzy są najbardziej niezdolni do produkcji i którzy, wraz z innymi członkami społeczeństwa, którzy są najmniej zdolni do utrzymania się, są nagradzani dobrami i usługami, które zostały opłacone przez konfiskatę bogactwa i pracy stale malejącej liczby producentów". (za Jean d'Ormesson: Nowe słowo w słowniku języka francuskiego Larousse'a).

"Zostaw na jutro to, czego nigdy nie chcesz robić". (Pablo Picasso)

"Czymże jest człowiek, gdy jego czas jest tylko snem i pokarmem, bydłem i niczym więcej". (William Szekspir)

"Leniwi mają wielką przewagę: śmierć zastaje ich w spokoju". (Vasile Ghica)

"Leniwa młodość, starość jak". (przysłowie rumuńskie)

"Leniwy człowiek jest bratem żebraka". (przysłowie szkockie)

"Dawanie jałmużny leniwemu jest podpisywaniem certyfikatu lenistwa". (Charles Spurgeon)








Autor: N. Grigorie Lăcrița


poniedziałek, 30 września 2024

Potoczność




Krótki wywiad z aktorką Jodie Foster.

Przypominam, że jest ona osobą homoseksualną.



przedruk
tłumaczenie automatyczne


Jodie Foster: Praca z pokoleniem Z może być "naprawdę irytująca"

środa, 2 stycznia 2024


Charlotte Gallagher




Zdobywczyni Oscara, aktorka Jodie Foster, powiedziała, że praca z pokoleniem Z może być "naprawdę irytująca".


W wywiadzie dla The Guardian  Foster powiedziała, że czasami trudno było jej zrozumieć podejście do pracy, z którym się zetknęła.


Pochwaliła jednak jedną z gwiazd pokolenia Z, Bellę Ramsey, nazywając 20-latka przykładem aktora wyłaniającego się w nowym "wektorze autentyczności".

Foster, która sama była dziecięcą gwiazdą, zanim rozpoczęła błyskotliwą karierę na ekranie, powiedziała, że czuła się zobowiązana do pomocy młodym aktorom w znalezieniu ich ścieżki, "ponieważ dorastanie było trudne".

"Trochę ograniczające"


Mówiąc o pokoleniu Z – terminie powszechnie używanym do opisania osób urodzonych pod koniec lat 90. i na początku 2000 roku – 61-letni Foster zażartował: "Są naprawdę irytujący – zwłaszcza w miejscu pracy.

"Mówią: »Nie, nie czuję tego dzisiaj, przyjdę o 10.30«.

"Albo, na przykład, w e-mailach, powiem im, że to wszystko jest gramatycznie niepoprawne, czy nie sprawdziłeś swojej pisowni?


"A oni na to: 'Dlaczego miałbym to robić, czy to nie jest pewnego rodzaju ograniczenie?' "


Mówiąc o radzie, której udzieliłaby młodym ludziom z branży, powiedziała: "Muszą nauczyć się, jak się zrelaksować, jak nie myśleć o tym tak dużo, jak wymyślić coś, co jest ich.

"Mogę pomóc im to odnaleźć, co jest o wiele przyjemniejsze niż bycie bohaterem tej historii, z całą presją, która się za tym kryje".

Jodie Foster powiedziała, że Bella Ramsey jest przykładem aktora, który wyłania się w nowym "wektorze autentyczności"

Foster wyróżniła niebinarnego brytyjskiego aktora Ramseya za pochwałę, wspominając, jak po raz pierwszy spotkała gwiazdę The Last of Us i Gry o tron podczas uroczystości Elle's Women in Hollywood.

Foster opisał to jako "wspaniałe wydarzenie", ale zauważył, że wszyscy uczestnicy "nosili obcasy i rzęsy".

"Są inne sposoby bycia kobietą i bardzo ważne jest, aby ludzie to widzieli. A Bella, która wygłosiła najlepszą mowę, miała na sobie najdoskonalszy garnitur, pięknie skrojony, z przedziałkiem na środku i bez makijażu.

Foster dodała, że kiedy była młoda, nie byłaby w stanie ubierać się jak Ramsey w garnitur i bez makijażu na imprezie showbiznesowej.

– Bo nie byliśmy wolni. Bo nie mieliśmy wolności. I miejmy nadzieję, że to jest to, co oferuje wektor autentyczności, który się dzieje - możliwość prawdziwej wolności" - dodała.


Foster, która jest typowana do kolejnej nominacji do Oscara za rolę w filmie "Nyad", opowiedziała również o swoich dwóch synach i ich stosunku do kobiet.

Wyjaśniła, że chociaż teraz są "super feministyczne", w pewnym momencie jej starszy syn uważał, że musi być nieprzyjemny dla kobiet, aby być chłopcem.


Aktor dodał: "A ja na to, że nie! To nie jest to, co to znaczy być mężczyzną! To jest to, co nasza kultura sprzedaje ci przez cały ten czas".




-------------



– Bo nie byliśmy wolni. Bo nie mieliśmy wolności


to raczej problem z samoakceptacją

gdyby osoby lgtb same siebie akceptowały, to nie miałyby problemu z brakiem akceptacji od innych ludźmi

to psychiczne uzależnienie




"Albo, na przykład, w e-mailach, powiem im, że to wszystko jest gramatycznie niepoprawne, czy nie sprawdziłeś swojej pisowni?
"A oni na to: 'Dlaczego miałbym to robić, czy to nie jest pewnego rodzaju ograniczenie?'"

pisanie zgodnie z ortografią jest ograniczające... ?

a to przypadkiem nie w związku z tą "wolnością", która teraz jest i o której mówi aktorka??

zasady ortografi krępują ich "wolność", prawda?


Anna Zagajewska -  "Praktyka pisarska Polaków wobec normy ortograficznej"

 str. 9

"Sprawność ortograficzna to jedna z umiejętności, które mają duży wpływ na sposób postrzegania człowieka przez jego środowisko. Poprawne i sprawne posługiwanie się językiem, czyli dążenie do mówienia i pisania zgodnego z przyjętymi w pewnej społeczności normami językowymi, jest czynnikiem kształtującym kulturę językową społeczeństwa, współcześnie coraz częściej – czynnikiem postrzeganym jako część kultury ogólnej. 

Jan Tokarski pisał kiedyś, że „w odczuciu społecznym błąd ortograficzny traktowany jest jako oznaka braku elementarnej kultury, gorzej niż np. pomyłka w mnożeniu czy pomieszanie ważnych nazwisk lub dat historycznych”"


Ha!
Kultura!

"Norma jest jednym z warunków funkcjonalnej sprawności wypowiedzi, pośrednio – sprawności całego systemu językowego."

jw. str. 17


język i komunikacja jest podstawą wszystkiego, a ortografia normuje zasady zapisu języka,
bez precyzji w języku zagubimy sens w komunikacji

np. wymiana rz-r, ż-g, czy ó-o (np. malarz - malarski) pokazuje nam związki pomiędzy wyrazami 

stosując ortografię pokazujemy, że przykładamy wagę do komunikacji, do precyzji wypowiedzi, że ROZUMIEMY co się do nas komunikuje, i że sami potrafimy czytelnie przekazać informację

na blogu nie raz pokazywałem, jak język polski kaleczą zawodowi pismacy z największych polskojęzycznych portali internetowych

podtrzymywanie kultury języka, trzymanie się zasad ortografi pokazuje, że nie lekceważymy komunikacji - nie lekceważymy Czytelnika, że przykładamy do tego wagę

co o tym sądzą zawodowi pismacy i co z tego wynika, wiemy też z bloga


zwracam uwagę - czasami nie stosuję wielkiej litery ani kropki na końcu zdania, ponieważ chcę w ten sposób przekazać ton mojej wypowiedzi, 

wielka litera i kropka jakby zamykają zdanie, zamykają kontekst, a ja tutaj serfuję pomiędzy zdaniami wyrwanymi z kontekstu i komentuję je całościowo tj. w odniesieniu do całości tekstu

wydaje mi się, że wtedy przekaz jest ciągły, pomimo poszarpanych kontekstów, że lepiej to się czyta

podobnie stosuję przerwy między liniami tekstu, zwracanie na to uwagi ma duże znaczenie przy wygodzie czytania, dłuższa przerwa, także pomaga zaakcentować pewne zapisy, podkreślić ich ważność lub optycznie rozdzielić zagadnienia

zapis zdań musi wzrokowo "dobrze wyglądać", żeby wygodnie czytać i lepiej się komunikować - i mam nadzieję, że moje zasady, jakie tu stosuję, zdają egzamin

miał być krótki tekst, krótkie komentarze i się znowu rozpisałem


"Nasza ortografia jest efektem pracy wielu pokoleń. Proces stabilizowania się polskiej pisowni do obecnej postaci trwał ponad osiem stuleci."

jw. str. 38

jest to więc też podtrzymywanie ciągłości historycznej z przeszłymi pokoleniami i z historią  - kulturą całego narodu

ponadto - tu uwaga na czasie - gdyby nie było norm ortograficznych, kto wie - może doszłoby do bałaganu prawnego, ponieważ przepisy byłyby różnie zapisane i interpretowane w różnych dokumentach





a to?:


To nie jest to, co to znaczy być mężczyzną! To jest to, co nasza kultura sprzedaje ci przez cały ten czas".


dokładnie

w młodych ludziach jest coraz większa agresja, a chodzenie na siłownię zwiększa ich pewność siebie

muszą być agresywni, no bo jak trzeba będzie ratować świat i dajmy na to -  przyłożyć w morde Deceptikonom, czy coś... no po prostu muszą być w pełnej gotowości!





zwróćmy jednak na to większą uwagę

co mówi kobieta, osoba ze szczytów showbiznesu związanego z twórczością, z kulturą, z zawodem intelektualnym:

wg niej współczesna "kultura" namawia do bycia nieprzyjemnym dla kobiet


widać, zmieniła się w czasach współczesnej "wolności" definicja kultury

tradycyjnie, kultura to ...

Teoretycy i historycy kultury w zasadzie zgodnie uznają, że pojęcie kultura pochodzi od łacińskiego słowa „cultura agri”, co oznaczało uprawę i uszlachetnianie roli. 

W I wieku p.n.e. pisarz rzymski Cicero termin ten przeniósł na teren humanistyki dla określenie nim uprawy i uszlachetnienia życia duchowego.



a teraz kulturą nazywamy min. nasz sposób bycia, czy raczej: 

powszechny sposób funkcjonowania społeczeństwa

ale skąd to się bierze?
trudno to określić, ale to bardzo ważne, by to wiedzieć - skąd się to bierze


"To jest to, co nasza kultura sprzedaje ci przez cały ten czas".


ten sposób funkcjonowania bierze się z mediów, zajmujących się zwyczajowo kulturą, nie tylko z filmów, ale też 

tak jest?







powszechność, potoczność to coś, co jest celem dla Werwolfu tj. 

celem jest odpowiednie ukształtowanie ludzi poprzez wpływanie na potoczność zachowań , czy przekonań

nazywam to po prostu - potocznością
potoczność decyduje o losach całej ludzkości

POTOCZNOŚĆ


dlatego w mediach potrzebne są odpowiednie, dobre WZORCE


pamiętajcie o tym








Jodie Foster: Praca z pokoleniem Z może być "naprawdę irytująca" (bbc.com)



repozytorium.uwb.edu.pl/jspui/bitstream/11320/11912/1/A_Zagajewska_Praktyka_pisarska_Polaków_wobec_normy_ortograficznej.pdf




Prezydent Chin - epoka wymaga bohaterów




przedruk
tłumaczenie automatyczne



Honorując wzorce do naśladowania, Xi wzywa do wzmocnienia Chin


Źródło: Xinhua

2024-09-29 16:46:15





Pekin, 29 września (Xinhua) – Prezydent Chin Xi Jinping przyznał w niedzielę najwyższe odznaczenia państwowe przed Świętem Narodowym, wzywając naród do uczenia się od bohaterów i wzorów do naśladowania, aby połączyć siły w celu zbudowania silnych Chin.

Xi, który jest również sekretarzem generalnym Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Chin (KPCh) i przewodniczącym Centralnej Komisji Wojskowej, wręczył medale osobom odznaczonym medalami narodowymi i tytułami honorowymi podczas ceremonii zorganizowanej przed 75. rocznicą powstania Chińskiej Republiki Ludowej, która przypada 1 października.

Cztery osoby, w tym weteran wojenny Huang Zongde i naukowiec medyczny Wang Zhenyi, zostały odznaczone Medalem Republiki. Dziesięć osób, w tym funkcjonariuszka straży granicznej Bayika Kalidibek, technik Xu Zhenchao i uznana aktorka Tian Hua, otrzymało krajowe tytuły honorowe.

Dilma Rousseff, była prezydent Brazylii i prezes Nowego Banku Rozwoju, otrzymała Medal Przyjaźni.

Przemawiając podczas ceremonii w Wielkiej Hali Ludowej, Xi powiedział, że KPCh przewodzi narodowi chińskiemu w tworzeniu bliźniaczych cudów: szybkiego wzrostu gospodarczego i długoterminowej stabilności społecznej.

Dodał, że kraj ten znajduje się obecnie w kluczowym okresie dla budowy wielkiego, nowoczesnego kraju socjalistycznego pod każdym względem i osiągnięcia narodowego odrodzenia poprzez chińską modernizację.

"Wszyscy członkowie partii i ludzie ze wszystkich grup etnicznych powinni brać przykład z bohaterów i wzorów do naśladowania, zjednoczyć się i dążyć do stworzenia potężnej siły, która zbuduje silne Chiny" – stwierdził Xi.

Xi podkreślił, że należy pamiętać o ambicji uczynienia kraju większym. 

"Powinniśmy być lojalni wobec kraju, kochać kraj, integrować cele rozwoju osobistego z ogólnym rozwojem narodowym i zdawać sobie sprawę z osobistej wartości w wypełnianiu obowiązków dla kraju i służeniu ludziom" – powiedział.

Zachęcał Chińczyków do doskonalenia swoich umiejętności i przyczyniania się do budowy silnych Chin.

Wezwał ich, aby dążyli do nadzwyczajnych osiągnięć na zwykłych stanowiskach pracy i przyczyniali się do pokonywania wyzwań związanych z rozwojem i reformami, przy jednoczesnym zachowaniu harmonii i stabilności społecznej.

"Wspaniała epoka wymaga bohaterów i wychowuje bohaterów. Plejada bohaterów wyłaniająca się z pokolenia na pokolenie zapewni trwały sukces partii i sprawy ludu" – zaznaczył Xi.


Chwaląc Rousseff jako wybitną przedstawicielkę starych i dobrych przyjaciół Chin, Xi powiedział, że naród chiński nigdy nie zapomni o międzynarodowych przyjaciołach, którzy wnieśli znaczący wkład w rozwój kraju i przyjaźń między Chińczykami a obcymi narodami.

Dodał, że naród chiński jest gotowy do współpracy z ludźmi z różnych krajów, aby chronić pokój na świecie i promować wspólny rozwój.

Przemawiając podczas ceremonii, 93-letni Huang Zongde powiedział, że honor ten należy się każdemu członkowi ludowych sił zbrojnych i wszystkim bohaterom, którzy poświęcili swoje życie za niepodległość narodową Chin, wyzwolenie ludzi i dążenie do uczynienia Chin zamożnymi i silnymi.

W swoim przemówieniu Rousseff powiedziała, że medal napełnia ją ogromnym zaszczytem, zobowiązując się do kontynuowania wysiłków na rzecz wzmocnienia wzajemnie korzystnej współpracy między Brazylią a Chinami.

Około 1000 osób, w tym wysocy rangą przywódcy Li Qiang, Zhao Leji, Wang Huning, Ding Xuexiang, Li Xi i Han Zheng, wzięło udział w ceremonii, której przewodniczył Cai Qi.















czwartek, 26 września 2024

Człowiek, który wie, o czym mówi





Jest aż tak źle z uczniami??





przedruk



"Pacyfikacja" uczniów i odbieranie rodzicom prawa do opieki. "Na początku też mi nie było łatwo"



25 września 2024, 14:46
tvn24.pl


"Część (uczniów - red.) niestety będę musiał brutalnie spacyfikować" - napisał do czwarto- i szóstoklasistów chodzących do Szkoły Podstawowej nr 206 w Łodzi ich nauczyciel biologii i przyrody. W dalszej części wiadomości ostrzegał podopiecznych, że ich rodzice stracą prawa rodzicielskie albo rodziny będą objęte "nadzorem pracownika socjalnego". 

- Zrobił to, bo chciał, żeby na lekcjach panował spokój - komentuje dyrektorka placówki, która mówi nam o "bulwersujących słowach" i "dużym błędzie niedoświadczonego nauczyciela".


Wiadomość, która w poniedziałek wieczorem trafiła do uczniów przynajmniej dwóch klas łódzkiej podstawówki, zbulwersowała jednego z rodziców, który przesłał nam jej treść na Kontakt24. Czytamy w niej, że nauczyciel ma nadzieję, iż "z części uczniów zrobi biologów/przyrodników". A co z resztą?


Cytujemy nauczyciela:

"Pozostałą część niestety będę musiał brutalnie spacyfikować, bo nie jest możliwe prowadzenie zajęć, gdy będziemy wzajemnie sobie przeszkadzać" - zaznacza nauczyciel, który w dalszej części straszy podopiecznych tym, że… ich rodzice stracą prawa rodzicielskie. 

Pisze tak:

"Tryb jest taki 3 uwagi wezwanie rodziców, po dwukrotnym wezwaniu rodziców wizyty pracownika socjalnego i ewentualne odebranie praw rodzicielskich albo objęcie rodziny nadzorem pracownika socjalnego. Więc proszę osoby niezainteresowane lekcją przynajmniej zachowanie ciszy na tyle, ile to możliwe" - przekazuje nauczyciel (pisownia oryginalna).
 


O wiadomości, którą nauczyciel wysłał do uczniów, rozmawiamy z dyrektorką łódzkiej placówki Dorotą Michałkiewicz. 

- Dostałam sygnał o niej, jeszcze zanim państwo poprosiliście o komentarz - mówi.


Przekazuje, że o wpisie nauczyciela powiedzieli jej wychowawcy klas, do których chodzą adresaci wiadomości. 

- Rodzice uczniów klasy szóstej byli zaniepokojeni tym, co napisał wskazany pracownik. Nie dziwię się, bo też uważam, że treść wiadomości jest bulwersująca i nigdy nie powinna być wysłana w takiej formie - mówi.


Zaznacza jednocześnie, że w całej sytuacji widzi pewne okoliczności łagodzące.


- Mówimy o bardzo młodym nauczycielu. To jego pierwsze półrocze w tej roli. Pracę rozpoczął 2 września, a potem na dwa tygodnie poszedł na bezpłatny urlop. Ciągle uczy się tej pracy, która jest bardzo wymagająca - podkreśla.


Dorota Michałkiewicz zaznacza, że nauczyciel biologii - chociaż niedoświadczony w tej roli - ma świetne referencje, żeby przekazywać wiedzę dzieciom. 

- Jest pasjonatem, ma bardzo dobre wykształcenie. Wcześniej pracował z młodzieżą przy różnych eventach. Podejrzewam, że zderzył się ze ścianą, kiedy zobaczył, że nie wszyscy uczniowie pozwalają mu na wykonywanie obowiązków. Chciał pokazać, że u niego to nie przejdzie, ale wyraźnie przeholował. Sam teraz już to widzi - mówi dyrektorka.

Na dywaniku


Wspomniany nauczyciel został w środę rano wezwany przez panią dyrektor.


- Opowiedział, że chciał sprawić, żeby na jego lekcjach panował spokój, żeby nikt nie przeszkadzał mu w wykonywaniu obowiązków. Przekazałam mu, że rozumiem jego motywację, ale podjęte przez niego środki są nie do przyjęcia - mówi dyrektorka.


- Co zatem mu pani poradziła? - pytamy.


- Jestem nauczycielką od 33 lat, ale pamiętam, że na początku też mi nie było łatwo. Pracownik oświaty musi wznieść się swoją dojrzałością nad emocje dzieci, być ponad czyjeś popisy. Musi znaleźć w sobie siłę, żeby zainteresować uczniów, przekonać do siebie. Przy tym musi wyznaczyć jasne granice, ale trzeba być w tym szczerym. Pisanie o systemowym odbieraniu prawa do opieki to nonsens i nieprawda. A na braku prawdy trudno cokolwiek zbudować - zaznacza Dorota Michałkiewicz.


Podkreśla przy tym, że nie podjęła wobec nauczyciela żadnych kroków dyscyplinarnych. - Każdy popełnia błędy. Zwłaszcza na początku swojej drogi. Przykro mi, że do naszych uczniów trafiła wiadomość o takiej treści, ale ze wszystkiego można wyciągnąć wnioski - zaznacza.


Na lekcji

W czasie przygotowywania tego tekstu mogliśmy przez chwilę przyglądać się lekcji prowadzonej przez autora niezręcznej wiadomości. Uczniowie - przynajmniej tym razem - z uwagą słuchali, kiedy nauczyciel opowiadał im o genetyce.


- To jest człowiek, który wie, o czym mówi. Wie, jak o tym mówić. Musi się jeszcze tylko nauczyć, jak radzić sobie z tymi, którzy - przynajmniej na początku - nie chcą o tym słuchać - kończy dyrektorka.










tvn24.pl/lodz/lodz-nauczyciel-o-pacyfikacji-uczniow-i-odbieraniu-rodzicom-prawa-do-opieki-popelnil-blad-zoltodzioba-st8106651




wtorek, 24 września 2024

Dorastanie w transhumanistycznym świecie.






przedruk


pokolenie Alfa postrzega generatywną AI jak autorytet i wyrocznię


24.09.2024







Dzieci i młodzież najczęściej zadają AI pytania dotyczące teraźniejszości i przyszłości, uznając odpowiedzi za wyrocznię. Prowadzi to do postrzegania jej jak autorytetu i nadania AI podmiotowości – wskazuje dr Ada Florentyna Pawlak z Uniwersytetu SWPS.


Ekspertka w obszarze antropologii technologii jest członkinią zespołu w Centrum Badań nad Sztuczną Inteligencją i Cyberkomunikacją Uniwersytetu Łódzkiego i współautorką (wraz kierownikiem Centrum dr. hab. Arturem Modlińskim) badań nad zachowaniami internetowymi dzieci i młodzieży. Chcieli oni sprawdzić, jak to, o co dzieci pytają generatywną AI, wiąże się z ich dobrostanem.

Wyniki badań – przeprowadzonych na grupie ponad 400 młodych ludzi w wieku od 9 do 14 lat – wykazały, że młodzi ludzie cierpiący na zaburzenia lękowe lub ogólnie niskie samopoczucie psychiczne często szukają rozwiązań swoich problemów w internecie, wykorzystując do tego również narzędzia generatywnej sztucznej inteligencji.

"Badania wykazały, że dzieci wybierające pytania związane z potrzebami psychicznymi i bezpieczeństwem cechowały się zdecydowanie wyższym poziomem lęku i depresji niż te, które pytały o codzienne czynności i pasje. Z kolei osoby, które wybierały pytania dotyczące miłości i przynależności, miały z reguły większe problemy psychiczne niż grupa w większym stopniu zainteresowana potrzebami fizjologicznymi. Zaobserwowano również, że dzieci próbujące znaleźć u generatywnej sztucznej inteligencji odpowiedzi na pytania związane z miłością i przynależnością oraz te odnoszące się do szacunku i uznania, miały wyraźnie niższy poziom dobrostanu psychicznego niż dzieci chcące spytać o samorealizację i osobiste zainteresowania" – podali naukowcy.

Dodali, że wyniki zostaną wykorzystane do projektowania i testowania systemów konwersacyjnych dla młodych osób, które sygnalizowałyby potencjalne obniżenie ich dobrostanu.

Ponadto – jak powiedziała w rozmowie z serwisem Nauka w Polsce dr Ada Florentyna Pawlak – badanie pokazało, jak przedstawiciele pokolenia Alfa (urodzeni w latach 2010-2024) postrzegają samą sztuczną inteligencję.

"Generacja Alfa rozpoczyna edukację w dynamicznie zmieniającym się krajobrazie technokulturowym. To pokolenie dorasta w takim transhumanistycznym świecie, często wśród syntetycznych towarzyszy. Coraz częściej wchodzimy bowiem w interakcję z jakimiś agentami o nieokreślonym statusie ontologicznym. Czasem zatraca nam się granica, czy to jest prawdziwy człowiek, czy coś wygenerowanego na wzór człowieka, co zostało wytworzone, aby nas, ludzi, łudzić" – powiedziała ekspertka.

A przez to – dodała – zmienia się postrzeganie takich pojęć jak autentyczność i wiarygodność.

Dlatego też w opisywanym wcześniej badaniu naukowcy sprawdzili również inne kwestie.

"Nasze badanie pokazało też, że dzieci i młodzież z pokolenia Alfa najczęściej zadawali chatbotom pytania dotyczące teraźniejszości albo przyszłości. Pytali też generatywną sztuczną inteligencję nie tylko o fakty, lecz również o opinie dotyczące np. odżywiania, sportu, mody. Zadawali również pytania o przyszłość 'dalekiego zasięgu', np. kto zostanie mistrzem świata w piłce nożnej w kolejnych mistrzostwach albo kto wystąpi na Eurowizji w następnej edycji konkursu. A przecież są to rzeczy, który nie można jeszcze dzisiaj wiedzieć" – podsumowała badaczka.

Jej zdaniem to pokazuje, że młodzi traktują AI jako pewnego rodzaju wyrocznię, obdarzając ją autorytetem. "Pokolenia Milenialsów i starsze po pierwsze traktują sztuczną inteligencję z większą ostrożnością, zazwyczaj wiedząc, że nie jest to wiarygodne źródło informacji. Z drugiej strony, w większości pytamy o coś, co już się wydarzyło, o przeszłość, czyli traktujemy AI trochę jak taką 'Wikipedię 2.0'" – wskazała dr Ada Florentyna Pawlak.

Dodała, że poprzez postrzeganie AI jak autorytetu czy wyroczni nadaje się jej podmiotowość, a to prowadzi do następnych wyzwań.

"W naszym badaniu wśród młodych ludzi nie było różnicy między zaufaniem zbudowanym do człowieka a obdarzeniem zaufania sztucznych systemów. Musimy mieć świadomość możliwych skutków tego zjawiska, ponieważ za jakiś czas obdarzenie autorytetem przedstawicieli takich zawodów jak profesor, lekarz czy nauczyciel nie będzie większe niż zaufanie do sztucznej inteligencji" – wskazała.

Wpisują się w to również wyniki z ponownie przeprowadzonego słynnego eksperymentu Milgrama. Tym razem naukowcy z Uniwersytetu SWPS w roli autorytetu wydającego polecenia, zamiast człowieka, obsadzili robota i uzyskali bardzo wysokie poziomy posłuszeństwa – 90 proc. uczestników postępowało zgodnie z wszystkimi wydanymi im instrukcjami. (PAP)

Nauka w Polsce, Agnieszka Kliks-Pudlik






Badaczka: pokolenie Alfa postrzega generatywną AI jak autorytet i wyrocznię | Nauka w Polsce







niedziela, 22 września 2024

Papier kredowy - zbędny luksus

 


Poniżej przedruk, obszerny artykuł.... o niczym.

To znaczy o tym, że redaktorka niby martwi się zdrowiem czy wygodą uczniów.


Wedle zapowiedzi pani Rybak, 

To już koniec papierowych podręczników



Czy naprawdę teraz już nie będzie papierowych książek w szkołach?






Zauważmy jednak, że jest to jakoby cytat z MEN.




Ministerstwo Edukacji Narodowej pracuje nad projektem ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw, która ma uzależnić dopuszczenie podręcznika do użytku szkolnego, od tego czy będzie on posiadał swój odpowiednik cyfrowy i to niezależnie od daty, w której to dopuszczenie do użytku nastąpiło.

Cyfryzacja ma zatem objąć wszystkie podręczniki szkolne, tym samym – istotnie odciążając tornistry uczniów. Pozostaje jednak pytanie – czy podręczniki te będą dostosowane również do potrzeb uczniów z niepełnosprawnościami?







Pytanie pani redaktor brzmi:

czy podręczniki te (cyfrowe) będą dostosowane również do potrzeb uczniów z niepełnosprawnościami?


Otóż zadane pytanie jest całkowicie niezasadne, mimo to autorka drąży temat...



Ile powinien ważyć plecak szkolny? Zdecydowanie mniej niż zazwyczaj waży

Wraz z początkiem roku szkolnego, od wielu lat powraca temat zbyt ciężkich plecaków szkolnych. Polskie ustawodawstwo nie reguluje kwestii maksymalnej wagi tornistra, ale zgodnie z zaleceniami Głównego Inspektora Sanitarnego (GIS) – aby waga tornistra/plecaka szkolnego nie szkodziła zdrowiu dziecka – nie powinna ona przekraczać 10-15 % masy ciała ucznia. Przykładowo: dziecko ważące 25 kg nie powinno nosić do szkoły tornistra, którego waga przekraczałaby 2,5 – 3,75 kg.



autorka błędnie operuje pojęciem "tornistra" zamiast pisać o jego zawartości


powraca temat zbyt ciężkich plecaków szkolnych

Polskie ustawodawstwo nie reguluje kwestii maksymalnej wagi tornistra


To dla nas sygnał ostrzegawczy.



Waga "tornistra" to głównie waga książek, zeszytów i innych materiałow, jakie dziecko w tornistrze nosi plus waga samej torby, waga tornistra...

Co prawda nie wiem, jak w szkole podstawowej wygląda to w szczegółach, ale oglądałem podręczniki dla klas średnich i wiem, że są wydane luksusowo i są naprawdę ciężkie.


Obecnie produkuje się książki na nietanim, bardzo dobrym jakościowo papierze z połyskiem i to właśnie ten papier stanowi o ciężarze książek i tornistra.


Tak więc dywagacje pani redaktor można wyrzucić do kosza, ponieważ rozwiązaniem problemu ciężkiego tornistra nie jest zlikwidowanie książek papierowych i zastąpienie ich wersją cyfrową, tylko zastosowanie innych materiałów do produkcji podręczników.


Nie mogłem zasnąć, więc wstałem ok. pierwszej i zacząłem to pisać, kiedy to piszę, jest niedziela w nocy 01:26 i słyszę, jak czarne kombi ordzi po ulicy...



Wady współczesnych podręczników.


współczesne podręczniki często mają rozmiar A4  i są naprawdę ciężkie, a to jest niepraktyczne i uciążliwe, bo z całą pewnością fizycznie męczy trzymanie takiej książki w rękach

dodatkowo "ciężki" gładki papier stawia pewien opór podczas przewracania stron, jest taki jakby "lejący się", mocno opadający, co jest na dłuższą metę uciążliwe

szata graficzna jest źle zaprojektowana, niezgodnie z zasadami typografii, kolorowe wtręty, podkreślenia, moim zdaniem nie pomagają, tylko przeszkadzają w skupieniu

papier taki gruby i połyskujący nie jest tanim wyborem, więc cena podręczników też jest wyższa niż mogłaby być 




Moje podręczniki czy to w szkole podstawowej, czy na studiach były wykonane z cienkiego lekkiego papieru i nie były ciężkie, były lekkie i nie były uciążliwe w użytkowaniu.


I na takich podręcznikach wychowały się pokolenia Polaków: naukowców, inżynierów, nauczycieli, itd itd...


Współczesne podręczniki wykonane są tak, jakby to były albumy do oglądania, np. z reprodukcjami malarstwa, czy tym podobne...

Zastosowane materiały po prostu nie nadają się na podręcznik, który ma służyć do codziennej pracy, a nie do sporadycznego przeglądania.

Najważniejsza jest treść podręcznika, jego projekt typograficzny, a nie luksusowa gramatura papieru.

Powinno się zakazać takiej formy podręcznika, szczególnie dla klas podstawowych i średnich, także ze względu na ciężar.


Niestety pani redaktor całkowicie ignoruje fakt, że to nie "tornistry" są za ciężkie, tylko "luksusowo" wydane podręczniki są za ciężkie - i że ten stan łatwo odmienić urzędowo wpływając na produkcję książek..





Jak podkreśla GIS – plecak/tornister odpowiednio dobrany do wieku użytkownika i nie zanadto obciążony, odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu prawidłowej postawy ciała dziecka, szczególnie w tak ważnym okresie kształtowania sylwetki, jakim jest wiek szkolny.

Z badań przeprowadzonych w 2023 r. wśród 546 uczniów z klas I-VIII szkoły podstawowej, przez Powiatową Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Płocku, wynika jednak, że zaledwie ¼ uczniów uzyskała optymalną, tj. 10% normę obciążenia ciała wagą tornistra. Ponad połowa uczniów, uzyskała natomiast normę wysoką do 15% wagi ciała, a pozostałe, przeszło 15% uczniów – przyszło do szkoły tornistrami, w których odnotowano wagę powyżej 15% wagi ciała dziecka.1 Oczywistym jest (i potwierdzają to również wnioski z powyższego badania), że na przekroczenie dopuszczalnej wagi plecaka ma wpływ m.in. obciążenie plecaka papierowymi podręcznikami, które uczniowie muszą zabierać do domu, a później z powrotem do szkoły m.in. z powodu konieczności odrabiania prac domowych i nauki kontynuowanej w warunkach domowych.


Konsekwencje zdrowotne wynikające dla dzieci z noszenia zbyt ciężkich plecaków są bardzo poważane – przyczynia się do powstawania wad postawy, problemów z kręgosłupem (prowadzi do skrzywienia kręgosłupa, czyli skoliozy), wpływa negatywnie na stawy biodrowe, kolana oraz stopy. Jak podało PSSE w Płocku w podsumowaniu swoich badań – skutki noszenia ciężkich plecaków odczuwalne są często nawet w dojrzałym wieku, objawiając się zwyrodnieniami kręgosłupa i stawów, nieprawidłowościami w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych oraz bólami kończyn.

Dopóki cyfrowe podręczniki całkowicie nie zastąpią podręczników w wersji papierowej (tym samym – w znacznym stopniu – odciążając plecaki szkolne) – warto zatem kontrolować wagę plecaka swojego dziecka i zachęcać je, by w jak największym możliwym stopniu, korzystało z szafek szkolnych (i pozostawiało w nich zbędne podręczniki i przybory szkolne). Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach – zapewnienie uczniom miejsca na pozostawienie podręczników i przyborów szkolnych w pomieszczeniach szkoły (np. w indywidualnych lub zbiorowych szafkach) – jest obowiązkiem każdego dyrektora placówki.


Zwracam uwagę na niestyczliczne sformułowanie pierwszego zdania, a szczególnie na wyrażenie:

są bardzo poważane

POWAŻANE zamiast POWAŻNE


poważane - to coś pozytywnego

Konsekwencje zdrowotne wynikające dla dzieci z noszenia zbyt ciężkich plecaków są bardzo poważane – przyczynia się do powstawania wad postawy, problemów z kręgosłupem (prowadzi do skrzywienia kręgosłupa, czyli skoliozy), wpływa negatywnie na stawy biodrowe, kolana oraz stopy.




Zwracam uwagę:

Dopóki cyfrowe podręczniki całkowicie nie zastąpią podręczników w wersji papierowej (tym samym – w znacznym stopniu – odciążając plecaki szkolne) – warto zatem kontrolować wagę plecaka swojego dziecka i zachęcać je, by w jak największym możliwym stopniu, korzystało z szafek szkolnych (i pozostawiało w nich zbędne podręczniki i przybory szkolne).


to zdanie nie ma sensu

ponieważ treść po myślniku nie odnosi się do pierwszej części zdania, nie łączy się z nim w żaden sposób - znamy tę "przypadłość" z innych analiz prezentowanych na blogu


Dopóki cyfrowe podręczniki całkowicie nie zastąpią podręczników w wersji papierowej 


to co?


 warto zatem kontrolować wagę plecaka 


te zdania się ze sobą nie łączą, nie ma to sensu




Artykuł jest naprawdę długi i ani razu autorka nie wpada na pomysł, żeby zamienić wagę podręczników i cały czas pisze o tornistrach - bardzo się przy tym rozpisując.




W obecnym stanie prawym podręczniki muszą już posiadać swoje cyfrowy odpowiednik, ale nie wszystkie

W aktualnym stanie prawnym – zgodnie z art. 22ao ust. 3 pkt 6a ustawy z dnia 7.09.1991 r. o systemie oświaty – podręcznik, aby został dopuszczony do użytku szkolnego – poza opracowaniem w postaci papierowej, musi również posiadać swoje cyfrowe odzwierciedlenie, zamieszczone na informatycznym nośniku danych lub w Internecie. Wymóg ten, został wprowadzony przez ustawę z dnia 22.11.2018 r. o zmianie ustawy – Prawo oświatowe, ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2245), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.

Uczniowie mają już zatem obecnie możliwość wyboru czy zamiast korzystać z podręcznika w wydaniu papierowym – nie posługiwać się jego wersją cyfrową. Nie jest to jednak rozwiązanie idealne, które odciążyłoby plecaki uczniów w takim stopniu, że problem ich nadmiernej wagi zostałby całkowicie zniwelowany. Wynika to z tego, że powyższa regulacja (i wymóg posiadania przez podręcznik cyfrowej wersji) nie dotyczy podręczników dopuszczonych do użytku szkolnego przed 1 stycznia 2020 r., z których nadal korzystają uczniowie. Podręczniki dopuszczone do użytku przed ww. datą – swoich cyfrowych odpowiedników zatem nie posiadają. Nie jest to jednak jedyny problem „nieidealnego” – na chwilę obecną – uregulowania kwestii cyfryzacji podręczników szkolnych. Nawet do tych podręczników, które zostały dopuszczone do użytku po 1 stycznia 2020 r. (a więc – co do zasady – posiadają swoje wersje cyfrowe) – ograniczony dostęp mają bowiem uczniowie z niepełnosprawnościami.
 
Cyfrowe odpowiedniki podręczników niedostosowane do potrzeb niepełnosprawnych uczniów

Regulacja art. 22ao ust. 1 oraz ust. 3 pkt 6 i 6a ustawy o systemie oświaty jest niedopracowana pod kątem uczniów z niepełnosprawnościami, tym samym nie zapewniając im równego dostępu do podręczników w wersji cyfrowej, z uczniami pełnosprawnymi. Cyfrowe odpowiedniki podręczników, o których mowa w art. 22ao ust. 3 pkt 6a (a konkretniej „cyfrowe odzwierciedlenia podręcznika w postaci papierowej”), które powinny posiadać wszystkie podręczniki dopuszczone do użytku szkolnego od stycznia 2020 r. – nie są dostosowane do potrzeb uczniów niepełnosprawnych, ponieważ nie spełniają one wymogów tzw. dostępności cyfrowej. „Cyfrowe odzwierciedlenie podręcznika w postaci papierowej”, nie jest bowiem tym samym, co podręcznik elektroniczny, który zgodnie z art. 22ao ust. 3 pkt 6 ustawy, musi zostać opracowany w sposób pozwalający na zastosowanie rozwiązań umożliwiających jego odczyt przez uczniów z różnymi rodzajami niepełnosprawności. W praktyce – owe „cyfrowe odzwierciedlenia”, okazują się być prostymi plikami w formacie .pdf, które nie są poddane żadnej dodatkowej obróbce, nie zawierają spisu treści, ani aktywnych hiperlinków. Pliki tego rodzaju, nie muszą spełniać wymogów dotyczących dostępności dla osób ze szczególnymi potrzebami również na mocy § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3.10.2019 r. w sprawie dopuszczania do użytku szkolnego podręczników – który podobnie jak ww. przepis ustawy o systemie oświaty, dotyczy wyłącznie „podręczników w postaci elektronicznej”.

Powyższe luki w regulacjach, zmuszają uczniów z niepełnosprawnościami, do posługiwania się (i dźwigania w plecakach) podręczników w wersji papierowej – zarówno tych dopuszczonych do użytku szkolnego przed 1 stycznia 2020 r., jak i po tej dacie (pomimo, że rzekomo dostępne są ich wersje cyfrowe).

W związku z powyższym – przy okazji prac nad projektem ustawy o zapewnianiu spełniania wymagań dostępności niektórych produktów i usług przez podmioty gospodarcze – Rzecznik Praw Obywatelskich postulował, by do pojęcia „książek elektronicznych” włączyć również „cyfrowe odzwierciedlenia podręczników formie papierowej”, aby objąć je obowiązkiem spełniania wymogów dostępności cyfrowej i dostosowania do potrzeb uczniów z niepełnosprawnościami, tak samo jak „podręczniki elektroniczne”. Ustawa ta2, została uchwalona i oczekuje na wejście w życie, ale postulat RPO nie został uwzględniony, a co za tym idzie – istnieje ryzyko, że uczniowie z niepełnosprawnościami, nadal będą musieli posługiwać się podręcznikami w wersji papierowej.
 
Nowelizacja ustawy o systemie oświaty: swoje cyfrowe odpowiedniki, mają posiadać wszystkie podręczniki, bez względu na datę dopuszczenia do użytku szkolnego

Zgodnie z projektem ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (numer w wykazie prac legislacyjnych Rady Ministrów: UD74), nad którym pracuje aktualnie Ministerstwo Edukacji Narodowej – każdy podręcznik dopuszczony do użytku szkolnego (również te sprzed 1 stycznia 2020 r.) ma posiadać swój cyfrowy odpowiednik.

Jak poinformowała wiceminister edukacji Katarzyna Lubnauer, podczas posiedzenia senackiej Komisji Edukacji, które odbyło się w dniu 18 kwietnia br. – „Chcemy, żeby wszystkie podręczniki, które były dopuszczone do użytku szkolnego przed 2020 r. miały swoje odpowiedniki cyfrowe. To umożliwi uczniom czasami rezygnację z przynoszenia podręcznika ze szkoły do domu”.

Zgodnie z art. 14 nowelizacji – podręczniki dopuszczone do użytki przed 1 stycznia 2020 r., z których nadal korzystają uczniowie – swoje wersje cyfrowe, będą zyskiwać stopniowo. Odbywać się to będzie bowiem przy okazji najbliższego niezmienionego wydania podręcznika, która będzie miała miejsce po wejściu w życie ww. ustawy, a że nie wszystkie podręczniki zyskają nowe wydania w tym samym momencie, zaraz po wejściu w życie nowelizacji – na to, by cyfrowe książki całkowicie wyparły te w wersji papierowej i uczniowie mogli raz na zawsze pozbyć się ich ze swoich plecaków, będzie trzeba, z pewnością, trochę poczekać.

Zgodnie z dokładnym brzmieniem projektowanej regulacji – w przypadku kolejnego niezmienionego wydania podręcznika w postaci papierowej, dopuszczonego do użytku szkolnego na podstawie wniosku o dopuszczenie do użytku szkolnego złożonego przed dniem 1 stycznia 2020 r., podmiot posiadający autorskie prawa majątkowe do podręcznika lub inne prawa do korzystania z utworu będącego podręcznikiem – zobowiązany będzie do zapewnienia cyfrowego odzwierciedlenia tego podręcznika zamieszczonego na informatycznym nośniku danych lub w Internecie. A ponadto – o realizacji powyższego obowiązku, w terminie 14 dni od dnia kolejnego wydania podręcznika – ww. podmiot, zobowiązany będzie do poinformowania ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, wskazując adres strony internetowej lub rodzaj informatycznego nośnika danych, na których będzie udostępniona cyfrowa wersja podręcznika.


Nowelizacja ustawy o systemie oświaty nie rozwiązuje problemu niepełnosprawnych uczniów – czy cyfrowe odpowiedniki podręczników zostaną dostosowane do ich potrzeb?

Projekt nowelizacji ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw, w żadnym miejscu, nie odnosi się natomiast do konieczności dostosowania „cyfrowych odzwierciedleń podręczników” do potrzeb uczniów z niepełnosprawnościami, aby nie stanowiły one wyłącznie prostych plików w formacie .pdf, nie poddanych żadnej dodatkowej obróbce, nie zawierają spisu treści, ani aktywnych hiperlinków. Tak samo, jak nie rozwiązała powyższego problemu ustawa z dnia 26.04.2024 r. o zapewnianiu spełniania wymagań dostępności niektórych produktów i usług przez podmioty gospodarcze. „Cyfrowe odzwierciedlenia podręczników”, którymi posługuje się art. 14 projektu ustawy zmieniającej ustawę o systemie oświaty – nie są bowiem tym samym co „podręczniki elektroniczne”, które objęte są obowiązkiem opracowania ich w taki sposób, aby możliwy był ich odczyt przez uczniów z różnymi rodzajami niepełnosprawności.

Pozostaje zatem mieć nadzieję, że na etapie dalszych prac legislacyjnych nad projektem – MEN zajmie się problemem dostępności cyfrowej wersji podręczników również dla uczniów z niepełnosprawnościami, aby nie byli oni dyskryminowani, w tym zakresie, względem uczniów pełnosprawnych.

 
Kiedy można spodziewać się wejścia w życie regulacji wprowadzających obowiązek cyfrowych odpowiedników dla wszystkich podręczników?

Aktualnie, projekt ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw jest na etapie odniesienia się wnioskodawcy (czyli MEN) do uwag zgłoszonych w ramach opiniowania regulacji. Do art. 14, który zakłada wprowadzenie obowiązku zapewnienia cyfrowej wersji dla każdego kolejnego, niezmienionego wydania podręcznika – żaden z opiniujących nie zgłosił uwag, a Związek Nauczycielstwa Polskiego wprost poparł zaproponowane regulacje. Nowelizację czeka jednak jeszcze długa droga przez niemalże cały proces legislacyjny – poczynając od uchwalenia ustawy przez Sejm w trzech czytania, a na podpisie Prezydenta kończąc.

Równolegle trwają prace nad ustanowieniem „Polityki Cyfrowej Transformacji Edukacji”, aby móc sięgnąć po środki na realizację tego celu do UE

Cyfryzacja wszystkich podręczników nie może mieć miejsca bez zapewnienia dostępu do technologii cyfrowej i dostępu do Internetu w każdym miejscu w szkole, w którym nauczyciel z uczniami (a także sam nauczyciel lub sami uczniowie) chcą wykorzystać technologię w celach edukacyjnych, z uwzględnieniem zróżnicowania potrzeb dzieci i uczniów oraz zasad dostępności. A do tego – potrzebne są środki i w tym celu powstaje dokument strategiczny pod nazwą „Polityka cyfrowej transformacji edukacji”.

W sierpniu 2024 r. projekt uchwały Rady Ministrów w sprawie ustanowienia „Polityki Cyfrowej Transformacji Edukacji” został skierowany do konsultacji publicznych, opiniowania i uzgodnień międzyresortowych. Uwagi i opinie mogły być zgłaszane do 28 sierpnia 2024 r. Jest to dokument, który musi jeszcze zostać zaaprobowany przez Komisję Europejską. Jak powiedziała wiceminister Katarzyna Lubnauer, podczas posiedzenia senackiej Komisji Edukacji w dniu 18 kwietnia br. – „Liczymy, że przyjmiemy go na przełomie II i III kwartału tego roku, tak żeby następny zwrot po środki europejskie, mógł się dokonać już w połowie tego roku.” Celu tego – co prawda – nie udało się zrealizować, ale prace nad projektem trwają.

Jednym ze zidentyfikowanych, dziecięciu istotnych obszarów działania Polityki, jest zapewnienie cyfrowych zasobów dydaktycznych i wyposażenie w nie uczniów, nauczycieli i szkół. Jak wynika z oceny skutków regulacji – „Największym wyzwaniem dla organów prowadzących szkoły jest nowoczesne wyposażenie pracowni komputerowych oraz zapewnienie, aby w każdej sali lekcyjnej mogły się odbywać zajęcia z wykorzystaniem technologii cyfrowych – wystarczającej liczby komputerów (laptopów, tabletów) ze stałym dostępem do Internetu. Wyposażenie uczniów, nauczycieli i szkół w oprogramowanie, klasyczne i nowe technologie cyfrowe oraz inne urządzenia i materiały powinno być ściśle związane z celami, którym ma służyć i im podporządkowane.” Bez wystarczającej liczby sprawnych laptopów czy tabletów z dostępem do Internetu – nie ma bowiem mowy o jakiejkolwiek edukacji bez użycia podręczników w wersji papierowej.

Polityka zakłada również „opracowanie koncepcji wzorcowego interaktywnego podręcznika elektronicznego dla różnych przedmiotów, z tego względu, że tworzone obecnie cyfrowe odwzorowanie podręcznika nie spełnia współczesnych standardów zasobów elektronicznych”. Czyżby było to światełko w tunelu dla zaspokojenia również potrzeb uczniów z niepełnosprawnościami?

W harmonogramie do planu działania w ramach Polityki uwzględniono również pozycję: Nowe przenośne komputery lub tablety dla szkół podstawowych do dyspozycji uczniów oraz rozbudowa lub modernizacja sieci wewnątrz budynków szkolnych, która ma zostać zrealizowana do końca 2026 r.




Zwracam uwagę, że pani redaktor w ogóle nie interesuje to, że podczas oglądania "podręcznika cyfrowego" na ekranie np. monitora, dzieci będą narażone na problemy ze zdrowiem

- pogorszenie wzroku przez wielogodzinne patrzenie na ekran monitora
- problemy z kręgosłupem przy niewłaściwej postawie przed monitorem 




Całkiem niedano - 13 lipca - przedrukowałme na blogu artykuł na ten temat z czasopisma El Pais.




Wzrok - smartfony nie dla dzieci.




Wzrok planety pogarsza się: do 2050 roku 50% populacji będzie miało krótkowzroczność


Eksperci zwracają uwagę, że nadużywanie ekranów i spadek aktywności na świeżym powietrzu to tylko niektóre z czynników stojących za wzrostem choroby, która, jeśli nie zostanie skorygowana, zwiększa ryzyko ślepoty


Australijscy naukowcy, którzy oszacowali częstość występowania krótkowzroczności do 2050 r., zgadzają się, że przewidywany wzrost wynika przede wszystkim z czynników środowiskowych związanych z wychowaniem, głównie zmian stylu życia wynikających z połączenia zmniejszonego czasu spędzanego na świeżym powietrzu i zwiększonych zadań związanych z widzeniem z bliska.

Naukowcy twierdzą, że czynniki genetyczne odgrywają pewną rolę, ale sama ta zmienna nie może wyjaśnić wysokiego tempa ekspansji krótkowzroczności na świecie.

Wśród innych czynników środowiskowych naukowcy wskazują również, że "tak zwane systemy edukacyjne pod dużą presją, zwłaszcza w bardzo młodym wieku w krajach takich jak Singapur, Korea, Tajwan i Chiny, mogą być przyczyną zmiany stylu życia, podobnie jak nadmierne korzystanie z urządzeń elektronicznych do bliży".

Inne wymienione przyczyny to poziom światła, który może być związany z czasem spędzanym przez dzieci na świeżym powietrzu, a nawet dietą.

"Światło z ekranów, w okularach, nie uszkadza oka. Ale nadużywanie ekranów sprzyja [tym problemom optycznym]. Gdybyśmy dobrze wykorzystali ekrany, nie byłoby problemu. Ale dziś dzieci częściej się nad nimi znęcają", zauważa Fernández-Vega Cueto-Felgueroso.

Alarcón twierdzi również, że nadużywanie ekranów i mniejsza ekspozycja na słońce są odpowiedzialne za wzrost krótkowzroczności.

 "Kiedy patrzymy z bliska, podejmujemy dodatkowy wysiłek, aby się skupić, a to daje [oku] bodziec do rozwoju. Nie ma badań, które pokazywałyby, że jeden czynnik wpływa bardziej niż inny, ale istnieją badania w Chinach, które pokazują, że nauczanie na świeżym powietrzu, wystawienie dzieci na światło otoczenia, pomaga zmniejszyć postęp krótkowzroczności" – mówi Alarcón. 

osoby o wysokiej krótkowzroczności są 20 razy bardziej narażone na odwarstwienie siatkówki w ciągu swojego życia niż osoby z normalnym wzrokiem. "Siatkówka pokrywająca wnętrze oka staje się tak napięta, że mogą pojawić się i istnieje większe ryzyko odwarstwienia siatkówki" – wyjaśnia okulista.

Biorąc pod uwagę to ryzyko, eksperci wzywają do podjęcia pilnych działań. Jeśli chodzi o profilaktykę, mówi Alarcón, "jedyną skuteczną rzeczą jest wykonywanie większej aktywności na świeżym powietrzu przy jednoczesnym ograniczeniu zadań związanych z widzeniem do bliży". 






Czy autorka podaje ten cytat z MEN, że 


To już koniec papierowych podręczników  ??



Bo nie zauważyłem.




Ta cała sytuacja bardzo przypomina mi wycyzelowane komunikaty policji na temat odblasków.... i nie tylko.





P.S.


Z badań wynika, że do 2050 roku ponad 740 milionów młodych ludzi może być krótkowzrocznych

krótkowzroczność, gdy ludzie mają trudności z widzeniem obiektów na odległość, stopniowo wzrasta od 1990 roku z około jednej czwartej dzieci i młodzieży do jednej trzeciej, co sprawia, że jej obecne globalne rozpowszechnienie jest "znaczące".


Zalecono, aby rząd USA zachęcał młodych ludzi do spędzania większej ilości czasu na świeżym powietrzu, co, jak wykazały badania, może zapobiegać krótkowzroczności.


Mniej czasu spędzanego na świeżym powietrzu i więcej "blisko pracy", która wymaga skupienia się na obiektach znajdujących się blisko twarzy, takich jak ekran lub czytanie, również może się do tego przyczynić.


"Wydaje się, że populacje, szczególnie Azjaci Wschodni i Południowi, które przeszły szybkie przemiany gospodarcze, doświadczyły również najbardziej przyspieszonych przemian krótkowzrocznych" – stwierdzili autorzy.

Dodali, że wczesna edukacja formalna w niektórych krajach Azji Wschodniej może być czynnikiem przyczyniającym się do tego.



Wyniki badań wskazują, że do 2050 r. ponad 740 milionów młodych ludzi może być krótkowzrocznych | Aktualności (euronews.com)






.infor.pl/prawo/dziecko-i-prawo/edukacja/6707063,men-to-juz-koniec-papierowych-podrecznikow-i-zbyt-ciezkich-tornistrow.html#google_vignette

Prawym Okiem: Wzrok - smartfony nie dla dzieci. (maciejsynak.blogspot.com)